เป็นเรื่องประจวบเหมาะที่ลงตัว
เรามีเวลา 1 วัน คือวันเสาร์ที่ 13 พ.ค. 2017 ก่อนขึ้นเครื่องกลับเมืองไทยตอนดึก ๆ ..



เทศกาลคันดะมัตสุริ(Kanda Matsuri) (神田祭)
เป็น 1 ใน 3 เทศกาลที่มีชื่อเสียงที่สุดของโตเกียว(ร่วมกับ Sanja Matsuri และ Sanno Matsuri)
เป็นของศาลเจ้าคันดะเมียวจิน(Kanda Myojin Shrine)โดยเทศกาลนี้จะจัดขึ้นตลอดทั้งสัปดาห์ของปีเลขคี่

แต่กิจกรรมหลักจะจัดในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ราวๆวันที่ 15 พฤษภาคม

ไฮไลท์ประจำงานคือขบวนแห่ผ่านใจกลางกรุงโตเกียวในวันเสาร์ และขบวนพาเหรดของเกี้ยวมิโคชิ(mikoshi)ในวันอาทิตย์ ซึ่งปี 2017 ตรงกับเสาร์ที่ 13 และอาทิตย์ที่ 14

เราไม่ได้เริ่มต้นร่วมดูขบวนแห่ที่ศาลเจ้าคันดะ เพราะจากข้อมูลที่ได้มา มีแผนผังเส้นทางการแห่ หามาได้แค่นี้ ...


เครดิต : Japan-guide.com

วันเสาร์-ขบวนแห่หลัก

ขบวนแห่จะเริ่มตั้งแต่เวลา 8:00 น.ที่ศาลเจ้าคันดะเมียวจิน
แล้วประมาณเวลา 10:30 น. เริ่มพิธีสวดมนต์บริเวณใกล้ ๆ พระราชวังโตเกียวอิมพีเรียล(Tokyo Imperial Palace)
แล้วแห่ผ่านโอเตะมาจิและคังดะ
หลังจากนั้นช่วงบ่ายขบวนจะเริ่มเวลา 13:30 น. ผ่านสะพานนิฮอนบาชิ และห้างสรรพสินค้านิฮอนบาชิมิตสุโคชิในเวลา 16:30 น.
จากนั้นเดินไปตามถนน Chuo-dori Street เข้าสู่ย่นอากิฮาบาระ ก่อนที่จะกลับไปยังศาลเจ้าประมาณ 19:00 น.

ส่วนขบวนที่สองที่จัดขึ้นในช่วงบ่ายเวลา 15:00 น.เริ่มต้นที่โรงเรียนประถมศึกษาอาริมะ เดินขึ้นไปทางทิศเหนือยังศาลเจ้าคังดะเมียวจินภายในเวลา 3 ชั่วโมง

เราคงไปไม่ทันการตั้งขบวนที่ศาลเจ้าคันดะเมียวจิน .. แต่จะไปดักกลางทาง เจ้าแผนที่ที่ได้มาก็หยาบมาก ชนิดที่เอาไปทาบกับแผนที่ใน Google map แล้วมึนตึ๊บ .

ขอเริ่มที่จุดใหญ่ ๆ ในช่วงเช้า ..ที่น่าจะเหมาะคือ ส่วนที่เป็น Former Kanda Shrine ใกล้ ๆ พระราชวังอิมพีเรียล

มาญี่ปุ่นตั้งหลายครั้งแต่เพิ่งออกมาเห็น สถานีโตเกียว ก็ตอนนี้ล่ะค่ะ สวยงามมาก





ยังเช้ามาก .. เราไปเดินดูพระราชวังอิมพีเรียลด้านนอกคูน้ำกัน..



เป็นการเดินที่อ้อมมาก .. แต่เดินเพลิน ๆ กับบรรดานักวิ่ง (มีงานวิ่ง และนักวิ่งออกกำลังการประจำวัน)



เดินเลียบคูน้ำมาเรื่อย ๆ ทางขวามือของทางแยก จนมาถึงประตูเข้าสวนทางฝั่งตะวันออกของพระราชวังอิมพีเรียล ..



ก็เริ่มตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะไปทางไหนต่อ เพราะทาบกับ google map ไม่ได้เลย
ถามคนข้างถนน เค้าก็ไม่รู้ .. เราก็เดินดุ่มไปเรื่อย เดาทิศแผนผังขบวนฉบับเดียวที่มีกับ google map จนปัญญาไปถามตำรวจ ตำรวจบอกเข้าไปถามในสถานีตำรวจคันดะ .. คิดว่าเค้าจะมีแผนที่ .. แต่เหลว



เดินตามถนนที่มีโคมแบบนี้ไป .. แต่ปรากฎว่าเป็นถนนที่ขบวนจะมาถึงช่วงตอนเย็น .. ม่ายเอา เราจะดูตอนเช้า ..



เจอซุ้มเล็ก ๆ ริมถนน ประดับประดาชนิดที่น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของขบวน ได้ความว่า ที่นี่เป็นจุดร่วมขบวนแห่ช่วง 5 โมงเย็น ได้คนในซุ้มนี้ คุณผู้หญิงคนนี้พูดภาษาอังกฤษได้ เขียนแผนที่ให้เรากลับไปร่วมขบวนที่ศาลเจ้าคันดะเก่า บริเวณใกล้พระราชวังอิมพีเรียล ตามที่เราประสงค์



ได้แผนที่แล้ว ก็ลุยเลยค่ะ .. เราเดินย้อนกลับไปทางที่ขบวนเดินเข้าศาลเจ้าเก่า (เก่าจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม รอบ ๆ พื้นที่กำลังสร้างตึกสูงล้อมรอบ .. ไม่แปลกที่จะไม่ปรากฎใน google map)



มาถึง 4 แยกแล้วก็ร้องอ๋อเลยค่ะ ผู้คนมากมาย (แต่ไม่มากที่สุด เพราะฝนตก) กำลังรอดูขบวน



จริง ๆ ถ้าออกมาจากสถานีโตเกียว เราเลี้ยวขวามาทางตึกสูงนั่น พอถึงสี่แยก ก็เจอแล้วค่ะ .. อยากเดินอ้อมไปชมพระราชวังเอง หลงเลย



หรือถ้าจะให้พี่ google map ช่วยก็พิมพ์ชื่อตึก Yomiuri Shimbun ลงไป จะเป็นตึกที่อยู่มุมสี่แยก เป็นจุดที่ จขบ. ปักหลักถ่ายขบวนแห่






ดีใจมากเลย ถึงจะหลง แต่ก็ไม่ได้กลับไปมือเปล่า



ฝนตกค่ะ ร่มก็เก็บเข้ากระเป๋าใหญ่แล้ว คนรอชมขบวนมาหลบฝนหน้าตึกที่อยู่ตรงข้ามบริเวณที่เรียกว่าเป็น ศาลเจ้าคันดะเก่า (มีพื้้นที่เล็กนิ๊ดดดดดเดียว)


ไฮไลท์ประจำงานเทศกาลคันดะ คือขบวนพาเหรด “ชิงโคไซ” จะเป็นการให้บรรดาเทพเจ้าผู้ปกปักรักษาบริเวณโดยรอบศาลเจ้าคันดะสิงสถิตอยู่ในเกี้ยว “อิจิโนะมิยะโฮเร็น”, “นิโนะมิยะมิโกชิ” และ “ซันโนะมิยะโฮเร็น” โดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นการขับไล่สิ่งชั่วร้ายและชำระล้างเมืองให้บริสุทธิ์

ฝนตก เกี้ยวทั้งสามถูกห่อด้วยพลาสติกกันฝน .. เข้าไปถ่ายรูปไม่ค่อยถนัดเพราะตัวเองไม่มีร่ม ..







โอะมิโคชิ คือ ศาลเจ้าขนาดเล็กสำหรับแห่ในงานเทศกาล ว่ากันว่าด้านใน มีเทพเจ้าสถิตย์อยู่ ที่โอะมิโคชิจะมีไม้ 4 แท่ง ที่ยื่นออกมาจากทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ไม้ 4 แท่งนี้มีไว้สำหรับให้คนแบกขึ้นไหล่ คำว่า "โคชิ" ของโอะมิโคชิ หมายถึง แคร่ที่คนญี่ปุ่นสมัยก่อนใช้แบกหาม -- ถ้าบ้านเราก็เรียก เกี้ยว น่าจะสื่อในทางเดียวกัน

ศาลเจ้าเล็ก ๆ จะร่วมแห่มิโคชิของตัวเองไปร่วมพิธี สุดท้ายก็อยู่รวมกันที่ศาลเจ้าคันดะเมียวจิน

คนร่วมในขบวนพาเหรดจะแต่งชุดญี่ปุ่นดั้งเดิมสมัยเฮอัน





รูปแบบชุดก็แล้วแต่ตำแหน่ง .. ถ้าสูงศักดิ์หน่อยก็ออกแนวนี้





ฝนก็โปรยปรายมาเรื่อย ๆ หนักบ้าง เบาบ้าง .. จุดนี้จะเป็นจุดสวดมนตร์พิธี .. ที่น่าจะทำในพื้นที่เล็ก ๆ ของศาลเจ้าเก่า ดังนั้นบรรดาลูกขบวนจึงอยู่ด้านนอก นักท่องเที่ยวไปร่วมถ่ายรูปได้ ..







แอบไปกระซิบถามพี่เจ้าหน้าที่อำนวยความสะดวกของขบวนแห่ที่ยืนอยู่แถวนั้น ว่า ขบวนจะเดินไปทิศไหน .. จะเริ่มยัง .. เลยไปดักที่ สี่แยก ตรงหน้าตึก Yomiuri Shimbun ที่มีกระถางต้นไม้สวย ๆ อยู่ริมสี่แยก นี่ล่ะค่ะ .. ปักหมุดตรงแยกเลย อยู่ด้านหน้าไม่มีใครบัง

ขบวนเริ่มแล้วค่ะ ยังเช้า ๆ เคลื่อนแบบสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ไม่มีเสียงตีกลอง ไม่มีร้องโห่ (ฝนยังคงตกเรื่อย ๆ )







ผู้ชายสมัยเฮอันนี่ .. ใส่เกี้ยงส้นสูงกันแทบทุกคน





พี่ไก่ขี่พี่โคมา .. เด็ก ๆ สบายนะคะ แค่ลาก ไม่ได้แบก



ผู้ร่วมขบวนมีแต่ละอ่อน ดูเล่น ๆ ไปพลาง ๆ 



ขบวนท่านผู้หลัก ผู้ใหญ่





ขบวนกลอง .. ยังไม่ได้ตีค่ะ เลยยังไม่ครึกครื้น





ขบวนผู้ติดตามเทพเจ้า ในชุดสมัยโบราณ




มีเสื้อกันฝนนี่ก็เก๋ไปอีกแบบนะคะ



ที่ถือ ๆ กันนั่น น่าจะเป็นของประกอบการเซ่นไหว้ ของมงคล .. ไม่มีคนบรรยายประกอบ .. ต้องไปค้นคว้าเอาค่ะ



จะเห็นว่า มีแต่ละอ่อนหนุ่ม ๆ ทั้งนั้นเลย .. ชมเพลินค่ะ ถึงแค่เดินเงียบ ๆ



เกี๊ยวแรกมาแล้วค่ะ ชื่อว่าอะไร ไม่ทราบ มีพี่ใหญ่วัยฉกรรจ์นำทีมเด็ก ๆ นำเกี้ยวมา ยังไม่แบกนะคะ แค่ลาก





่ผู้หญิงกลุ่มเดียวในขบวนแห่ ในชุดโบราณ ..



เทศกาลนี้เริ่มมีขึ้นในช่วงสมัยเอโดะ (1603-1867) เมื่อโชกุนโทคุงาวะเริ่มที่จะปกครองเอโดะ(โตเกียวในปัจจุบัน)
เทศกาลการเฉลิมฉลองเป็นแสดงให้เห็นถึงความเจริญรุ่งเรืองภายใต้ระบอบการปกครองใหม่
หลังจากนั้น คันดะ มัสสึริ และ ซังโนะ มัสสึริ ก็เป็นเพียงสองเทศการที่ได้รับอนุญาตให้ผ่านปราสาทเอโดะ
แต่เดิมเทศการทั้งสองจะถูกจัดขึ้นเป็นจะจำทุกปี แต่หลังจากเกิดการแข่งขันระหว่างสองเทศกาลอย่างเข้มข้นพวกเขาจึงได้รับคำสั่งให้จัดสลับปีกันเท่านั้น



มีขบวนรถม้า และม้า ด้วย .. ให้เห็นการเดินทางในสมัยก่อน









พี่ม้าต้องเดินทั้งวัน จะเหนื่อยมั้ยนี่ (ไม่ห่วงคน)



จบเกี้ยวแรก ... ขบวนเกี้ยวที่ 2 ตามมา เว้นช่วงการจราจรนิดนึง ให้รถสัญจรปกติผ่านไปสักช่วงก่อน (ปิดถนนนานแล้ว)





ถึงจะไม่ได้แบก แต่ก็น่าจะใช้แรงมากอยู่นะคะ ..



ช่วงออกตัว ต้องอาศัยแรงออกเกียร์ซุกซักหน่อย (ซุก ภาษาอิสาน แปลว่า ผลัก ดัน -- เค้ารู้เลยว่าเป็นคนอิสาน วันไหนไม่มีภาษาอิสานซอด..วันนั้นเจ็บลิ้น)



แอบคั่นจังหวะด้วยการถ่ายวิดิโอ .. แต่อาย เลยไม่เอาลง .. พูดไทยไม่ชัด (เพิ่งรู้ตัว)



จบขบวนแล้วค่ะ .. ขบวนจะไป โอเตะมาจิ --> คันดะ --> สะพานนิฮอนบาชิ และห้างสรรพสินค้านิฮอนบาชิมิตสุโคชิในเวลา 16:30 น. (เค้าบอกว่าจุดนี้น่าไปดักขบวนแห่ที่สุด) ---> ถนน Chuo-dori Street ---> ย่านอากิฮาบาระ --> ศาลเจ้าคันดะเมียวจิน

วันอาทิตย์-พาเหรดมิโคชิ
เป็นขบวนพาเหรดที่จัดโดยประชาชนในเขตคันดะและนิฮอนบาชิ
แห่เทพท้องถิ่นอูจิกามิ(ujigami)ผู้ซึ่งดูแลชุมชนและครอบครัวของพวกเขา
โดยจะเดินไปตามเส้นทางต่างๆในเมือง
จุดที่ดีที่สุดในการชมเทศกาลคือตลอดเส้นทางไปยังศาลเจ้าคันดะเมียวจิน(Kanda Myojin Shrine) เริ่มตั้งแต่เวลา 8:00-17:30 ทำให้ถนนแห่งนี้เต็มไปด้วยสีสัน ความสดใสของดนตรี และบรรยากาศที่สนุกสนานรื่นเริง



ส่วนพวกเรากลับไปสถานีโตเกียวค่ะ มีเวลาเก็บสถานที่เที่ยวอื่นก่อนขึ้นเครื่องกลับไทย .. เที่ยวในวันฝนตกนี่แหละ.. อยากรู้ก็ต้องตามมาค่ะ .. อีกไม่นานเกินรอ (ใครจะรอก็ไม่รู้.. )

ตอนที่ 1 Hirosaki Cherry Blossom Festival 2017

ตอนที่ 2 Hirosaki Park & Castle ... ดีใจที่ได้เจอกันอีก

ตอนที่ 3 Cafe Buruman คาเฟ่น่านั่ง ใกล้ ๆ Hirosaki Park

ตอนที่ 4 Hirosaki Apple Blossom Festival 2017

ตอนที่ 5 ขึ้นเขาอิวากิ (Iwaki Skyline)

ตอนที่ 6 จาก Hirosaki สู่ Kakunodate

ตอนที่ 7 กระท่อมน้อยในสวนสวย Karuizawa Prince Hotel, West

ตอนที่ 8 เดินเล่น Kyu Karuizawa ..

ตอนที่ 9 สวนดอกไม้แสนสวย Ashikaga Flower Park

Create Date : 17 มิถุนายน 2560
Last Update : 5 มีนาคม 2561 12:41:19 น.		9 comments
Counter : 3367 Pageviews.
Share Tweet