สรรพสิ่งล้วนเกี่ยวพัน
<<
กันยายน 2564
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
21 กันยายน 2564

ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 286 "ถูกปฏิเสธ"

ตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 286 "ถูกปฏิเสธ"
โจทย์โดยคุณต่อ toor36


วันนี้วันพระเดือนสิบ ขึ้น๑๕ ค่ำ เดือน๑๐
ทำอาหารหวานคาวไปวัด ใส่บาตรทำบุญ
กว่าจะกลับบ้านก็เที่ยง เพิ่งมีโอกาสเขียนค่ะ

"ถูกปฏิเสธ"
วันหนึ่ง ยืนโบกรถแท้กซี่อยู่หน้าปากซอยบ้าน
โบกคันแล้วคันเล่า ที่เปิดไฟ "ว่าง"
ทุกคันโฉบเข้ามาเทียบพรืด
แต่พอเราบอกไปสนามบินดอนเมือง
เขาบอกขอโทษครับต้องไปส่งรถ
ห๊ะ...นี่เพิ่งบ่ายเองนะ จะส่งรถแล้ว
อะไรนะ  ปฏิเสธผู้โดยสารเหรอ

เราอุตส่าห์ออกมาหน้าปากซอยแต่เนิ่นๆ
ทั้งที่เครื่องออก6โมงเย็น
กะว่าไปนั่งคอยเครื่องออกที่สนามบินสัก2-3ชั่วโมงก็ไม่เป็นไร
ดีกว่าตกเครื่อง
แต่การไม่เป็นเช่นนั้น เพราะแท้กซี่ไม่ค่อยมีผ่านมา
และทุกคนปฏิเสธหมด เหตุผลเดิมๆ
ทำไงดี..เอาน่า รอคันต่อไปแล้วกัน
จนในที่สุด มีคันหนึ่งรับ
แต่เวลาก็จวนแจมาก ต้นทางจากตลิ่งชัน
ออกพระราม7  เจ้าประคุณ รถคุณพี่แท้กซี่แล่นอืดมาก 
มิหนำซ้ำ ยังมีเสียงแคร๊กๆๆๆๆๆใต้ท้องรถไปตลอดทาง
และมีเสียงเหมือนชิ้นส่วนอะไรจะหลุด
เราเร่งพลขับว่า ลูกพี่เร็วกว่านี้ได้อีก
เดี๋ยวฉันจะตกเครื่องแน่ถ้าช้า
คุณพี่พลขับบอก ครับๆ เร็วแล้วครับ
โธ่ๆๆๆๆๆๆ....เราดูนาฬิกาข้อมือทุก20วินาที
จราจรก็ไม่เป็นใจเลย




นั่งใจร้อนรนเหมือนนั่งบนเตาไฟ
พอถึงชานชาลา จ่ายค่าโดยสารเสร็จ
แม่ตะลีลากกระเป๋าได้ ก็ใส่ตีนผีวิ่ง
อย่างไม่คิดชีวิต
ใจจะขาดระหว่างทางเสียให้ได้
ได้ยินเสียงประกาศ "ประกาศครั้งสุดท้ายจากสายการบิน...
เที่ยวบินที่ ...คุณลี ซู  กรุณามาขึ้นเครื่องที่ประตูหมายเลข78 ด่วนค่ะ"
นึกในใจขณะวิ่งว่า ได้ยินแล้ว กำลังจะถึงและกำลังจะหมดลมแล้วด้วย!





ประตูขึ้นเครื่องอยู่ท้ายสุดของอาคาร
คิดดูว่าไกลแค่ไหน กว่าจะวิ่งถึง



ในที่สุดก็ มาถึงหน้าประตูจะขึ้นเครื่อง 
พนักงานรีบตรวจบัตรโดยสารและบอร์ดิ้งพาสที่เช็คอินมาจากบ้านแล้ว
เธอบอกให้แม่ตะลีรีบวิ่งต่อเพราะประตูเครื่องจะปิดแล้ว
โอ๊ย....วิ่งต่อลงทางลาด แล้วก็ถึงประตูเครื่อง
พอแม่ตะลีเดินพ้นขอบประตูเครื่องบิน
พนักงานก็ปิดประตูทันที





แม่ตะลีลากกระเป๋าเดินผ่านแถวที่นั่งไปพร้อมเอ่ยปาก ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะไปเรื่อยๆ จนถึงเลขที่นั่งของตนเอง
ยกกระเป๋าขึ้นเก็บที่ช่องเก็บ หย่อนก้นลงนั่ง
ท่ามกลางสายตาที่จ้องมาเหมือนอยากกินเนื้อแม่ตะลียังไงยังงั้นเลย
ในที่สุดแม่ตะลีก็ได้ออกเดินทางพร้อมผู้โดยสารอื่น
ที่นั่งคอยแม่ตะลีอยู่คนเดียว
ดีที่ไม่ ถูกปฏิเสธ จากเที่ยวบินนี้
ได้กลับบ้านทันเวลา  เย้!!!
และไม่หัวใจวายตาย ระหว่างทางวิ่งขึ้นเครื่องเสียก่อน

สวัสดี

ขอบคุณเจ้าของภาพ จากอินเตอร์เน็ตด้วยค่ะ


 



Create Date : 21 กันยายน 2564
Last Update : 22 กันยายน 2564 12:00:16 น. 12 comments
Counter : 1351 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณSertPhoto, คุณhaiku, คุณเริงฤดีนะ, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณKavanich96, คุณnewyorknurse, คุณอุ้มสี


 
เหตุการณ์แบบนี้ไง เดี๋ยวนี้คนเลยหันไปใช้บริการพวก แก๊ปคาร์ กันมากขึ้น แย่ครับแบบนี้ ถ้ามีรถไฟฟ้าที่เชื่อมต่อการเดินทางได้ถึงสนามบินแท็กซี่น่าจะเสียหายเยอะอยู่นะ ตอนผมไปสุวรรณภูมิ ที่บ้านจะไปส่ง ผมให้ส่งแค่ตรงสถานีมักกระสันเท่านั้น แล้วนั่งรถไฟฟ้าไป จะได้ไม่เปลืองทั้งเงินและเวลา แต่เรื่องแบบนี้มันก็พูดยาก เพราะบางครั้งสัมภาระมันเยอะ มันก็ขนลำบาก

จากบล็อก
น้องหมาชื่อ กาก้า ครับ ชื่อมาจากนักบอลสมัยก่อนที่ชื่อ ริคาร์โด้ กาก้า อายุน้อยกว่าเจ๊าะแจ๊ะประมาณ 4 ปี ช่วงหลังๆ ผมเลยต้องเอาใจมันหน่อย เพราะเวลาที่เราจะอยู่กับเขาคงเหลือไม่มากแล้ว


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 กันยายน 2564 เวลา:17:56:29 น.  

 

ต้องเป็นสายการบินไทยแน่เลย
ที่รอผู้โดยสาร
หากเป็นสายการบินอื่น..สีแดง
เขาไม่รอนะคะ อิ อิ
(ตามโฆษณา)


แต่้สมัยหลังนีร้ดีหน่อยนะคะ
เพราะเรา Check in ผ่าน Internet ได้
อย่างน้อยก็ยืดเวลาวิ่งเข้า gate ได้หน่อย อีก 30 นาที
แทนที่จะเป็น 1 ชม. ยิ่งไม่ Load กระเป๋า ยิ่ง วิ่งตัวปลิว..
ไปหอบเอาบนเครื่องค่ะ


ตะพาบแม่ตะลีฯ เล่าละเอียด เห็นภาพเลยค่ะ
อ่านไป..อมยิ้มไป..เชียรฺๆ

ไว้พรุ่งนี้มาส่งกำลังใจนะคะ
ราตรีสวัสดิ์


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 กันยายน 2564 เวลา:20:24:51 น.  

 
ตื่นเต้ลไปด้วยเรยคราบ วันนี้ดหวตหมดแล้ว พรุ่งนี้มาใหม่นะคราบ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 21 กันยายน 2564 เวลา:22:17:01 น.  

 
ประสบการณ์นี้ไม่มีวันลืมแน่ค่ะแม่ตะลี



โดย: หอมกร วันที่: 22 กันยายน 2564 เวลา:7:32:00 น.  

 
อ่านไปลุ้นไปครับพี่
พี่แท๊กซี่เล่นปฏิเสธผู้โดยสารแบบนี้
อีกหน่อยคงถูกบริษัทจองรถออนไลน์
แย่งลูกค้าไปหมดแน่ๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กันยายน 2564 เวลา:18:23:29 น.  

 
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

นายแว่นขยันเที่ยว


โดย: นายแว่นขยันเที่ยว วันที่: 22 กันยายน 2564 เวลา:19:59:33 น.  

 
กำลังจะถึงและกำลังจะหมดลมแล้วด้วย!
ลุ้นไปกับแม่ตะลีด้วยค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 23 กันยายน 2564 เวลา:0:58:18 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กันยายน 2564 เวลา:6:53:50 น.  

 
โอ้ย ตื่นเต้น...ใจหายใจคว่ำ 555

...
เรื่องแท๊กซี่เขาไม่ชอบเข้าเมืองที่รถติด หรือไม่ก็ไม่ชอบวิ่งทางไกล... ผมเจอบ่อย วันหนึ่งไปซื้อของแถวบ้านหม้อโอลด์สยาม
เครื่องเสียงชิ้นโตหนัก..

ยืนรถโบก 7 คันที่จอดพอบอกว่า ไปสีลม..(ผมจอดรถไว้ที่ทำงาน) ทุกคันโบกมือไม่รับ ท้อ หงุดหงิดมากกลัวกลับไป
ทำงานค้างไม่ทัน

พอดีเห็น จราจรอยู่เลยเดินไปหา ตร.เลยโบกมือเรียก
แท๊กซี่ให้ พอบอกสถานที่ หงึกหัวรับเลย ไม่(กล้า) ปฏิเสธ
จริงแล้วไป สีลมง่ายแค่ขึ้นสะพานพุทธ ข้ามอีกสะพานก็เลี้ยวซ้าย ไปจุดหมายแล้ว

...


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 24 กันยายน 2564 เวลา:6:21:44 น.  

 
ขอบคุณที่แบ่งปัน


โดย: Kavanich96 วันที่: 24 กันยายน 2564 เวลา:8:21:23 น.  

 

ลุ้นด้วยเลยค่ะ

ดีใจที่ได้ขี้นเครื่องบิน


โดย: newyorknurse วันที่: 25 กันยายน 2564 เวลา:5:18:22 น.  

 
โอ้เย....ดีจังค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 28 กันยายน 2564 เวลา:16:29:18 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ตะลีกีปัส
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




New Comments
[Add ตะลีกีปัส's blog to your web]