นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
มารความรัก ตอน 13 จดหมายลาตาย By ไตรติมา  ตอน 13 จดหมายลาตายฟ้าฝนชักเริ่มโมโหขึ้นมาบ้างกับคำพูดของคีมกล้า คนรักของเขาลืมนึกไปในเรื่องความรักและความรู้สึกพื้นฐานอย่างมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่ง “เห็นคิมไหม? จะเก้าโมงยังไม่มาทำงาน” แม้นมาดถามเพื่อนนางแบบนายแบบทุกคนและพนักงานในบริษัทโมโนโมเดลลิ่ง เนื่องจากไปตามตัวเธอที่หอพักดูท่าทางเหมือนไม่ได้กลับมานอนที่หอพักด้วยซ้ำ “จะไปไหนไม่ยอมบอก มือถือก็ไม่ได้เอาไป แปลกจริงคิมนี่” ยังคงบ่นอย่างต่อเนื่อง ฟ้าฝนยืนอยู่ข้างคีมกล้าในห้องซ้อมเดินแบบ จู่ๆ เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้นจึงรับสาย “นี่ฉันแม่ของคิมหันต์นะคะคุณฝน” “อ๋อ... ผมจำได้ครับเพราะเมมเบอร์มือถือไว้ มีอะไรครับแม่” “คิมตายแล้ว แม่กับพ่อทำอะไรไม่ถูก ฝนมาช่วยดูหน่อยได้ไหม ศพอยู่วัดแถวบ้าน” ฟ้าฝนตาลุก ไม่เชื่อหูตัวเอง แต่แขนขาเปลี้ยล้าหมดแรงลงนั่งเก้าอี้ที่อยู่ใกล้เคียง หลังวางสายไปคีมกล้าเข้ามาถาม “เป็นไรฝน ทำตาโตอย่างนั้นมีเรื่องอะไร” “คิมหันต์ตายแล้ว” ตอบเสียงดังฟังชัด ท่าทางยังงงงง “ตายแล้ว? คิมหันต์นะเหรอตายแล้ว” แม้นมาดถามย้ำกับฟ้าฝน แต่ไม่มีคำตอบออกมาอีก “เป็นไปไม่ได้ ไม่จริง” คีมกล้าไม่เชื่อ เมื่อคืนเขายังอยู่กับเธอถึงเที่ยงคืนก่อนจะผล็อยหลับไป ยังได้ยินเสียงประตูปิดตอนเธอกลับออกจากคอนโด o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o คีมกล้ากับฟ้าฝนขับรถไปวัดที่ไว้ศพ พบบิดามารดาของคิมหันต์ คนเป็นแม่ร้องไห้มากมาย ส่วนคนเป็นพ่อก็ไม่ต่างกัน ตาแดงๆ น้ำตาคลอ ทั้งสองเสียใจมากที่ต้องสูญเสียบุตรสาวเพียงคนเดียวไปไร้ที่พึ่ง คีมกล้าฟ้าฝนมองร่างของคิมหันต์นอนนิ่งเหมือนคนนอนหลับ แค่ไม่หายใจ ยังไม่รู้สึกว่าเธอจากไปลาลับไม่กลับมา ฟ้าฝนใจหายที่เห็นเธอในสภาพเช่นนั้น แม้กระนั้นยังยากจะยอมรับว่าเธอเสียชีวิตไปแล้ว มันงงงันไม่หาย ชายหนุ่มทั้งสองจึงยังไม่มีน้ำตา... มารดาของคิมหันต์บอกว่ามีนายทหารรับใช้สองนายนำโลงศพมาส่งที่วัด และมาตามถึงที่บ้าน บอกว่าท่านผู้พันคำแพงสั่งให้ไปงานศพของคิมหันต์ และท่านผู้พันคำแพงจะรับเป็นเจ้าภาพสวดศพให้สามคืน อ้างตัวเป็นแฟนใหม่ของคิมหันต์ที่เพิ่งคบกันได้ไม่กี่วัน น่าแปลกมากที่ไม่มีใครเคยรู้จักท่านผู้พันคำแพงที่เป็นนายทหารใหญ่คนนี้เลยสักคน ฟ้าฝนช่วยมารดาของคิมหันต์ขับรถไปส่งที่ทำการเขตเพื่อแจ้งตายนางสาวคิมหันต์ เหตุผลคือฆ่าตัวตาย! คีมกล้าอยู่กับพ่อของคิมหันต์ทั้งสองเพิ่งรู้จักกันในวันนี้ ช่วยอยู่ดูแลงานศพและช่วยต้อนรับแขก ซึ่งส่วนใหญ่คนที่มางานศพนี้เป็นคนรู้จักกับพ่อแม่ของคิมหันต์ ทั้งคนทำงานร่วมบริษัทและเพื่อนบ้านละแวกใกล้เคียง บ่ายสามโมงกว่า คนในบริษัทโมโนโมเดลลิ่งมากันเกือบทั้งบริษัท เพื่อช่วยงานพิธีรดน้ำศพคิมหันต์ในตอนบ่ายสี่โมงเย็น แม้นมาดหิ้วรูปวาดขนาดกว้างฟุตครึ่งสูงสองฟุตในกรอบไม้แกะสลักด้านหลังอัดด้วยแผ่นกระจก เป็นภาพวาดที่เคยติดตั้งอยู่เหนือหัวเตียงนอนของคิมหันต์ หล่อนนำมันมามอบให้กับมารดาของคิมหันต์ ทุกคนเห็นว่าเป็นรูปเจ้าหมาน้อยนั่งอยู่บนพื้นหญ้าสีเขียว มันแหงนมองเครื่องบินสีเขียวบนท้องฟ้าสีครามมีเมฆสีขาวปุยดูสวยงามสดใส ผู้มาช่วยงานได้ขอยืมขาตั้งรูปภาพของวัดมาให้ตั้งวางรูปวาด แล้วนำไปตั้งวางเคียงข้างรูปถ่ายของคิมหันต์ ซึ่งอยู่ด้านหน้าที่ตั้งโลงศพสีขาวลายกนกขอบทอง ต่อจากนั้นแม้นมาดนำกล่องพัสดุเล็กๆ ยื่นให้คีมกล้า หน้ากล่องมีชื่อที่อยู่ผู้ส่งคือคิมหันต์ นั่นทำให้แปลกใจ คีมกล้ารับมา ใจแป้วแล้วน้ำตาซึมเอ่อขึ้นมาทันที ‘โถ... เธอยังอุตส่าห์มีน้ำใจส่งพัสดุให้ แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่แล้ว’ จำได้เธอเคยถามว่าเขาใช้น้ำหอมยี่ห้ออะไรเพราะมันหอมโดนใจเธอ เขาเลยบอกไปว่าสั่งทำพิเศษจากโรงงานผลิตเป็นกลิ่นเฉพาะตัว และเขาได้ให้ทางโรงงานจดลิขสิทธิ์ไว้ไม่ขายคนทั่วไป ยกเว้นคนที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น จากนั้นทางโรงงานน้ำหอมเคยมาขออนุญาตผลิตขายให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงคนดังกล่าวอ้างตัวเป็นแฟนคลับที่นิยมชมชอบในตัวเขา ต้องการสั่งทำน้ำหอมชนิดกลิ่นพิเศษนี้เพื่อนำมามอบเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลังแบบเป็นการเซอร์ไพรส์เขา เขาจึงอนุญาตไปโดยไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ขอมาคือคิมหันต์นั่นเอง หลังจากแกะกล่องพัสดุแล้วเขาได้อ่านการ์ดอวยพร... สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้สุขสมหวังในความรักกับคนที่รักที่ชอบ และขอให้พี่คีมรักกับพี่ฝนตลอดไป ถึงตอนนี้คีมกล้าได้ร้องไห้ออกมาไม่อายใคร เธอมีความหวังดีจริงใจต่อเขา เธอเอาใจช่วยให้ความรักของเขาสมหวังทุกอย่าง ในขณะที่เขาเคยปักใจจิตคิดมานานว่าเธอคือมารความรักของเขาตั้งแต่ครั้งยังไม่เคยได้รู้จักกับเธอ แต่ตอนนี้ได้รู้จักเธอดีแล้วและกำลังรักเธอ เธอกลับมาตายจากเหมือนถูกกระชากหัวใจไปจากร่าง โชคชะตาช่างโหดร้ายอะไรต่อเขาถึงเพียงนี้ คีมกล้าน้ำตาหยดลงอาบแก้ม... ได้เวลาทำพิธีรดน้ำศพคิมหันต์ ฟ้าฝนลงนั่งเก้าอี้ข้างเตียง มองใบหน้าของคิมหันต์ที่ดูอย่างไรก็เหมือนคนนอนหลับ ขณะใช้ขันเงินตักน้ำขึ้นมาราดรดบนมือน้อยๆ นั้นพลันทำน้ำตาร่วง ในความทรงจำเรื่องรักจากจิตใจเต็มไปด้วยภาพความหลังเก่าๆ ที่เขากับคิมหันต์เคยนอนเคียงกัน เธอบอกรักเขาอย่างพี่ชาย จะรักแบบไหนก็ช่าง อย่างน้อยยังเคยได้กอดรัดสัมผัสกันด้วยความรัก ไม่ใช่ไม่รักกันเลย ฟ้าฝนชักกลั้นน้ำตาไม่อยู่เลยต้องปล่อยน้ำตาไหล... ท่านผู้พันคำแพงเพิ่งเดินทางมาถึงอย่างล่าช้า ทุกคนหันมองสนใจเขากันเป็นตาเดียว เพราะไม่มีใครเคยเห็นหน้าเขามาก่อนเลย ชายวัยกลางคนราวอายุสี่สิบปี สวมเครื่องแบบชุดทหารบกพร้อมลูกน้องคนสนิท รูปร่างไม่อ้วน ตัวสูงใหญ่ผิวสีปานกลาง ใบหน้าดูดีตามวัยชายไทย ดวงตาสองชั้นจมูกไม่โด่งนักแต่ดั้งไม่หัก แก้มอิ่มริมฝีปากหนาทั้งบนและล่างคางเหลี่ยม “ผมพันโทคำแพงครับคุณแม่คุณพ่อ งานศพตั้งใจจะจัดกันกี่คืนครับ ผมไม่ได้ให้เขาฉีดฟอร์มาลีน” ตามหลักปฏิบัติร้านขายโรงศพจะทำการฉีดน้ำยากันเน่าหรือฟอร์มาลีนให้ศพไม่เน่าส่งกลิ่นเหม็น แต่ท่านผู้พันคำแพงหวังลึกๆ ในใจขอให้มีปาฏิหาริย์ช่วยเธอฟื้นขึ้นมา จึงไม่ให้ฉีดน้ำยาฟอร์มาลีน มารดาของคิมหันต์อึกอัก เพราะยังทำใจไม่ได้ถ้าจะสวดสามคืนแล้วเผาศพเลย บิดาของคิมหันต์จึงตอบแทน “อาจจะเจ็ดวันแล้วเก็บศพไว้ร้อยวันครับ” “คุณรู้จักคิมได้ยังไง” ฟ้าฝนเป็นคนเอ่ยถามผู้ที่อ้างตัวเป็นแฟนใหม่ของคิมหันต์ “รู้จักตอนเธอไปถ่ายโฆษณาที่สวนของผม” คีมกล้าเถียงสวนทันควัน “แต่ผมไม่เคยเห็นคุณ ผมก็อยู่ในทีมถ่ายโฆษณาด้วย” “ผมเป็นเจ้าของสวนสตอเบอรี่ ผมดูอยู่ห่างๆ ในวันนั้นแต่ไม่ได้ออกมาเจอทำความรู้จักกับใคร” “แปลว่าวันนั้นคุณยังไม่ได้รู้จักคิม” คีมกล้าคาดเดาและจับผิดไปในเวลาเดียวกัน “ผมมีเบอร์โทรมือถือของเธอ เลยโทรคุยกับเธอทีหลัง” ฟ้าฝนคนช่างจับผิดตัวจริงเอ่ยถามบ้าง ไม่เชื่อคำพูดท่านผู้พันคำแพงคนนี้เลยจนนิดเดียว “ไปได้เบอร์มือถือเธอจากไหน ผมรู้จักคิมดี เธอไม่ยอมให้เบอร์มือถือส่วนตัวกับผู้ชายง่ายๆ แน่ โดยเฉพาะกับผู้ชายที่ไม่รู้จักกันมาก่อน” “ระดับผมแล้วผมคุยกับเจ้าของโมเดลลิ่งครับ ตอนที่เขามาขอโลเกชั่นถ่ายทำโฆษณา” พอจะแก้ข้อสงสัยไปได้บ้าง สีหน้าของเขาสบายๆ ตอนตอบคำถามท่ามกลางสายตาผู้คนหลายคนที่สนใจอยากรู้ “แล้วคุยกันยังไงเธอถึงยอมเป็นแฟนคุณ มันรวดเร็วผิดปกติเกินไป เพราะโฆษณานั้นเพิ่งถ่ายทำผ่านมายังไม่ทันข้ามเดือน” คีมกล้าซักถามต่อ “นั่นสิคิมไม่ใช่ผู้หญิงที่จะชอบใครง่ายๆ” ฟ้าฝนซักถามด้วยไม่เห็นว่าเขาจะหนุ่มหล่อร่ำรวยล้นฟ้า ตรงกันข้ามออกจะแก่เกินไปสำหรับคิมหันต์ซึ่งทั้งสาวและสวยเพิ่งอายุยี่สิบเอ็ดปี “ผมเป็นพ่อหม้ายเมียเพิ่งตาย ทรัพย์สินมรดกจากทางเมียก็มากมาบวกรวมกับของผมแล้วยิ่งมากมายแถมไม่มีลูกติดเป็นภาระด้วย ผู้หญิงสวยชอบผู้ชายรวยนะครับ ไม่เห็นน่าสงสัยตรงไหน” ท่านผู้พันคำแพงยักไหล่ในขณะตอบ “คุณรักคิมแน่หรือ ดูท่าทางคุณไม่เสียใจกับการตายของเธอเลย” คีมกล้าถาม มองท่านผู้พันคำแพงทางหางตาอย่างขวางๆ ซึ่งผิดกับเขาที่ร้องไห้ไปแล้ว “ปล่อยให้เธอฆ่าตัวตายได้ไง ทำไมไม่ห้าม เป็นแฟนประสาอะไร” ฟ้าฝนถึงกับต่อว่า “ผมไม่รู้นี่ว่าเธอคิดจะฆ่าตัวตาย” “หมายความว่าเธอไม่เคยพูดคุยปรับทุกข์กับคุณเลยล่ะสิ เธอใช้วิธีไหนฆ่าตัวตาย” คีมกล้าชักยิ่งไม่เชื่อใหญ่ “กินยานอนหลับครับ” “ยานอนหลับเป็นยาอันตรายหาซื้อตามร้านขายยายากนะ และคิมไม่เคยต้องใช้ยานอนหลับ เธอเป็นคนหลับง่ายค่ะ เมื่อคืนกลางดึกกล้องวงจรปิดของบริษัทจับภาพได้ว่าคุณส่งลูกน้องสองคนไปฉุดตัวเธอใช่ไหม” แม้นมาดฟังอยู่ด้วยความไม่เชื่อถือท่านผู้พันคำแพงคนนี้เช่นกัน เริ่มซักถามบ้าง เพราะเธออยู่ใกล้ชิดคิมหันต์ มีสิทธิ์เข้าไปหาไปตามตัวคิมหันต์ได้ถึงห้องนอนในฐานะผู้จัดการ “ผมใช้ลูกน้องสามคนครับไม่ใช่สอง ให้ไปพูดดีๆ เชิญเธอมา ไม่ได้สั่งให้ไปฉุด คุณพูดผิดปรักปรำทำผมเสียนะนี่” ท่านผู้พันคำแพงยังทำท่าพูดจาเล่นลิ้นไม่มีท่าทีหวั่นเกรงสิ่งใด จากคำตอบนั้นยิ่งสร้างความสงสัยให้ทุกคนเข้าไปใหญ่ สงสัยว่าเธออาจจะถูกฉุดไปหรือเปล่าถึงได้ไปอยู่กับเขาแล้วเธอก็ฆ่าตัวตาย “ถ้าเธอฆ่าตัวตายจริง อย่างน้อยจะต้องมีจดหมายลาตาย แล้วไหนล่ะจดหมาย” นี่เป็นคำถามสำคัญจากปากคีมกล้าเลยทีเดียว มันต้องมีหลักฐานตามหลักการธรรมดาสามัญ ท่านผู้พันคำแพงเม้มปากเป็นเส้นตรง ควักแผ่นกระดาษออกมาจากกระเป๋าในตัวเสื้อ แล้วยื่นให้คีมกล้าดู ในฉับพลันนั้นฟ้าฝนต่างหากที่เป็นคนคว้าจดหมายจากในมือท่านผู้พันคำแพงมาดูและอ่านในใจ ข้อความในจดหมายขัดแย้งกับความเป็นจริงโดยสิ้นเชิง ฉันทุกข์ใจไม่รู้จะปรึกษาใครดี ฉันถูกผู้ชายทิ้ง เขาไม่รักฉันแล้ว เขาบอกว่าจะไปเป็นดาราเด่นดังขอเลิกกับฉัน ฉันเสียใจมากเพราะฉันรักเขาเหลือเกิน ฉันคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ฉันจึงคิดฆ่าตัวตาย ขอโทษค่ะคุณพ่อคุณแม่ที่เลี้ยงหนูมา ลาก่อน คิมหันต์ ฟ้าฝนเป็นคนที่สนิทกับคิมหันต์ จำลายมือของเธอได้ดี แถมเธอเป็นนางแบบที่กำลังจะดัง จำเป็นต้องมีลายเซ็นสวยๆ เผื่อไว้เซ็นให้กับแฟนๆ ผู้มาขอลายเซ็น “นี่ไม่ใช่ลายมือของคิมหันต์ คุณเขียนปลอมลายมือเธอใช่ไหม หมายความว่าคิมหันต์อาจจะไม่ได้ฆ่าตัวตาย และคุณอาจจะเป็นคนลักพาตัวเธอไปจากบริษัทเมื่อกลางดึกคืนที่ผ่านมา” “ผมไม่เชื่อว่าเธอคิดฆ่าตัวตาย เธอสุขภาพจิตดีมาก เป็นผู้หญิงที่มีสติปัญญารู้จักคิด ไม่คิดสั้นแน่” คีมกล้าลงความเห็นพร้อมกับจ้องหน้าท่านผู้พันคำแพง ฟ้าฝนเป็นคนคิดเร็ว ใช้มือถือโทรแจ้งตำรวจทันที “คุณตำรวจช่วยมาที่วัด... เดี๋ยวนี้ได้ไหมครับ ที่นี่มีคนตายแบบผิดปกติ ขอให้ส่งเจ้าหน้าที่มาชันสูตรศพด้วยครับ” “คนตายไปแล้วจะต้องชันสูตรศพทำไม สวดศพแล้วเผาไปก็สิ้นเรื่อง ห้ามแจ้งตำรวจ โทรไปถอนแจ้งความซะ” ท่านผู้พันคำแพงทำตาดุใส่ฟ้าฝน หลังจากทำเสียงดังเหมือนออกคำสั่งกับลูกน้อง แต่ฟ้าฝนไม่ใช่ลูกน้องผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา และฟ้าฝนเป็นคนไม่กลัวใคร ลูกน้องที่เป็นทหารรับใช้ควักปืนออกมาจ่อ พร้อมกับพูดข่มขู่ฟ้าฝน “โทรไปถอนแจ้งความเดี๋ยวนี้ ท่านผู้พันสั่งนายไม่ได้ยินหรือ” “จะยิงฉันต่อหน้าคนมากมายในงานศพเนี่ยเหรอ คิดดีแล้ว?” ฟ้าฝนถามยียวน ทำสีหน้ากวนๆ ไม่เกรงกลัวอยู่แล้ว “เฮ้ยไม่ต้อง เราเป็นทหารที่ดีอยู่ในกฎระเบียบวินัย ไม่ใช้อาวุธข่มขู่ประชาชน” ท่านผู้พันคำแพงปรามลูกน้องของเขาแบบเสียไม่ได้ เพราะเกรงใจหลายสายตาที่จับจ้องมองดูอยู่ อีกทั้งมีนักข่าวบันเทิงกับนักข่าวอาชญากรรมมาร่วมในงานศพนี้ด้วย o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o .
นางแบบน่าสนใจ
โดย: สมาชิกหมายเลข 1504535
 วันที่: 14 มีนาคม 2562 เวลา:12:07:47 น. |
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
