Love Sick หัวใจไม่ไร้รัก บทที่ ๓ (YURI)
๓ หลังประชุมเสร็จในช่วงบ่าย คทาวุธกับวันทนามีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก หลายคนในที่ประชุมแสดงความไม่เห็นด้วย เรื่องที่จะให้ม่านฟ้าเข้ามารับตำแหน่งรองประธานของธัญญากรุ๊ป “คุณพี่ยังจะให้คุณฟ้า เป็นรองประธานอีกเหรอคะ?” ภรรยาถามขึ้น หลังนั่งอยู่เบาะหลังรถเก๋งคันงามคู่กับสามี ซึ่งอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน พ่อเธอทำหน้านิ่งไปอึดใจ แล้วตัดสินใจอย่างแน่วแน่ “ใช่” ทำไมถึงได้ดื้อแบบนี้นะ วันทนาคิดบ่นในใจ แต่ไม่กล้าแสดงความไม่พอใจออกมา ได้แต่เลียบๆ เคียงๆ ถาม “แล้วเรื่องนี้ คุณพี่คิดจะทำยังไงต่อคะ?” นั่นสินะ ชายวัยห้าสิบเศษถอนใจเบาๆ ชั่วอึดใจจึงพูดตอบ “คงต้องให้ฟ้าสร้างผลงานออกมา ทุกคนคงจะยอมรับได้เอง” เขารู้ดีว่า เกือบทุกคนในที่ประชุมล้วนแล้วแต่สบประมาทมือใหม่แกะกล่องแบบม่านฟ้า โดยพวกนั้นหลงลืมความจริงที่ว่า ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด กว่าจะก้าวขึ้นมามีทักษะที่เชี่ยวชาญ จนมีชื่อเสียงและได้รับการยอมรับ ต้องผ่านการลองผิดลองถูก ล้มลุกคลุกคลานมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนทั้งสิ้น ...แล้วทำไมถึงไม่ให้โอกาสกับคลื่นลูกหลังบ้าง? ฟ้าเป็นทายาทเพียงคนเดียวของฉัน ยังไงซะธัญญากรุ๊ปก็ต้องให้ฟ้าดูแล...ไม่มีทางเป็นคนอื่นอยู่แล้ว เจ้าของบริษัทตั้งใจแบบนั้น ตั้งแต่ก่อนที่ม่านฟ้าจะเรียนจบเสียอีก บริษัทแห่งนี้เป็นของสำคัญ เป็นอะไรที่ไม่ต่างจากลูกของเขา ที่เฝ้าประคบประหงมมาเนิ่นนาน ย่อมจะต้องมอบหมายให้บุคคลซึ่งเขาไว้ใจที่สุดดูแล “แต่คุณฟ้าจะไหวเหรอคะ?” เมียใหม่ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน วางตัวเสมือนหนึ่งว่าเห็นอกเห็นใจลูกเลี้ยงเสมอ แต่แท้จริง เธอจงใจหยอดยาพิษเคลือบน้ำตาลเอาไว้ แค่รอว่าวันไหนมันจะออกฤทธิ์เท่านั้น “ไหวไม่ไหว ก็ต้องให้ฟ้าลองทำก่อน” คทาวุธตอบหนักแน่น “ผมเชื่อมั่นในตัวฟ้ามากนะ” พ่อเชื่อมั่นในสายเลือดของตน และภรรยาเก่ามาก ประกอบกับที่ผ่านมา ม่านฟ้าไม่เคยทำให้ตนผิดหวังสักครั้ง จึงค่อนข้างตั้งความหวังไว้กับลูกสาวสูงมาก ให้ตายเถอะ! จะมั่นใจอะไรกันนักหนา กะอีแค่เด็กจบใหม่ที่มีแค่กระดาษที่เรียกว่าปริญญาติดมือ วันทนาสบถในใจ แต่เมื่อสบตากับสามี ก็แสร้งคลี่ยิ้มสวยอย่างเอาอกเอาใจ เอื้อมมือไปกุมมือหนาของเขาไว้ “วันเชื่อมั่นในตัวคุณพี่ค่ะ” น้ำเสียงอ่อนหวานชวนฟัง ไม่ต่างจากยามรับบทนางเอกในจอแก้ว ผมคิดไม่ผิดที่เลือกคุณ เจ้าของบริษัทบีบมือนุ่มเบาๆ มีความสุขที่ได้ยินถ้อยคำเข้าข้างตน รู้สึกมีกำลังใจที่อีกฝ่ายเข้าใจเสมอ “ขอบคุณวันที่เชื่อใจผมนะ” “ยินดีเสมอค่ะ” เธอซบหน้าที่หัวไหล่ของสามี นัยน์ตาคู่นั้นกลับเปล่งประกายวิบวับ น่ากลัวไม่ต่างจากแววตาของสัตว์ร้ายที่กระหายเลือด ในใจไม่ได้เชื่อในคำบอกเล่าของสามีแม้แต่น้อย จะสร้างผลงาน หรือจะทำให้เละกันแน่? “ผมรักคุณมากนะ” พระรองที่รับบทโดยชยันต์เอ่ยสารภาพรักกับนางเอกที่รับบทโดยช่อทิพย์ “แต่ฉันไม่ได้รักคุณ ฉันรักพี่นพ” ฝ่ายหญิงพูดสวนทันควัน “ไอ้นพไม่ได้รักคุณ คืนนั้นคนที่นอนกับคุณคือผม ไม่ใช่มัน” ชายหนุ่มสารภาพ รั้งแขนอีกฝ่ายมาบดจูบตามบทที่เขียนไว้ ช่อทิพย์พยายามดิ้นรนจนเป็นอิสระ จากนั้นตวัดมือตบหน้าเขาเต็มแรง เพี้ยะ! “ฉันเกลียดคุณ!” จากนั้นฝ่ายหญิงหมุนตัวแล้ววิ่งหนีไป กล้องซูมไปที่ฝ่ายชายยืนกุมแก้มข้างที่โดนตบ “คัท!” เสียงก้องภพผู้กำกับตะโกนลั่น “เยี่ยมมากครับ วันนี้พอแค่นี้” “เย้!” เสียงปรบมือในกองถ่ายดังรัวขึ้น ช่อทิพย์เดินกลับมาหาผู้กำกับแล้วถาม “ฉากนี้เป็นไงบ้างคะอาก้อง?” “หนูช่อใส่อารมณ์ได้ดีมากครับ ผมชอบมาก” ก้องภพในวัยสี่สิบปลายตอบอย่างพึงพอใจ นางเอกสาวทำท่าโล่งใจที่ไม่ต้องถ่ายซ่อม “ขอบคุณค่ะ” “น้ำค่ะน้องช่อขา” เอกกี้ผู้จัดการหนุ่มใจสาว รูปร่างสูงแต่งตัวในชุดสีฉูดฉาด ยื่นแก้วเครื่องดื่มชาเขียวยี่ห้อดังให้กับช่อทิพย์ เขาทำหน้าที่ดูแลอีกฝ่ายมาราวปีเศษ จึงรู้อกรู้ใจคนตรงหน้าเป็นอย่างดี แต่ระยะหลังๆ ชักทนความเจ้าอารมณ์ของเธอไม่ไหวเหมือนกัน ที่ชอบทะเลาะระรานกับชาวบ้านไปทั่ว จนเคลียร์กับสื่อมวลชนแทบจะไม่ไหว ...แต่เอกกี้พยายามทำหน้าที่ของตนอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง “ขอบคุณค่ะพี่เอกกี้” ช่อทิพย์เอ่ยเสียงหวาน “เพื่อน้องช่อค่ะ” ผู้จัดการหนุ่มใจสาวยิ้ม ชยันต์เดินเข้ามาหาผู้กำกับบ้าง เพื่อรอฟังคำวิจารณ์ของก้องภพซึ่งจะบอกแนวโน้มอนาคตของเขา ว่ามีโอกาสได้เลื่อนรับบทพระเอกได้หรือไม่ ก้องภพเป็นผู้กำกับมือหนึ่งของธัญญากรุ๊ป ซึ่งคทาวุธจะรับฟังเขามากกว่าผู้กำกับคนอื่น “แนะนำผมบ้างสิครับอาก้อง?” ก้องภพมองเขา แล้วขมวดคิ้ว “นายเล่นเกือบใช้ได้แล้วล่ะยัน ต้องบิ้วอารมณ์ให้มากอีกนิด แล้วส่งออกมาให้หนูช่อมากกว่านี้อีกหน่อย” ผู้กำกับกล่าวตรงๆ “เวลาแสดงต้องให้สมจริง เหมือนเรากำลังมีอารมณ์แบบนั้นจริงๆ ถ้าเราไม่อิน คนดูไม่มีทางอินกับเราหรอก อยากรู้ก็ไปลองดูหนังที่ได้รับรางวัลปีก่อนๆ ดู จะได้เห็นข้อบกพร่องตัวเอง ลองไปดูเรื่องนี้นะ” เขาบอกชื่อหนัง ในฐานะผู้กำกับย่อมอยากให้ดาราหน้าใหม่เก่งเร็วๆ เขาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยติวกันมาก แถมงานจะได้คุณภาพและเสร็จเร็วขึ้นด้วย “ครับ” พระรองรับคำ “ได้ข่าวว่าวันนี้มีประชุมผู้บริหารเหรอคะ?” เอกกี้ถามบ้าง “อือ” ก้องภพพยักหน้า “คุณคทาวุธจะเพิ่มตำแหน่งรองประธานบริษัทน่ะ” “ใครคะ?” ช่อทิพย์อดถามขึ้นไม่ได้ “เห็นบอกว่าเป็นลูกสาวที่เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศ” ผู้กำกับวัยกลางคนตอบ ถอนใจยาวเหยียด “ไม่รู้ว่าจะทำอะไรเป็นบ้าง” “เด็กจบใหม่จะไหวเหรอคะอาก้อง?” นางเอกสาวเปรยขึ้น เธอไม่ชอบที่บริษัทจะมีเจ้านายเป็นผู้หญิง ถ้ายิ่งสวยและรวยด้วย อาจจะมองฉันเป็นคู่แข่งคู่กัด คิดจะเล่นงานฉันไม่ง่ายนักหรอกนะ ช่อทิพย์คิดฟุ้งซ่านตามประสาคนขี้อิจฉา ที่ไม่ชอบเห็นใครดีกว่าเด่นกว่า และหลงตัวเองว่าเป็นดาราชื่อดัง อย่างไรเสียบริษัทนี้ก็ยังต้องพึ่งพาเธอ “คงต้องรอดูต่อไป” ก้องภพกล่าวเสียงเรียบ สำหรับเขา ขอแค่ได้ทำงานผู้กำกับหนังที่ตนรักแบบอิสระ ก็ไม่ถึงกับใส่ใจกับเรื่องหยุมหยิมจนเกินไป หวังว่าลูกสาวคุณวุธคงไม่มีไอเดียแปลกๆ หรอกนะ เฮ้อ! ก้องภพยังอยากทำงานกับที่นี่ต่อไป เพราะถูกชะตากับคทาวุธที่เปิดกว้างในเรื่องความคิด มากกว่าหลายบริษัทที่เขาเคยร่วมงานด้วย แสดงว่าคุณพ่อไม่ได้พูดเล่นสินะ ชยันต์เงี่ยหูฟังคำสนทนา แต่ไม่คิดจะวิพากษ์วิจารณ์เรื่องแต่งตั้งม่านฟ้าเป็นรองประธาน เขาค่อนข้างระวังตัวกับคำพูดมาก ไม่อยากให้ฐานะลูกเลี้ยงของท่านประธานสั่นคลอน ที่ผ่านเขาแสดงภาพลักษณ์เป็นลูกเลี้ยงแสนดี พยายามไม่ทำให้ชื่อเสียงเสียหาย ตอนแรกที่เข้าวงการบันเทิงเขาหมายปองช่อทิพย์ แต่คุณเธอดันไปคบกับผู้หญิงสวยรวยแบบลลิตา ซึ่งเขาเทียบชั้นไม่ได้ ชยันต์ได้แค่แอบเสียดายในใจ แต่พอเจอกับม่านฟ้าที่พรั่งพร้อมทั้งฐานะและหน้าตา พระรองจึงคิดเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นสาวหน้าคมแทน ฉันต้องทำทุกอย่างเพื่อทำให้คุณฟ้าไว้ใจ เรื่องก็น่าจะง่ายมากขึ้น “ยันเคยเจอลูกสาวคุณวุธแล้วใช่ไหม?” ก้องภพถามชยันต์ หลังนึกขึ้นได้ว่า เขาอยู่บ้านเดียวกับประธานบริษัท “ครับ เพิ่งได้เจอกันเมื่อเช้า” พระรองตอบ “แล้วเธอเป็นคนอย่างไร?” ชายวัยกลางคนถาม “ผมได้คุยกับเธอไม่กี่คำ คงบอกไม่ได้ รู้แต่ว่าคุณฟ้าเธอหน้าตาสวยคมมาก เป็นนางเอกได้สบายๆ เลยครับ” ผู้กำกับทำหน้าสนใจขึ้นมาทันที “ขนาดนั้นเชียว” “ไว้พี่ก้องเจอคุณฟ้าเอง รับรองว่าต้องคิดไม่ต่างจากผมแน่” เขายืนยันหนักแน่น “น่าสนใจ” ก้องภพพึมพำ ได้ยินว่ามีใครสวยหน่อยไม่ได้ หูผึ่งขึ้นมาทันที ช่อทิพย์นึกค่อนคอดในใจ ไม่สบอารมณ์ที่ก้องภพกับชยันต์เอ่ยชมหญิงอื่นว่าสวยต่อหน้าตน ทั้งที่ตนเป็นถึงนางเอกชื่อดัง เรื่องหน้าตาย่อมสวยไม่เป็นรองใคร จึงยืนกอดอกนิ่ง ใบหน้าบึ้งตึง ขี้อิจฉาไม่มีใครเกิน เอกกี้เดาความคิดของนางเอกสาวได้ไม่ยาก จึงรีบเอ่ยขึ้น “น้องช่อคะ เรากลับก่อนก่อนดีไหมคะ พรุ่งนี้มีคิวถ่ายตอนสายนะคะ” “ก็ดีค่ะพี่เอกกี้” ดาราสาวรับคำ ไม่อยากที่จะอยู่ฟังสองหนุ่มคุยเรื่องคนอื่นอีก หันไปเอ่ยลากับก้องภพ “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ช่อขอตัวกลับก่อนนะคะอาก้อง” “อือ” ผู้กำกับยกมือขึ้นรับไหว้นางเอกสาวกับผู้จัดการ “พรุ่งนี้เจอกันนะ อย่าสายล่ะ” “ค่ะ” “งั้นผมขอตัวกลับบ้าง จะกลับไปท่องบทต่อครับ” “ไปเถอะ” “สวัสดีครับ” ก้องภพมองหนุ่มสาวสามคนที่เดินออกไป ด้วยสายตาที่ยากจะอ่านออก เขาหันไปสนใจจอมอนิเตอร์ ที่กำลังเปิดเทปที่เพิ่งบันทึกไปเมื่อสักครู่ แล้วคลี่ยิ้มอ่อนออกมา เรื่องนี้ต้องได้รางวัลอย่างน้อยหนึ่งรางวัล รับรองว่าฉันจะต้องดังแน่ คอยดูสิ “เฮ้อ! จะนอนหลับไหมเนี่ย” ม่านฟ้าบ่นกับตัวเอง เธอนอนมองเพดานอยู่บนเตียงใหญ่ ถอนหายใจไม่รู้กี่รอบ แต่ก็ยังนอนไม่หลับจนจะผ่านเข้าวันใหม่ ในใจกังวลระคนตื่นเต้น ที่จะต้องไปทำงานในตำแหน่งรองประธานในวันพรุ่งนี้ ตลอดทั้งวัน ร่างสูงอ่านแฟ้มข้อมูลที่บิดานำมาให้ดูจนจำได้ขึ้นใจ รวมถึงคิดหาไอเดียใหม่ๆ ที่จะนำเสนอในที่ประชุมอีกด้วย พรุ่งนี้ฉันจะต้องทำอะไรบ้างล่ะเนี่ย? หลังคิดฟุ้งซ่านไปมากมาย จนผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว สะดุ้งตื่นตอนได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่น กริ๊ง! กริ๊ง! ม่านฟ้ากดปิดเสียงนาฬิกา แล้วลุกอย่างกระวีกระวาดไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวให้พร้อมที่จะลงไปทานข้าวเช้า หญิงสาวเลือกชุดใหม่ที่ดูสุภาพเรียบร้อย แต่งหน้าอ่อนๆ ทำให้ดูสวยหวาน จากนั้นเดินลงไปชั้นล่าง ด้วยอาการร่าเริง “อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้คุณฟ้าลงมาเร็วนะคะ” ป้านวลทักทายขึ้น หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้างแบบเขินๆ “ฟ้าตื่นเต้นค่ะ จะได้ไปทำงานวันแรก” แม่บ้านเก่าแก่หัวเราะเบาๆ “ไม่ต้องตื่นเต้นค่ะ คุณฟ้าเก่งอยู่แล้ว แถมมีคุณพ่อคอยสนับสนุน ทุกอย่างต้องออกมาดีค่ะ เชื่อป้านะคะ” “ฟ้าจะตั้งใจค่ะ” “ต้องแบบนั้นค่ะ นั่งรอก่อนนะคะ” หญิงสูงวัยพยักหน้า “เดี๋ยวป้าให้เด็กยกกาแฟกับข้าวต้มมาให้ อีกสักครู่คุณพ่อคงจะลงมา” ป้านวลพูดไม่ทันขาดคำ คทาวุธกับวันทนาก็มาปรากฎตัวที่โต๊ะอาหาร สาวใช้จึงช่วยกันนำมื้อเช้ามาวางตรงหน้า “พร้อมนะลูก” คนเป็นพ่อถามลูกสาวด้วยรอยยิ้ม “ค่ะ” เธอตอบอย่างมั่นใจ พร้อมตายล่ะ ขณะที่วันทนาปรายตามองลูกเลี้ยงแบบเหยียดๆ แวบหนึ่ง ก่อนปั้นหน้ายิ้มแย้ม “ทานเยอะๆ นะคะ วันนี้คุณฟ้าต้องใช้พลังงานเยอะมาก” คำพูดเตือนเหมือนอ่อนโยนห่วงใย แต่แฝงความนัยบางอย่างอยู่ในนั้น ม่านฟ้านิ่งไปชั่วอึดใจ แล้วคลี่ยิ้มอ่อนให้กับแม่เลี้ยง “ขอบคุณค่ะน้าวัน” เธอพอเดาความคิดอ่านของวันทนาได้ แต่ไม่คิดจะเป็นศัตรูด้วย อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในเวลานี้ ...หญิงสาวมีเป้าหมายสำคัญที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือการทำให้ธุรกิจของครอบครัวเติบโตไปอย่างมั่นคง สมกับที่บิดาไว้วางใจให้มาช่วยงาน “มาทานข้าวกันเถอะ แล้วจะได้รีบไปบริษัท ไปวันแรกสายจะดูไม่ดี” คทาวุธเอ่ยเตือนลูกสาว “ค่ะ” สาวร่างสูงรับคำ ทั้งสามรับประทานอาหารเช้า มีบทสนทนาบ้างเล็กน้อยของสามีภรรยา ส่วนม่านฟ้าปิดปากสนิทเงี่ยหูฟัง หลังทานอาหารเสร็จ ทั้งหมดก็ขึ้นรถเบนซ์คันใหญ่เพื่อไปธัญญากรุ๊ปทันที ‘ธัญญากรุ๊ป’ เป็นบริษัทสตูดิโอสำหรับถ่ายละคร และภาพยนตร์ขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ มีอาณาเขตเกือบ ๑๐๐ ไร่ในจังหวัดปริมณฑล ที่มีการเดินทางค่อนข้างสะดวก นอกจากสร้างละครออกขาย และรายการวาไรตี้ของตัวเองเผยแพร่ในโทรทัศน์หลายช่อง บริษัทแห่งนี้ยังมีรายได้จากการแบ่งให้เช่าพื้นที่ เพื่อถ่ายทำละครกับผู้สร้างหนังทั้งในและต่างประเทศอีกด้วย และยังมีที่ดินหลายแปลงปล่อยให้เช่าในราคาถูก โดยมีแผนจะพัฒนาเป็นที่พักอาศัยในภายหลัง คทาวุธเป็นผู้ก่อตั้ง ดำรงตำแหน่งเป็นประธาน โดยมีหุ้นในอันตราส่วนกว่า ๔๐% รองลงมาคือเกรียงไกรรุ่นพี่ของท่านประธาน หุ้นที่เหลือเป็นของเพ็ญศรี ก้องภพ วันทนา และผู้ถือหุ้นสำคัญไม่กี่คน มีหุ้นจำนวนไม่มากที่ซื้อขายหมุนเวียนในตลาดหลักทรัพย์ ธัญญากรุ๊ปเป็นบริษัทที่ได้กำไรต่อเนื่อง ให้เงินปันผลค่อนข้างสูง เมื่อเทียบกับบริษัทที่อยู่ประเภทธุรกิจเดียวกัน ทำให้ผู้ถือหุ้นไม่ยอมขายออกมาง่ายๆ ถือกันยาวๆ เป็นหนึ่งในหุ้น VI ของตลาดหุ้นทีเดียว “ไม่ต้องตื่นเต้นนะฟ้า ทำตัวสบายๆ ให้เป็นธรรมชาติ ยิ้มเยอะๆ” คทาวุธที่นั่งเบาะหลังชะโงกหน้า พูดกับลูกสาวที่นั่งอยู่เบาะหน้า หลังรถเลี้ยวผ่านประตูรั้ว เข้าไปยังอาณาจักรของธัญญากรุ๊ป ม่านฟ้าเอียงหน้าไปคุยกับอีกฝ่าย “ค่ะพ่อ” เธอตอบแบบมั่นใจไปอย่างนั้น แท้จริงหัวใจเต้นกระหน่ำรัวเร็วกว่าปกติ ไม่บ่อยนักที่จะรู้สึกประหม่ามากขนาดนี้ ใจเย็นไว้ม่านฟ้า จะกลัวอะไรนักหนา บอกย้ำกับตัวเองในใจ พร้อมสูดหายใจเข้าออก แล้วตั้งสมาธิ เผื่อว่าจะทำให้จิตใจสงบลงได้บ้าง เบนซ์คันงามจอดหน้าอาคารสำนักงานสีขาวสลับส้มสี่ชั้น ที่ตั้งโดดเด่นอยู่ด้านหน้า เพื่อให้บุคคลสำคัญทั้งสามเข้าตึก จากนั้นคนขับรถเคลื่อนรถไปจอดที่โรงรถซึ่งจัดไว้สำหรับผู้บริหาร แทบจะทันทีที่ทั้งสามเข้าอาคาร มีเสียงทักทายจากพนักงานของบริษัทที่มาทำงานตั้งแต่ไก่โห่ “สวัสดีค่ะท่านประธาน” “อรุณสวัสดิ์ครับท่านประธาน คุณวัน” “สวัสดีครับท่าน” ฯลฯ “สวัสดีทุกคน” คทาวุธทักทายกับลูกน้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ถ้าจำชื่อได้ก็จะทักอย่างเป็นกันเอง ขณะที่วันทนาซึ่งเดินอยู่ข้างๆ สามีแจกยิ้มเรี่ยราด เหมือนตนกำลังเดินอยู่บนพรมแดงเพื่อรับรางวัลตุ๊กตาทอง ประธานวัยกลางคนหันมองลูกสาวหน้าคม ที่ยืนอยู่ขวามือ แล้วเอ่ยแนะนำเธอกับพนักงาน “นี่ม่านฟ้าลูกสาวผม จะมารับหน้าที่รองประธานของธัญญากรุ๊ป ฝากทุกคนช่วยดูแลเธอด้วยนะ” สาวร่างสูงก้มศีรษะลงเล็กน้อย แล้วเอ่ยอย่างเสียงนุ่ม “ม่านฟ้าค่ะ เรียกฟ้าเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” “สวัสดีครับคุณฟ้า” / “สวัสดีค่ะคุณฟ้า” ชายหญิงสองสามคนรีบประสานเสียงทักทายรองประธานคนใหม่ คทาวุธมองลูกสาวอย่างพอใจ “สวัสดีค่ะคุณอา คุณวัน” ช่อทิพย์ที่เพิ่งก้าวเข้ามารีบกล่าวสวัสดีพร้อมยกมือขึ้นไหว้คนทั้งสอง เอกกี้ที่ตามนางเอกของตนมาทีหลัง รีบไหว้อย่างอ่อนน้อม “สวัสดีค่ะท่าน” “อ้าว! หนูช่อ เอกกี้ วันนี้มาเช้านะ” เจ้าของบริษัททักหนึ่งสาวหนึ่งหนุ่มอย่างคุ้นเคย ซวยแต่เช้าเลยฉัน รึว่าเมื่อเช้าจะก้าวเท้าออกประตูผิดข้าง ม่านฟ้ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ไม่คิดฝันว่าจะเจอคู่กรณีวันก่อนเร็วเกินคาด ยืนนิ่งไม่คิดจะหนี เพราะอย่างไรเสียไม่ช้าก็เร็วต้องเจอกันอยู่ดี “ช่อมีถ่ายสายค่ะ ก็เลยรีบมาก่อน กลัวรถติดค่ะ” นางเอกสาวตอบเสียงอ่อนหวาน ใบหน้ามีรอยยิ้มประดับไว้เสมอเวลาเจอผู้หลักผู้ใหญ่ จุดประสงค์ที่วันนี้มาเร็วจริงๆ ไม่เกี่ยวกับเรื่องงานเลยแม้แต่น้อย ...เธออยากเห็นหน้ารองประธานคนใหม่ต่างหาก อยากเห็นว่าจะสวยคมแบบที่ชยันต์ชมไว้จริงรึเปล่า? ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน? “หนูช่อขยันจริงๆ เลยนะคะคุณพี่” แม่เลี้ยงเอ่ยชมขึ้นบ้าง ใจจริงแล้วนึกอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นลูกสะใภ้เหมือนกัน แต่ติดตรงที่ว่า ช่อทิพย์ไม่มีใจให้ลูกชายของตน จึงได้แต่ปล่อยผ่าน วันทนาอยากให้ชยันต์ได้คู่ครองที่สวยรวย หากดังด้วยก็ยิ่งดี จะได้เชิดหน้าชูตาในวงการบันเทิงต่อไปนานๆ เธอมองว่าแค่ความรักอย่างเดียวไม่เพียงพอในโลกยุคดิจิตอลแบบนี้ “ไม่แปลกใจเลยที่ก้องภพจะชมบ่อยๆ” คทาวุธเห็นด้วย “เหรอคะ” นัยน์ตาของช่อทิพย์เปล่งประกายพอใจ “ใช่ เห็นก้องภพบอกว่าเตรียมโปรเจคใหม่ไว้ บทนางเอกเหมาะกับหนูช่อมากๆ” “ช่อจะพยายามแสดงให้ดีที่สุดค่ะคุณอา” ช่อทิพย์พูดถ่อมตัว เธอปรายตามองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้างกายของท่านประธาน แล้วต้องหรี่ตาจ้องเขม็ง หน้าคุ้นๆ ...นี่มันยายเด็กเสิร์ฟวันก่อน...เป็นไปไม่ได้! นางเอกสาวอ้าปากพะงาบๆ ไปไม่เป็นเลยทีเดียว จำได้แล้วสิ คุณนางเอก ขณะที่ม่านฟ้าแสร้งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ คทาวุธมองตามสายตาของช่อทิพย์ แล้วนึกขึ้นได้ “แย่จริง! อาลืมแนะนำลูกสาว นี่ม่านฟ้าเพิ่งจบปริญญาโทกลับมา ฟ้าจะมาเป็นรองประธานธัญญากรุ๊ป รู้จักกันไว้นะ ต่อไปคงต้องร่วมงานกันอีกนาน” ไม่จริงน่ะ! ดาราสาวนึกครางในใจ ที่ตนเคยสบประมาทอีกฝ่ายเอาไว้ “ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณช่อทิพย์” สาวร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบราบ มุมปากทั้งสองข้างยกยิ้มบาง ทว่านัยน์ตาคู่คมไม่ได้ยิ้มแม้แต่น้อย คงไม่ทวงค่าชุดกับฉันอีกหรอกนะ เธอคิดประชดในใจ “เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน” ช่อทิพย์พูดตอบตามมารยาท รู้สึกไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายขึ้นมาทันที รู้สึกเหมือนศรศิลป์จะไม่กินกันตั้งแต่เจอกันครั้งก่อน ฉันเป็นนางเอกชื่อดัง หากคิดจะเขี่ยฉันออก บริษัทแกต่างหากที่ต้องเสียหายไม่ใช่ฉัน ช่อทิพย์ประเมินแบบเข้าข้างตนเองว่า เป็นต่ออีกฝ่าย จึงไม่คิดจะยอมอ่อนข้อให้ม่านฟ้า ...ใครที่โดนนางเอกคนนี้เขม่นเหม็นหน้า มักจะโชคร้ายเสมอ ผู้หญิงคนนี้พูดจาไม่จริงใจเลย สาวผมสั้นนึกขำในใจ แต่ก็ไม่คิดถือสาหาความ คทาวุธเข้าใจไปว่า สองคนเข้ากันได้ก็ยิ้มพึงพอใจ จากนั้นเอ่ยปากขอตัว “อาขอตัวพารองประธานไปห้องทำงานก่อนนะ แล้วค่อยคุยกัน” “ค่ะ” / “เชิญค่ะ” นางเอกสาวกับผู้จัดการรับคำพร้อมเพรียง ดูท่าช่อทิพย์จะไม่ชอบม่านฟ้า วันทนาแอบสังเกตอากัปกิริยาสองสาวแบบเงียบๆ แล้วก้าวเท้าตามสองพ่อลูกไปขึ้นลิฟต์ เธอปั้นหน้ายิ้มตลอด แม้ในใจจะไม่สบอารมณ์นักก็ตาม โอ๋กันขนาดให้ห้องทำงานใหม่ ห้องสวยแล้วอย่างไร ทำงานเป็นรึเปล่า? แม่เลี้ยงคิดสบประมาทลูกเลี้ยงในใจ หลังบุคคลสำคัญทั้งสามคล้อยหลัง การสรรเสริญชื่นชมก็เริ่มต้นขึ้นทันที “คุณฟ้าหน้าตาคมมากเลยนะแก คมกระชากใจมาก” หนึ่งในฝ่ายประชาสัมพันธ์หันไปกระซิบกระซาบกับเพื่อน “ใช่ สวยแบบนี้เป็นนางเอกได้เลยล่ะ” คู่สนทนาจีบปากจีบคอพูดยกยออย่างออกหน้าออกตา “จริง” คนที่สามพยักหน้า ทำหน้าเคลิ้มเหม่อลอยกับใบหน้าสวยคมของรองประธานสาว “สวยซะขนาดนั้น อยากรู้จริงๆ ว่าใครจะโชคดีมีวาสนากับคุณฟ้าของฉัน” “โหย อาการหนักนะเนี่ย คุณฟ้าเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไหร่” สาวคนแรกส่ายหัวอย่างหมั่นไส้ “ปล่อยให้บ้าไปคนเดียวเถอะ” คนที่สองยักไหล่ ทั้งคู่แยกย้ายไปทำงานของตน ปล่อยให้คนที่เหลือคิดฟุ้งซ่านไปคนเดียว ขอแค่ได้เห็นหน้าคุณฟ้าทุกวัน ฉันจะมีความสุขยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เสียอีก อ๊าย! ... OoXoO ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ขอบคุณสำหรับหัวใจและคอมเม้นท์นะคะ ไรท์มีความสุขทุกครั้งเวลาอ่านค่ะ แจกเพิ่มได้นะคะ พร้อมรับค่ะ ^^ ตอนนี้ช่อทิพย์รู้แล้วว่า เด็กเสิร์ฟคนนั้นเป็นใคร และค่อนข้างจะไม่ชอบหน้าม่านฟ้าเอามากๆ ตอนหน้าหล่อนจะมาร่วมประชุม เจอกับม่านฟ้าจะเป็นอย่างไรบ้าง เธอจะอายม้วนหรือเก๊กหน้าใส่? ...ต้องมาลุ้นกันค่ะ เรื่องนี้ยังไม่เสร็จเรียบร้อยนะคะ ไรท์กำลังเขียนตอนพิเศษค่ะ ส่วนคุณพี่บอกอกำลังตรวจ และส่งกลับมาพอสมควรแล้วค่ะ พร้อมกับถ้อยคำหมั่นไส้ 'คุณลลิตา' พอสมควร ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก 5555 ช่วงนี้ฝนเริ่มตกแล้ว รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ อย่าเพิ่งประมาทกับโค-ขวิด ไรท์ได้เขียนคำทำนายดวงเรื่องโรคนี้ แปะที่เพจ นิ้วนาง ใครสนใจก็แวะไปอ่านกันได้ค่ะ คิดถึงค่ะ นาง ^^ OoXoO
| Create Date : 30 เมษายน 2563 |
| Last Update : 30 เมษายน 2563 17:37:12 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 945 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
