ถ้าคนมันใช่ มันจะวนกลับมาหากันอีกครั้ง
ย้อนหลังไปเมื่อ 8 ปีก่อน...
เวลาจะเยียวยาทุกอย่าง นี่คือคำปลอบใจแรกที่พูดกับตัวเองตอนอกหักใหม่ๆ แปลกนะอกหักครั้งนี้มันไม่ได้ร้องโฮแบบเสียสติหรือฟูมฟาย แต่อาการคล้ายๆกับโดนสะกดนิ่งไปหมด เหมือนทุกอย่างโดนกดปุ่มหยุดไว้ เรื่องราวมากมายพร้อมคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ เต็มในสมองไปหมด ทำไม เพราะอะไร แต่ก็พยุงตัวเองขึ้นมาใหม่พยายามไม่คิดไม่โทษอะไรทั้งนั้น ฟังดูเหมือนจะเก่งนะ จริงๆแล้วไม่ใช่เลย เหมือนสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นตัวเองเฉยๆ สัมผัสได้จากการเมื่อใครเข้ามาเราจะให้พื้นที่แค่ไหน หรือแค่ให้ทดแทนความอ้างว้างในจิตใจไปวันๆ หลายคนที่เข้ามามีทีท่าจะหยิบยื่นความรักความหวังดี หรือความสัมพันธ์เรากลับหนีหรือเพิกเฉยไปดื้อๆ ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ จนได้มารู้ว่าผลกระทบจากการความรักครั้งที่ยังติดอยู่ในใจ หลายคนผ่านมาก็ผ่านไป เรากลายเป็นคนใจร้ายกับคนอื่นๆ ที่เค้ามีท่าทีที่จะช่วยเหลือเราด้วยการเริ่มต้นใหม่เพื่อให้เราลืมอดีต ใช่ เราเล่าให้คนที่เข้ามาฟังถึงความรักที่ยังอยู่ในใจ พูดบ่อย พูดย้ำ หลักๆก็มีแต่ความทรงจำดีๆที่เราพูดวน จนหลายคนก็เริ่มสู้กับแรงในใจเราไม่ไว้ แล้วก็เป็นเราเองที่เป็นฝ่ายบอกลาทุกคนที่เข้ามา "กลายเป็นความง่ายดายในที่จะตัดคนที่เข้ามาออก แต่กลายเป็นเรื่องยากที่เราตัดคนในใจเราไม่ได้สักที" สำหรับเค้าคนในใจเรา ห้ามใจตัวเอง ที่จะไม่รับรู้เรื่องราวของเค้าไม่ได้จริงๆ เรากลายเป็นมองเค้าจากรูปภาพที่ลงบนเฟสบุ๊ค และอ่านเรื่องราวในชีวิตเขาจากสเตตัสในเฟสบุ๊ค เค้าไม่มีอาการเสียหลักแบบเราเลย หรือจริงๆแล้วเราเองที่จมปลัก
อีกไม่กี่ปีต่อมา เรามีโอกาส ได้เจอเค้า ในใจเราเต้นผิดจังหวะ ตัวเย็นๆ เป็นอาการที่บอกความรู้สึกไม่ถูก เราได้มีโอกาสได้ไปนั่งกินข้าว เราสองคนเริ่มพูดคุยกันมากขึ้น สบตากันในใจของเราเรื่องแย่ๆของเค้า หมดไปในนาทีนั้นเฉยเลย เหลือแต่ความคิดถึง ความรู้สึกดีๆ และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นที่เราสองคน ได้กลับมาพูดคุยกัน และคุยกันทุกวัน และเริ่มชวนกันออกไปข้างนอกเจอกันมากขึ้น เค้าไม่ได้หวือหวาหรือแสดงท่าทีชัดเจน จนเราสงสัยว่าสรุปเราสองคนทำนองไหน เราสองคนเริ่มพูดกันอย่างจริงจัง เค้าบอกเราว่า ตอนนี้ไม่รู้จะคิดยังไงนะ แต่ตอนนี้เค้าเลือกจะตัดคนอื่นๆ และเลือกที่จะมีเราเป็นสำคัญ ในใจเราก็คิดเค้าพูดจริงหรือแค่อยากให้เราสบายใจ และเรื่องราวเราสองคนเริ่มชัดเจนมากขึ้น เค้าดีขึ้นกว่าเดิม
และความจริงแล้วก็คือ เราสองคน ไม่มีใครลืมใครได้ ที่ผ่านมาถือเป็นบทพิสูจน์ เรื่องราวต่างๆสอนเราทั้งคู่ ใช่เราต่างเคยทำร้ายกัน แต่ทำไมเรายังให้อภัยซึ่งกันและกันอยู่ ก็เพราะคนที่ใช่ยังไงก็วนกลับมาเจอกัน ถ้าวันนี้คุณยังมีคนในใจกันอยู่ กาลเวลาจะพาคนในใจคุณกลับมา ในเวลาที่มันเหมาะสมเอง.....
| Create Date : 29 มิถุนายน 2560 |
| Last Update : 29 มิถุนายน 2560 8:30:37 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 754 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [