3/3/2020


 

กลลวงซ่อนตาย 

ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน 

วงศ์สิริ สังขวาสี มิยาจิ แปล 

สำนักพิมพ์ไดฟุกุ 

230 บาท  287 หน้า 

 

#แปลญี่ปุ่น #นิยายแปล #กลลวงซ่อนตาย #ฮิงาชิโนะเคโงะ #Daifuku #รีวิวนิยาย #ออโอ

 

หลังปก 

อะไรคือสิ่งที่ยากกว่ากัน... 

ระหว่างการหาคำตอบ กับการพิสูจน์ว่าคำตอบของคนอื่นที่หามาได้นั้นถูกต้องหรือไม่ 

เรื่องราวของอัจฉริยะที่ใช้คณิตศาสตร์มาปกปิดการฆาตกรรม เพื่อความรักอันแสนบริสุทธิ์ 

คุยกันหลังอ่าน 

เป็นหนึ่งในชุดนักสืบกาลิเลโอ แม้โอไม่เคยอ่านแต่เคยได้ยินชื่อ เรื่องนี้สนใจอยากอ่านมานานแล้วค่ะ 

เปิดเรื่องมาก็บอกหมดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นในวันเกิดเหตุฆาตกรรม สาเหตุคืออะไร ใครเป็นคนฆ่า ฆ่าอย่างไร ถือว่าแหวกมากในฐานะนิยายสืบสวนสอบสวน  

ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า ยาสึโกะ ตัวเอกหลักของเรื่อง มีลูกสาวชื่อ มิซาโตะ กับสามีคนแรก ต่อมาแต่งงานกับโทงาชิ สามีคนที่สอง และได้หย่าร้างกัน แต่โทงาชิก็ยังตามรังควานชีวิตสองแม่ลูกอยู่ แม้ยาสึโกะจะเปลี่ยนงาน เปลี่ยนที่อยู่ แต่เขาก็ยังสืบหาตัวจนเจอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน โทงาชิตามหายาสึโกะพบอีกครั้งหลังหายหน้าไปปีกว่า เขายังเป็นแบบเดิมคือไม่มีงาน ไม่มีเงิน และใช้มิซาโตะเป็นเครื่องมือเพื่อข่มขู่ยาสึโกะ มิซาโตะพลั้งมือฟาดโทงาชิไป สองแม่ลูกต้องร่วมมือกันใช้สายไฟของโต๊ะโคะตัทสึรัดคอเขาเพื่อป้องกันตัว โทงาชิตายในที่สุด ขณะกำลังหวาดกลัว สับสน และสิ้นหวัง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น อิชิกามิ ครูสอนคณิตศาสตร์ที่อาศัยอยู่ห้องข้าง ๆ มาอาสาช่วยปิดบังอำพรางการฆาตกรรม 

คณิตศาสตร์คือโลกของอิชิกามิ เขาฉลาด ช่างสังเกต สามารถใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับการแก้โจทย์ปัญหา หาเหตุผลมาสนับสนุนหรือลบล้างทฤษฎีคณิตศาสตร์ กิจวัตรประจำวันของอิชิกามิคือ เดินออกจากห้องพัก แวะซื้อข้าวกล่องที่ร้านที่ยาสึโกะทำงานอยู่ และไปสอนหนังสือที่โรงเรียน ใช่แล้ว อิชิกามิหลงรักยาสึโกะ แม้จะไม่เคยทำอะไรนอกเหนือไปจากการทักทายเมื่อเห็นหน้าและเมื่อซื้อข้าวกล่อง ในสายตาของยาสึโกะ อิชิกามิเป็นคุณครูคณิตศาสตร์วัยกลางคน รูปร่างอ้วน ใบหน้ากลม ผมบาง และค่อนข้างเงียบขรึม ไม่มีอะไรนอกเหนือไปจากนั้น จนกระทั่งวันเกิดเหตุฆาตกรรม 

อิชิกามิถือว่าเป็นเพื่อนของยุกาว่า อาจารย์มหาวิทยาลัย (และเป็นนักสืบกาลิเลโอ ใช่ไหม) อิชิกามิหมกมุ่นกับคณิตศาสตร์ ขณะที่ยุกาว่าให้ความสำคัญกับฟิสิกส์ ทั้งสองคนไม่ได้ติดต่อกันนานจนกระทั่งมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้น 

อ่านจบแล้ว โห เข้าใจเลยว่าทำไมหลายคนแนะนำ ทำไมเรื่องนี้ถึงได้รางวัล โอว่ามันไม่ได้ซับซ้อนนะ น่าจะมีหลายคนเดาทางออก แต่ด้วยองค์ประกอบของเรื่อง มันทำให้เราดำดิ่ง ผูกพันกับตัวละคร และเอาใจช่วยพวกเขาโดยไม่รู้ตัว 

เป็นนิยายสืบสวนที่แบกเอาอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครไว้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นสองแม่ลูก ที่ผู้อ่านจะเอาใจช่วยเธอตั้งแต่ฉากแรก แม้พวกเธอจะเป็นผู้ก่อเหตุฆาตกรรม แต่ในฐานะของผู้อ่านที่รู้เรื่องทุกอย่างดีอยู่แล้ว พวกเธอก็เป็นเหยื่อเดียวกันเช่นกัน หรืออิชิกามิ ที่เป็นคนเรียบง่ายธรรมดามาก ๆ คนหนึ่ง แต่เขากลับเอาตัวมาผูกกับสองแม่ลูก ร่วมเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดและวางแผนด้วย เพราะความรัก หรือยุกาว่า ที่ไม่อยากให้คนที่ถือว่าเป็นเพื่อนผู้ปราดเปรื่องคอเดียวกันอย่างอิชิกามิกลายเป็นผู้ร่วมก่อเหตุ มีฉากหลายฉาก คำพูดหลายคำพูด ที่ทำให้หดหู่ สะเทือนใจ อย่างตอนที่ยาสึโกะเปรียบว่าก่อนหน้านี้ตนมองว่าอิชิกามิเป็นรอยร้าวบนฝาผนัง ที่รู้ว่ามีอยู่ แต่ไม่ใส่ใจ เพราะไม่จำเป็นต้องสนใจ (อ่านแล้วเจ็บจี๊ดสุด ๆ ) หรือตอนที่ยาสึโกะต้องเลือกระหว่างอิชิกามิที่เป็นส่วนประกอบของความผิดบาปมืดดำของตนกับผู้ชายที่ตนรู้สึกดี ๆ ด้วยและสามารถเป็นอนาคตที่ดีได้ หรือตอนมิซาโตะไม่พอใจแม่ ที่พอรู้ว่าแม่ออกไปกับผู้ชายคนอื่น เพราะเท่ากับแม่กำลังหักหลังอิชิกามิอยู่ หรือยุกาว่าที่เจ็บปวดใจเพราะรู้ว่าเพื่อนของตน ที่เป็นคนที่ตนยอมรับนับถือความสามารถ และถือว่าเป็นคอเดียวกันอย่างที่ยากจะหาใครเทียบได้อีก เกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม หรือกระทั่งจุดเล็ก ๆ อย่างการที่คุณตำรวจรุ่นน้องเชื่อว่าสองแม่ลูกไม่เกี่ยวกับการฆาตกรรม เพราะใจที่อยากเอาใจช่วยสองแม่ลูก 

เป็นนิยายสืบสวนที่บอกเล่าทั้งจากฝั่งผู้ก่อเหตุ และผู้สืบสวน ผู้อ่านจะได้รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ไม่ทั้งหมด ส่วนที่ไม่บอกเป็นส่วนของปมที่ผู้เขียนสอดไว้เป็นหัวใจของเรื่อง ให้ผู้อ่านได้คิด ลุ้น และประหลาดใจในท้ายที่สุด 

อ่านแล้วเอาใจช่วยทุกตัวละคร เจ็บปวดกับทุกตัวละคร ถ้าใครยังไม่เคยอ่าน แนะนำให้ลองหาอ่านดูนะคะ 

4 ดาว 

/// 

เรื่องนี้เคยได้รับการพิมพ์มาก่อนในชื่อ รักลวงตาย ของสำนักพิมพ์เนชั่นบุ๊คส์ค่ะ 


 

ถอดแผ่นครอบออกจะเจอปกอย่างนี้







นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ด้วยค่ะ





นี่ของญี่ปุ่น  เจอแค่อันนี้ สั้น ๆ และมองภาพรวมไม่ออกสุด ฮ่า ๆ







นี่ของเกาหลี ใช้ชื่อว่า Perfect Number







นี่ของจีนค่ะ