ชื่อหนังสือ : จอมเวทแสนร้ายจอมใจแสนรัก 3 เล่ม จบ (卿本黑萌之妖妃来袭)

นักเขียน :สุ่ยเชียนเช่อ 水千澈 ผู้แปล : ลีลรักษ์

ฉบับภาษาไทยพิมพ์ครั้งแรกธันวาคม 2560 โดยสนพ.บ้านอรุณ

ราคาหน้าปกชุดละ1,050 บาท จำนวน 471+424+490 = 1,385 หน้า

รายละเอียด

ณ แดนเก้านภา มีตำนานเล่าขานมากมาย ทั้งเรื่องปีศาจและเทพจีน หลิงจิว ข้ามมิติมาอยู่ในร่างบุตรสาวตระกูลชิง แห่งเมืองอวี้ไห่ในกายมีสายเลือดปีศาจอยู่ครึ่งหนึ่ง จึงถูกบิดามองเป็นตัวไร้ค่ามาตลอดและถูกส่งไปกำนัลตระกูลซ่ง เพื่อแต่งเป็นภรรยาของซ่งเสวี่ยอี คุณชายใหญ่ผู้อาภัพขี้โรคมาตั้งแต่กำเนิดเพื่อต่อชะตาให้เขา แต่เมื่อ “ตัวไร้ค่า” กับ “คนขี้โรค” มาพบกันทุกสิ่งก็เปลี่ยนไป

ตัวไร้ค่าเช่นนางคือสิ่งมีค่าที่สุดเพียงหนึ่งเดียวในชีวิตเขาและคนขี้โรคเช่นเขาก็ส่องประกายเป็นนักปรุงโอสถอัจฉริยะด้วยความช่วยเหลือของนางด้วยร่างใหม่ในภพชาติใหม่กับดวงตาทิพย์ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่ติดตัวมาจากชาติก่อนหลิงจิวจึงกลายเป็นจอมเวทผู้เจิดจรัส เคียงคู่กับซ่งเสวี่ยอีจอมโอสถผู้ปราดเปรื่อง และเผชิญความท้าทาย พิสูจน์ฝีมือในใต้หล้าร่วมกัน

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

รีวิวนี้ของเขียนสั้นๆ แม้นิยายเรื่องนี้จะย้าววว ยาวตั้ง 3 เล่ม เพราะอะไร ? .... เพราะเพลียใจกับมันเหลือเกินเพลียมาตั้งแต่เริ่มอ่านเล่มแรกยันเล่มสุดท้าย เผาผลาญพลังความอดทนของชะนีมากมายเหลือเกิน

เอาจริงๆ ไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนทำลายล้างชั้นได้ขนาดนี้นะคือ โดย ส่วนตัว จะเป็นคนที่พยายามในการอ่านอยู่พอสมควร ถ้ามันมีอะไร จิ๊กๆ จั๊กๆทำให้ตะขิดตะขวงใจ เราก็จะพยายามค้นหาข้อดี ของงานเขียนนั้นๆมาเล่าสู่กันฟังให้ได้มากที่สุด เราถือว่างานเขียนทุกเล่มมีข้อดีของตัวเองเสม แต่อิเรื่องนี้อาจจะมีดีบ้าง แต่ชั้นค้นหาแก่นสารมันไม่เจอ มันสะเปะ สะปะ ไปหมด ไม่รู้ว่า นักเขียนพยายามจะบอกอะไรกับเรากันแน่

จอมเวทแสนร้าย จอมใจแสนรัก หรืออีกชื่อที่เขาๆเรียกกัน จอมเวทโลลิคอน เป็นความรักวัยกะเตาะ ของเด็กหนุ่มอายุ 13กับเด็กหญิงวัย 7 ขวบ ..... #เฮลโล๋ไม่สงสัยเลยทำไมถึงชื่อจอมเวทโลลิคอน พรากผู้เยาว์เด็กและเยาวชน จำคุกหลายปีนะคะคุณ

ทั้งนี้ทั้งนั้น นักเขียนพยายามบรรเทาความไม่สบายใจเกี่ยวกับกฎหมายพรากผู้เยาว์ในใจของเราด้วยการให้วิญญาณในร่างเด็ก7 ขวบ เป็นวิญญาณของหญิงสาวผู้หนึ่งที่วาร์ปมา ... ซึ่งมาจากไหน อิชั้นก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน บอกแค่ว่าเป็นกำพร้า เป็นจอมเวทเต๋า มีตาทิพย์มองเห็นวิญญาณและพลังเหนือธรรมชาติได้ และด้วยสรรพคุณแบบนี้ ชะนีจึงไม่สามารถเดาภพภูมิแต่ปางหลังของอินางได้เลย

พระเอกในที่นี้ หนุ่มน้อยขี้โรค อายุ 13 ปีเด็กชายขี้เหงาที่ได้พบเด็กหญิงน่ารักสดใส หนูน้อยไม่กลัวพลังชั่วร้ายที่ครอบคลุมชีวิตของเด็กหนุ่มเงามืดที่ทำให้คนใกล้ชิดของเขาตายจากไปทีละคน สองคน มีแต่อินังหนู 7ขวบที่อยู่รอดปลอดภัย ได้ไงก็ไม่รู้ หาจุดพลิกผันนั้นไม่เจอจริงๆนอกจากอิหนูแกเอะอะก็เผายันต์ต้มให้อีกฝ่ายกินเป็นการแก้เคล็ดอะไรซักอย่าง

ก็นั่นล่ะ ความสัมพันธ์ของเด็กน้อย 2 หน่อจึงเป็นไปในลักษณะ อุ้มกันไป อุ้มกันมา ... อุ้มกันจริงๆค่ะซิส มันอุ้มกันยันจบเล่ม 2 มันก็ยังอุ้มกันอยู่ ... พึ่งจะมาโตแบบใช้การได้ก็ปาเข้าไปเล่ม 3 จนทำให้รู้สึกว่าอี 2 เล่มก่อนหน้า ข้าทนไปทำไม เพราะเหมือนเนื่อเรื่องโดยสรุป มันอยู่ใน 100หน้าสุดท้ายของเล่ม 3 สาเหตุที่พระเอกทำไมถึงป่วยกระเสาะกระแสะทำไมถึงมีเงาดำครอบคลุมทำลายชีวิตตั้งแต่เป็นเด็กทารก บลาๆ โอ้ยยยกว่าจะรู้เรื่องรู้ราว ทำอิชั้นเหนือยมากจีจี ....

ขอสรุป ในแบบ ที่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นบทสรุปได้หรือไม่นิยายเรื่องนี้ ออกแนวคล้ายๆ ชายาสะท้านแผ่นดิน เป็นแนวแมรี่ซู แต่ งง และ มึน กว่ามากงงแบบไปไม่ถูก จับใจความไม่รู้เรื่อง ส่วนความสันพันธ์พระนางบ่มเพาะและผูกพันธ์กันด้วยเวลายาวนานมากกกก แต่กลับจิ้นไม่ออกกับพฤติกรรมอุ้มป้อนข้าว อุ้มไปอาบน้ำ อุ้ม ... อุ้ม ... แล้วก็อุ้ม ... เอิ่มชะนีจิ้นไม่ออก หรือ จิ้นไม่ลงก็ได้ ตะขิดตะขวงใจขั้นสุด ...โอ้ยยย สรุปสั้นๆเลย ประหลาดค่ะไม่เข้าใจจริงๆ ....ไปดีกว่า บายยยย