"การเข้าหาพระธรรมคำสอน"

การฟังเทศน์ฟังธรรมเป็นกระบวนการที่สำคัญ

ในการปฏิบัติเพื่อหลุดพ้นจากกองทุกข์

ของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย จำเป็นที่จะต้องมีการศึกษา

มีการฟังธรรมไปจนกว่าจะได้บรรลุถึงธรรมขั้นสูงสุดได้

ถ้ามีครูบาอาจารย์ ก็จะเป็นโชคเป็นวาสนา

เพราะจะมีผู้คอยนำทางให้ไปจนถึงจุดหมายปลายทาง

ได้อย่างปลอดภัย โดยไม่ต้องเสียเวลาไม่หลงทาง

 แต่ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์แต่ได้ปฏิบัติมาจนถึงจุด

ที่เรียกว่า จุดของพระอริยบุคคลแล้ว

ก็ยังสามารถที่จะปฏิบัติได้ด้วยตนเอง

 แต่อาจจะช้าหน่อย ยากหน่อย

 เพราะว่าไม่มีผู้ที่คอยบอกทาง

 แต่ผู้ที่ได้บรรลุขั้นพระโสดาบันขึ้นไปนี้จะเห็นทางแล้ว

 แต่เป็นทางที่ตนเองยังไม่ได้ไป

 ก็ยังต้องไปลองผิดลองถูกอยู่ แต่ก็รู้ว่า

ต้องอยู่ในแนวทางนี้อย่างแน่นอน

 คือแนวทางของการระงับความคิดปรุงเเต่ง

ไม่ให้ไปทางกามตัณหา ภวตัณหา และวิภวตัณหา

 และสิ่งที่จะทำให้ใจไม่คิดไปในทางตัณหาทั้ง ๓ ก็คือ

ความจริงของสภาวะธรรมทั้งหลาย

ที่เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นี่เอง

นี่คือสิ่งที่ผู้ปฏิบัติถ้าได้เข้าสู่กระแสธรรมแล้ว

จะรู้หน้าที่ของตน จะรู้วิธีการดับทุกข์ของตน

ว่าจะต้องทำอย่างไร ก็คือจะต้องพิจารณา

สภาวธรรมต่างๆ ที่ใจยังไปหลงรักหลงชอบ

ที่ยังคิดไปในทางตัณหาอยู่

ก็จะต้องใช้การพิจารณาไตรลักษณ์ของสิ่งต่างๆ

 ถ้าเห็นสิ่งต่างๆ ที่หลงไหลชอบอยากได้

 อยากมี อยากเป็น ถ้าพิจารณาเห็นว่า

เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็จะสามารถยุติความคิด

ไปในทางตัณหาความอยากได้

นี่คือการศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

เป็นเหตุเป็นปัจจัยที่สำคัญมาก

 เพราะว่าถ้าไม่ได้ยินได้ฟังแล้ว

จะไม่รู้วิธีการปฏิบัติที่ถูกต้อง

 ถ้าไม่รู้จักวิธีที่ถูกต้องก็เหมือนกับ

คนที่เอาผ้าผูกตาปิดตาของตนแล้วก็เดินไปหาสิ่งต่างๆ

 ต้องคลำไป คลำผิดคลำถูก

 สิ่งที่คลำก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่

โอกาสที่จะได้ในสิ่งที่ตนเองปรารถนาก็จะเป็นไปไม่ได้

 แต่ถ้าได้มีการฟังเทศน์ฟังธรรม

ก็เหมือนกับมีคนนำทางมีคนบอกทาง

 บอกให้รู้ว่าทิศทางที่เราต้องการจะไปนั้นไปทางไหน

 ไปข้างหน้าแล้วจะมีอะไร จะพบอะไร

และจะต้องปฏิบัติกับสิ่งที่ได้พบอย่างไร

ถ้ามีคนคอยบอกทางก็จะสามารถเดินไป

จนถึงจุดหมายปลายทางที่ปรารถนา.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.............................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๘








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ