คร่าวซอสมภมิต บทที่ ๑ ตอนที่ ๓
⁞หนังสือคร่าวซอเรื่องธัมม์ "เจ้าสมภมิต"
ข้าภเจ้า นายปันบุญเรือง เปนผู้เรียบเรียง
ปริวรรต โดยสลุงเงิน บทที่ ๑ (ต่อ)
(ภาพประกอบจากจิตรกรรมฝาผนังวัดพระธาตุสุโทนมงคลคีรี อำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่) เอกสารลำดับที่สิบ ในโครงการ e- ๖๐วรรณพิมพ์ล้านนา ---------------- ๕๔ ขออย่าละยิง เบื้องข้าน้องไว้ หื้อหมองหม่นเส้าหาชาย คันเจ้าพี่ละ ข้าเที่ยงจักตาย บ่หนาเสียดายชีวิตแห่งข้า จักแขวนฅอตาย หากอายน้ำหน้า กลัวฅนอื่นมาปากทัก ๕๕ ตัวข้านี้เหิย เปนยิงคึดนัก บ่แหนงหน่ายหน้าองค์ฅำ การสุกข์และทุกข์ ขอไว้ทวยกัน น้องบ่ตัดบันธิ้งละไว้ได้ เตมว่าองค์ฅำ ทุกข์ยากต่ำใต้ ขอแฝงทวยไพร่วมเนื้อ ๕๖ บ่รักของสัง เงินฅำสักเชื้อ น้องรักแต่เจ้าผัวดี คันเปนแม่ร้าง ทุกข์ใจดีหลี เตมครอบครัวมีทุกข์ใจหลายข้อ ยิงบ่มีผัว เขาช่างว่าหย้อ เปนคำซงพัดซ้าย ๕๗ ยิงบ่มีผัว พ่อชายดูร้าย เปนร้างหม้ายเขาช่างดูแฅวน บ่มีผัวรัก เขาบ่เกงแหน บ่มีคู่แพงทุกข์ใจง่าวใบ้ ข้าขอทวยผัว เหนือหัวที่ไหว้ บ่หื้อไคลคลาคลาดว้าง ๕๘ ชา-ติฅนยิง คันผัวละร้าง บ่มีคู่ข้างนอนดาย เขาช่างว่าร้าย ปุนเผิดอายหลาย มาปุนดีอายมนุสส์ลุ่มใต้ ฝูงหมู่ชายดี เขาบ่มีมาใกล้ มีแต่ชุมชายพวกร้าย ๕๙ มาจากอุผิ ตริซัดท้าย มาจากฟู่อู้จุดาย จากอยอกเยาะ ภูดเหล้นสูญหาย มาปุนดีอายมากมายบ่หน้อย เตมมีผู้ชาย นั่งอยายเปนถ้อย สิบซาวฅนแวดล้อม ๖๐ ค็บ่เท่าผัว เจ้าบัวก้านค้อม บ่เท่าคู่ถ้องหัวธี ยิงหล้างภ่องนั้น ชาติสุนักขี เมื่อผัวเปนดีเอาสังค็ได้ เมื่อผัวตกจน ทุกข์ยากต่ำใต้ มาตัดบันไลธิ้งละ ๖๑ แม่ยิงใจหลาย บ่สัพภาวะ ผัวตกต่ำใต้ดูแฅวน ยิงขี้โลภชู้ หากบ่มีแกน บันช่างดูแฅวนเมื่อผัวอยากกลั้น ตัวข้านี้เหิย บ่ฅิดดั่งอั้น ขอแฝงเทียมทันบ่ละ ๖๒ ขอเปนยิงดี มีสัพภาวะ บ่รักนอกใส้ใจซง ผัวเข้าป่าไม้ ขอไพตามตน บ่หื้อพรากองค์ผัวแพงคู่เฝ้า ปุริสสยิง เมียดีแต่เหง้า ขอตามทวยองค์หน่อท้าว ๖๓ ส่วนโพธิสัตว์ สมภมิตท้าว ค็จาฟู่อู้เทวี ว่าสองหน่อรัก จักพาเอาหนี เข้าสู่ดงรีพูดอยไต่เต้า ค็สังเวทใจ กุมมารสองเจ้า จักเทียวทางไพบ่แพ้ ๖๔ ค้ำพรองเปนเด็ก บ่รู้ใหย่แท้ กลัวเจ้าลูกหน้อยหิวทาง สองเจ้าลูกรัก บ่เคิยตกผาน กลัวสองกุมมารเววนโสกต้อง เราละปุตตา ไว้ในที่ห้อง หอมณเทียรที่นี้ ๖๕ ส่วนเราทังสอง ไพซงหลีกลี้ ละลูกไว้หนี้ดีคา ส่วนนางนาศน้อง ตอบถ้อยไขจา ว่าสองเราราบ่ละไว้ได้ จักเอาทวยตาม บ่หื้อโสกไหม้ เข้าสู่ดงไพรป่าไม้ ๖๖ ส่วนองค์กระสัต สามสี่ท้าวไธ้ ค็เร็วรีบได้ดาครัว เอาผ้าต่องทุ้ม สไบเฅียรหัว เซาะดาครัวรีบเร็วใจ้ๆ ของเคี้ยวของกิน ที่ควรเลี้ยงใส้ เซาะหาเร็วไวบ่ช้า ๖๗ ปะสังมังสา คิลาปลาร้า ค็ดาใส่หั้นถงพา พูอยาของใช้ ใส่ไว้หลายขา เก็บเอามาแก้วแหวนแห่งเจ้า เอาสไบหยิบ เปนถงไท่เข้า การเร็วไวรีบร้อน ๖๘ เครื่องนุ่งครัวทรง เอาใส่ถงพร้อม เร็วรีบได้ทันธี ยามเดิก็เที่ยงฟ้า ค็พากันหนี ออกจากฅีรีรีบเร็วไต่เต้า ส่วนสองกระสัต ค็อุ้มลูกเต้า สองกุมมารลูกท้าว ๖๙ น้ำตาตก คัดอกย้าว ๆ มาขัดไท่เข้าแอวองค์ มืออุ้มลูกน้อย บ่าซะพายถง แล้วรีบลาลงออกฅุ้มท่องผ้าย ส่วนโพธิสัตว์ ค็อุ้มลูกอ้าย หนีลาไพย่างย้าย ๗๐ หื้อไชยเสน ออกแดนเขตฅ้าย ส่วนนางหน่อเหน้าเทวี อุ้มไชยทัต ผู้น้องลาหนี ออกทวยสามียามเดิก็เที่ยงหล้า หมู่ฅนทังหลาย หลับนอนชุหน้า เยียะเหมือนฅะพาต่างฅ้าย ๗๑ ตริเพศเพียง ดั่งฅนทุกข์ร้าย อันเทียวท่องผ้ายซวนเซ โอยทุกข์เช่นแท้ หน่อเหน้าตกเหว ตกกลางมะเซ เซซนต่ำใต้ ส่วนสองกระสัต ค็ร้องร่ำไห้ แล่นซวนเซพรากย้าย
ฯลฯ
(ที่มา: นายปัน บุญเรือง. หนังสือค่าวซอเรื่องธัมม์ เจ้าสมภมิต. เชียงใหม่:โรงพิมพ์อเมริกัน, ๒๔๗๙)
| Create Date : 14 ตุลาคม 2555 |
| Last Update : 14 ตุลาคม 2555 11:10:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 963 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [