1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [? ]
O คำข้าว .. และใจคน .. O O คำข้าวเจ้าคดน้อม - - - นำลง- สู่บาตรเกื้อกูลสงฆ์ - - - สืบไว้- รับบทบาทธำรง - - - ปวงหลัก ธรรมแฮ กล่อมโลกเหนี่ยวรั้งให้ - - - ห่างไข้โศกเข็ญ ฯ O วงพักตร์เมื่อน้อมสู่..ท่านผู้ขอ นวลลออ..ผุดผ่องก็มองเห็น อิริยาจับเลือก..เจ้า-เยือกเย็น ล้อแววตาตอบเต้น..ไม่เว้นยาม O มาทำบุญตักบาตรหนุนชาติภพ- กลับบรรจบโลกสภาพจนวาบหวาม จักฝ่าฝืนโลมลูบด้วยรูปนาม- รูปกลับตามติดตาไม่ล้าเลย O อิริยาจับช้อน ก็อ่อนช้อย ชั่วแววตาเหลือบชม้อย..จึงค่อยเผย- ความอ่อนโยนลึกล้ำ..ดั่งรำเพย- ของลม-เย้ยยั่วชายให้หมายชม O บัดนั้น..คือช่วงงามคุกคามโลก กลบสร้อยโศกเบื้องหลังเคยสั่งสม- จดวงรอบปรารถนาสู่อารมณ์ แฝงสายลมโชยอ่อนพัดย้อนไป O คำข้าว..ช่อดอกไม้..ถวายพระ ตอบภาวะศรัทธาที่อาศัย แต่ละคำข้าวคด..กำหนดใจ- ลดละให้อัตตานั้นล้าตัว O คำข้าว..ช่อดอกไม้..ถวายพร้อม- ความนอบน้อมนิ่มนวล..ออกยวนยั่ว- ให้แววตาเหลือบเห็น - แล้วเต้นรัว- สั่นทั้งหัวใจผู้..รับรู้งาม O แขนเรียวรูปหยิบจับสำรับส่ง- ให้หมู่สงฆ์ตามแถว, เมื่อแววหวาม- ในอีกดวงตาพิศ..คอยติดตาม- เหมือนสุดห้ามหักจิตเอาปลิดปลง O ผมรวบเกล้า พรรณลออ..อยู่ล้อตา เผยรูปรอยคุณค่า..ต่อหน้าสงฆ์ ใจนอบน้อม..คำขอ..และช่อบง- กชงามสี, รูปทรง..สืบวงกรรม O เหมือนรูปองค์ จบจิต..สัมฤทธิ์รู้- ความนัยผู้ปรารมภ์ผ่านลมร่ำ สบชำเลืองเหลือบชม้อย..เหมือนพลอย - บำ- รุงใจคร่ำครวญชู้..ที่อยู่คอย O มาบรรจบงดงาม ในยามเช้า จนเปลี่ยวเหงาถึงบทต้องถดถอย- ให้จันทร์ล่มลับดวงจนล่วงรอย เหลือล่องลอยโชนช่วงเพียงดวงเดียว O เช่นรูปกลางแววตา..เพ-ลานี้ เปล่งราศีผุดผ่องให้มองเหลียว ละม่อมพักตร์ทั่วแดน, สองแขนเรียว- ฤๅเปรียบเสี้ยวส่วนองค์..หน้าองค์พระ ? O โอ งาม..ราวจะตามมาหยามเย้ย ด้วยรูปเผยรออยู่..ไม่รู้ผละ แววซ่อนยิ้มในตา - หรือภาวะ- ตอบฉันทะนัยชู้..อย่างรู้เชิง ? O โอ งาม..ราวบีบคั้นด้วยทัณฑ์โทษ- พาหัวใจปราโมทย์..พลอยโลดเหลิง- ไปกับยิ้มในตา, แววร่าเริง- ในฝันเวิ้งว้างตอน..ก็ - ย้อนคืน O ทิวแถวท่านผู้ขอ..ร่ำรออยู่- เหมือนรอกู้กลับใจ..ช่วยให้ขืน- ขัดอำนาจลึกล้ำ, ยอมกล้ำกลืน- ข่มความรื่นรมย์ชู้..ให้รู้เกรง O คงจะสายเกินการณ์ แล้วท่านเอ๋ย เมื่อรูปเผยปรารมภ์..เข้าข่มเหง ดูเถิดตาตอบตื่นแสนครื้นเครง- เหมือน-คอยเร่งรอบชู้..ไม่รู้วาง O คงจะสายเกินการณ์ แล้วท่านเอ๋ย เมื่อตาเอ่ยเอื้อนความ..ออกตามขวาง- ขับความเงียบเปล่าเปลี่ยวในเที่ยวทาง ข่มความอ้างว้างเหงา..เมื่อเช้าวัน O รูปแห่งธรรมเลือนบทไปหมดแล้ว เหลือผ่องแผ้วรูปละม่อม..รายล้อมขวัญ คงรูปรอ..ปักปลูกความผูกพัน เพื่อร่วมบันทึกส่วนคร่ำครวญคอย O เสียงธรรมเคยก้องอยู่ไม่รู้แล้ว เพียงชั่วยามเคยแว่ว..เหลือแผ่วค่อย โอ งาม..ราวจะแกล้งเข้าแฝงรอย- จนสุดใจเคลื่อนคล้อย...จากรอยงาม ! O คำข้าวเจ้าคดน้อม - - - นำวาง กำหนดจิตขีดทาง - - - ย่างเท้า คำพระยกธรรมขวาง - - - ฝากคิด กำหนดกรรมกล่อมเช้า - - - หากช้าเกินการณ์ !
ดายุ..
ตรงนี้ชอบ...
"O ยังอ่อนโยนอ่อนหวาน .. จนปานว่า-
แววในตาลอบชม้ายยังส่ายสั่น
สั่งชี้จิตวิญญาณจากวานวัน
ก่อนครั้งสัญญาชาติจักขาดวง"
ตรงนั้นชอบ...
"O เห็นงามก็ว่างามไปตามเห็น
กับแฝงเร้นกรณีทุกทีท่า
ดั่งดวงแก้วเหลื่อมประกายต่อสายตา
เพื่อร่ำรอเสน่หาจากตาชาย "
ตรงโน้นก็ชอบ...
" O เห็นมณีน้ำระยับงามจับจิต
ย่อมต้องคิดหมายปอง ตระกองขวัญ
เพื่อยึดโยงปักปลูกความผูกพัน
ไปชั่วกัปชั่วกัลป์พุทธันดร"
ที่ชอบที่ชอบน่ะ มีหลายจุด บ้างก็ชอบการเล่นคำ
บ้างก็เด่นตรงเล่นความ....
สาวของสดายุนี่ .."มาดชาววัง" นะ
แล้วจะมีใน..สาธารณรัฐ.. ไหนล่ะ 555
ว่าแต่ว่า หากศาสนาพุทธล่มนี่..จะหมดรักใช่ไหม
.." ไปชั่วกัปชั่วกัลป์พุทธันดร"
เหลือเวลาเพียงแค่ กึ่งพุทธกาล เท่านั้นนะคะ...