ในฐานะเด็กรุ่นใหม่ (ยังถือว่าเด็กอยู่ละกันนะคะ) การได้กลับไปอ่านบทประพันธ์ในสมัยก่อนที่เราจะเกิดนั้น ให้ความรู้สึกราวกับว่าได้ย้อนเวลากลับไป ด้วยสำนวนภาษาที่ใช้หรือแม้แต่คตินิยมในช่วงเวลานั้นๆ ก็ต่างกับสมัยปัจจุบัน

นวนิยายเรื่องนี้ ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.2510 ค่ะ ก็ราวๆ 50 ปีมาแล้ว แต่เล่มที่อยู่ในมือ จัดพิมพ์ใหม่โดยสำนักพิมพ์เพื่อนดีในปี พ.ศ.2553 มี 2 เล่มชุด ความยาว 530 หน้า และ 476 หน้า ตามลำดับ นับว่ามีความยาวพอสมควร คงต้องใช้เวลาในการละเลียดนานเลยทีเดียว

เมื่อเปิดอ่านไปสักพักก็จะพบเจอคำศัพท์ที่ไม่ค่อยคุ้นตา ให้ได้เปิดพจนานุกรม (ออนไลน์) หาความหมายบ้างประปราย อย่างเช่น คำว่า “คหบดี” หมายถึง ผู้มีอันจะกิน ที่สมัยนี้นิยมเรียกกันว่าไฮโซ หรือจะเป็นคำว่า “น้ำมะเน็ด” ซึ่งก็คือ น้ำโซดาซ่า Lemonade น้ำอัดลมรุ่นแรกของสยาม มีรสชาติคล้ายน้ำมะนาว … สนุกดีค่ะ เป็นการเพิ่มเติมความรู้

ในส่วนของเนื้อหา คุณศุภร บุนนาค ผู้แต่งบอกเล่าเรื่องราวชีวิตผู้คนภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง สอดแทรกด้วยการสอนใจจากมูลเหตุและพฤติกรรมของบุคคลในเรื่อง ดิฉันเชื่อว่าหลังจากอ่านเรื่องนี้จบ คงจะได้ข้อคิดให้นำมาปรับใช้กับชีวิตอย่างมากมาย