เรามาถึงบุรีรัมย์กันเช้าประมาณ 6-7 โมงค่ะ ด้วยความที่ไม่ได้นอนไง ก็เลยสลบยาวเลย วันที่ 14 นี่หายไปเลยวันนึง ตื่นมาอีกทีคือบ่ายกว่า และที่ตื่นขึ้นมาเพราะว่า “ข้าหิววววววว” 555+ เปิดอากู๋สิคะรออะไร ว่าร้านไหนเด็ด คุยกะเพื่อนกินไรดี เพื่อนบอกว่า มาอีสานต้องลองส้มตำก่อนจิ … เปิดๆๆๆ เจอร้านนึงเด็ด น่าสนใจ จัดไปก่อนเลยค่ะ ขับรถตาม map ไป แต่ไม่ถูกนะจ๊ะ ป้าเค้าย้ายร้านไป 2 ปีแล้ว แต่พิกัดไม่ตาม นี่ไปจัดการเช็คอินให้ป้ามาใหม่ ไม่รู้ได้ยังนะคะ ที่นี่เลยอร่อยใช้ได้ แต่ปิดไว ใครสนในมาก่อน 16:00 น.นะจ๊า

“ส้มตำยายนอม” มีร้านเดียวนะจ๊ะ ถ้าเจอที่อื่นของปลอมจ๊า

หลังจากวันนั้นกินเสร็จไม่ได้ทำอะไร เพราะเพื่อนต้องไปสนามแข่งรถเตรียมเทสรถต่างๆนาๆ เราก็เลยว่างไม่ได้ทำอะไร นอนสิคะ 555+ แต่ก่อนนอนพาไปเดินเล่นหน้าสนามบอลนิดนึง มาถึงบุรีรัมย์ ไม่แวะ imobile stadium ได้ไง

ขอเก็บภาพที่ระลึกไว้นิดนึง ก่อนไปกลับไปนอน หมดวันแรกแบบหมดสภาพ กลับไปนอนเหมือนซ้อมตานกันเลยทีเดียว เช้าวันรุ่งขึ้น เพื่อนต้องออกไปสนามแต่เช้า เราตื่นมาจะทำอะไรล่ะ ก็ไปสนามกะเค้า นิ้สสสนุง เอาบรรยากาศแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะมันไม่อิน เลยหาที่ไป เปิดอากู๋อีกทีตัดสินใจไปเที่ยวคนเดียวก็ได้จ้า

ไปเที่ยวกันมาถึงที่แล้วต้องขอไปให้เห็นกับตา “ปราสาทหินพนมรุ้ง” ปักหมุดไปโลดดดเลย ไม่หลงแน่นอน

ยิ่งใหญ่ อลังการงานสร้าง มากๆ ไปดูด้านหน้าปราสาทกันบ้าง

ไปต่อจ่ะเรื่อยๆเลยนะจ๊ะ

ข้อดีของการมาคนเดียวคือ คุณจะได้ลุ้นรูปถ่ายที่ได้มา จากการขอให้นักท่องเที่ยวหรือเจ้าหน้าที่ที่นั่น ถ่ายให้ … ภาพก็จะได้ประมาณนี้ค่ะ

มันมีคงามอลังการมากมายที่อยากให้ใครๆได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง

นี่ก็ให้คนแถวนั้นถ่ายให้

เดินเล่นสำรวจคุยกับเจ้าหน้าที่อยู่นานได้ทั้งความรู้และความในใจก่อนบอกลากันไป พี่เค้าฝากช่วยโปรโมทเพราะคนมาน้อยลงมากกว่าแต่ก่อน…ทำไมน๊า มามา มาเที่ยวโบราณสถานกันค่ะ ช่วยกันอนุรักษ์ให้มีจ่อไปยาวๆเน๊อะ

เด๋วพาไปต่ออีกที่ สวยงามอลังการดีอีกเช่นเดิม แน่นวลลล