กำลังนั่งเดาเลยครับ
ว่าคุณเต้ยคงไปทานข้าวในผับหรือร้านอาหารที่เปิดไฟน้อยมาก
คล้ายร้านอาหารกึ่งผับน่ะครับ

ผมเองก็รู้สึกเช่นนั้นครับ
พอเกิดการสูญเสีย
ถึงได้รู้ว่าคนที่ยังอยู่นั้นสำคัญเพียงใดกับเรา

อยากไปลองร้านนี้ครับ แต่หัวค่ำจอดรถลำบากเหลือเกิน เคยผ่านช่วงดึก ๆ ก็คนคึกคักเลยฮะ

น่าสนใจไปลองอยู่นะครับเนี่ย กดโหวตให้เลยครับ


ป.ล.แต่อยากแอบรู้นะเนี่ยว่าทำไมพี่เต้ยถึงไม่กินอาหารทะเลที่กรุงเทพฯ

iPhone 6+ เค้าว่าได้อยู่

ตอนแรกก็สงสัยอยู่ว่าทำไมรูปจึงค่อนข้างมืด แต่พออ่านจากข้างบนก็เข้าใจค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เห็นปลาทอดน้ำปลาคิดถึงลูกชายเลยค่ะ
แต่จานนี้เห็นเงา ๆ อันนี้คือไรอ่ะคะพี่เต้ย

สวัสดียามเช้าครับคุณเต้ย

มือถือเค้าถ่ายกลางคืนก็ดับอนาถเหมือนกันจ้า

ช่วงที่ผมเบื่อชีวิต
ผมทะเลาะกับกับโลกอยู่ครับ 555

เป็นมากด้วย
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย

อย่าว่าแต่มือถือเลย กล้องใหญ่ถ่าย เจอแสงน้อยแบบนี้ ดับอนาถกันถ้วนหน้าจ้ะ คนอื่นอาจจะได้ แต่พี่ดับเห็นๆ

กุ้งอบวุ้นเส้น พี่ก็ชอบกินแต่วุ้นเส้น ไม่ค่อยชอบกุ้ง

อาหารทะเล ในร้านอาหารในเมืองกรุง ทำใจจ้ะ แต่บางร้านก็ใช้ได้เนอะเต้ย


มันแย่ตรงนี้ล่ะ ถ้าเมนูไหน ที่เราเคยกินของแม่อร่อย พอมากินข้างนอก รู้สึกไม่อร่อยเหมือนแม่ทำ...เอ นี่เราติดรสมือแม่กัน หรือแม่เราทำอร่อยที่สุดในโลกนะ พี่เป็นบ่อยเลยล่ะ แบบนี้

ขอบคุณนะคะ
ภาพมืดไม่เป็นรัยค่ะ
อาหารอร่อยใช้ได้ เพือนคุยถูกคอก็พอแล้ว

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ
ถ้าคุ้นเคยกับของอร่อยที่บ้านแล้ว
มักไม่ค่อยถูกใจอาหารนอกบ้าน
จะสั่งที่ไม่ค่อยได้ทำน่ะค่ะ

ก็ต้องมีบ้างที่บางอย่างกินแล้วรู้สึกไม่ผ่าน มืดแบบนี้ถ่ายภาพลำบาก ขนาดมีแสงถ้าเป็นกลางคืนยังถ่ายภาพลำบากเลย

ถ้าเป็๋นร้านแบบนี้ ตามความรู้สึกผมเหมาะที่จะไปนั่งคุยมากกว่าน่ะ (ฮา)

+

สวัสดียามเช้าครับคุณเต้ย

แวะมาทักทายอีกรอบครับพี่เต้ย


ป.ล.ขอบคุณสำหรับที่กดโหวตให้ผมด้วยนะครับ