ในช่วง 2-3 เดือน มีอาการโคลิค ร้องไห้โดยไม่ทราบสาเหตุในช่วงหัวค่ำ อยู่แค่ 2-3 วัน วิธีที่ทำแล้วเงียบลงคือ อุ้มขึ้นมากระชับตรงหน้าอกเรา แล้วพูดกับเค้าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และเบากว่าเสียงร้องของเค้า พอเค้าหยุดพักจะได้ยินเสียงเรา อาจจะร้องต่อ แต่ก็พูดกับเค้านิ่มๆเบาๆต่อไป ซักพักเค้าจะเงียบฟังเสียงเรา หรือบางครั้งพอเห็นเค้าเริ่มใจเย็นลงก็พาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า หวีผม(ถึงแม้จะไม่ค่อยมีผมก็ตาม) เหมือนเค้าจะรู้สึกว่าได้รับการเอาใจใส่ แล้วหยุดร้องไปเองค่ะ
วิธีอุ้มโยก ทำเสียงชู่ๆ หรือพูดเสียงดังกว่าเสียงร้องของเค้า สำหรับจิ้หมิงใช้ไม่ได้ผลค่ะ เค้ายิ่งจะร้องแข่ง เด็กแต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน ลองน้ำไปปรับใช้ดูก็ได้นะคะ
ส่วนช่วงเวลาอื่นๆ ก็มีร้องให้โยเยบ้าง เวลาหิวจะไม่ค่อยร้องเหมือนเค้าเริ่มรอได้ แต่ตอนง่วงนี่ร้องประจำค่ะ ร้องจนเราเริ่มมองออกว่าร้องเพราะง่วง เหมือนความง่วงมันเป็นความไม่สบายตัวอีกอย่างนึงสำหรับเด็กอายุเท่านี้ เค้าไม่รู้ว่าจะต้องหลับตา แล้วตั้งสมาธิยุบหนอพองหนอ แบบผู้ใหญ่ เค้าก็จะร้องจนกว่าเค้าจะเหนื่อย เราก็ต้องช่วยทำให้เค้าเพลินๆ แล้วเคลิ้มหลับ ด้วยการอุ้มโยกบ้าง ตบก้นเบาๆบ้าง ร้องเพลงกล่อมบ้าง หรือถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ใส่รถเข็นแล้วไสไปมาคล้ายๆกับการนอนเปลค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 81 คน [
