•  Bloggang.com
  • มีนาคม 2562

     
     
     
     
     
    1
    2
    3
    4
    5
    6
    7
    8
    9
    10
    11
    12
    13
    14
    16
    18
    20
    21
    22
    23
    24
    25
    26
    27
    28
    29
    30
    31
     
     
    19 มีนาคม 2562
    บทที่ 4 กลับมา
     
    “ไม่เจอกันหลายปี เจ้าควบคุมตัวเองได้แล้วหรือซาโม่” ซิ่นฮวาถามอย่างเพิ่งนึกได้ ความลับหนึ่งที่น้อยคนจะรู้คือ มาร์คัสบิดาของซาโม่นั้นเป็นมนุษย์หมาป่า เมื่อแต่งงานกับซานม่านหวาไม่นานก็ได้กำเนิดบุตรชายคือซาโม่ ในปีที่ซาโม่อายุเจ็ดขวบ เขาแปลงกายเป็นหมาป่าครั้งแรก แต่เนื่องจากเป็นลูกครึ่งหมาป่าและมนุษย์ทำให้ยังไม่อาจควบคุมการแปลงกายของตนเองได้นัก อาจเป็นเพราะยังเด็กอยู่ และเมื่อแปลงกายเป็นหมาป่าเมื่อใด เขามักจำช่วงเวลานั้นไม่ได้ ชินอ๋องเฟยเทียนจึงเสนอให้ซาโม่เดินทางพร้อมกับซิ่นหลิง และกันอี๋ นอกจากร่ำเรียนศึกษาศาสตร์ด้านการปกครองแล้ว อาจารย์ฟู่ซิวอี๋ ผู้เคยเป็นอาจารย์ของท่านอ๋องมาก่อน เชื่อว่าการฝึกจิตสมาธิที่ดีและถูกต้องจะทำให้ซาโม่สามารถควบคุมการร่างกายของตนเองได้
                    “ฮืม” ซาโม่เพียงรับคำในลำคอ หลายปีมานี้เขาทุกข์ทรมานกับการถูกฝึกฝนอย่างหนักหน่วง เพื่อควบคุมอีกร่างของตน เขาอยากวิ่งหนี อยากฉีกทึ้งอีกร่างของตน เมื่อครั้งแรกที่ตนเองแปลงกายเป็นหมาป่านั้น เขาจดจำอะไรไม่ได้เลย ตื่นมาพบคราบเลือดเต็มเนื้อตัว เขายังจำความรู้สึกชิงชังตัวเองได้อย่างดียิ่ง ทว่าอาจารย์ฟู่ซิวอี๋กลับอดทนสั่งสอนไม่ถอดใจกับศิษย์โง่คนนี้ เขาจึงสามารถเข้าถึงอีกร่างของคนและใช้มันได้ตามใจต้องการ.
    ซิ่นฮวาเข้าใจไปว่าซาโม่ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ นางจึงไม่เอ่ยถามอะไรอีก ทั้งหมดพูดคุยกันจนดึกดื่น จนกระทั่งปี้เอ๋อร์-บ่าวรับใช้คนสนิทอีกคนของพระชายาหนิงเหมยมาตามให้กลับห้องพักผ่อน ทุกคนจึงเห็นควรยุติการสนทนาที่คล้ายไม่จบสิ้นเอาง่ายๆ
                    กันอี๋หยุดชิงช้าและยื่นมือไปประคองซิ่นฮวาลงจากมา หญิงสาวหันมาส่งยิ้มกว้าง นางไม่เคยหวงรอยยิ้ม ไม่ว่ากับผู้ใดนางมักยิ้มให้เสมอ กันอี๋เผลอขวมดคิ้ว นางกับซิ่นหลิงเกิดพร้อมกัน เป็นฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันมาก ยามเด็กเขาเองเคยจำซิ่นหลิงกับซิ่นฮวาสลับคนกัน แต่เพียงห้าปีที่เดินทางจากมา เวลานี้ซิ่นหลิงสูงใหญ่เป็นบุรุษที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายนักรบ ทว่าซิ่นฮวากลับเป็นหญิงสาวที่รูปร่างบอบบาง เวลานี้ทั้งสองไม่เหมือนฝาแฝดกันเลยสักนิด ความสูงของนางแค่ปลายคางของเขาเอง และนั้นทำให้เขาได้กลิ่นหอมจากเรือนผมของนาง
                    “ขอบใจนะ”
                    “อะ..อืม” กันอี๋พยายามปรับสีหน้าตนเอง เขาเห็นนางเป็นน้องแม้จะไม่เรียกว่าน้องก็ตาม ตลอดเวลาที่ผ่านมา มารดาของเขามักพร่ำบอกถึงฐานะที่แตกต่างของเขากับนาง วันนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไม
                    เห็นนางหมุนตัวเดินออกไป เขาอยากอาสาเดินไปส่งแต่กลับกัดริมฝีปากของตน มองแผ่นหลังของหญิงสาวเดินไปพร้อมกับปี้เอ๋อร์ นิสัยซุกซนของซิ่นฮวา มีเพียงปี้เอ๋อร์หญิงรับใช้ของพระชายาหนิงเหมยที่กล้าห้ามปรามซิ่นฮวา นางจึงไม่มีหญิงรับใช้มากมายเช่นบุตรสาวตระกูลใหญ่ เพราะต่อให้มีมากเพียงใดก็ไม่อาจรับมือท่านหญิงผู้ซุกซนคนนี้ได้
                    “จะทำอะไรก็รีบๆ เถิด นางงดงามเช่นนี้ ใครก็ต่างหมายเด็ดดอมดอกไม้งาม” ซาโม่พูดเหมือนกระซิบข้างกันอี๋ ไม่ได้หันมามองอีกฝ่าย แต่เดินแยกกลับไปเรือนพักของตัวเอง บิดามารดาเป็นคนสนิทของท่านอ๋อง ท่านอ๋องจึงประทานเรือนพักให้ไว้เป็นการส่วนตัว รวมทั้งชากกีและจื่อเหยี่ยนด้วย
                    ซิ่นหลิงเดินแยกไปเรือนของตน แม้กลับมากะทันหันแต่เรือนของเขาสะอาดสะอ้านราวกับมีคนอาศัยอยู่ตลอดเวลา นานหลายปีที่ต้องฝึกฝนตนเองในป่าเขา ท่ามกลางความหนาวเหน็บของฤดูกาลและความร้อนแรงของแดดกล้า ไม่ได้หลับนอนบนฟูกนุ่มนานเพียงใดแล้วหนอ ชายหนุ่มรำพึงกับตนเอง หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เขาหยิบตำราขึ้นหวังจะอ่านก่อนนอนสักนิดหน่อยก่อนเข้านอน แต่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่นอกหน้าต่าง ดวงตาคมหรี่มองอย่างระวัง
                    “หลิงเอ๋อร์! เจ้ารีบเปิดหน้าต่างเดี๋ยวนี้นะ”
                    เสียงของซิ่นฮวาร้องเรียกอยู่ด้านนอกทำให้เขารีบโยนหนังสือไว้ที่โต๊ะ ก้าวยาวๆ ไปเปิดหน้าต่าง เห็นน้องสาวฝาแฝดของตนแล้วก็ต้องขมวดคิ้ว แต่ช่วยประคองให้นางปีนเข้ามาในห้องของเขา
                    “เจ้าเข้ามาทำอะไรอีก” บ่นทั้งที่หัวเราะ นางไม่มีพรสวรค์ด้านการฝึกยุทธเลยสักนิด ที่เอาตัวรอดได้นี่มันวิชาวานรชัดๆ เรื่องปีนป่ายต้นไม้นี่เป็นความคิดของนางทั้งนั้น
                    “ข้ามีเรื่องอยากให้เจ้าช่วย” นางอยากพูดคุยกับเขาตั้งแต่อยู่ในสวนกระจ่างใจ แต่คนเยอะเกินไปนางไม่กล้าปริปากขอร้อง
                    “ข้าเพิ่งกลับมา เจ้าก็จะใช้งานข้าเลยรึ” ซิ่นหลิงส่ายหน้าไปมา “ว่ามาซิ”
                    “คือ...หลังเสร็จพิธีบวงสรวงก็จะถึงวันเกิดของข้า”
                    “ของข้าด้วย” ซิ่นหลิงพูดเติมให้ นางลืมไปหรือไรว่าเขาและนางเกิดวันเดือนเดียวกัน
                    “ก็นั่นแหละ ปีนี้ข้าสิบเจ็ดแล้ว”
                    “ใช่ ข้าก็อายุสิบเจ็ดเท่าเจ้านั่นแหละ?”
                   “คือ...” นางอ้ำอึ้ง ใบหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นมา “ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย”
                    “ช่วยสิ่งใด?” คนปากเก่งอย่างนางนี่ ยามนี้ทำไมพูดจาวกวนนัก เขาบ่นในใจพลางรินน้ำชาให้ตัวเอง แล้วยกขึ้นดื่ม
                    “ช่วยพาข้าไปหอนางโลมหน่อยสิ”
                    พรวด!
                    “ตายจริง ไยเจ้าพ่นน้ำชาเป็นเด็กอย่างนี้ล่ะ” ซิ่นฮวาหยิบผ้าเช็ดหน้าของตนส่งให้อีกฝ่ายรับมาซับมุมปาก
                    “เมื่อครู่เจ้าพูดว่าอะไรนะ”
                    “เจ้าได้ยินชัดแล้วไม่ต้องถามซ้ำหรอก” นางเบ้ปาก “ตกลงจะช่วยหรือไม่”
                    “เหตุใดเจ้าอยากไปหอนางโลม”
                    “ข้า...” นางกลอกตาไปมาก่อนพูดเสียงเบา “ข้าอยากรู้ว่าระหว่างชายหญิง ‘มีอะไร’ กันอย่างไร” หากมารดามาได้ยินเข้า เห็นทีคงถึงขั้นเป็นลมล้มพับเป็นแน่
                    ซิ่นหลิงพยายามสงบใจ เขาเป็นบุรุษเรียนรู้เรื่องเหล่านี้ได้อย่างผ่าเผย แต่นางเป็นหญิงจะอยากรู้ไปทำไมกัน ที่สำคัญนางยังมิได้ออกเรือน
                    “เรื่องแบบนี้ให้ว่าที่สามีของเจ้าสอนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเข้าไปศึกษาหาความรู้ที่หอนางโลม” เขาส่ายหน้าไปมา น้องสาวของเขาซุกซนเกินไปแล้ว “ถ้าเจ้าอยากรู้จริงๆ ข้าจะหาหนังสือมาให้”
                    “ข้าเคยดูแล้วแต่ยังไม่เข้าใจ”
                    “......”
                    ซิ่นหลิงไม่คิดว่า... ซิ่นฮวาจะกล้าดูหนังสือแบบนั้น
                    ซิ่นฮวาเข้าใจสายตาของซิ่นหลิง นางทำจมูกย่นเหมือนแมวน้อย ท่าทางน่าเอ็นดูแต่หารู้ไม่ว่าใช้ไม้นี้กับซิ่นหลิงมิได้
                    “ถ้าข้าไม่ช่วย เจ้าก็ให้คนอื่นช่วยอยู่ดีใช่หรือไม่”
                    ซิ่นฮวาพยักหน้ารับ นั่นทำให้ซิ่นหลิงหลับตาโอดครวญในใจ ที่เขาเห็นนางแต่งกายเป็นบุรุษถูกมารดาวิ่งไล่หมายทำโทษในวันนี้ คงเพราะความคิดแปลกประหลาดเช่นนี้เป็นแน่
                    “เอาเถอะ ข้าจะหาทางให้ก็แล้วกัน”
                    “เร็วๆ ด้วย ข้าอยากไปก่อนวันบวงสรวงเทพมังกรดิน”
                    “หา!” ใช้งานผู้อื่นแล้วยังมีการมาเร่งอีก
                    “ไยรีบร้อนถึงเพียงนี้ นี่เจ้าวางแผนร้ายอันใดอยู่หรือไม่”
                    “ไม่ใช่แผนร้ายเสียหน่อย” นางลูบปลายจมูกตัวเอง “เอาเป็นว่าเจ้ารับปากแล้ว ต้องช่วยให้ถึงที่สุด”               ซิ่นหลิงได้แต่ถอนหายใจหนักหน่วง ที่เขาไปร่ำเรียนมาไม่มีกลวิธีรับมือหญิงดื้อและซุกซนอย่างนางเลย แล้วนี่ชายใดหนอที่จะถูกนางรังแกกลั่นแกล้งเอา
                    หรือว่าจะเป็น... ป่านนี้แล้ว นางยังไม่ตัดใจอีกหรือ?.

     
    ***************************
     
     
     
    เรื่องราวระหว่างเทพมังกรดิน ‘ฮวงหลง’ และหญิงสาวเดินดิน ‘ซิ่นฮวา’
    เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้หญิงสาวมองเห็น ‘เทพมังกรดิน’
    และเขาต้องปรากฏกายทุกครั้งที่นางเรียกขานนามของเขา
    ทำให้เทพเซียนชั้นฟ้ากลายเป็นพี่เลี้ยงของเด็กหญิงตัวน้อย
    ทว่าสายตาของนางมีเพียงเขา
    หลายร้อยปีผ่านมานางก็ยังเฝ้ามองเพียงชายผู้เดียว.
     
     

     
    "ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์" นิยายจีนย้อนยุคผลงานเล่มล่าสุดที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วของ “เพลงมีนา” งานเขียนชุดนี้เป็นงานเบาๆ สบายๆ ให้อ่านกันเพลินๆ รับอากาศร้อนของบ้านเรา
    ในราคาพิเศษเพียง 89 บาทเท่านั้น
    สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ
     



    อีกหนึ่งนิยายแนวจีนย้อนยุคของ "เพลงมีนา" ที่อยากจะแนะนำคือเรื่อง
    "ท่อนแขนมังกร" ซึ่งก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วจนมีเสียงเรียกร้องให้ทำเป็นหนังสือเล่ม
    วันนี้เราลดราคาให้โหลดอ่านในราคา 199 บาท (มีจำนวน 699 หน้า)
    สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



    อีกหนึ่งผลงานที่อยากแนะนำของ "เพลงมีนา" คือ
    "บุปผาต้องมนตร์" เป็นนิยายภาคต่อของ "บุปผาร่ายรัก" ซึ่งเรื่องนี้ได้การันตีความแรง 5 วันกับยอด 110 โหลด จนติดอันดับหนังสือขายดีอีกหนึ่งเล่ม หากต้องการอ่านเล่มนี้ควรที่จะอ่านภาค 1 ก่อน (บุปผาร่ายรัก) ถึงจะรู้เนื้อเรื่องที่ผ่านมา
    สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ




    เชิญพบกับนิยายจีนย้อนยุค "บุปผาร่ายรัก" ภาคแรกของเรื่อง "บุปผาต้องมนต์" ซึ่งเล่มแรกนี้ก็การันตีความแรงติดอันดับหนังสือขายดีเพียงลงขายไม่กี่สัปดาห์
    สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ





    เชิญติดตามนิยายของ "เพลงมีนา" และของ "ผิงดาวสำนักพิมพ์"
    วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น
    บุปผาร่ายรัก (นิยายจีนย้อนยุค) 18+

    บุปผาต้องมนตร์ (ภาคต่อบุปผาร่ายรัก)
    ท่อนแขนมังกร
    ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์


    ประเภทนิยายซีรีย์

    บ่วงรักเทพบุตรมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย 18+)
    เล่ห์วิวาห์เจ้าชายมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย18+)
    กับดักรักสุภาพบุรุษมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย18+)
    ปรารถนาแห่งฟาโรห์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
    ไฟรักบัลลังก์ฟาโรห์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
    ทาสรักลำน้ำไนล์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
    ลิขิตรักในเพลิงทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
    เล่ห์รักจรัสทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
    เม็ดทรายใต้เรียวรุ้ง (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
    มนต์ทรายเสน่หา (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)


    ประเภทนิยายทั่วไป 18+
    เล่าเรื่องลับฉบับรักร้อน 18+
    แผนลวงบ่วงเสน่หา 18+
    ทรายพราวแสง 18+
    หนี้รัก จอมพยศ 18+
    เรือนกระดังงา 20+
    สาปรักรัตติกาล 18+
    กลลวงรักเจ้าชายเถื่อน 18+

    ร้ายรักกลซาตาน 18+

    ให้กำลังใจนักเขียนโปรดโหลดอ่านผลงานเล่มอื่นๆ ในรูปแบบ E-Books ได้นะครับ และขอเชิญติดตามผลงานของ เราได้ที่แฟนเพจสำนักพิมพ์ "ธารจันทร์สำนักพิมพ์" หรือ "ผิงดาวสำนักพิมพ์" หรือแฟนเพจของ "เพลงมีนา" ขอบคุณครับ.

    อย่าลืมให้กำลังใจเจ้าของบล๊อคด้วยการให้ "ทิป" ด้วยนะครับ เพื่อให้กำลังใจนักเขียนและเจ้าของบล๊อค



    Create Date : 19 มีนาคม 2562
    Last Update : 19 มีนาคม 2562 8:38:53 น.
    Counter : 751 Pageviews.

    0 comments
    ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
    Comment :
     *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
     

    แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
    Location :
      

    [ดู Profile ทั้งหมด]
     ฝากข้อความหลังไมค์
     Rss Feed
     Smember
     ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



    งานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซด์แห่งนี้
    เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ
    (พรายมงคล,เพลงมีนา,แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า)
    แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง
    แก้ไขหรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน
    โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์
    หากผู้ใดมีความประสงค์จะนำข้อมูลดังกล่าว
    ออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือ นำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด
    โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง
    noparut_h@hotmail.com
    โทร.088-313-4475 / 086-228-4421