ตอน 4 ผมยังไม่เคย

“อืม... พี่คีมผมชอบตรงนั้น...”

เสียงครวญครางอย่างได้อารมณ์มาจากปากหนุ่มกำยำล่ำสัน กล้ามเนื้อแน่นจัดไปทุกสัดส่วนงามอย่างชายงาม

แต่กำลังตกเป็นผู้โดนกระทำให้วาบหวามด้วยจูบซุกไซ้ซอกคอตรงช่วงต่อติดกับติ่งหู

ผู้ชายเหมือนกันโดนซุกไซ้แล้วยังอ่อนระทวยจนครางขนาดนี้ คนทำยิ่งได้ใจเพิ่มความเร้าเร่งให้หวิวสยิวทรวงตรงจุดอ่อนยิ่งขึ้นอีก กลีบปากอิ่มขบเม้มเน้นติ่งหูที่ดูอ่อนไหวเป็นพิเศษ

“จูบอีกซี่พี่คีม ผมชอบ...”

คนเรียกร้องรักเขาหลงเขาตรงชอบจูบโดนจุดจี๊ดหวีดหวิวใจ

เขาเอาอกเอาใจด้วยการทำตามคำเรียกร้อง จูบลงตรงใบหูพร้อมทั้งขบเม้มพาให้ชายคนรักเคลิบเคลิ้มไม่รู้สร่างซา...

ส่วนมือที่ถนัดลูบไล้บ่าไหล่ของฝ่ายโดนกระทำไปจนถึงเนินเนื้อแน่นแผ่นกล้ามอก จุดยอดเนินเป็นปุ่มปมจุกนมชายบดบี้ขยี้ส่วนนั้นให้มันมือ

“อ๊า... มันหวิวจะขาดใจ ...พี่คีม”

ผู้โดนกระทำเสียงสั่นแปร่งปร่ามาจากจิตใจกระเจิดกระเจิง แลบลิ้นเลียปากตัวเองเหมือนอยากจะกลืนกินคนเคล้าคลอเคลียข้างกายคนนี้ ทั้งๆ ที่ไม่เคยเลยสักครั้งจะนึกคิดพิศวาสผู้ชายด้วยกันมาก่อน แต่คนนี้เป็นข้อยกเว้น

ยอมแพ้ใจผู้ชายคนนี้ทำให้นึกเสน่หาไม่รู้สร่างคลาย ให้ความสุขเพลิดเพลินทั้งหล่อเหลาหน้าตาดีไม่มีใครจะเปรียบเทียบได้ ชวนให้นึกอยากกอด อยากจูบให้หนำใจ จะกอดจะจูบเท่าไรไม่เคยอิ่มหนำ ยังคงอยาก... และอยากไม่รู้จบ

ทันทีที่กลีบปากของอีกฝ่ายถอยห่างไปเขาจึงเป็นฝ่ายจู่โจมโถมจูบบ้าง จูบดูดดื่มกลีบปากที่เชิญชวนให้อยากกลืนกิน กวาดลิ้นเลียรอบขอบปากแล้วเลียอีกหลายรอบก่อนจะรุกล่วงล้ำเข้าไปในปาก

เพลิดเพลินอยู่กับจูบดูดดื่มลึกซึ้ง...

ในขณะเดียวกันคีมกล้าได้ดึงเสื้อนอนของฟ้าฝนออกให้เปลือยท่อนบน แต่ตัวเองไม่แคล้วโดนถอดเสื้อด้วยเหมือนกัน เริ่มจากโดนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกหมดและโดนอีกมือคนรักถลกเสื้อไปทางด้านหลัง

ผิวพรรณสีน้ำผึ้งผุดผ่องเรียบเนียนนวล สะอาดสะอ้านหลังเพิ่งอาบน้ำมายังคงหลงเหลือกลิ่นหอมอ่อนของครีมอาบน้ำติดตัวยั่วยวนชวนใจคนรักให้อยากดอมดมไปจนถึงที่สุด ต้นคอระหงโดนระดมจูบซุกไซ้ไม่หยุดจากปากของคนรักคลอเคล้าวนเวียนแล้วจูบดูดซับความหอมอบอุ่น ตรงนั้นคงได้เกิดเป็นรอยจารึกไว้หลังจากถอนจูบไป

“พี่คีมทำไมต้นคอข้างซ้ายเป็นรอยข่วน”

“อ๋อพี่เกาเอง เกาแรงไปหน่อยเลยถลอก”

แม้ฟ้าฝนสงสัยอยู่บ้างแต่ไม่ใช่สาระสำคัญที่ต้องคิดติดใจเอาความ แล้วถอดเชิ้ตของคีมกล้าออก ทำให้เนื้อตัวท่อนบนเปล่าเปลือยไปแบบเดียวกัน ผิวเนื้อรับสัมผัสได้ถึงความรู้สึกหนึบหนับเมื่อยามเบียดเสียดสีแบบเนื้อแนบเนื้อกระตุ้นอารมณ์ใคร่ขึ้นสูง...

“ผมไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนแบบที่ชอบพี่คีมเลย”

“แค่ชอบหรือ แต่สำหรับผมมันมากกว่านั้น ผมหลงรักฝน รักมานานแล้วด้วย ยอมเป็นของผมนะครับที่รัก”

อ้อนวอนขอคนรักให้ยอมรับรักกัน หลังจากรอคอยและเคยแอบรักข้างเดียวมานาน หวังว่าสักวันคงได้สมดังใจ ลุกขึ้นยืนพาให้ชายคนรักลุกตามด้วย แล้วโอบประคองชายหนุ่มตัวขาวที่ไม่ได้บอบบางหากแต่ร่างสูงใหญ่อันอุดมไปด้วยมัดกล้ามงดงามเอวคอดเล็กเซ็กซี่

สองหนุ่มเดินเข้าห้องปิดประตูมิดชิด พากันมุ่งตรงไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่คิงไซด์สีขาวนวล

คีมกล้าผลักให้คนรักล้มตัวลงนอนแบแผ่หลา รอคอยตัวเขาขึ้นคร่อมทับบนเรือนร่างงามนั้น โดยยอมให้ตัวเขาอยู่เบื้องบนเป็นผู้ควบคุมเกมกามแห่งความรักใคร่ในฐานะผู้นำ

เริ่มบรรเลงเพลงจูบไม่รู้จบกันอีกครั้ง ครานี้มันเต็มไปด้วยรสชาติเผ็ดร้อนรนรุนแรง

เมื่อเกิดแรงฤทธิ์เสน่หาจะถึงขีดสุดจึงใช้มือคลำเป้าคนรักที่ทั้งแน่นคับตุงเต็มอัตรา อยากจะเห็นมันผงาดออกมา คีมกล้าไม่รอช้าปลดตะขอกางเกงชายคนรัก  รูดซิปออกแล้วสอดมือล้วงลึกไปภายใต้เนื้อผ้านุ่มกางเกงนอน

“พี่คีม... ผมยังไม่เคย... ผมกลัวเป็นฝ่ายรับ ผมยังไม่พร้อม ...ขอโทษครับ”

คีมกล้าผิดหวัง อารมณ์ค้าง... หลับตาเม้มปากปิดสนิทก่อนจะชักสีหน้าเซ็ง เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่เขาต้องเจอสภาพอดอยากปากแห้ง เหมือนจะได้กินเนื้ออร่อยแล้วกลับต้องปล่อยหลุดปากไป กี่ครั้งกี่หนนับไม่ได้

“ไม่เป็นไร ผมรอได้ รอวันที่ฝนพร้อมยอมเป็นของผม”

แม้จะพูดเช่นนั้น แต่ใจยังนึกเสียดายไม่หาย เคยนึกอยากจับกดอยากขืนใจ แต่มันทำไม่ได้จึงต้องปล่อยไปตามใจคนรัก

“พี่คีมจะออกไปไหน ดึกป่านนี้”

ฟ้าฝนเป็นห่วงจึงถามเมื่อเห็นคีมกล้าเดินออกไปจากห้องนอนแล้วใส่เสื้อเชิ้ต

“พี่ไม่ออกไปข้างนอกหรอก แค่กลับไปนอนห้องตัวเอง”

o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o

“จะตาย...”

“เป็นอะไรไปอีกล่ะ นอนแผ่บนเตียงฉันดูสภาพเหมือนศพถูกทิ้ง”

“ดูนายพูดเข้า ไม่ตลกนะฉันไม่มีอารมณ์จะขำ”

มยองเดินไปชิดเตียงของตัวเอง แล้วลงนอนตะแคงข้างกายชายผู้เป็นอดีตคนเคยคบกันจนถึงขั้นร่วมนอนเตียงเดียวกันทุกคืนในกาลเวลาที่ผ่านมา

“ถ้ามันไม่มีความสุข เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันไหมคีม”

คีมกล้าเอื้อมมือไปไล้ลูบข้างแก้มชายหนุ่มผู้เคยเป็นคู่นอนกันมาก่อน ด้วยความสงสารเข้าใจและเห็นใจ

“ฉันรู้นายรักฉัน ยังลืมฉันไม่ลง ฉันไม่อยากให้นายจมอยู่กับอดีตของเรา หวังว่าวันหน้านายจะได้เจอใครสักคนที่รักนายและนายก็รักเขามากกว่าฉัน เพราะฉะนั้นตัดใจจากฉันตั้งแต่ตอนนี้เถิดนะ”

“แล้วทำไมนายยังคอยมาหาฉันอีก”

“นายต่างหากบินจากเกาหลีมาหาฉัน ฉันเป็นห่วงนาย เรายังคงเป็นเพื่อนกันได้ อยากให้นายค่อยๆ ทำใจเรื่องของฉัน ฉันเคยบอกตั้งแต่แรกตอนเราคบกันแล้วว่าฉันไม่แน่ใจว่านายคือคนที่ใช่สำหรับฉัน ขอลองคบกันดูก่อน จนกระทั่งฉันเจอฟ้าฝนที่สนามบินเกาหลี เราเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีเหมือนกันพูดภาษาไทยกันคุยกันถูกคอ ฉันถึงบอกนายตั้งแต่ตอนนั้นว่าเขาคือคนที่ฉันรู้สึกว่าใช่ แต่เขาไม่ได้เป็นเกย์ฉันเลยได้แค่แอบรักข้างเดียวมาตลอด ตอนซัมเมอร์ฉันพานายมาเที่ยวเมืองไทย พวกเราสามคนเที่ยวด้วยกัน ไปดำน้ำ ไปเที่ยวเกาะ พักผ่อนนอนเล่นชายหาด ฉันแอบอิจฉาผู้หญิงที่เขารักแม้ตอนนั้นฉันจะไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น จนกระทั่งเขาบอกฉันว่าเขาไม่มีใคร แล้วจำที่ฉันเคยบอกเขาไว้ได้ว่าถ้าอกหักมานึกอยากรักผู้ชายสักคนขอให้เป็นฉัน ฉันพร้อมจะเลิกกับผู้ชายของฉันทุกคนเพื่อมารักกับเขา เพราะเขาคือคนที่ใช่ที่ฉันจะรักได้ตลอดไป”

“แต่ทุกวันนี้ได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาแล้วไม่เห็นนายจะมีความสุขเลย เลิกกับเขาดีกว่าไหม”

มยองซบหน้าลงบนบ่าคนเคยรัก อยากอ้อนวอนขอให้คืนกลับมารักกันเหมือนวันเก่า

ต่อคำถามนั้นคีมกล้าตอบได้ในทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดสักนิด

“ไม่เลิก ฉันรักแล้วรักเลย แล้วก็มีเรื่องขอร้องให้นายช่วย”

“เรื่องอะไร”

“ฉันต้องการตัวผู้หญิงคนนั้น”

“นายเลิกเป็นเกย์ได้? แปลกมาก นายได้กับผู้ชายของนายแล้วมันยังไม่อิ่มหนำรึไง”

“มันกินไม่ได้ ผู้ชายของฉันทั้งล่ำทั้งแรงเยอะอยากจะจับกดวันละไม่รู้กี่ครั้ง อยากได้ อยากได้มาก... แต่จนป่านนี้เขายังอ้างว่าไม่พร้อมอยู่นั่นล่ะ ฉันจะตายให้ได้ ทนไม่ไหวละ ไปจับหญิงกินดีกว่าง่ายกว่ากันเยอะ แก้หิว... บางทีฉันคงเป็นไบฯ ฉันต้องได้ผู้หญิงคนนั้น นายช่วยฉันนะมยอง”

“แล้วทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนั้น ไปเที่ยวหญิงบริการชั้นสูงสะอาดๆ ก็ได้นี่ จ่ายเงินแพงหน่อยไม่ค่อยมีปัญหา”

“เอาจริงแล้ว ฉันไม่มีอารมณ์เพศกับผู้หญิงเลย ยกเว้นผู้หญิงคนนั้นคนที่ฉันสงสัยว่าอาจจะเคยเป็นคนรักเก่าของผู้ชายของฉัน ฉันไม่เข้าใจตัวเองทำไมฉันถึงได้เกิดอารมณ์รุนแรงกับเธอจนห้ามตัวเองไม่อยู่ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กัน”

“นายจะให้ฉันช่วยยังไง”

“ไปที่โมเดลลิ่งแสดงตัวว่าเคยเป็นแฟนเก่าฉัน เปิดเผยว่าฉันเป็นเกย์ ยัยผู้จัดการจะได้วางใจฉันไม่กันท่าฉัน ไม่ตามประกบนางแบบคนนั้น”

“ทำไมต้องทำอย่างนั้น”

“มันจะมีงานถ่ายโฆษณาสองสามวันไปถ่ายที่ต่างจังหวัด ฉันจะจัดการผู้หญิงคนนั้นได้สะดวกถ้าผู้จัดการไม่มากันท่า”

ทั้งสองคนนอนคุยกันอยู่ในโรงแรมที่มยองเช่าพัก โดยไม่ได้นึกคิดว่าจะมีคนสนใจสะกดรอยติดตามมาด้วยความห่วงหวง

ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างแรง และผู้เปิดมันทันได้เห็นภาพสองหนุ่มนอนเรียงเคียงกันบนเตียงนอน

“นี่คงจะตัดกันไม่ขาดล่ะสิท่า ถึงต้องมานอนคุยกันในโรงแรม”

สองหนุ่มลุกพรวดพราดจากเตียงทันที

คีมกล้าเดินเข้ามาหาฟ้าฝน

“มันไม่ใช่อย่างที่ฝนคิด ผมแค่มาพูดคุยปรึกษากับมยองฐานเพื่อนเก่ากันเท่านั้น”

“แต่ถ้าผมไม่เข้ามาเจอพี่คีมคงมีอะไรมากกกว่าที่เห็นนี่ใช่ไหม ถ้าลำบากใจจะไปจากผมก็ได้นะ แต่ต้องลาออกจากโมเดลลิ่งแล้วกลับเกาหลีไปซะ อย่าอยู่ให้ผมเห็นหน้า”

ฟ้าฝนตะบึงตะบอนพูดด้วยความโมโหหึงหวงนั่นเอง

มยองยิ้มมุมปาก ไม่พูดสักคำรู้แล้วว่าจุดอ่อนในความสัมพันธ์ของทั้งสองคนคือความขี้หึงของฟ้าฝน และความไร้อดทนทนอดอยากโหยหิวไม่ได้ของคีมกล้าเอง สามารถทุบทำลายให้แตกหักกันได้ง่ายๆ

o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o

เก้าโมงเช้า บริษัทโมโนโมเดลลิ่ง

“นายแบบนางแบบทุกคนเดี๋ยววันนี้ซ้อมเดินแบบกันนะคะ แล้วหลังจากนั้นจะมีนักข่าวมาทำข่าวงานแฟชั่นวีค ใครอยากคุยให้สัมภาษณ์อะไรเตรียมตัวกันด้วย ช่วยพูดให้ดีกับภาพพจน์ของบริษัทเรานะคะ”

ชม้อยพูดบอกทุกคนในห้องโถงใหญ่ที่ใช้สำหรับซ้อมเดินแบบ

คนที่ไม่ใช่นางแบบนายแบบแต่เป็นพวกเพื่อนๆ ต่างมาดูการซ้อมเดินแบบด้วย

นภัสสรเพื่อนของคิมหันต์สะกิดกันแล้วแอบกระซิบถาม

“นายแบบหน้าใหม่นั่นใครหล่อจังเลย”

คิมหันต์หันมาทำหน้าสงสัย... เป็นที่รู้อยู่ว่าเพื่อนชอบลอบไปหาฟ้าฝนในยามวิกาล

“เป็นไปได้? เธอไม่เคยเห็นหน้าเลยหรือตอนไปห้องพี่ฝน เขาชื่อคีมกล้าเป็นเพื่อนซี้พี่ฝนที่อยู่ด้วยกันไงภัส”

“คนนี้เหรอที่อยู่กับพี่ฝน ฉันไม่เคยเห็นจริงๆ แล้วผู้ชายคนที่ยืนกอดคออยู่ข้างๆ นั่นใครล่ะไม่เคยเห็นเหมือนกัน”

เหมือนคีมกล้าได้ยินแว่วๆ แล้วอยากตอบข้อข้องใจดังกล่าว ความหล่อของเขาเป็นจุดสนใจของผู้คนอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เขาจะพูดต่อไปนี้ยิ่งทำให้ผู้คนฮือฮาเข้าไปใหญ่

“นี่แฟนเก่าผมชื่อ มยองครับ”

“ผมเคยเป็นแฟนคีมครับ แต่ตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนเก่ากันเท่านั้น คีมเป็นเกย์เคยมีแฟนเป็นผู้ชายไม่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงเลย”

“เป็นความลับของผมนะครับ กรุณาอย่าบอกนักข่าว”

คีมกล้าพูดไปยิ้มไปกับมยอง

หลายคนทำสีหน้าต่างกันไป

รวมทั้งแม้นมาดผู้จัดการที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“อุ๊ยตายเสียดายคนหล่อ อย่างนี้ก็กินไม่ได้นะสิ”

สาวเพื่อนนางแบบว่าอย่างนั้น

“เขาคนนี้ล่ะภัสเป็นอุปสรรคความรักของเธอ เขาอยู่กินกับพี่ฝน”

คิมหันต์รู้ดีมานานแล้วจึงบอกเตือนเพื่อนสาวด้วยความหวังดีตลอดมา ไม่อยากเห็นเพื่อนอกหักรักไม่สมหวัง

“ไม่จริงน่า พี่ฝนไม่ใช่เกย์นะจะรักผู้ชายด้วยกันได้ไง ฉันไม่เชื่อ จะต้องถามพี่ฝน แล้วพี่ฝนยังไม่มาซ้อมหรือ”

นภัสสรปากบอกไปแต่ในใจเริ่มหวาดหวั่น

คิมหันต์ตอบคำถามเพื่อน

“พี่ฝนไปแคสติ้งละครบทพระเอก ไม่ว่างมาฝึกซ้อม”

o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o