ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2561
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
29 ธันวาคม 2561
 
All Blogs
 
เงือกทองสงขลาที่ถูกระเบิดคือรูปที่สอง












ม.จ.ทองคำเปลว ทองใหญ่ ผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลา


จากข้อมูลเดิม ที่มา

https://bit.ly/2AiA77G



ย้อนไปเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2509 ณ แหลมสมิหลา สงขลา
ม.จ.ทองคำเปลว ทองใหญ่ ผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลา
เป็นประธานในพิธี 1 เมษายน 2509 -
1 เมษายน 2561ครบรอบ 52 ปีที่เงือกทองยังคงสวยสง่าคู่เมืองสงขลา
สัญลักษณ์ทางการท่องเที่ยวของเมือง 2 ทะเล




นายชาญ กาญจนาคพันธุ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสงคราม




นักปกครองหนุ่มวัย 40 ปี ผู้มีวิสัยทัศน์ก้าวไกล
นายชาญ กาญจนาคพันธุ์ ปลัดจังหวัดสงขลา
ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองสงขลาด้วย
เป็นผู้ริเริ่มในการสร้างสัญญัลักษณ์ทางวัตถุของเมืองสงขลา
ให้ผู้คนได้รู้จัก นอกเหนือสัญญลักษณ์ทางธรรมชาติ"เกาะหนู เกาะแมว
โดยในวัยเด็กปลัดชาญ มักได้ยินคุณพ่อ ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธ์)
นักคิด นักค้นคว้า และนักเขียนสำคัญคนหนึ่งของ ยุครัตนโกสินทร์





เล่านิยายปรัมปราเกี่ยวกับนางเงือก ไว้ว่า
ในวันดีคืนดีนางเงือกจะมานั่งหวีผม บนชายหาดด้วยหวีทองคำ
วันหนึ่งบังเอิญว่ามีชายชาวประมงเดินผ่านมา ทำให้นางเงือกตกใจ
รีบหนีลงทะเลไปโดยลืมหวีทองคำไว้
ฝ่ายชาวประมงเห็นดังนั้นก็เก็บหวีทองคำไว้
และเฝ้าคอยนางเงือกที่หาดนั้นเสมอ
แต่นางเงือกก็ไม่เคยปรากฏกายให้เห็นอีกเลย


ด้วยเรื่องที่พ่อเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็ก
จึงเป็นที่มาที่จะสร้างรูปปั้นนางเงือก ในท่าที่กำลังหวีผม
เพื่อเป็นสัญญลักษณ์ของเมืองสงขลา
ใช้งบประมาณของเทศบาล 60,000 บาทในการสร้าง
โดยให้ศิลปินนักปั้นชั้นครูเมืองหนึ่งของเมืองไทยในสมัยนั้น
อาจารย์ จิตร บัวบุศย์ อาจารย์ใหญ่โรงเรียนเพาะช่าง
ผู้ที่มีผลงาน การปั้นพานรัฐธรรมนูญ บนอนุเสาวรีย์ประชาธิปไตย เมื่อปี พ.ศ.2483
เป็นผู้ออกแบบ หล่อและปั้นรูปนางเงือก


ด้วยสถานที่มีธรรมชาติสวยงาม บริเวณแหลมสมิหลา
รูปปั้นนางเงือกนั่งแปรงผมยาวสลวยอยู่บนโขดหินธรรมชาติ
ได้อย่างเหมาะเจาะพอดีกับทุกสิ่งทุกอย่างในบริบทนั้น
บนหาดสวย ริมทะเลงาม มีเกาะหนู เกาะแมว เป็นฉากหลัง
เพราะฉะนั้นผู้ที่มาเยือนเมืองสงขลา
ต้องไม่พลาดที่จะมาถ่ายรูปคู่กับนางเงือกทองสงขลา แห่งนี้




นางเงือกสงขลา คือ ความทรงจำร่วมยุค



เมื่อมีข้อมูลใหม่เลยขอตราไว้ก่อน
เผื่อจะมีการเพิ่มเติมข้อมูลใหม่ในภายหลัง

ผมจำได้ว่าเคยอ่านหนังสือเจอมาหลายครั้งแล้วว่า
ประติมากรรมรูปนางเงือกสงขลานี้
เดิมส่งเข้าประกวดงานศิลปที่กรุงเทพฯ
แล้ววางกองไว้รอหาสถานทีลงไม่ได้สักที
(เธอเป็นแบบหนึ่งที่ฐานพานรัฐธรรมนูญของไทย)
จนกระทั่งมีคนไปติดต่อขอซื้อมาลงที่ชายหาดสงขลา


แต่มีข้อเท็จจริงอีกด้านหนึ่ง ก่อนจะเลือนหายไปจากประวัติศาสตร์
จากการสอบถามเพื่อนรุ่นพี่คนสงขลาและท่านสอบถามเพื่อนแก
สมัยท่านยังเป็นวัยรุ่น(อดีต) สงขลา บอกเดิมมีอยู่ 1 รูป
แต่เล็กกว่ามาก และไม่ค่อยสวย น่าจะถูกลักไปชั่งกิโลขาย/จมน้ำทะเลไปแล้ว
ส่วนรูปถ่ายคงหาค่อนข้างยากแล้วเพราะร่วมห้าสิบปีขึ้นไปแล้ว
กอปรกับหาดใหญ่สงขลา เดิมน้ำท่วม/น้ำหลากบ่อยครั้งมาก

แถวที่วางรูปนางเงือกนั้นเรียกกันว่า กองหินขี้หนู
เป็นพื้นที่กองหินโสโครกจำนวนมาก เห็นได้ตอนน้ำลด
เวลาน้ำลงมีคนไปตกปลากันได้ และมักจะมีชาวประมงไปหาหอยหาปู


เพื่อนรุ่นพี่ท่านนี้ เป็นคนสงขลาดั้งเดิม
ปู่ของท่านจัดว่ามีฐานะทางการเงินดีมาก
และเคยมีฮวงจุ๊ยอยู่ติดริมถนนสายเขาตังกวน
ที่เป็นแหล่งดูลิงในปัจจุบัน ท่านไปไหว้อยู่หลายปี
ก่อนที่ทางราชการมาขอร้องให้ท่านย้ายไปที่อื่น

เพราะในสมัยก่อน การสร้างฮวงจุ๊ยแล้วแต่ทำเล
อย่างที่หาดใหญ่ ของ เจียกีซี ขุนนิพัทธ์จีนนคร
ก็อยู่ข้างทางไปสงขลา เห็นได้ชัดเลยน้ำน้อยไปไม่ไกลนัก
ตระกูลงานทวี ก็แถวภูเขาทางพังงา
หรือที่สตูลก็มีหลายจุดมาก
บางรายฝังริมถนน/ริมทะเล
เช่น มีที่หนึ่งที่ปัจจุบันเป็นโรงเรียนสทิงพระวิทยา
ก็เคยมีฮวงจุ๊ยฝังอยู่ก่อนที่ทางโรงเรียนจะขอให้ย้ายออกไป

อีกจุดภายในมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
ลูกหลานไม่ยอม เพราะฝังก่อนหน้าจะมีวิทยาลัยครู
และทางการเคยรับปากว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยว แต่ขอให้ยกที่ให้
แต่ตอนนี้ผู้บริหารอ้างว่า ใครรับปากก็ไปตามเรื่องกับคนนั้น
แต่ก็ไม่กล้าทำอะไร เพราะครอบครัวนี้เป็นตระกูลเก่าแก่และยังมีฐานะอยู่


รูปนางเงือกทองมักจะทำจากทองสัมฤทธิ์
ข้างในกลวงแบบพระพุทธรูปทั่วไปที่หน้าตักใหญ่
ถ้าองค์ขนาดเล็กก็มักจะมีปูนซีเมนต์อุดข้างใน
เพื่อให้มีน้ำหนักมาขึ้นและหนักกว่าเดิม
ดังนั้น มีความเป็นไปได้ว่า ถูกชาวเรือยกขึ้นเรือแล้วพาหนี
ไปขายที่สถานที่ไหนสักแห่งในประเทศไทย/มาเลย์


และมีการยืนยันจากลูกชายของคนปั้นคนแรก
คือ นายธำรง รุจนพันธ์






สมัยเด็ก ๆ ผมเคยไปเดินเล่น แต่เจ็บเท้ามาก (เด็กเมือง เดินเท้าเปล่าไม่เป็น)
ที่นางเงือกรูปนี้ แวววาวก็แบบบานประตูเหล็กข้างขวาคนจับบ่อยก็มันแวว
หรือราวกั้นรอรถเมล์ กทม. คนนั่งบ่อย ๆ ก็มันแวว
แบบก้นคนเหมือนกระดาษทรายบาง ๆ ค่อย ๆ ขัด ค่อย ๆ ถู
ข้อมูลใหม่ แสดงว่า นางเงือกที่ถูกระเบิดไปก่อนแรก #วาซืน (เมื่อวานซืน) ไปตัวที่สอง








คำถาม
ฉงนฉงายว่าเงือกจริงมีไหม ถ้ามีจะเหมือนปลา มากกว่าคนกระมัง
หรือ คงเป็นแค่ mass illusion..

คำตอบ

ปลาดูหยง (พะยูน) เลี้ยงลูกด้วยนม หายใจด้วยปอด
เวลาขึ้นมานั่งเล่นบนหินโสโครก จะดูเหมือนผู้หญิง/นางเงือก นั่งอยู่
ชาวเรือบางแห่งมีความเชื่อกันว่า น้ำตาปลานี้ ทำให้สาวหลงรัก
จึงมักจะมีตำนานว่า เวลาจับปลานี้ได้ ต้องจับมาเฆี่ยนให้น้ำตาไหล
แล้วเอาไปทำเสน่ห์ได้ เหมือนกับน้ำมันพราย

แถวภาคใต้บางชุมชน เวลาเด็กเล็ก ๆ ร้องไห้
ผู้ใหญ่ชอบพูดว่า เห็นน้ำตาดูหยง กูยอมใจ (ใจอ่อนเลย)

คนเลยจินตนาการไปถึงเรื่องราว นางเงือก ในนิทาน/ตำนานได้
จินตนาการ สำคัญกว่า ความรู้
เพราะถ้ามองจากที่ไกล ๆ จะเห็นปลาดุหยุง เหมือนคนนั่งบนหิน
เพราะเธอเป็นปลาเลี้ยงลูกด้วยนม หายใจด้วยปอด
ตอนเธอขึ้นมา เธอคงแปลงร่างเป็นสาวสวย
แบบพญานาคในนิยายของไทย จระเข้ชาละวันในเรื่องไกรทอง
หรือ นางพญางูขาวในนวนิยายของจีน
เวลาจับตัวได้ คนละเรื่องเดียวกัน



ประวัติ นายธำรง รุจนพันธ์

นายธำรง รุจนพันธ์ เกิดเมื่อวันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๔๕๔
ที่ตำบลศรีเกิด อำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง
เป็นบุตรของนายเจ็กซิ และนางบัวคำ ซิหลิม
ได้รับการศึกษาชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนบุญวาทย์ จังหวัดลำปาง
เข้าเรียนในชั้นมัธยมศึกษาที่โรงเรียนอัสสัมชัญ กรุงเทพฯ ได้ ๒ ปี
แล้วเรียนภาษาจีนที่โรงเรียนยุหมิน เป็นเวลาหนึ่งปีครึ่ง
แล้วไปเรียนต่อที่โรงเรียนจีนาน แห่งเมืองเซียงไฮ้ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน
เมื่อสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาแล้ว ได้เข้าเรียนต่อใน Sinwha Art Academy
ที่เมืองเดียวกันจนสำเร็จหลักสูตร ๔ ปี แต่เรียนเพียง ๓ ปี ก็สำเร็จ
และได้รับประกาศนียบัตรวิชาวาดเขียน สาขาศิลปแบบยุโรป และเดินทางกลับประเทศไทย
ได้สมรสกับนางสาวสุจิต อมรศักดิ์ ที่จังหวัดนราธิวาส มีบุตร-ธิดารวม ๓ คน

ผลงานและเกียรติคุณที่ได้รับ

๑.๑ ด้านการเขียนภาพ ได้แก่พระบรมฉายาลักษณ์ของ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9
สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ตลอดจนพระราชวงศ์
ซึ่งเขียนด้วยสีน้ำมัน และทูลเกล้าฯถวาย รวม ๘ ครั้ง

๑.๒ ด้านการถ่ายทำภาพยนต์ เคยเป็นผู้ชำนาญการของ
การรถไฟแห่งประเทศไทย เป็นเวลา ๗ ปี
และได้ถ่ายทำภาพยนต์เสียงในฟิล์ม
รายการสองข้างทางรถไฟ ให้แก่การรถไฟแห่งประเทศไทย
และภาพยนต์เรื่อง ทะโมนไพร บุหงาตันหยง อ่าวเพชรฆาต
และการถ่ายทำสารคดี KGMB TV แห่งเมืองโฮโนลูลู รัฐฮาวาย
และได้รับการยกย่องโดย Auricon Professional comeras Eguipment

๑.๓ ด้านการถ่ายภาพ เป็นช่างถ่ายภาพ ทั้งขาว-ดำ และภาพสี
ให้กับการรถไฟแห่งประเทศไทย และได้เปิดร้านถ่ายภาพ ยึดเป็นอาชีพมาตลอด

๑.๔ ด้านการปั้น ได้แก่ การปั้นรูป เงือกทอง
ที่แหลมสมิหลา อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา
และ นางธรณี ที่วัชระอุทยาน อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส

นายธำรง รุจนพันธ์ ได้เขียนภาพสีสะท้อนถึงวัฒนธรรมพื้นบ้านภาคใต้
ในด้านต่างๆ เป็นจำนวนมาก เช่น ผลไม้พื้นเมือง
วิถีดำเนินชีวิตของชาวใต้ และภาพประเพณีพื้นเมือง เป็นต้น

เกียรติคุณที่ได้รับ

ได้รับการยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ในปี พ.ศ.๒๕๓๑
จากสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ

ที่มา https://bit.ly/2QYOvwf






ที่มา  https://bit.ly/2AmUqRj





ที่มา https://bit.ly/2fS9kGE






ส่วนที่ชอบแชร์กันตอนนี้ คือ
คาดว่ามือระเบิดหรือผู้บงการในการวางระเบิดครั้งนี้คือ
คู่ปรับเก่าตั้งแต่ชาติที่แล้ว (ในเรื่องพระอภัยมณี ของ สุนทรภู่)

เธอมาเข้าฝัน/เข้าทรง ตอนที่จะหาสถานที่วางรูปเธอว่า
อย่าเอาฉันอยู่บนฝั่ง มันร้อน ฮิ
ให้เอาฉันอยู่ในน้ำ มันเย็น ฮิ

ระยอง ฮิ สั้น จันทรบุรี ฮิ ยาว


Create Date : 29 ธันวาคม 2561
Last Update : 29 ธันวาคม 2561 12:59:59 น. 2 comments
Counter : 1979 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณSweet_pills


 
ขอบคุณข้อมูลความรู้ดีๆค่ะคุณ ravio


โดย: Sweet_pills วันที่: 30 ธันวาคม 2561 เวลา:0:23:45 น.  

 
สวัสดีปีใหม่2562ครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 3 มกราคม 2562 เวลา:22:15:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.