ผิดหวังจากญี่ปุ่นยังไม่ให้เข้าประเทศ .. อยากนั่งเครื่องบินไปลงประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาไทย

ในสื่อต่าง ๆ เด้งประเทศสิงคโปร์ ขึ้นมาเยอะมาก ... 

จัดหน่อยก็แล้วกัน แก้ขัด ... เช็ควันลา เหลือบานเบอะ เพราะสะสมมาตั้งแต่ COVID-19 ระบาดเรื่อยมา ชวนใครก็ไม่มีใครว่าง ฉายเดี่ยวเลยก็แล้วกันค่ะ



สายการบินต่าง ๆ โปรโมทเส้นทางบินนี้กันมาก จิ้มเลือก ๆ มาได้ 1 ที่
คือ Viet Jet Air สายการบินต้นทุนต่ำที่มาขอส่วนแบ่งตลาดบ้านเรา ลองใช้บริการดู
รอบที่เลือกคือ VZ 620 : BKK 9.45 - SIN 13.10 น. (ตามเวลาบ้านเค้าที่เร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง)
และขากลับ รอบดี ๆ สำหรับต่อเครื่องกลับอุบลได้พอดี โดยไม่ต้องวิ่งตาเหลือก
VZ 621 : SIN 14.10 - BKK 15.30 น.





สิ่งที่ต้องเตรียมก็ตามที่ พนง.สายการบินมาเช็คกับเราตอนต่อแถวรอเช็คอิน
แต่กระนั้น พอไปเช็คอินจริง ก็ยังโดนถามเหมือนเดิม โดยเฉพาะเรื่องฉีดวัคซีน

ขอพนักงานให้เลือกที่นั่งติดหน้าต่างให้ เธอก็ใจดีมาก จัดให้ (เพราะยังมีที่ว่าง) และไม่ติดปีกเครื่องบิน งานนี้ได้ภาพถ่ายทางอากาศมาเพียบเลยค่ะ






ข้อดีของเครื่องบินลำเล็ก คือ บินไม่สูงมาก เราพอมองเห็นภาคพื้นดิน ถ้าลำใหญ่ เห็นแต่ปุยเมฆ





พอจะนึกออกมั้ยคะ ว่าที่นี่คือที่ไหน ... ทะเลน้อย พัทลุง นั่นเองค่ะ




เริ่มเข้ารอยต่อระหว่างมาเลเซีย กับ สิงคโปร์ แล้วค่ะ



เห็นเมฆพี่สิงค์ มารอต้อนรับมั้ยคะ ขลังจริง ๆ ..





เสน่ห์ของการนั่งเครื่องบินผ่านช่องแคบสิงคโปร์ คือ จะมีเรือมากมายลอยลำอยู่เต็มไปหมด ยิ่งถ้าเป็นตอนกลางคืนจะเห็นแสงวับ ๆ วิบ ๆ เหมือนกับใครเอาดาวมาสาดใส่ท้องทะเล

เคยเห็นเมื่อตอนที่นั่ง Singapore airline มาแวะเมืองสิงค์ก่อนจะไปต่อที่ญี่ปุ่น ยังติดตา ตรึงใจไม่ลืม .. มาช่วงกลางวัน สวยน้อยกว่านิดนึงค่ะ





เครื่องมาลงที่ Terminal 3 ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับ Jewel Changi Airport ซึ่งเป็นที่ตั้งของน้ำตกในอาคารที่สูงที่สุดในโลก ที่ใคร ๆ ห้ามพลาดการมาเช็คอิน

เสียดายที่ จขบ.รีบร้อนไปหน่อย อยากเข้าไปเที่ยวในเมืองตั้งแต่วันแรก ๆ เลยเก็บที่นี่ไว้มาวันกลับเพราะดูเวลาแล้วเหลือเฟือ (แต่ว่ามาเจองาน event เค้าไม่เปิดน้ำตกเลย.. เศร้า)



ความหิวไม่เข้าใครออกใคร เพราะขามาก็ได้แต่แฮมเบอร์เกอร์ .. เลยจัดร้านอาหารไทยแถว ๆ ทางไปขึ้นรถบัสเข้าเมืองนั่นเอง .. อุตส่าห์เอาถ้วยเล็กใส่น้ำปลา แต่ไม่ได้ใช้เลยเพราะ เค็มมาก ..

เพราะความขี้เกียจเดิน เลยไม่ได้เดินไปซื้อ EZ link card ที่เอาไว้ใช้ขึ้นรถลงเรือในประเทศนี้ .. หา 7-11 ก็ไม่เจอ ต้องกลับเข้าไปซื้อในสถานรถไฟใต้ดิน ซึ่งเดินออกมาไกลแล้ว

ได้เงินทอนจากร้านแลกเงินที่สุวรรณภูมิ กับเงินทอนค่าข้าวเที่ยง เลยมีเศษแบงค์เล็ก ๆ ..

สิ่งที่ไม่มีใครรีวิวไว้ก่อน คือ .. ที่นี่ ไม่มีการทอนเงินบนรถเมล์ หรือตู้เติมเงิน EZ-link card ...
การจะไปให้ถึงโรงแรมที่พัก ง่ายสุดคือนั่งรถเมล์ไป 2 ต่อ .. แล้ว ต่อแรก 1 SGD กว่า ๆ แต่เพราะไม่ทอนเลยต้องจ่ายแบงค์ 2 SGD

พอต่อที่ 2 ปาเข้าไป 2 SGD นิด ๆ ... งานนี้ต้องจ่าย 3 SGD สรุปคือค่ารถเมล์เข้าเมืองจ่ายไป 5 SGD ซึ่งเทียบกับตอนกลับที่ใช้ EZ link card จ่ายแค่ 2.06 SGD เท่านั้นเอง

พลาดอย่างแรง



บอกคนขับว่าลงป้ายไหน แล้วเค้าจะคีย์ให้ แล้วปรินท์เจ้าใบนี้ออกมา ประมาณให้ดูหมายเลขประจำรอบ (ใครจะมองเห็น ตัวจิ๊ดนึง)
ดีที่เปิด googlemaps คู่กันไป ในนั้นบอกให้เลยว่าตอนนี้ถึงป้ายไหน พอจะถึงป้ายของเรา ก็เตือนล่วงหน้า 1 ป้าย ดีจริง เปิดตลอดทุกเส้นจนแบตมือถือหมดทุกวัน



รถบัสมีทั้งแบบชั้นเดียว และ 2 ชั้น จะขึ้นก็โบก จะลงก็กดกริ่ง ถ้ามีการ์ด แตะตอนขึ้นด้านหน้า แล้วแตะตอนลง (หน้าหรือกลางรถก็ได้)

ในเวลา 1 ชั่วโมงก็มาถึงที่หมาย คือ โรงแรม Hotel Royal แถวถนน Newton
ที่เลือกที่นี่เพราะ Traveloka มีโปร ลดราคา และลองเลือกที่ Chinatown แล้ว คะแนนแย่ โดยเฉพาะเรื่องความสะอาด


โรงแรมนี้ดีตรงมีป้ายรถเมล์หลายสายขึ้นกับหน้าโรงแรมเลย ถ้าไปรถเมล์คือสะดวกมาก



มีทัวร์มาลงมากมาย ..

Facility ก็มีมาก ฟิตเนส สระว่ายน้ำ (ไม่ได้ใช้บริการหรอก วัน ๆ เดินเที่ยวทั้งวัน)



ชอบตรงมีอ่างอาบน้ำ พอให้ได้นอนแช่น้ำอุ่นแก้เมื่อยขบจากการเดินเที่ยวทั้งวัน
ช่วยได้มาก ยิ่งถ้ามีผงอาบน้ำไปด้วย จะฟินยิ่งขึ้น

แปลกใจตรงที่มีเตารีด ทีรองรีดให้ด้วย ส่วนร่ม นี่ไม่แปลก เพราะที่นี่เป็นเกาะ มีอยู่แค่ 2 ฤดู คือฝนตกกับฝนไม่ตก

เพื่อนบ้านของเรา ไม่ใช่โรงแรมอื่น ๆ แต่เป็นคอนโด ที่พักอาศัยของคนแถวนี้



ถนนหนทางแถวนี้ก็ต้นไม้เยอะ ถึงต้องเดินไปสถานีรถไฟฟ้า Newton ก็ไม่น่าเบื่อ เดินเพลิน ๆ



เก็บกระเป๋าก่อน เดี๋ยวพาออกไปเที่ยวเลยค่ะ

Create Date : 13 มิถุนายน 2565
Last Update : 13 มิถุนายน 2565 17:34:34 น.		8 comments
Counter : 1176 Pageviews.
Share Tweet