Bloggang.com : nzmum : หนังสือของฉัน และ บทที่หายไป...บทที่ 14 จอมปลวกพ่นน้ำ บ่อน้ำแชมเปญ โคลนเลนเต้นระบำ

หนังสือของฉัน และ บทที่หายไป...บทที่ 14 จอมปลวกพ่นน้ำ บ่อน้ำแชมเปญ โคลนเลนเต้นระบำ

14
จอมปลวกพ่นน้ำ บ่อน้ำแชมเปญ โคลนเลนเต้นระบำ

วันเวลาผ่านไปประมาณ 5 เดือน พวกเราก็มีโอกาสได้ on tour กันอีกครั้ง เนื่องจากคุณพ่อบ้าน
ได้ไปจองคอร์สพิเศษที่จัดให้ความรู้ด้านธุรกิจเป็นเวลา 2 วัน ที่ Auckland พวกเราเลยถือโอกาสจัดทัวร์
สั้นๆ ตระเวนเมืองทางเหนือกันเป็นเวลา 1 สัปดาห์

มาคราวนี้ลูกอ่อนของเรามีอายุเกือบๆ 11 เดือนแล้ว วัยนี้เป็นวัยที่เขาว่ากันว่า กำลังจะส่งท้าย
ดีกรีความง่ายในการดูแลระหว่างออกไปนอกบ้าน เพราะว่าถ้าถึงวัยที่เดินได้เมื่อไหร่ ความเป็นลิงเป็นค่าง
ก็จะมากขึ้นไปอีกตามลำดับ
แต่สำหรับฉัน ความอยู่ไม่สุขของพ่อลูกชาย ทำให้ฉันกลายเป็นลิงเป็นค่างมาตั้งนานแล้ว ฉันต้อง
ออกแรงรับมือกับความไม่เสถียรของลูก ตั้งแต่ตอนที่ลูกเริ่มเกาะยืนเมื่อเข้าสู่เดือนที่ 8 เจ้าจอมซนของฉันไม่ค่อยชอบอยู่กับที่นัก ไม่ว่าการนั่งกินข้าวบนเก้าอี้พร้อมโต๊ะสำหรับเด็ก (high chair) จนหมดมื้อ หรือ การนั่งคาร์ซีทระหว่างที่ต้องนั่งรถยนต์

การไปเที่ยวของเราครั้งนี้ คาร์ซีทคือความท้าทายที่ฉันต้องเผชิญ ตามกฎหมายของนิวซีแลนด์ เด็กแรกเกิดถึง 5 ปี จะต้องนั่งเจ้าเก้าอี้นี้ตลอดเวลา ส่วนพ่อลูกชายนั้นไม่ถูกโรคกับเก้าอี้มหาภัยนี้ตั้งแต่
ย้ายมาที่นี่แล้ว ลงไปนั่งทีไรออกอาการอย่างกับว่านั่งบนตะปู ที่ผ่านมาฉันมักใช้วิธีแอบอุ้มลูกเอามานั่งไว้
บนตัก เพราะการเดินทางในเมืองที่ฉันอยู่มันใช้เวลาไม่นาน และลึกๆ ฉันก็นึกสงสารลูกเหมือนกัน
บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าทำไมผู้คนที่นี่ถึงต้องตั้งกฎเกณฑ์มากมายให้เด็กตัวเล็กๆ ที่ยังพูดไม่ได้ จริงอยู่ เรื่องความปลอดภัยฉันคงไม่เถียง แต่บางครั้งคนที่นี่มักจะอ้างถึง “ระเบียบวินัย” ของเด็กที่สามารถเริ่มฝึก
ได้ด้วยการนั่งเก้าอี้กินข้าว หรือเก้าอี้นั่งในรถพวกนี้ ฉันก็อดนึกแย้งขึ้นมาไม่ได้ ทุกวันนี้ชีวิตก็ย่างเข้าสาม
สิบแล้ว ฉันก็โตมาได้ปกติดี โดยที่ฉันก็ไม่เห็นจะต้องนั่งไอ้เจ้าคาร์ซีทนี่เลย แต่ฉันยอมรับว่าถ้าคุณแม่
หลายๆ ท่านสามารถฝึกลูกให้นั่งเก้าอี้ทั้งหลายเหล่านี้ได้ก็จะสามารถลด ภาระและความเครียดที่ต้องจัด
การกับเจ้านายตัวน้อยได้เยอะทีเดียว

ก่อนที่เราจะไปเที่ยวกัน ฉันได้ปรึกษากับสามีเรื่องการนั่งคาร์ซีทของลูกว่าเราจะทำอย่างไรกันดี
เพราะการเดินทางครั้งนี้ บางเส้นทางใช้เวลาเดินทางนานถึง 6 ชั่วโมง ถ้าจะให้อุ้มลูกไว้บนตัก ฉันทำได้
แน่นอน ติดแต่ว่าตอนนี้เจ้าลูกชายชอบปีนป่ายขึ้นลง มันช่างอันตรายดีแท้
คุณพ่อบ้านจึงได้สอบถามไปยังเพื่อนๆ พ่อลูกอ่อนทั้งหลายว่าใครมีปัญหาอย่างเราบ้าง ปรากฎว่า
เด็กคนอื่นๆ เขาก็เต็มใจนั่งเจ้าเก้าอี้ประจำตำแหน่งกันอย่างง่ายดาย ส่วนฉันก็่ค้นคว้าหาข้อมูลจากอิน
เตอร์เน็ตและคุณแม่ท่านอื่นๆ ได้ความว่า ให้พยายามหาของหลอกล่อ เช่น หนังสือ หรือของเล่น แต่
สำหรับพ่อตัวแสบ ของเหล่านี้หาได้มีผลไม่
สุดท้ายฉันและสามีจึงตัดสินใจว่าจำเป็นต้องใช้วิธีหักดิบ ก่อนที่เราจะออกเดินทางกันประมาณ 1 อาทิตย์ ฉันให้คุณสามีจับลูกขึ้นนั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่ง พร้อมกับทนฟังเสียงลูกร้องโหยหวนด้วยความ
ทรมานใจกันเป็นเวลาเกือบสัปดาห์ สิ่งเดียวที่ฉันพยายามบอกตัวเองไม่ให้ใจอ่อนก็คือ อุบัติเหตุเกิดขึ้น
ได้ทุกเวลา โดยเฉพาะเส้นทางขึ้นเหนือนั้นต้องขับผ่านทางโค้งและชันของภูเขาหลายลูก

เมื่อถึงวันเดินทาง ฉันใจสั่นเมื่อถึงเวลาขึ้นรถ คุณลูกเข้านั่งประจำที่ตามแผนที่วางไว้ แต่ผิดคาด
ไม่มีเสียงร้องออกมาให้ได้ยินซักแอะ มิหนำซ้ำยังหลับไปอย่างง่ายดาย
เป้าหมายแรกของเราก็คือ Rotorua เมืองที่อยู่ห่างจาก Wellington ไปถึง 5 ชั่วโมง พวกเราเคยมา
เยี่ยมเมืองนี้กันแล้วครั้งหนึ่ง แต่ด้วยการกะเวลาที่ผิดพลาด ทำให้พวกเราพลาดชมสิ่งที่ควรจะดูไปเกือบทั้ง
หมด เรียกได้ว่าถ้าไปเชียงใหม่ ฉันก็ไม่ได้ไปดอยสุเทพ ไนท์บาซาร์ และไปดูหมีแพนด้า การมา Rotorua ครั้งนี้ฉันจำเป็นต้องสวมวิญญาณแม่บ้านดีเด่น เป็นตายยังไงไปครั้งนี้ต้องกวาดให้เรียบ

พวกเราไปถึงจุดหมายกันประมาณ 6 โมงเย็น บริเวณที่พวกเราพักอยู่ในเขตย่านธุรกิจ (CBD) ทำให้มีเวลาพอที่จะเดินทางไปแช่บ่อน้ำร้อนกันที่ Polynesian Spa ซึ่งเป็นบ่อน้ำร้อนประเภทบำบัดรักษา
ที่ได้รับการโหวตติด Top 10 ของโลก นอกจากบ่อน้ำร้อนแล้ว ทางสปาก็ยังมีบริการนวดผ่อนคลายและ
เสริมสวยอย่างครบวงจร
ด้วยความที่พวกเรามีเด็กอ่อนไปด้วย ทำให้เราต้องใช้เวลาในการพิจารณาว่า เราต้องซื้อตั๋วเข้าใช้
บริการแช่บ่อน้ำร้อนประเภทไหน เนื่องจากทางสปามีบ่อให้เราเลือกใช้บริการกันถึง 5 โซน

Radium & Priest Hot Springs เป็นโซนที่มีการจัดแต่งอย่างสวยงาม บ่อน้ำร้อนสร้างจากก้อนหิน
ดูแล้วเป็นธรรมชาติเข้ากับวิวของทะเลสาบ Rotorua อันกว้างใหญ่และสงบนิ่ง นกนางนวลที่รวมกลุ่มกัน
อยู่บริเวณเกาะเล็กๆ กลางทะเลสาบ ช่วยเพิ่มความรื่นรมย์ให้กับบ่อน้ำร้อนโซนนี้มากยิ่งขึ้น ฉันและ
ครอบครัวไม่ได้เข้าไปในโซนนี้ ได้แต่ยืนมองควันอันระอุพวยพุ่งไปทั่วบริเวณ เนื่องจากน้ำในบ่อเหล่านี้มี
ค่าเป็นกรดอ่อน อีกทั้งน้ำที่ใช้เป็นน้ำที่ไหลมาจากแหล่งหินภูเขาไฟ โดยทาง Spa ไม่สามารถควบคุมความ
แรงของกระแสน้ำ หรืออุณหภูมิที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติได้ โซนนี้จึงห้ามไม่ให้นำเด็กเข้าโดยเด็ดขาด

Family Pool เป็นโซนที่ลูกเล็กเด็กแดงเข้าไปว่ายน้ำได้อย่างสบายใจ น้ำในสระจะมีอุณหภูมิ
ประมาณ 36-38 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตามทาง Spa ก็แนะนำว่าไม่ควรให้เด็กอยู่นอกสายตา เราไม่ได้
เลือกเข้าโซนนี้อีก เนื่องจากหน้าตาของโซนนี้มันช่างไม่แตกต่างจากสระว่ายน้ำทั่วไป ถ้าซื้อตั๋วเข้าโซนนี้
แล้ว เราจะไม่สามารถเข้าไปใช้บริการในโซนอื่นๆ ได้อีก

Adults Only เป็นโซนที่จัดให้ผู้ใหญ่ได้เข้ามาผ่อนคลายกันโดยเฉพาะ จึงไม่อนุญาตให้เด็กๆ
เข้ามาวิ่งซน ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว ลักษณะของโซนนี้ก็เป็นแบบสระว่ายน้ำเช่นกัน โดยที่ความร้อนจะอยู่ที่
38 องศา

Private Pool โซนนี้ถูกจัดเป็นห้องส่วนตัวให้เราเข้าไปเล่นน้ำได้ไม่เกิน 6 คน มีห้องอาบน้ำและ
แต่งตัวเป็นของตัวเอง เราไม่เลือกบ่อนี้เพราะรู้สึกว่าขาดความเป็นธรรมชาติ ไหนๆ มาถึงที่นี่แล้ว ก็อยาก
อาบน้ำร้อนไปชมทะเลสาบไป

โซนสุดท้ายเรียกว่า Lake Spa Retreat โซนนี้มีการจัดแต่งสไตล์ธรรมชาติเช่นกันแต่ความร้อนและ
ความแรงของน้ำอยู่ในระดับกลางๆ น้ำจะมีความเป็นด่างซึ่งปลอดภัยกับคนทุกเพศทุกวัย พวกเราจึงเลือก
ที่จะซื้อตั๋วเข้าไปใช้บริการในโซนนี้ โดยที่ตั๋วของโซนนี้สามารถใช้ได้กับโซน Radium & Priest Hot Springs
ได้ด้วย เพียงแต่ว่าเราจะต้องสลับกันอุ้มลูกเท่านั้นเอง

พวกเราแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว แมทเอาเจ้าตัวเล็กแยกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยเพราะสอง
หนุ่มไม่ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอะไรมากมาย จริงๆ แล้วฉันเตรียมแต่งชุดให้ลูกมาก่อนแล้ว ชุดที่ว่าก็คือผ้าอ้อม
สำเร็จรูปที่ออกแบบมาสำหรับการลงเล่นน้ำโดยเฉพาะ
ทางคุณทวดออกจะเขินๆ กับชุดว่ายน้ำแบบสมัยใหม่ เลยลงมือออกแบบชุดว่ายน้ำให้กับตัวเอง
ด้วยการนำเสื้อยืดตัวใหญ่ๆ มาชำแหละ แล้วใส่ยางยืดบริเวณขา เท่านี้ทวดก็มีชุดว่ายน้ำที่ใส่ได้อย่าง
มั่นใจแล้ว

ตั๋วที่เราซื้อนั้นครอบคลุมไปถึงล็อกเกอร์ส่วนตัว, ผ้าคลุม และผ้าเช็ดตัว ฉันจึงเสียเวลาสำรวจของ
ฟรีไปพักใหญ่ เมื่อออกมาก็เห็นสองหนุ่มแช่น้ำร้อนกันอย่างสนุกสนานตามประสาพ่อลูก
น้ำในบ่อที่พวกเราคิดว่าลูกพอรับได้คือ 38 องศา บ่อที่ร้อนที่สุดในโซนนี้คือ 42 องศา ซึ่งแม้แต่ฉัน
เองยังไม่กล้าลงไปแช่ เจ้าลูกชายดูเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร ฉันสงสัยว่าลูกกำลังนึกถึงความหลังครั้ง
อยู่ในท้องหรือเปล่า เพราะอุณหภูมิใกล้เคียงกัน แถมได้ลอยไปลอยมาในน้ำเหมือนกันอีกต่างหาก ส่วน
ฉันก็รู้สึกผ่อนคลาย ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะสรรพคุณของแร่ธาตุในน้ำช่วยคลายกล้ามเนื้อตามที่โฆษณา หรือเป็นเพราะว่าเวลาอุ้มลูกในน้ำมันก็ไม่ต้องใช้แรงมากเหมือนอยู่บนบก แต่จริงๆ แล้วฉันให้คุณพ่อบ้าน
อุ้มลูกไว้ซะเป็นส่วนใหญ่ โดยอ้างว่าจะหามุมถ่ายรูปพวกเขาไว้เป็นที่ระลึก

พวกเราแช่น้ำร้อนกันประมาณครึ่งชั่วโมงก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว คราวนี้ฉันต้องรับหน้าที่ทำความ
สะอาดตัวลูก ห้องน้ำภายในห้องแต่งตัวมีทั้งแบบห้องที่ปิดมิดชิดและลานอาบน้ำรวม ฉันเลือกลานอาบน้ำ
รวมเพราะสะดวกในการจับลูกอาบน้ำ บริเวณลานอาบน้ำมีเก้าอี้เล็กๆ สองสามตัว ฉันจัดแจงนั่งแล้วอุ้มลูก
ไว้ที่ตักโดยที่ให้ลูกหันหน้าออกจากฉัน
ขณะที่ฉันกำลังรดน้ำที่ตัวลูกนั้น ฉันชะโงกหน้าไปดูหน้าลูกเพราะเห็นว่าลูกเงียบไป ภาพที่ฉันเห็น
ทำให้นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ บริเวณจมูกของลูกมีเลือดไหลออกมาแดงไปหมด ฉันทำอะไรไม่ถูก ในหัวคิดแต่ว่า
ลูกคงเกิดอาการความดันขึ้น เนื่องจากความร้อนของบ่อน้ำเป็นแน่ ฉันปล่อยฝักบัวทิ้งทันทีเพราะเกรงว่า
ความแตกต่างของอุณหภูมิน้ำจะยิ่งทำให้ลูกมีความดันสูงขึ้นไปอีก

ฉันรวบรวมสติใช้นิ้วปาดเลือดออกจากจมูกลูก แล้วก็พบว่า…ฉันนี่มันช่างจินตนาการเกินความจำ เป็นดีแท้ เลือดบนจมูกแท้จริงแล้วคือเลือดจากการข่วนขีด คาดว่าน่าจะมาเล็บคมๆ ของเจ้าลูกชายนั่นเอง
ดีนะที่ฉันรู้สาเหตุที่แท้จริงก่อนจะออกไปร้องแรกแหกกระเชอกับทางสปาว่าไหนบอกว่าปลอดภัย ไม่งั้นละ
ก็… ฉันคงต้องเป็นฝ่ายกลับมาซับเลือดหน้าที่แตกร้าวเป็นแน่แท้
แต่อาการหนึ่งที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าต้องมีสาเหตุมาจากการแช่บ่อน้ำร้อนก็คือ ความอ่อน
เพลีย ง่วงซึม แม้แต่เจ้าตัวแสบที่ไม่ชอบหลับยังสงบนิ่ง เลยเป็นอันว่าความตั้งใจที่อยากจะใช้บริการ
เสริมสวย อบซาวน่าที่สปาแห่งนี้ก็ต้องตกไปด้วย

ก่อนที่เราจะมุ่งหน้ากลับโรงแรม พวกเรามาแวะกินอาหารเย็นที่ Fat Dog Café ร้านอาหาร
กึ่งคาเฟ่แห่งนี้เป็นที่รู้จักกันดีชองชาวเมือง Rotorua แม้ว่าการตกแต่งจะออกแนวโมเดิร์น โดยใช้โทนสี
เหลืองแดงบากันดี้ แต่ลูกค้าภายในร้านกลับมีตั้งแต่เด็กอ่อนที่ยังนอนแบเบาะไปจนถึงคนสูงอายุ
ผมขาวโพลน
เนื่องจากร้านเรียกตัวเองเป็น “คาเฟ่” ระบบการสั่งอาหารจึงต้องเป็นแบบสั่งที่เคาน์เตอร์ แล้ว
พนักงานก็จะให้เบอร์มาตั้งไว้ที่โต๊ะ ซึ่งเจ้าเบอร์นี้ก็กลายเป็นอาหารเรียกน้ำย่อยของพ่อลูกชายไป ทั้งกัด ทั้งเลีย ท่าจะอร่อยน่าดู

ตามปกติร้านอาหารในนิวซีแลนด์จะมีโต๊ะกินข้าวสำหรับเด็ก (high chair) ไว้บริการ แต่เราได้
เตรียมที่นั่งพิเศษให้กับลูกชายมาจากบ้าน ที่นั่งนี้เป็นแบบพกพา (Eat seat) สามารถพับเก็บได้ น้ำหนักเบาแค่ 1 กิโลกรัมเท่านั้น โดยจะมีคลิปเหล็กไว้หนีบกับโต๊ะอาหาร ทำให้ไม่ต้องกังวลถึงเรื่องขนาดของ
high chair ซึ่งบางทีก็ใหญ่เกินขนาดเจ้านายน้อยจนอาจทำให้หล่นตุ้บลงมาได้ ส่วนข้อดีอีกอย่างที่เรา
ค้นพบก็คือ ลูกชายของเราจะกินง่ายขึ้นเมื่อเขาได้มานั่งร่วมโต๊ะกินข้าวกับเราแบบใกล้ชิด พวกเราจึงผ่านมื้อเย็นวันนั้นไปด้วยความสงบสุข

วันรุ่งขึ้นพวกเราออกจากโรงแรมกันประมาณ 9.20 น. เพื่อบึ่งไปดู ไกเซอร์ (Lady Knox Geyser) น้ำพุร้อนธรรมชาติที่จะพุ่งขึ้นเองเป็นประจำทุกวันเวลา 10.15 น. Lady Knox Geyser นี้จะอยู่ที่บ่อโคลน
Wai-O-Tapu ที่อยู่ออกไปจากตัวเมือง Rotorua ไปประมาณ 20 นาที นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่พวกเราพลาดชมกัน
เมื่อตอนมาเที่ยวคราวที่แล้ว
ทางบ่อโคลนแนะนำไว้ว่า นักท่องเที่ยวควรไปซื้อตั๋วก่อนเวลา 9.45 น. เพราะบางครั้งอาจมีคิวยาว
ทำให้อาจพลาดชมได้ นอกจากนี้บริเวณที่ขายตั๋วนั้นอยู่แยกออกไปจาก Geyser ถ้าเดินไปจะใช้เวลา
ประมาณ 5 นาที พวกเราเองขนาดไปถึงตรงเวลายังแทบจะหาที่นั่งไม่ได้ เนื่องจากวันนั้นมีทัวร์มาลงหลาย
เจ้า

จุดที่จะมีการประทุของ Geyser นั้นมีลักษณะคล้ายจอมปลวกยักษ์สีขาวมีรูโบ๋ด้านบนที่คอย
ปล่อยควันให้พุ่งขึ้นมา ฉันค่อนข้างจะตื่นๆ เพราะไม่แน่ใจว่าทางบ่อโคลนจะมีการประกาศให้เรารู้ตัว
ก่อนที่จอมปลวกจะพ่นน้ำหรือไม่ ฉันไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้เห็นมันอีกครั้ง เมื่อใกล้ถึงเวลาประทุ ความตื่นตระหนกของฉันค่อยลดระดับลง เนื่องจากเจ้าหน้าที่หนุ่มของ Wai-O-Tapu ได้ออกมายืนเคียง
ข้างจอมปลวกและทักทายผู้ชม เป็นสัญญาณที่ทำให้เรารู้ตัวล่วงหน้าว่าน้ำพุจะพุ่งตอนไหน ระหว่างนี้
เจ้าหน้าที่หนุ่มเล่าประวัติความเป็นมาของ Geyser ให้ฟังว่า เมื่อปี 1901 ทางการของ New Zealand ได้ก่อตั้งคุกแบบไร้ลูกกรงขึ้นเป็นครั้งแรกที่ Wai-O-Tapu แห่งนี้ เพื่อให้นักโทษที่มีความประพฤติ
ดีอยู่อาศัยและทำงานให้กับทางการ อยู่มาวันหนึ่งมีกลุ่มนักโทษ ออกมาซักเสื้อผ้าและทำสบู่ตกลงไปใน
หลุมจอมปลวก ค่าความเป็นด่างของสบู่ทำปฎิกิริยากับน้ำพุร้อนที่มีแร่ธาตุผสมอยู่ ทำให้เกิดการประทุ
ขึ้นอย่างรุนแรง

หลังจากเล่าตำนานของ Geyser จบ เจ้าหน้าที่หนุ่มก็หยิบก้อนสบู่ออกมาสองก้อน พร้อมบอกว่า ช่วงเวลาที่เราไปเที่ยวกันนั้น (ปลายเดือนกุมภาพันธ์) เป็นช่วงที่ค่อนข้างแล้ง ดังนั้น น้ำที่จะพุ่งขึ้นมาอาจ
ไม่รุนแรงเท่าที่ควร เขาจึงหย่อนสบู่ลงไปเพื่อเร่งความแรงของน้ำ
เมื่อหย่อนสบู่เสร็จ อีกไม่กี่วินาทีต่อมา น้ำเดือดๆ ก็ออกมาเอ่อและก่อตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนหน้านี้
ฉันไม่ได้สังเกตหรอกว่าผู้ชมนั้นมีเด็กมากน้อยแค่ไหน ในสายตามีแต่ลูกตัวเอง แต่หลังจากที่น้ำในจอม
ปลวกนั้นเริ่มก่อตัวขึ้นมา ฉันจึงได้รู้ว่าสถานที่นี้เป็นที่นิยมสำหรับเด็กแค่ไหน เมื่อเสียงกรี๊ดกร๊าด ตบมือ ของเด็กๆ ดังไปทั่วอัฒจันทร์ และเสียงยิ่งดังมากยิ่งขึ้นเมื่อน้ำพุ่งไปจนถึงจุดสูงสุดคือ 20 เมตร ช่วงนี้พวก
เราผลัดกันถ่ายรูปคู่กับน้ำพุร้อนนี้กันจนครบทุกคน เพราะระยะเวลาการพุ่งนั้นนานถึง 1 ชั่วโมง แต่ก็ขึ้นอยู่
กับดินฟ้าอากาศด้วย เราใช้เวลาอยู่ตรง Geyser ไม่นานนัก เนื่องจากเรายังมีสิ่งที่พลาดชมไปเมื่อคราวที่
แล้วอีกสองที่ พวกเราเดินออกมาทางบ่อโคลน เพื่อมุ่งหน้าไปชม Champagne Pool บ่อน้ำสีเขียวมรกต

ก่อนออกเดินไปยังบริเวณบ่อโคลน เรากลับมาที่รถอีกครั้งเพื่อเอาเป้จิงโจ้ออกมาใช้อุ้มลูก งานนี้
แมทบ่นว่าหนัก แต่เราก็คิดว่าน่าจะเป็นตัวช่วยที่ดีกว่ารถเข็น เพราะหนทางในบ่อโคลนนั้นมีทั้งขึ้นและลง
เมื่อเดินมาถึงบ่อ Champange Pool ฉันถึงกับอึ้งไป ฉันไม่อยากจะเชื่อว่ามันมาถึงง่ายขนาดนี้
เพียงแค่เราเดินข้ามสะพาน Silica Terrace ที่ทอดยาวบนบ่อ Artist Palatte แล้วเดินเลี้ยวมาทางขวา เรา
ก็มาถึงบ่อน้ำที่มีขอบสีส้มสดตัดกับน้ำเขียวเข้ม ฉันเดาว่าที่เราพลาดไปเมื่อคราวที่แล้วคงเป็นเพราะไอน้ำ
ที่พุ่งขึ้นมาตลอดเวลาจากบ่อ ทำให้ภาพตรงหน้ามีแต่ควันสีขาวลอยฟุ้งไปหมดเหมือนอย่างวันนี้

จุดหมายสุดท้ายก่อนออกจาก Rotorua ก็คือ Bubbling Mud หรือบ่อโคลนผุด เราต้องขับรถออก
มาจากบ่อโคลนหลักของ Wai-O-Tapu แล้วเลี้ยวตามป้ายที่เขียนว่า “Mud Pool” ง่ายๆ แค่นี้ แต่คราวที่
แล้วเรากลับพลาดไป ฉันสงสัยว่า Rotorua คงไม่อยากให้ฉันจากกันง่ายๆ เพราะการชมบ่อโคลนผุดครั้งนี้
ก็ยังไม่ได้ทำให้ฉันประทับใจเต็มร้อยนัก
อย่างไรก็ดี ฉันมารู้ทีหลังว่าการถ่ายภาพบ่อโคลนผุดนี้ จะได้ภาพที่สวยงามมากกว่าในช่วงที่มีฝน
ตกชุก เพราะการก่อตัวของโคลนจะเป็นรูปเป็นร่างมากกว่า เห็นทีฉันคงต้องกลับมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อเก็บภาพ
และเสียงของการระเบิดของโคลนในบ่อนี้อย่างเต็มรูปแบบ เมื่อถึงตอนนั้นพ่อลูกชายของฉันคงจะโตพอที่
จะตื่นเต้นเฮฮาไปกับภาพและเสียงเหล่านี้ด้วย

Mummy’s Tips
- การลงสระน้ำที่นิวซีแลนด์ เด็กเล็กต้องใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปที่ออกแบบมาสำหรับการเล่นน้ำ
โดยเฉพาะ สามารถหาซื้อได้ตามซูเปอร์มาร์เกตทั่วไป
- การที่ลูกได้นั่งร่วมโต๊ะกินข้าวกับผู้ใหญ่ จะช่วยให้ลูกกินข้าวได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้คุณพ่อคุณแม่
อาจลองให้ลูกหยิบอาหารเข้าปากเอง เพื่อกระตุ้นให้ลูกอยากกินอาหาร หรือมีของให้ถือเล่น
เพื่อป้องกันการเบื่อและโยเยเวลานั่งเก้าอี้กินข้าว
- ถ้าลูกเบื่อกับการนั่งคาร์ซีท ควรพักจอดเป็นระยะๆ เพื่อให้ลูกได้เปลี่ยนอิริยาบถ

ข้อมูลท่องเที่ยว
* ที่พัก
Novotel Hotel
Lake End Tutanekai Street, Rotorua, New Zealand,
Ph : +(64) 7 3463888
Fax: +(64) 7 3471888
Email: H1874-RE01@accor.com
URL : //www.novotel.co.nz/1874/detail/default.aspx

* ที่เที่ยว
Polynesian Spa
Hinemoa StreetRotorua, New Zealand
Ph : +(64) 7 348 1328
Fax : +(64) 7 348 9486
FREEPHONE BOOKING in NZ: 0508 765 977
Email: info@polynesianspa.co.nz

* ร้านอาหาร
Fat Dog Café
1161 Arawa St.
Ph : 07-347-7586
Prices : Main courses NZ$12-NZ$25

Create Date : 07 กันยายน 2551

Last Update : 7 กันยายน 2551 23:13:57 น.

1 comments

Counter : 766 Pageviews.

ไปซื้อหนังสือมาอ่านแล้วค่า

กะแล้วเชียวว่าบทที่ไปเนปาลต้องหายไป แต่ก็ได้มาอ่านต่อในนี้ ดีจัง ไม่งั้นคงรู้สึกค้างๆคาๆเนอะ

ส่วน ที่ NZ นี้ อ่านแล้วอยากไป ดู gayser กับบ่อโคลนเดือนอ่ะค่ะ ในรูปดูน่ากลัวๆดี ชอบq 555

เรื่องสำนักพิมพ์ พออ่านไปแล้วก็รู้สึกว่า หนังสือของพี่เหมาะจะพิมพ์กับสำนักพิมพ์ รักลูกแล้วหละค่ะ ทั้งด้านเนื้อหา แล้วก็ Rakluke = รัก luke เจ้าตัวเล็กไงคะ อิ อิ

โดย: blueschizont

วันที่: 14 กันยายน 2551 เวลา:14:29:04 น.