เริ่มด้วยเราขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง แล้วที่พักอยู่แค่รังสิตซึ่งใกล้มาก แล้วไฟลท์ที่ไปเป็นรอบ ตี5 กว่าๆ เราก็เลยคิดไว้ว่าจะเดินทางยังไง เวลาไหนดีมืดก็มืด ก็เลยตัดสินใจว่าจะเรียกgrab car ดีกว่า คิดว่าน่าจะปลอดภัยสุด แล้วก็เรียกช่วงเที่ยงคืนกว่า คิดว่าเวลานี้ยังไม่เปลี่ยวมากแล้วก็ยอมไปเคว้งนั่งรอที่สนามบิน จนพี่grabมารับ ระหว่างนั้นก็บอกพี่ชายว่าให้คุยเป็นเพื่อนหน่อย ก็แชทตลอดทางรายงานพี่เป็นระยะจนถึงสนามบิน พอมาถึงก็รู้สึกหิวเลยแบกกระเป๋าขึ้นไปดูว่ามีร้านเปิดมั้ย สรุปมีแค่mc donaldกับ7-11 ก็เลยเฉยๆ ลากกระเป๋ามานั่งตรงที่นั่งแล้วก็ฟังเพลง เล่นเกมดูหนังในโทรศัพท์ จนตีสองกว่าเลยเดินไปดูที่เคาท์เตอร์แอร์เอเชีย ก็มีคนต่อคิวแล้ว ก็เลยเข้าไปต่อ โดยเข้าแถวคนที่ทำเว็บเช็คอินเพื่อทำการตรวจสอบเอกสารและโหลดสัมภาระ ตรงนี้เราก็จะทราบว่าเราต้องไปขึ้นเครื่องที่เกทหมายเลขอะไร

จากนั้นเมื่อโหลดสัมภาระเรียบร้อย เราก็เข้าตมไทยเพื่อทำเรื่องออกนอกประเทศ จะใช้boarding pass กับ passport จากนั้นก็เข้าด่านตรวจร่างกายและกระเป๋าเพื่อไปเกท บริเวณนี้ส่วนใหญ่จะเป็นเครื่องมาสแกนกระเป๋าขึ้นเครื่องเราว่ามีของเหลวเกินปริมาณที่กำหนดมั้ย พกเพาเวอร์แบงค์เกินขนาดหรือเปล่า และมีเจ้าหน้าที่มาสแกนเราว่าพกอาวุธมั้ยทำนองนี้ พอผ่านด่านนี้เสร็จเราก็อาจจะแวะซื้อของ duty free บางคนก็เข้าเล้านจ์ บางคนก็หาไรกิน บางคนก็ไปนั่งรอหน้าเกต เราก็ไปรอหน้าเกตตามที่ระบุใน boarding pass 

พอถึงหน้าเกตก็อาจจะนอน หรือเข้าห้องน้ำเตรียมตัวจนเกตเปิด พอเกตเปิดเราก็เอา boarding pass กับ passport ให้เจ้าหน้าที่ตรวจแล้วเราก็รับคืนมาแล้วเข้าไปนั่งรอจนกว่าพนักงานจะเรียกให้ขึ้นเครื่อง

ซึ่งส่วนใหญ่ถ้าเป็นแอร์เอเชียจากดอนเมืองำปนาริตะ จะเรียกเป็นโซนที่นั่ง โดยดูจากในboarding pass พอถึงคิวโซนเราก็เดินเข้าไปจนถึงแอร์โฮสเตส เขาจะต้อนรับและขอดูboarding passของเรา แล้วบอกทางเดินไปที่นั่งของเรา 

พอถึงที่นั่งเรา เราก็จะเก็บสัมภาระไว้ที่ชั้นวางด้านบน ยิ่งใกล้ที่นั่งเรายิ่งดีจะได้จำได้ แล้วก็จะได้สะดวกเวลาจะหยิบเอาของออก หรือบางคนอาจจะวางไว้ใต้ที่นั่งด้านหน้าก็ได้

หลังจากที่ทุกคนนั่งเรียบร้อยก็รัดเข็มขัด และแอร์จะโชว์การใช้อุปกรณ์ ผ่านไปสักพักก็จะมีเสียงประกาศจากกัปตัน จากหัวหน้าลูกเรือบ้าง แล้วก็มีการจำหน่ายอาหารบนเครื่อง บางคนจองไว้ ถ้าเราไม่ได้จองไว้จะซื้อก็ได้แต่ราคาจะสูง พอหลังจากนี้ลูกเรือก็จะแจกใบตม และใบศุลกากรให้เรากรอก

ใบตม ก็เขียน 1 คน ต่อ 1 ใบ ส่วนใบศุลกากร จะเป็น 1 กลุ่มต่อ 1 ใบ ตัวอย่างการเขียนมีในเว็บต่างๆเยอะแยะ ในนิตยสารตรงที่นั่งบนเครื่องก็มีให้ดู หลังจากเรากรอกเสร็จก็เก็บไว้กับตัว จากนั้นเราก็นอนยาวๆจนเครื่องถึงนาริตะ 555

พอถึงเวลาลงเครื่องเราก็เดินไปตามป้าย arrival จนถึงป้าย immigration แล้วก็ต่อแถว หยิบใบ ตม ,ใบศุลการกรที่กรอกบนเครื่อง, passport และ boarding pass มาถือไว้แล้วยื่นให้ตม เราก็ทำตามที่เขาสั่งเช่นสแกนนิ้ว มองกล้อง แล้วเขาจะลงตราประทับให้เป็นสติ๊กเกอร์รูปฟูจิว่าอยู่ได้15วัน กรณีที่ไม่ได้ขอวีซ่ามา พอพ้นตม เราก็จะไปรับกระเป๋าเรา โดยดูที่บอร์ดว่าไฟลท์บินเรากระเป๋าอยู่สายพานไหน พอเราได้กระเป๋าเราก็เอาใบศุลกากร passport และ boarding pass เดินไปตรงเจ้าหน้าที่ศุลกากร ส่วนใหญ่ตรงนี้เขาจะถามเราประมาณว่า

1. มากี่วัน

2. มากับใคร

3. มาทำอะไร

4. พักแถวไหน

ซึ่งตรงนี้บางคนเขาอาจจะขอเปิดกระเป๋าตรวจดูของด้วย

รอบนี้ที่เราโดนคือ

1. มากี่วัน เราตอบ 5 วัน

2. มากับใคร เราตอบมาคนเดียว

3. มาทำอะไร เราตอบว่าเที่ยว

4. เขาแบบว่าเหมือนไม่เชื่อเราเขาเลยถามว่าเที่ยวที่ไหน เราเลยตอบไปคร่าวๆว่า โตเกียว โอไดบะ โยโกฮาม่า ไซตามะ กาล่ายูซาว่า จากนั้นเขาก็ไม่ถามอะไรต่อแล้วก็ขอบคุณและให้เราเข้าประเทศ 5555

จากนั้นก็ไปตามป้าย train โดยเป้าหมายแรกเราจะไม่ซื้อjr pass ที่นี่เพราะคนเยอะ ก็เลยว่าจะนั่งkeisei skyliner สวยๆไปลงueno เพื่อซื้อ Jr pass ที่นั่น ก็เลยเดินไปที่เคาน์เตอร์keisei สีน้ำเงิน

บอกพนักงานไปว่า

เรา :ซื้อkeisei skyliner ไป ueno 1 ที่ รอบที่ใกล้ที่สุด

พนักงาน : พนักงานจะบอกว่ามีรอบอะไรที่ใกล้สุด และถามว่าwindow seat หรือ aisle seat

เรา : window seat

พนักงาน กดเครื่องคิดเลขราคาตั๋ว ให้เราดู เราก็จ่ายตังค์ และได้รับตั๋วพร้อมที่นั่งที่จองไว้ พนักงานจะบอกแพลทฟอร์มในการขึ้นรถไฟขบวนนี้

(ที่จริงสามารถใช้ic cardซื้อผ่านตู้ได้ ราคาถูกกว่านิดหน่อยแต่เราเดินไปหาพนักงานสะดวกกว่า555)

พอได้ตั๋วหน้าตาแบบนี้