#### นิยายวาย ####
เพราะรักนั้นมีราคา 1-2 by Yi Yan Bu Cheng Xia , เป่าเป้ย แปล
สำนักพิมพ์ Mee-D
จำนวนหน้า 204 + 220 = 424 หน้า
คำโปรย ...
ติงอีลั่ว คุณชายจอมเสเพล มีชีวิตอยู่กับการโปรยเสน่ห์ไปทั่ว เจ้าชู้ประตูดินมาตลอด กระทั่งเขาได้พบกับ เฮยเย่า ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ แข็งแกร่ง นิสัยเย็นชา ทั้งลีลาบนเตียงก็ยังยอดเยี่ยม เขาไม่มีทางรู้เลยว่า ชีวิตของเขากำลังจะเปลี่ยนไป
ติงอีลั่วถูกเฮยเย่าจับกดจนเคยชิน จึงตามติดอีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย ขึ้นเตียง ร่วมหลับนอน มีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือมาโดยตลอด ทว่าในตอนที่เขาคิดว่าตนเองได้หัวใจของเฮยเย่ามาครอบครองแล้วนั้น กลับกลายเป็นว่า ได้รับ ตบ หนักๆ กลับมาแทน!?
กระทั่งแผลเป็นหายสนิท ลืมเลือนความเจ็บปวดหมดสิ้น กลับพบว่าเฮยเย่าคล้ายกับตกหลุมรักเขา ไล่ตามเขาไม่ยอมปล่อย
ติงอีลั่วจึงยอมจำนนแต่โดยดีอีกครั้ง แต่เขาจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายมีความสุขได้นาน สิ่งที่เฮยเย่ามอบให้เขาในครั้งนั้นไม่ใช่เพียงแค่บาดแผล แต่ยังมีความเจ็บปวดทุกข์ทนที่สุดในชีวิตอีกด้วย
————— หลังอ่าน —————
เฮยเย่า vs ติงอีลั่ว
เป็นนิยายวายแนวปัจจุบัน ของนักเขียนคนเดียวกับ ทาสรักเจ้าสำราญ ซึ่งเป็นเรื่องแนวพีเรียดจีน แต่กลิ่นอายโครงเรื่องคล้ายกันมากค่ะ
พระเอกมาดเข้ม เน้นเก็บความรู้สึก หล่อ รวย มีอิทธิพล คิดแต่ผลประโยชน์เป็นหลัก
นายเอกคุณชายวัยละอ่อน ที่จริงๆ บ้านรวย แต่ถูกครอบครัวเมินเพราะความเบี่ยงเบนทางเพศ เลยออกมาใช้ชีวิตแบบอิสระ ก็ค่อนข้างเป็นเด็กมีปมนะ เขามักจะบอกว่าตัวเองไม่สน ไม่แคร์อะไรหรอก ใครจะด่าว่าดูถูกยังไงก็ช่าง แต่จริงๆ แล้วในใจกลับมีความว้าเหว่และขาดความอบอุ่น
เมื่อได้เจอกับเฮยเย่า ที่ความจริงเริ่มมาจากความเข้าใจผิดกัน กลายเป็นความสัมพันธ์ข้ามคืน ด้วยความคิดแบบเด็กๆ ว่าจะต้องแก้แค้น ติงอีลั่วจึงเอาตัวเข้าไปพัวพันกับเฮยเย่าอีก ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นหลงยึดติดกับเขา หลงรักเขาไปจนถอนตัวไม่ขึ้น ... แต่ เฮยเย่า คือคนไร้หัวใจ และคิดถึงแต่ผลประโยชน์ แม้เขาจะเอ็นดูติงอีลั่วอยู่มาก แต่ก็ไม่มากพอจะไม่ทำให้อีกฝ่ายเสียใจ
…
เรื่องราวก็แบบ รัก ๆ ช้ำๆ มีหลายครั้งที่เฮยเย่าทำให้อีลั่วเจ็บช้ำน้ำใจ จนถึงเจ็บตัวอย่างหนัก แต่พอเขาไปง้อ ไปให้ความหวังใหม่ ก็กลับมาคบกันใหม่
ช่วงเล่มสองนี่ ดราม่าหนักขึ้น สงสารติงอีลั่วมาก แต่ความเป็นคนขี้เล่น ช่างเจรจา กะล่อน ของเขาก็ทำให้เรื่องราวมันไม่หนักมาก
ถึงอย่างนั้น ตอนอ่านนี่เราเสียน้ำตาไปเยอะมาก แบบโอ๊ย สงสาร คนที่เจ็บแต่ก็ต้องฝืนยิ้มออกมาไม่ให้ใครเห็นน้ำตานี่มันบีบคั้นมาก
สรุปว่าชอบค่ะ พล็อตน้ำเน่าแบบนี้มันใช่เลย 555