No. 735 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
ระยะหลัง ๆ มานี้ ไปพักผ่อนที่ หัวหินทุกเดิอน และมีข่าวค่อนข้างบ่อยว่า ที่นั่นจะจัดตั้ง เป็นจังหวัดใหม่ โดยรวม |
บางอำเภอของ เพชรบุรี และประจวบเข้าด้วยกัน เป็นจังหวัด ไกลกังวล |
|
คนท้องถิ่น นั่งนอน รอคอยความเป็นจริง ว่าจะได้เป็นเมื่อไหรหนอ จะได้ติดต่องานกับหน่วยงานราชการ และ |
แน่นอนที่สุด คือ งบประมาณจะเข้ามา พัฒนาถนนหนทาง หรืออย่างอื่นเยอะขึ้นกว่าเดิม |
|
การรอคอยนี้ มิได้มีเพียง ประชาชน แม้แต่เจ้าของกิจการโรงแรม ที่อยู่ อ.ชะอำ เพชรบุรี อ.ปราณบุรี |
ตั้งชื่อโรงแรม.... และต่อท้ายว่า "หัวหิน" |
คงเป็นเพราะคำว่า "หัวหิน" เป็นถิ่นที่ สงบ เป็นแหล่งท่องเที่ยว มีระดับ..ไม่โฉ่งฉ่าง |
|
ที่นั่นเขาควบคุมเสียง มิให้ดังแบบ ชายทะเลอื่น ไม่มีแก๊งค์ต่างชาติเข้ามาหากิน ถึงมีก็น้อย ร้านค้าหรือบริการอื่น |
ดูดี มีรสนิยม ที่หัวหินมีด้อยอยู่คือ ในเมืองมีหาดทราย น้อยไปหน่อย ถนนริมหาดไม่มี |
เพราะเป็นบ้านคนมีกะตังค์สมัยก่อน แล้วก็ค่อยแปรเปลี่ยนเป็น รีสอร์ทที่สวย สงบ |
|
แต่ถ้าเลยหัวหินไปไม่ไกล 20 กว่า กิโลเมตร เป็นหาดทรายขาว สะอาด ยาว มีถนนเรียบชายหาด ตั้งแต่ |
ปากน้ำ อ.ปราณบุรี มุ่งสู่ เขาหัวกระโหลก หลายกิโมเมตร ถนนคอนกรีตอย่างดี
....
ไปริมทะเล ยามเย็น เจอชาวบ้าน เต้นแอโรบิก ครูฝีกใช้ เสียงเมโลดี้ดนตรีอีสานสนุกดีจังหวะ สากล
มีทั้ง นักวิ่งจ๊อกกิ้ง เป็นกลุ่ม ๆ ข้างล่างนี้ คงจะเป็นนักท่องเที่ยว พักแถวนั้นพา ลูก ๆ มาจ๊อกกิ้ง น่าชื่นชม
|
ข้างทาง เป็นรีสอร์ท โรงแรมขนาดกลาง สลับสวนมะพร้าวที่ตัดหญ้า ค่อนข้างเรียบ มองดูต้นมะพร้าวต้นสูงเป็น |
แถวเป็นแนว ด้านทะเลมีหาดทรายน้ำสะอาด
กลับจาก เขาหัวกระโหลก จอดรถ แล้วเดินข้ามถนน ก็ถึง ชายหาดแล้ว |
|
ถ้าเลยเขากระโหลกไป ยังมีถนนเรียบชายหาดไปอีกไกลหลายสิบกิโลเมตร มีรีสอร์ท ประปรายแม้ถนนจะสวย |
ไม่เท่าจากปากน้ำปราณ ก็ดูดี.. ที่ริมทะเลสวย |
|
ขับรถไปเที่ยวหัวหินระยะทางแค่ 200 กว่า ก.ม. แรก ๆ ไป อยู่เพียงถนนหลัก เพชรเกษม |
ตลาดเช้า ตลาดกลางคืน ป้วนเปี้ยนแถวนั้น กินอาหารที่รสดี อร่อยมากมายจนพุงกาง
|
ที่พักก็หรู พอว่างก็ปลดจักรยานไปปั่น ที่ไบค์เลน ที่เคียงคู่ไปกับ ถนนเพชรเกษม หน้า ร.พ.สัตว์หัวหิน ไป |
สามแยก อ.ปราณบุรี....พอไปบ่อยชักติดใจ |
|
บางเช้ามาก็ยังคงไปปั่นจักรยาน ถนนต่าง ๆ ถูกน้องหมา ไล่กัดบ้าง ถูกมอไซค์เฉียดพอเสียว ได้เหงื่อเยอะดี |
กลางวันหรือบ่ายคล้อย ก็ออกจากบ้านที่พัก ขับรถลัดเลาะไป ถนนต่าง ๆ แถวหมู่บ้าน เพราะเห็นในแผนที่กูเกิ้ลว่า |
|
ไปเห็นของจริง มีหมู่บ้านจัดสรร หรูเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นบ้านชั้นเดียว หน้าหมู่บ้าน มีป้อม รปภ. |
แต่ละหลังคงจะหลายล้านบาท บางแห่งน่าจะกว่า 30 ล้านบาท ถนนที่ผ่านหมู่บ้าน จะเป็นบ้านแบบชาวบ้านธรรมดา |
เรียงราย แม้บ้านเขาจะไม่สวย แต่ก็น่าอยู่ ต้นไม้ปลูกไว้ ใกล้บ้านดูเขียว ชอุ่ม และหน้าบ้านบางหลัง
|
เขาตั้งโต๊ะใต้ต้นไม้ขาย ขายผลไม้ ติดราคาไว้ด้วย เช่น |
กล้วยน้ำว้าหวีละ 5 บาท กล้วยเล็บมือนาง 3 หวี 35 บาท กล้วยหอมหวีละ 15-20 บาท เลยซื้อมาครั้งละหลายหวี |
เรียกว่าบ้าซื้อ มาแจก รปภ.หมู่บ้าน เพื่อนบ้าน |
ในตลาดหัวหิน กล้วยน้ำว้าหวีละ 15 - 20 บาท แถว บ้านที่ กรุงเทพ หวีละ 25 - 35 บาท |
|
บางทีซื้อมากิน แจกไม่หมด เหลือ เลยแกะเปลือกกล้วยน้ำว้าพันธุ์ มะลิอ่อง ตากแดด 3 วันก็แห้ง นำไปนึ่ง ฆ่าเชื้อโรค |
ที่อาจจะมี จนเนื้อเป็นสีคล้ำ กล้วยตากที่อบความร้อน จะทำให้ความหวานเด่นชัด หอมกว่าปกติ |
เก็บไว้กินได้นานเป็นเดือน..หรือกว่า |
|
แต่ขอบอกก่อนนะครับ ขับรถไปหัวหินแถบรอบนอก มีไร่สัปรดมากจริง ๆ สุดลูกหูลูกตา ลูกยายไม่เกี่ยวนะ 555 |
เป็นเมืองสัปรด เขาได้โควต้าส่งโรงงาน ...ซื้อในตลาดหัวหิน หรือแถบรอบนอก ยังแพง พอ ๆ กับ กรุงเทพ |
เป็นงง... ยิ่งถ้าสัปรดฉีกตา ที่ขายถนนบายพาสจาก ชะอำ ไป อ.ปราณบุรี ขายแพงครับ |
ใบเล็ก ๆ ราคา 3 ใบ 50 บาท... เลยไม่ค่อยซื้อกินเท่าใด |
|
ถ้าร้านขายอาหารทะเล อร่อยมีมากร้าน และไม่ฟัน แบบที่เป็นข่าว เราไปใช้บริการหลายที่ไม่เจอคิดราคา |
เพิ่ม อ้างวันหยุดหลายวัน หุ หุ... |
กลัวจริง ๆ ถ้าสั่งเฉพาะกรรเชียงเรือ
แล้วได้ มีแต่ ตัวเรือสับ ๆ มาให้แถมเป็นเรือบด มิใช่เรือเอี้ยมจุ้น ไม่มีกรรเชียงเลย 555 |
|
แต่บางร้านอยู่ในโรงแรม หรือสถานที่หรู แน่นอนเขา คิดราคาแพงกว่าร้าน ตามชายหาด เพราะเขาต้องสร้างอาคาร |
ใช้พนักงานบริการเยอะ เขาติดราคาแน่นอน
|
บางที่มีทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาพอาหารไว้ เช่นกรรเชียงปู ผัดผงกระหรี่ ก็เป็นแบบนั้น ขนาดอาจจะ |
เล็กว่าในภาพนิดหน่อยก็โอเค |
|
ภัตตาคารที่ขายอาหารทะเลสด ปูเป็น ก็เป็นปูเป็น ๆ ปลากระพงขาวเป็น คนจะกินก็ชี้ปลาที่ว่าย ครู่เดียวก็อยู่ในชามสวย |
(คนสั่งใจร้ายเนาะ)เวลาเคี้ยวก็รู้ว่า สดจริง มิใช่เป็นปลาแช่น้ำแข็ง |
|
ไปเที่ยว พักอยู่หลังเขา เพื่อนหลายคนไปหัวหินบ่อย ถ้าเดินอยู่ถนนสายกลาง ซ้ายมือเป็นบ้านคน และทะเล |
ด้านขวา มองสูงนิด จะเห็นภูเขาหินเหล็กไฟ สูงพอประมาณ ยาวเป็นพืด..... |
|
เมื่อก่อนไปก็พัก แถวริมทะเล ทั้งบ้านพัก คอนโด ก็คิดว่า หัวหินมีบ้านคน หย่อมเดียว แต่พอไปแล้วจึงรู้ว่า |
ขับรถขึ้นเนินเขา เขาหินเหล็กไฟ จะมีหมู่บ้าน หรู ราคาค่อนข้างแพง สลับกับบ้านของ คนท้องถิ่น |
ถนนค่อย ๆ ลาดลงแผ่กว้างไกล มีทิวเขาให้เห็นไกล ๆ เราเรียกว่า "หลังเขา" |
|
เวลาไปอยู่ที่นั่น จะทำตัวเนียน แบบชาวบ้าน ใส่กางเกงสั้น เสื้อยืดสีพื้น ๆ ลากรองเท้าแตะ ทำตัวกลมกลืน |
รู้สึกเลยว่า ได้รับการต้อนรับแบบกันเอง ร้านค้าเห็นเราไป ก็มิได้จ้องว่า เป็นนักท่องเที่ยว |
เห็นแล้วน้ำลายจะหยด... ไม่ใช่เลย 555 |
|
ด้านอาหารการกิน จะกินแบบที่เรากิน ที่บ้าน ทั้งแบบชาวเหนือ คนภาคกลาง แล้วก็ขาดไม่ได้ อีสาน เรียกว่า |
ขาดไม่ได้เลย ร้านอีสาณบ้านสวน นี้รสชาด อร่อยใช้ได้ ราคาปกติให้ปริมาณอาหาร โอเค
แต่ถ้าเลยไปทางขวา มีร้านอาหารชนิดเดียวกันเพิ่งเปิดร้านใหญ่ เขาใช้พ่อครัว เมียนม่า รสไม่ไปทางไหน ผมไปครั้งเดียวเข็ด
ถ้าขี้เกียจทำอาหาร ก็ไปซื้อที่ร้านค้า กลับไปกินที่บ้าน |
ร้านที่ไปบ่อย ชื่อร้านอะไรจำไม่ได้แล้ว น่าจะร้าน เจ๊พิกุล แต่ต้องไปตั้งแต่ 10 โมง แต่ไม่เกินบ่ายโมง ไม่งั้นหมด |
|
ซื้อกลับไปกินที่บ้านพัก ก็อร่อยดี ขายดี แต่ต้องเข้าคิวรับบัตรคิว พอถึงคิวคนขายจะเรียก |
เรา ชี้ ๆ เขาจัดใส่ถุง แล้วคิดเงินเป็นคน ๆ สนุกดีรสชาดแบบ บ้าน ๆ ราคาถุงละ 30 บาทบางอย่าง 35 บาท
|
หัวหิน จึงเป็นเมืองทางเลือก กินอาหารทะเล ที่หรู ในโรงแรมหลายระดับ หรือร้านค้าริมชายหาด กินจนเบื่อ
หรือจะหาของกินแบบ ชาวบ้าน ก็ได้ แล้วแต่ ความชอบแต่ละคน..แล้ว เพื่อน ๆ ละ.....? |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,395,552 |
st. ผู้เข้าชม 1,394,072 |
= 1,480 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
ไม่รู้จังหวัดฝางกับจังหวัดไกลกังวล
จังหวัดไหนก็มาก่อนนะครับ
ฝางก็มีข่าวมานานแล้ว
แต่หัวหินก็น่าจะแยกส่วนบริหารเป็นจังหวัดได้
แม้พื้นที่จะไม่มาก แต่ความเจริญเข้าถึงแล้ว
การบริหารงานด้านการท่องเที่ยวก็ทำได้ดีครับ
โหวตครับพี่