"ฟังธรรมะแล้วควรปฏิบัติตาม
จะเป็นที่พึ่งที่อาศัยได้"
..เมื่อพากันได้ยินได้ฟังแล้ว ต้องปฏิบัติตาม
จักได้เป็นที่พึ่งที่อาศัยของเรา
ถ้าไม่ปฏิบัติก็พึ่งอะไรไม่ได้
จักเป็นคนอนาถาหาที่พึ่งไม่มี
มีแต่ภัยแต่เวร ทุกข์ยากลำบากเดือดร้อน
จะพึ่งพาอาศัยอะไรก็ไม่ได้
เพราะเราไม่ได้ฝึกหัดปฏิบัติไว้
ให้ได้เป็นสมบัติตัวของเราเอง
เมื่อเราได้มาฝึกหัดปฏิบัติ
เพื่อให้จิตใจเรามีความฉลาด
เกิดมีสติปัญญา ศรัทธาเลื่อมใส เคารพนับถือ
เชื่อมั่นในคุณพระรัตนตรัย
คือพระพุทธเจ้า คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
แล้วกราบไหว้บูชาทุกวันทุกเวลา
อย่างนี้เราก็พึ่งได้ เพราะที่พึ่งของเรามีแล้ว
เราทำบุญให้ทาน การกุศลใด ๆ
ย่อมได้ผลอานิสงส์มาก เราอยู่ในชาติใด ภพใด
เราได้อาศัยซึ่งบุญกุศลที่ตนได้ทำไว้แล้ว
เป็นที่พึ่งอาศัย บำรุงตกแต่ง
คุ้มครองรักษากาย วาจา ใจ ให้พ้นภัยอันตราย
มีแต่ความสุขกายสบายใจ เราจะปรารถนาสิ่งใด
ก็ย่อมได้บรรลุถึงซึ่งความสำเร็จ
เพราะมีผู้ได้รับความสำเร็จมากต่อมาก
นับจำนวนไม่ได้ ทั้งในอดีตและปัจจุบันมาแล้ว
อย่างนี้พวกเราต้องการไม่ใช่หรือ
เมื่อเราต้องการแต่เราไม่ทำ เราจะได้หรือ
ไม่ได้ ถ้าเราไม่ทำ
ได้จำเพาะผู้ที่ได้ทำไว้แล้วเท่านั้น
ข้อนี้ควรจำไว้ให้ดี..
พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต)
...............................
คำเทศนาของ
พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ. ๒๔๑๓ - ๒๔๙๒)
อบรมชาวบ้านม่วงไข่
(หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ ได้บันทึกไว้)
ขอบคุณที่มา fb.ไม้ขีด ครับ
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ