ชื่อหนังสือ : วิวาห์พิทยาธร(นวหิมพานต์ #3.5) ผู้เขียน : อลินา (กิ่งฉัตร)

พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2560 โดย สำนักพิมพ์ลูกองุ่น

ราคาหน้าปก 150 บาท จำนวน 186 หน้า

รายละเอียด

พิธีวิวาห์ของอสูรและเทพชั้นสูงในนวหิมพานต์เต็มไปด้วยขั้นตอนและพิธีการมากมายต้องใช้เวลาเฉลิมฉลองถึงสามวันสามคืนกว่าจะถึงคืนเข้าหอ

พิทยาธร เฝ้ารอเวลาที่จะเรียกเทพี สาวิณี ว่าภรรยาของเขามากว่าห้าสิบปี

อสูรหมายเลขสองกระหยิ่มยิ้มย่องหมายมั่นปั้นมือว่าทุกอย่างจะต้องสมบูรณ์แบบ

งานที่งดงาม

เจ้าสาวที่หยาดฟ้ามาดิน

เจ้าบ่าวที่มีความสุข

แต่...

เดี๋ยว...เดี๋ยว...ทำไมต้องมี ‘แต่’ ในคืนวิวาห์ของเขาด้วย!

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

วิวาห์พิทยาธร อีกหนึ่งนิยายล่าสุดใน ชุด นวหิมพานต์ เล่มนี้ให้อารมณ์เหมือนเป็นเล่มพิเศษSpin-Off จาก 3 เล่มหลัก เป็นเรื่องราวของอสูร No.2 พิทยาธร ของเรานั่นเองค่ะ

จุดเริ่มต้นของเรื่องราวก็ตามชื่อเรื่องเลย งานวิวาห์ของอสูร No.2 ที่ได้ชื่อว่าปากจัด และกัดเจ็บที่สุดในนวหิมพานต์งานวิวาห์ที่เจ้าตัวตัดพ้อ ว่าเขาแอบรักมาก่อน รุทธร หมั้นหมายมาก่อน ปาวรตีแต่ทำไมเขาถึงต้องรอคอยงานวันนี้มากว่า 50 ปีด้วยเล่า ถึงจะได้เชยชมเจ้าสาว เทพีสาวิณี คนงามในฐานะภรรยาที่ถูกต้องตามประพณี

และแล้ววันสำคัญที่No.2 รอคอยก็มาถึง พิธีการตามโบราณราชประเพณีสมฐานะของทั้งฝั่งเทพและอสูรชั้นสูงจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่3 วัน 3 คืน โดยมี มหาเทพีปาวรตี เป็นแม่งานหัวเรือใหญ่

คืนสุดท้ายของงานวันที่3 ช่วงเวลาแห่งความเป็นความตาย (คืนเข้าหอไงล่ะแก) ก็ดันเกิดเรื่องเข้าจนได้ กัญจน์ กินราขนทองวัยแบเบาะอ้อแอ้ ลูกชายพิมพ์ประทับ(คล้ายๆลูกบุญธรรม) ของบ่าวสาวเจ้าของงาน ถูกลักพาตัวออกจากปราสาทอสูรที่ได้ชื่อว่าระบบความปลอดภัยคุ้มกันแน่นหนาที่สุดในนวหิมพานต์ เบาะแสที่ทิ้งไว้ มีเพียงเศษขนสีทองอร่ามที่เจ้านกยูงสุดอินดี้อย่างเจ้าหางแกว่นจิกทิ้งเอาไว้เป็นหลักฐานด้วยความบังเอิญ

ว่าที่สวามีที่กำลังจะเข้าหอกับว่าที่ภรรยาจึงจำต้องออกตามหาเจ้าลูกชายกินราตัวแสบ ที่มีดีกรีเป็นถึงว่าที่ราชขนทอง ราชากินราแห่งอุดรพนาทั้งศักดิ์และฐานะของพ่อและแม่พิมพ์ประทับ ทั้งเผ่าเทพและอสูรที่อยู่เบื้องหลังพิทธยาธรอยากจะรู้นัก ว่าใครที่มันกล้าล้วงคอพญานาคาเพราะพวกมันจะได้รู้ว่าใครที่มันบังอาจทำลายวันวิวาห์ของอสูรหมายเลข 2 เช่นเขา อย่าหวังเลยว่ามันจะได้อยู่อย่างสงบ

วิวาห์พิทยาธร เหมือนจะเป็นเล่มพิเศษของพณฯท่านหมายเลข 2 ใช่มะ แต่แทนที่จะเป็นแบบนั้น กลับกลายเป็นว่า เจี๊ยบกัญจน์ของเราขโมยซีนคุณพ่อตลอดทั้งเล่มค่ะเจี๊ยบของเราทั้งเจ้าเล่ห์ ทั้งเกรียน ได้แบบน่ารักน่าชังมากๆ แอบสงสารโจรลักพาตัวอยู่เบาๆว่าแกพลาดแบบทั้งขึ้นทั้งล่อง เพราะนอกจากจะพังจากการล้วงคอหูเห่าลักพาตัวแก้วตาดวงใจของทั้งเผ่าเทพและอสูรแกยังพังตรงที่ลักพาตัวระเบิดปรณูอย่างเจี๊ยบกัณจ์ที่อำนาจทำลายล้างสมกับเป็นลูกพ่อพิทฯ(มีแนวโน้วว่าอานุภาพจะแรงกว่าพ่อมันซะด้วยเหอะ)

และเพราะความน่ารักน่าชังของเจี๊ยบกัญจน์จึงทำให้การดำเนินระหว่างเรื่องสนุกและบันเทิงกว่าจุดจบท้ายเล่มค่ะอาจด้วยเป็นเพราะตอนจบที่เดาทางได้อยู่แล้ว ทำให้เราไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมายแม้ว่าตัวร้าย Boss ใหญ่ก็ยังไม่เปิดเผยตัว อิชั้นก็ยังไม่แคร์กับมันเลยซักกะติ๊ดคือแค่เจี๊ยบกัญจน์ถึงบ้านอย่างปลอดภัย และพณฯท่าน No.2 แกได้เข้าหอกับภรรยาอย่างสมบูรณ์ก็ถือว่าจบเควสสำหรับเล่มนี้ได้อย่างงดงามแล้วค่ะ

ท้ายเล่ม วิวาห์พิทยาธร ทิ้งตอนเป็น Cut สั้นๆแบบปลายเปิดไว้เรียกน้ำย่อย ไว้ให้เรามโนฯต่อและคาดหวังกันไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของเจ้าแสงและพัฒนาการความเป็นสาวของเจ้าตัวหรือความสัมพันธ์ระหว่างนกยักษ์อัครากับแม่ลูกไม้ผัลย์ศุภาที่ดูเหมือนจะพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นทำให้เราเห็นได้เลยว่า เรื่องราวของชาวนวหิมพานต์และชีวิตของพวกเขายังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ยังไม่ถึงจุดจบในเร็ววันนี้แน่ๆค่ะ ก็รออ่านกันต่อไปเนอะชะนีก็จะรอเหมือนกันนะเออ