"มีแต่ทุกข์ทั้งนั้น"

เรียนอนุบาล เรียนประถม

เรียนมัธยม เรียนปริญญาตรี

เดี๋ยวก็ต้องกลับมาเรียนใหม่

 เกิดมากี่ชาติก็เริ่มต้นใหม่

 ต้องกลับมาเรียนเรื่อยๆ

เรียนโสดาบัน ง่ายกว่า

ให้นั่งเฉยๆนี่มันไม่ต้องเสียเงิน

 ไปบวชสามเดือนนี้ก็ได้แล้ว

 นี่พระพุทธเจ้ารับรอง ไม่เจ็ดวันก็เจ็ดเดือน

 ไม่เจ็ดเดือนก็เจ็ดปี

เรียนในมหาวิทยาลัยพุทธศาสนา

 เรียนได้สบาย ไม่ต้องกลับมาเรียนซ้ำซาก

 ไม่ต้องกลับมาเกิด

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

ระดับปริญญาทั้งหลายนี้

เป็นด็อกเตอร์เป็นอะไร

 ก็ยังต้องกลับมาเกิดมาแก่มาเจ็บ

 ยังต้องเสียอกเสียใจ ยังต้องโกรธ

ยังต้องน้อยเนื้อต่ำใจ

 ได้อะไรไม่ถูกใจก็โกรธเสียใจ ถ้าไม่ได้ก็เสียใจ

ได้เท่าไหร่ก็ไม่พอ เอาความพอดีไม่เจอมนุษย์เรานี้

ให้เท่าไรก็ไม่พอ ได้เท่าไรก็ไม่พอ

ถ้าไม่ได้ก็เสียใจอีก

 มีแต่ทุกข์ทั้งนั้น ทุกข์ทั้งซ้ายทุกข์ทั้งขวา

 ทุกข์ทั้งข้างหน้าทุกข์ทั้งข้างหลัง

 ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนทุกข์หมด

อยากได้แล้วไม่ได้ก็ทุกข์

อยากได้แล้วได้ในสิ่งที่เราไม่อยากได้ ก็ทุกข์อีก

 อยากได้ก๋วยเตี๋ยว ได้ข้าวต้มมานี้ก็ทุกข์อีก

 ได้มาแล้วก็ทุกข์อีก ไม่พอ อยากได้เพิ่มอีก

 ได้ปริญญาตรีแล้วไม่พอ อยากได้ปริญญาโท

เดี๋ยวได้ปริญญาโทแล้วอาจจะอยากได้ปริญญาเอก

 ได้แล้วก็อยากได้งานทำดีๆ ถ้าได้งานไม่ดีก็ทุกข์อีก

 พอได้งานดีก็ทุกข์กลัวจะตกงาน

 มันมีแต่ทุกข์ตลอด (หัวเราะ)

ทางนี้มันทางแห่งความทุกข์

ทางแห่งความไม่ทุกข์นี้ เป็นโสดาบันแล้ว

ไม่ทุกข์กับร่างกายแล้ว ไม่ทุกข์กับการเสื่อม

ของลาภยศสรรเสริญ

โสดาบันนี้ไม่ทุกข์กับความแก่

ไม่ทุกข์กับความเจ็บ ไม่ทุกข์กับความตาย

 แต่ยังทุกข์กับแฟนอยู่ ยังอยากมีแฟนอยู่

 โสดาบันนี้ยังเห็นคนนั้นน่ารักคนนี้น่าชื่นชมอยู่

แต่พอพิจารณาอสุภะแล้วนี้ ก็ไม่น่ารักแล้ว

 เป็นผี ผีดิบทั้งนั้นแหละ ผีที่ยังหายใจได้

 พอไม่หายใจก็กลายเป็นผี ผีดิบไป

ถ้ายังหายใจอยู่ก็เรียกว่าคน

 ถ้าไม่พิจารณาอสุภะก็น่ารัก ก็อยากมีแฟน

อยากได้เขามาเป็นแฟน พอได้มาเป็นแฟนก็ทุกข์อีก

 ต้องมาห่วงเขาอีก ถ้าเกิดเขาไม่รักเราก็ทุกข์อีก

 เขาทิ้งเราไปมีใหม่ มีคนใหม่ก็ทุกข์อีก

 แต่พอเห็นว่าเป็น อสุภะ ไม่เอาเลย

 เหมือนกับเวลาที่แฟนตายนี้ ไม่เก็บไว้ที่บ้านแล้ว

 พอไม่มีลมหายใจนี้ไปเลย

 ใครอยากได้เอาไปเลย ยกให้

อนาคามี จะเห็นคนตายไม่เห็นคนเป็น

 เห็นคนไหนก็ตายทั้งนั้น เห็นซากศพเดินได้

 เป็นผีดิบเดินได้ เห็นข้างใน อวัยวะต่างๆ

 เห็นกะโหลกศีรษะ เห็นโครงกระดูก

เห็นลำไส้เห็นอะไรต่างๆที่มีอยู่ภายในร่างกาย

 ก็จะไม่มีความอยากมีแฟนอีกต่อไป

 อยู่คนเดียวสบายกว่า นี้ก็ไม่ทุกข์กับใครแล้วทีนี้

 ไม่ทุกข์กับมนุษย์เลย ไม่ทุกข์กับลาภยศสรรเสริญ

 ไม่ทุกข์กับรูปเสียงกลิ่นรส ไม่มีความหิว

ไม่มีความอยากในสิ่งเหล่านี้

ไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ อีกต่อไป.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.............................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๖๐





<


ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ