"ตัวอย่างของผู้ที่มีสมาธิแล้ว"

ผู้ที่มีสมาธิแล้ว พอได้ปัญญา พอได้ฟังอริยะสัจ ๔

 พอได้รู้ว่าทุกข์เกิดจากความอยาก

 อยากในสิ่งที่ไม่เที่ยง ให้มันเที่ยง 

อยากในสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา ให้เป็นของเรานั้น

 พอเห็นแล้วก็พิจารณาตามความเป็นจริง

 ก็เห็นว่าสิ่งที่ไม่เที่ยงนั้น ก็ไม่เที่ยง

จะให้มันเที่ยงได้อย่างไร

สิ่งที่มันไม่ใช่ของเรา

จะให้มันเป็นของเราได้อย่างไร

 พอเห็นความจริงอันนี้ก็เลยหยุดความอยากได้

 หยุดความอยากเพราะมีสมาธิ มีอุเบกขา

 มีสติที่จะหยุดความอยากนั่นเอง

ก็เลยสามารถหลุดพ้นจากความทุกข์

 ที่เกิดจากความอยากไม่แก่

อยากไม่เจ็บ อยากไม่ตาย

อยากไม่พลัดพรากจากกันได้

เพราะสิ่งต่างๆ ทั้งหลายทั้งปวง

เมื่อมีการเกิดขึ้นมาแล้ว ย่อมมีการดับไปเป็นธรรมดา

 มีร่างกายแล้ว ก็ย่อมมีการแก่ มีการเจ็บ 

มีการตายไปเป็นธรรมดา

 มีสมบัติข้าวของเงินทองแล้ว

ก็ต้องมีวันสิ้นสุดลงไปเป็นธรรมดา

ต้องมีการพลัดพราดจากกันไปเป็นธรรมดา

พอเห็นความจริงอันนี้ ก็เลยรู้ว่า

อยากไปก็ทุกข์ไปเปล่าๆ อยากไปทำไม

 อยากไปก็ไม่สามารถทำสิ่งที่ไม่เที่ยง

 มันเที่ยงได้ อยากไปแล้วก็ไม่สามารถ

ทำให้สิ่งที่ไม่ใช่เป็นของเรา เป็นของเราได้

 ก็เลยหยุดความอยาก

 ความทุกข์ก็เลยหมดไปในใจ

ความทุกข์ที่เกี่ยวกับร่างกาย

ความทุกข์ที่เกี่ยวกับข้าวของเงินทอง

เช่น ลาภ ยศ สรรเสริญ สุขต่างๆ ก็จะหมดไปทันที.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

...............................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๐







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ