เนื้อเรื่องเกี่ยวกับคุณลุง Frank ที่เลี้ยงน้องหนู Marry มาโดยลำพัง แล้วน้องหนู Mary ก็เริ่มเข้าโรงเรียนทำให้คุณครูพบว่าน้องหนู Mary เป็นเด็กพิเศษควรเข้าเรียนในโรงเรียนสำหรับเด็กพิเศษ แต่ลุง Frank แกไม่เห็นด้วยและอยากให้น้องหนู Mary เรียนแบบเด็กปกติ แล้วเรื่องก็ค่อยๆเผยประเด็นดราม่าเรื่อยๆค่ะ 

สำหรับเราเรื่องนี้จัดองค์ประกอบได้ดี ทั้งบท โทนภาพ สี การตัดต่อ ดำเนินเรื่อง รวมถึง cast และการแสดงของนักแสดง โดยเฉพาะหนูน้อย Mckenna ที่เป็นน้องหนู Mary ได้น่ารัก สดใสและฉลาดสมบทบาทมาก ไม่มากไม่น้อยเกิน พี่ Chris ก็แสดงดี เคมีของลุงกะหลานดีงาม อินไปด้วยเลย 

เราคิดว่าเค้าดำเนินเรื่องดีบทที่มันสดใสมันก็สดใสน่ารักชวนยิ้มตาม บทจะดราม่าก็ขยี้ดีจัง มันเป็นดราม่าเรื่องละเอียดอ่อนที่ถ่ายทอดออกมาได้สมจริงและกระทบใจดีจริง เรื่องก็ค่อยๆเผยประเด็นมาให้ดราม่าเรื่อยๆเลยค่ะ จริงๆมันก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรหรอก แต่ก็ไม่เวิ่นเว้อน่าเบื่อเลย 1 ชม.ครึ่ง แพ๊บเดียว เพลินเชียว

ชอบใน detail ของบทสนทนาในหลายๆเหตุการณ์ โดยเฉพาะลุงกะหลาน ตัวอย่างตอนนึงที่ลุง Frank เผลออารมณ์เสียใส่ mary ใช้คำพูดทำร้าย แต่สุดท้ายก็คิดได้และกลับมาขอโทษ mary mary ก็ถามว่าที่ลุงพูด ลุงหมายความอย่างนั้นจริงๆใช่มั้ย... แต่ frank ตอบกลับเป็นคำถามว่าเมื่อเดือนที่แล้วที่หนูอยากได้เปียโนแต่ลุงไม่ให้แล้วหนูบอกว่าลุงเป็นลุงที่แย่ที่สุดหนูหมายความตามนั้นรึเปล่า? สำหรับเรามันเป็นการสอนที่ดีดี๊ ชวนให้คิดตามมากๆ ในหลายๆครั้งเราเผลอใช้คำพูดทำร้ายกันเวลาที่อารมณ์ไม่ดี ไม่ทันได้คิดให้รอบคอบ แสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้หมายความตามที่พูด แต่แค่พูดไม่คิด และในสถานการณ์เดียวกันนี่แหละ ก็บอกให้เรารู้ว่าในเมื่อเรารู้ตัวว่าทำผิด เราก็กล้าที่จะขอโทษ ไม่ต้องมาฟอร์มจัด หรืออีโก้สูงว่านั่นเด็ก ฉันเป็นผู้ใหญ่ ทำไมต้องขอโทษ เป็นต้น มันมีอีกหลายๆฉากหลายตอนที่สอนดีมากๆเลยค่ะ