Group Blog
All Blog
<<< "มนุษย์เป็นผู้มีโชคดี" >>>








"มนุษย์เป็นผู้มีโชคดี"

“พวกเราทั้งหลายจึงเป็นผู้ที่มีโชคมีบุญมาก

เพราะเมื่อมองไปที่สัตว์ทั้งหลายแล้ว

จะเห็นว่าสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

เช่น วัว ควาย หมู หมา เป็นต้น

 เป็นสัตว์ที่อาภัพมาก

 เพราะไม่มีโอกาสที่จะเรียนธรรม

 ไม่มีโอกาสที่จะปฏิบัติธรรม

 ไม่มีโอกาสที่จะรู้ธรรม

 ฉะนั้นก็หมดโอกาสที่จะพ้นทุกข์

จึงเรียกว่าเป็นสัตว์ที่อาภัพ

 เป็นสัตว์ที่ต้องเสวยกรรมอยู่

ด้วยเหตุนี้ มนุษย์ทั้งหลาย

จึงไม่ควรทำตัวให้เป็นมนุษย์ที่อาภัพ

 คือไม่มีข้อประพฤติ ไม่มีข้อปฏิบัติ

 อย่าให้เป็นคนอาภัพ คือ คนหมดหวัง

จากมรรค ผลนิพพาน

หมดหวังจากคุณงามความดี

 อย่าไปคิดว่าเราหมดหวังเสียแล้ว

ถ้าคิดอย่างนั้น จะเป็นคนอาภัพ

เหมือนสัตว์เดรัจฉานทั้งหลาย

คือไม่อยู่ในข่ายของพระพุทธเจ้า

 ฉะนั้น เมื่อมนุษย์เป็นผู้มีบุญวาสนาบารมีเช่นนี้แล้ว

จึงควรที่จะปรับปรุงความรู้ ความเข้าใจ

ความเห็นของตนให้อยู่ในธรรม

จะได้รู้ธรรม เห็นธรรม ในชาติกำเนิดที่เป็นมนุษย์นี้

 ให้สมกับที่เกิดมาเป็นสัตว์ที่ควรตรัสรู้ธรรมได้...”

หลวงพ่อชา สุภทฺโท

.......................

พระธรรมคำสอนโดย
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)
วัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี
(พ.ศ.๒๔๖๑ - ๒๕๓๕)








ขอบคุณที่มา fb.ธรรมะพระธุดงคกรรมฐาน
สายพระบูรพาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทตฺตเถระ
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2561
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2561 5:13:15 น.
Counter : 388 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ