Group Blog All Blog
|
เจ้าอัคคีหวงรัก อวี๋ฉิง เขียน  เจ้าอัคคีหวงรัก (3 เล่มจบ) อวี๋ฉิง เขียน เม่นน้อย แปล สำนักพิมพ์แจ่มใส แนวมากกว่ารัก 907 บาท 1,249 หน้า หลังปกเล่ม 1 หนานกงหล่างหนึ่งในเจ็ดอัคคีผู้ร้ายกาจดั่งปีศาจ ไม่ว่าผู้ใดพบเห็นต่างหวาดกลัว ใครจะคิดว่าเขาจะยึดมั่นถือมั่นในความรักอย่างลึกซึ้ง ทว่าภรรยาที่รักจะจากไปนานถึงสามปี ก็มิอาจตัดใจ ยอมกระทั่งอ่อนข้อให้ศัตรูสังหารเขาจนดับสิ้น เพื่อที่จะลงไปติดตาม เฝ้าคอยหา แม้ว่าที่แห่งนั้นจะเป็นปรโลกก็ตาม เมื่อวิญญาณก้าวอยู่ตรงหน้าประตูปรภพโลกล่าง แต่มิอาจก้าวข้ามไปได้ ซ้ำยังถูกผลักไสกลับไปทุกครั้ง เขาจึงตั้งปณิธานไว้ว่าถ้าไม่ได้พบจิตวิญญาณของนางก็จะไม่ตัดใจ หนานกงหล่างจะต้องพานางกลับไป...กลับไปยังที่ที่นางจากมาให้ได้ เรื่องที่ดวงวิญญาณที่ไม่สิ้นอายุขัยตามหาภรรยา สร้างความยากลำบากให้แก่ เหลียนจวินภูตหนุ่มน้อยที่รับหน้าเฝ้าประตูวิญญาณยิ่งนัก ช่างเป็นวิญญาณที่ดื้อรั้น ดื้อดึงถึงที่สุด ทำให้เขาต้องหาทางมารับมือกับวิญญาณตนนี้อย่างสุดความสามารถ แต่ทว่าความสามารถเขานั้นช่างน้อยนิด มิอาจจะต้านทานความร้ายกาจได้ จำต้องก้มหน้าช่วยตามหาภรรยาที่เป็นดั่งดอกไม้เล็กๆ สีขาวของอีกฝ่าย ทำให้ภูตน้อยเช่นเขาเข้ามาพัวพันกับความวุ่นวายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด! คุยกันหลังอ่าน เล่าถึงเจตนาร้าย โดยมีเจตนาดี ถ้าอ่านจบจะเข้าใจประโยคนี้ แต่ถ้ายังไม่อ่าน นี่คือคำโปรยเชิญชวนทุกท่าน เจ้าอัคคีหวงรักเป็นแนวแฟนตาซีในโลกสมมติ เล่าถึงโลกอย่างต้าซิงหวงเฉา ซึ่งคนในโลกนี้หน้าตาดีเป็นพื้นฐาน แต่มีการแบ่งชั้นวรรณะ ชนชั้นที่ต่ำสุดคือทาส และเมื่อเป็นทาสแล้วจะต้องเป็นชั่วชีวิต บุคคลที่มีบทบาทสำคัญในต้าซิงหวงเฉาคือเจ็ดอัคคี ทำหน้าที่ปราบปรามเหล่าร้ายในช่วงกลียุค แต่บางครั้งพวกเขาก็เป็นผู้ร้ายเสียเอง ด้วยความเก่งกาจเหี้ยมโหด เย็นชา เป็นเอกเทศ ไร้เยื่อใย ทุกคนในต้าซิงหวงเฉาจึงหวาดกลัวพวกเขา ยกเว้นเพียงคนเดียว คือชุนฮวา มีเพียงชุนฮวา สาวน้อยหน้าตาต่ำกว่ามาตรฐานของต้าซิงหวงเฉา ที่ให้ความรู้สึกแตกต่างออกไป ชุนฮวาไม่เพียงไม่เกรงกลัวเจ็ดอัคคี แต่นางมักปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยใจเมตตา โลกในสายตาของชุนฮวาจึงไม่เหมือนใคร เพราะดวงตากระจ่างใสของนาง เจ็ดอัคคีจึงค่อย ๆ รู้สึกผูกพันกับชุนฮวาผู้นี้ทีละน้อย แต่ต้าซิงหวงเฉาเป็นโลกที่โหดร้าย คนดีอย่างชุนฮวาจึงไม่มีที่ยืน ไม่นานนางก็ต้องจากต้าซิงหวงเฉาไป เมื่อสบโอกาส หนานกงหล่าง หนึ่งในเจ็ดอัคคี สามีของชุนฮวา จึงได้ลงมาทวงถามความยุติธรรมจากโลกข้างล่าง ซึ่งตอนนั้นมีเพียงภูตหนุ่มน้อย เจ้าหน้าที่ชั่วคราวนามเหลียนจวินเป็นคนออกหน้ารับเคราะห์ร้ายนี้เพียงลำพัง เรื่องนี้มีกลิ่นอายคล้ายเรื่องก่อน ๆ ของอวี๋ฉิง อย่างภูตรักปาฏิหาริย์ที่เกี่ยวกับภูตผีวิญญาณและสายใยในครอบครัว อย่างชุดเคหาสน์เมฆา ชุดม่านรักเคหาสน์ธารฟ้า ที่มีสำนักหรือสถาบันบางอย่าง ความตลก มีความคล้ายการ์ตูนบางช่วง แต่ก็สื่ออารมณ์ได้ดี การเล่าเรื่องจะเล่าเริ่มจากปัจจุบันที่ชุนฮวาจากไปแล้ว แล้วค่อย ๆ ย้อนความขยายให้เห็นจุดเริ่มต้น จุดเปลี่ยน และความผูกพันต่าง ๆ ที่เป็นเหตุผลให้คนอย่างหนานกงหล่างแห่งเจ็ดอัคคีได้ปักใจยึดมั่นไม่ปล่อยวาง โดยผู้ดำเนินเรื่องหลักในช่วงต้นคือเหลียนจวิน ภูตน้อยจอมกะล่อนผู้ทำหน้าที่รับหน้าหนานกงหล่างในปรโลก ภาคของเหลียนจวินจะมีความตลก แก่นเซี้ยว ฮา อารมณ์จะสดใสร่าเริง ก่อนจะเปลี่ยนไปเข้าสู่ภาคของชุนฮวา ซึ่งมีชุนฮวาเป็นคนเล่าเรื่องหลัก ภาคของชุนฮวาจะไม่ตลกเหมือนเหลียนจวิน แต่จะมีความเรียบสว่าง กระจ่างแต่ไม่ฉูดฉาด เหมือนตัวชุนฮวา เนื่องจากชุนฮวาเป็นสาวน้อยในห้องหอที่เห็นโลกน้อย โลกของนางจึงมีเพียงเจ็ดอัคคี อารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ ถูกจำกัด ความแตกต่างของแต่ละภาคสื่อถึงอารมณ์และตัวตนผู้เล่าเรื่องหลักได้ดีมาก การดำเนินเรื่องแบบกึ่งเปิดกึ่งปิดความลับก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้เรื่องนี้น่าติดตาม ตัวละครหลักรู้ คนอ่านสงสัย ตัวละครอื่นไม่รู้ ตัวละครหลักรู้ คนอ่านรู้ ตัวละครอื่นไม่รู้ ตัวละครหลักรู้ ตัวละครอื่นรู้ แต่ต่างฝ่ายต่างทำเป็นไม่รู้ ความลับในเรื่องหลายอย่างเดาได้ไม่ยาก แต่ก็มีหลายอย่างที่ทำให้ตกใจเมื่อความลับนั้นถูกเปิดเผยออกมา ตัวละครหลักในเรื่องถือว่าค่อนข้างมาก ชื่อหลายชื่อคล้าย ๆ กันทำให้ต้องตั้งสติเวลาอ่านพอสมควร แต่ตัวตนของตัวละครแตกต่างกันชัดเจน ทำให้ไม่ว่าจะเจ็ดอัคคีหรือคนรับใช้ ต่างมีตัวตนในเรื่อง หนานกงหล่าง พระเอก หน้าตาดีมาก ดีจนไปทางสวย แต่เป็นเจ็ดอัคคีคนที่น่ากลัวที่สุด รักและผูกพันกับชุนฮวาจนเกือบจะกลายเป็นการยึดติด ชุนฮวา นางเอก ไม่กลัวเกรงเจ็ดอัคคี เป็นคนที่ดูเผิน ๆ อ่อนแอ รังแกได้ง่าย แต่จริง ๆ เป็นคนฉลาดที่เข้าใจโลกคนหนึ่ง ข้อเสียเพียงหนึ่งเดียวของนางคือเป็นคนดีเกินไป ปล่อยวางเกินไป จนคล้ายจะตัดใจจากไปได้ทุกเมื่อ ส่วนเจ็ดอัคคีคนอื่น ๆ ถ้านึกภาพไม่ออก เจ็ดอัคคีก็คือแอนตี้ฮีโร่นี่แหละค่ะ เป็นคนร้ายที่รับบทดี มีหลายอารมณ์ความรู้สึกในเรื่อง ตลก น่ารักก็ทำได้น่าเอ็นดู เศร้าบีบเค้นใจ ก็ทำให้ต้องเจ็บปวดใจ สิ่งที่ดีคือผู้เขียนมีแกนเรื่องหลักในใจชัดมาก รู้ว่าต้องการเขียนอะไร จะสื่ออะไร จะวางหมากอย่างไรต่อไป ชุนฮวาเป็นตัวแทนความรู้สึกและความต้องการของผู้เขียนที่ต้องการบอกผู้อ่านผ่านทางนิยาย ชุนฮวาเป็นตัวแทนของจุดเริ่มต้น เป็นตัวแทนของการริเริ่ม เป็นตัวแทนของสิ่งดีงาม แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีแต่ความดีงาม ไม่ได้บอกว่าการทำความดีมันง่าย เรื่องนี้มีความยากลำบากและอุปสรรคนานัปการ อุปสรรคของคนดีที่สุดท้ายก็โดนลงโทษ โดนหักหลัง ถูกกระทำต่าง ๆ "คนดีไม่มีที่ทาง" แทบจะเป็นประโยคเด็ด (ที่เป็นจริง) ของเรื่องนี้ แต่แล้วอย่างไร จุดสำคัญคือการเริ่มต้น เมื่อรู้จักเริ่มต้นเมื่อนั้นจึงเกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อเราขยับ คนรอบตัวขยับ โลกก็เปลี่ยนทิศทางได้ ชะตาฟ้าลิขิตหรือจะสู้คนกระทำ นี่คือหัวใจหลักของเรื่อง โอชอบประเด็นย่อย ๆ ที่ผู้เขียนเสียดสี นำคำเปรียบเปรยมาทำให้เป็นจริงในนิยาย เช่น ไม่มีทางเดิน เหม็นกลิ่นทาส หรือการใส่นัยบางอย่างมา เช่น บ่อทาสที่อยู่ตรงข้ามกับประตูวัด แสดงออกถึงบุคคลที่คนกราบไหว้ศรัทธาและคนที่ถูกกดขี่ข่มเหงห่างกันแค่ประตูกั้น หรือจะบอกว่าคนที่เห็นว่าสูงส่งแต่ก็ทำได้แค่หลับตาปิดกั้น ทำเป็นเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตน หรือการที่แม้ทุกคนจะมีความร้ายกาจอยู่ในตัว แต่ทุกคนก็รังเกียจความร้ายกาจของตัวเองนั้นเช่นกัน หรือจุดริเริ่มบางครั้งอาจไม่ได้มาจากเจตนาบริสุทธิ์ บางอย่างต้องอาศัยความคุ้นเคยและระยะเวลาที่เหมาะสม ยังมีประเด็นย่อย ๆ อื่นที่ผู้เขียนแอบค่อนแคะอีกพอสมควร อ่านแล้วถูกใจไม่น้อย สองเล่มแรกจบโอจะบอกว่านี่เป็นเรื่องของอวี๋ฉิงที่อ่านไม่ยากเรื่องหนึ่ง พออ่านเล่มสามคงต้องชะงักก่อนบอกว่า ไม่คลุมเครือ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ถอดมาเล่าจบในประโยคเดียว โดยเฉพาะช่วงท้ายเล่ม แต่พอไปอ่านช่วงคุยกับนักเขียนก็รู้สึกว่าเข้าใจมากขึ้น ถ้าไม่มีช่วงพูดคุยกับนักเขียน โอจะหักคะแนนช่วงท้าย เพราะมันเป็นช่วงที่เกินออกมาจริง ๆ นั่นแหละ แต่พออ่านแล้วโอรู้สึกถึงความตั้งใจของผู้เขียน และช่วงที่ใส่มาก็มีประเด็นและลูกเล่นบางอย่างที่เหมาะกับเนื้อเรื่อง ปิดกันสปอยล์นะคะ . . . . . . . . ช่วงท้ายคือช่วงแปดร้อยปีต่อมา ตัวละครหลักที่ทำหน้าที่ดำเนินเรื่องคือกุยอู๋เต้า แต่เป็นเหตุการณ์ที่แทบจะซ้ำรอยเดิมเป๊ะ สะท้อนว่าไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไป แต่คนก็ยังเหมือนเดิม ถ้าจะให้เจตนาร้ายหายไปจากโลก คงต้องใช้เวลาอีกนาน หรืออาจจะไม่มีวันมีก็ได้ แตกต่างกันที่ เป็นที่น่าสงสัยว่าชุนฮวามีความทรงจำอยู่ (มีความเป็นไปได้สูงมาก ดูจากการดำเนินเรื่องที่ผ่านมา นางรู้ทุกอย่างแต่ทำเป็นไม่รู้) ส่วนช่วงท้ายของท้าย น่าจะเป็นช่วงซ้อน ซ้อนฝันซ้อนจริง น่าจะเป็นแนวคิดที่มาจากการเกิดทุกอย่างซ้ำรอย รวมทั้งความฝันและภาพจำของทุกคนในเจ็ดอัคคี ชุนฮวาตาย ชุนฮวาฟื้นคืน เจ็ดอัคคีก็ยังคงตามหาคนที่จะไม่รังเกียจพวกเขา หรืออย่างน้อยก็ค่อย ๆ ยอมรับพวกเขาได้ . . . . . . . . . โอคิดว่าเรื่องนี้ถ่ายทอดหลาย ๆ อย่างออกมาได้ดี ออกแบบวางแผนดี ใส่ใจรายละเอียด และมีจิตวิญญาณของผู้เขียนรวมอยู่ด้วย 5 ดาว . . . กลิ่นเลือดลอยตามสายลมเย็นมาปะทะจมูก เขากวาดตามองพวกคนที่ลอบโจมตีเขาซึ่งบัดนี้กลายเป็นศพที่หัวกับร่างแยกจากกันอย่างไม่ใส่ใจ ทันใดนั้นดวงตาเขาทอประกายวูบและจับนิ่งที่จุดหนึ่ง เขากุมบาดแผล กัดฟันอดทนก้าวซวนเซไปหลายก้าว เตะศพของใครบางคนกระเด็นออกไปและย่อตัวลงช้า ๆ บนผืนหญ้ามีดอกไม้สีขาวดอกเล็กดอกหนึ่ง ชุนฮวา...ชุนฮวา... ฝ่ามือประคองดอกไม้สีขาวดอกเล็กนั้นอย่างทะนุถนอม ใบหน้าของนางเปื้อนยิ้มจาง ๆ กระจ่างใสดุจสายน้ำ ราวกับปราศจากมลทินทางโลก เพียงแค่มองหน้านางก็ให้รู้สึกว่าโลกใบนี้ช่างดีเหลือเกิน สิ่งที่เขาปรารถนามากที่สุดในโลกหล้าอยู่ในดวงตาคู่นี้เอง พอนางจากไป โลกใบนี้ก็เปลี่ยนสี ดวงตาเขามีแต่สีดำ ท้องฟ้าสีดำ ก้อนเมฆสีดำ โลกที่เป็นสีดำ หนานกงหล่างแห่งเจ็ดอัคคี ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าคนหรือถูกไล่ฆ่า เขาล้วนควบคุมสถานการณ์ได้ดี ทว่าเขากลับมิอาจช่วยเหลือนาง มิอาจต่อต้านฟ้าดิน มิอาจสืบเสาะหาเบาะแสของนาง ชุนฮวา... เขากัดฟัน ดวงตาดุดันขณะถอนดอกไม้สีขาวดอกเล็กขึ้นมา ขยี้จนเละ หน้า 36-37 ตอนที่ 1 ภาคเหลียนจวิน เล่ม 1 . . . "หนีโลกแห่งความเป็นจริงคืออะไรข้าก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่การอ่านหนังสือย่อมดีแน่นอน! ดีอย่างไรน่ะหรือ เพราะข้างในมีโลกมากมายให้พวกเราได้สัมผัส" "หา?" ก็เหมือนคำตอบของชุยอิ่งมิใช่หรือ สายตาของชุนฮวายังคงเปล่งประกายน้อย ๆ "ยังมีเหตุผลอีกมากมาย เรื่องบางอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ มันสามารถบอกกับข้าได้ แล้วข้าก็จะคิด... คิดไปคิดมาก็รู้สึกเหมือนจะเข้าใจ พี่รอง เรื่องนี้ประหลาดจริง ๆ ใช่หรือไม่ ทั้งที่หลักการอะไรพวกนั้นข้าไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ แต่มันทำให้ข้าอ่านและเข้าใจ จากนั้นก็กลายมาเป็นของข้า ทำให้โลกของข้าขยายใหญ่ขึ้น โลกของข้าจึงขยายใหญ่ขึ้นตลอดเวลา...เหมือนแต่ก่อนตอนที่ข้าอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของพี่ฉิวชุน ทว่าโลกของข้ากลับขยายจากคฤหาสน์ออกไปเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่ข้าเข้าใจหลักการอย่างหนึ่งก็จะแจ่มแจ้งในความรู้อย่างหนึ่ง ข้ามักจะรู้สึกว่าโลกของข้าเปลี่ยนไปอีกแล้ว..." นางเอียงหัวคิดครู่หนึ่ง พยายามพูดความรู้สึกในใจออกมาให้ชัดเจน "เปลี่ยนเป็นดีขึ้นเรื่อย ๆ เดิมทีโลกของข้าใหญ่แค่นี้ ข้างในมีแต่ความว่างเปล่า แต่พออ่านหนังสือถึงได้พบว่าอันที่จริงโลกของข้ามีอะไรอยู่มากมาย มันอยู่ในนั้นมาตลอด เพียงแต่ที่ผ่านมาข้าไม่เคยมองเห็น" "อ้อ..." โม่สุยหวาพยายามทำความเข้าใจคำพูดไร้เดียงสาของนาง เมื่ออ่านหนังสือก็จะค้นพบเรื่องราวประหลาดที่น่าสนใจมากมายใช่หรือไม่ ชุนฮวาเม้มปากอย่างเก้อเขินและยิ้ม "มีอะไรมากมาย และมีคนอยู่ในนั้นด้วย เพียงแต่เมื่อก่อนเห็นไม่ชัด ภายหลังจึงค่อย ๆ ปรากฏขึ้นทีละอย่าง" ชุนฮวาอายุยังน้อย แต่ความนึกคิดกลับล้ำเลิศ ตามหลักแล้วคำพูดเช่นนี้คนอื่นฟังแล้วน่าจะไม่เข้าใจ แต่โม่สุยหวากลับเข้าใจนาง นางกำลังบอกว่าเจ็ดอัคคีก็อยู่ในโลกของนาง เมื่ออ่านหนังสือมากเข้า พวกเขาก็ค่อย ๆ ปรากฏกายในโลกของนางหรือ พูดให้เข้าใจง่ายยิ่งขึ้นคือคำว่าปรากฏตัวเป็นเพราะเข้าใจหรือใส่ใจ โม่สุยหวาก็รู้สึกทึ่ง ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าความคิดใหม่ ๆ หลั่งไหลเข้ามาในโลกของเขาที่ปรารถนาความแปลกใหม่นั้น ในจิตใจของทุกคนล้วนมีโลกอยู่ใบหนึ่ง ผู้คนในหวงเฉาล้วนอยู่ในโลกของทุกคน แต่เพราะความเข้าใจและเป็นที่ใส่ใจ พวกเขาถึงได้ปรากฏตัว และเหตุผลที่ทำให้เข้าใจก็เพราะอ่านหนังสือ...หนังสือมหัศจรรย์ถึงเพียงนี้ มีอาคมที่น่ากลัวถึงเพียงนี้เชียวหรือ หน้า 367-369 ตอนพิเศษ โม่สุยหวา เล่ม 2 . . .  ชอบปกมาก สวยมาก 
สายเขียวมารายงานตัว ครับผม!
ชอบอ่านของอว๊๋ฉงมากค่ะ ช่างเป็นงานเขียนที่มีลายเซ็นชัดเจนมาก เมื่อกลับมาหยิบอ่านอีกครั้ง เราก็มักจะเห็นมุมมอง แปลกใหม่ที่ไม่ได้นึกถึงในรอบแรกที่อ่าน....นอกจากความบันเทิง สุข เศร้า จากตัวละครแล้ว มันมีแง่มุมให้เราขบคิดอยู่เสมอ และแทบจะตลอดเวลาเลยด้วย งานของอวี๋ฉิง แค่เห็นชื่อ ก็ซื้อค่ะ โดย: Serverlus
 วันที่: 20 พฤษภาคม 2561 เวลา:16:46:15 น.พี่สาวไกด์ฯ ถ้าได้อ่านแล้วมาคุยกันอีกทีนะคะ (อ่านเถอะๆ)
คุณรุ้ง ชอบปกมากเลยค่ะ คุณเอ้ แต่บางครั้งโอก็เมาความเขียวนะ บางทีรู้สึกว่าตัวเองเข้าไม่ค่อยถึงงานเขา ถึงงั้นก็อยากจะลอง (เอ๊ะ) คิดถึงงง โดย: ออโอ
วันที่: 11 มิถุนายน 2561 เวลา:0:19:02 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
| |||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Science Blog ดู Blog
kae+aoe Review Food Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Literature Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น