ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์
<<
กรกฏาคม 2561
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
22 กรกฏาคม 2561
 
 
ก็ว่าจะไม่รัก Just You บทที่ ๘ (Yuri)



เกือบทุกค่ำคืน รัศมีแขมักจะไปค้างคืนกับปารมี ดาราสาวสวยที่คอนโดและมีกิจกรรมที่เร่าร้อนดูดดื่มสุขสม

“ปาเก่งจังเลยค่ะ” เธอเอ่ยชมเสียงสั่นๆหลังถึงเส้นชัยเป็นครั้งที่สาม ปลาบปลื้มคนรักใหม่ที่สามารถสนองความต้องการได้อย่างถึงอกถึงใจต่างจากความสัมพันธ์กับสุธาสินีชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ ที่ฝ่ายนั้น ยิ่งนานยิ่งน่าเบื่อจืดชืดในช่วงสองสามเดือนหลัง เธอจึงแอบคบซ้อนไม่ต่างจากสวมเขาให้หล่อนจนสุดท้ายเมื่อพบกับปารมี จึงตัดสินใจแตกหักกับสาวรุ่นพี่

รัศมีแขคิดสาระตะอย่างดีแล้วว่า ดาราสาวเหมาะกับตนมากกว่าหล่อนไหนจะชื่อเสียงโด่งดังกว่า ฐานะร่ำรวยกว่า หน้าตาก็ดีกว่า และที่สำคัญคือเซ็กส์จัดพอๆกัน เหมาะสมกันไม่ต่างจากผีเน่ากับโลงผุ เอ๊ย กิ่งทองใบหยกถ้าไม่เลือกปารมีก็ถือว่าโง่มากแล้ว

“เหนื่อยหรือยังคะ?” ปารมีกระซิบถามพร้อมซุกไซ้ใบหน้าที่ข้างหูของอีกคน ก่อนขบเม้มเบาๆ เพื่อยั่วยวน

“อา...” สาวเปรี้ยวหลุดครางออกมาอย่างเสียวซ่านเมื่อมือซุกซนของอีกฝ่ายลูบไล้ซอกซอนไปยังหน้าท้องแบนราบเลื่อนต่ำลงไปยังเนินสามเหลี่ยม จนป่วนปั่นกระสันขึ้นอีก แอ่นสะโพกขึ้นอย่างลืมตัว

“พร้อมกันนะคะทูนหัว” เสียงของดาราสาวกระซิบขอ เพื่อทำรักรอบสุดท้ายก่อนเข้านอนจริงๆ

“อา ค่ะ”

ปารมีพลิกตัวแทรกขาสัมผัสกับอีกฝ่าย ขยับเอวบดเบียดเพื่อให้ส่วนนั้นสัมผัสกันไปมารัศมีแขส่ายสะโพกตอบรับอย่างไม่รอช้า สอดรับจังหวะอย่างพอเหมาะพอเจาะ

“อ่า...”

ภายในห้องนอนมีเสียงครางดังเป็นระยะ โดยไม่รู้ว่าเป็นเสียงใครเสียงเตียงใหญ่ที่ขยับโยกดังเป็นจังหวะที่เร่งเร็วขึ้น เสียงลมหายใจหอบถี่ตามด้วยเสียงเรียกชื่ออีกคนที่ดังแหบพร่า

“ปา...คะ...อา...” คนเบื้องล่างเรียกชื่อคู่ขาออกมา จนแทบไม่เป็นภาษาหลังใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางอยู่รอมร่อ กายร้อนผะผ่าวพร้อมจะระเบิดได้ในทุกวินาทีกับบทรักที่แสนวิเศษในแบบที่ไม่เคยได้จากใครมาก่อน

เธอเข้าใจในความปรารถนาของรัศมีแขด้วยตนเองก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้วเหมือนกัน จึงเร่งจังหวะขับควบให้เร็วขึ้น

“ขะ แข...”

จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องดังออกมา หลังสองสาวแตะยังจุดหมายปลายทางไล่เลี่ยกัน

ปารมีฟุบหน้าลงที่หน้าอกของรัศมีแขอย่างหมดกำลังหายใจแรงจนน่ากลัว หลังหัวใจทำงานอย่างหนักกับกิจกรรมที่เพิ่งเสร็จสิ้นลง

“ยะ เยี่ยม มากค่ะ” อดีตดาวคณะเอ่ยชมความเก่งกาจของคนรักออกมาอย่างพึงพอใจยกมือลูบศีรษะของคู่รักอย่างเอ็นดู

เก่งแบบนี้ถูกใจฉันจริงๆ...พี่สุเทียบไม่ได้เลย

อดที่จะนึกเปรียบเทียบกับคนรักเก่าเรื่องบนเตียงไม่ได้

หลังฟื้นกำลังดาราสาวขยับตัวขึ้นไปจูบเรียวปากของอีกคน สวม กอดแล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

“ชมกันแบบนี้ เดี๋ยวไม่ได้นอน ห้ามบ่นปานะคะ”

“พรุ่งนี้ปามีถ่ายละครเช้าไม่ใช่เหรอ รีบนอนเถอะค่ะไปสายไม่ดี” อดีตดาวคณะรีบเตือน ก่อนที่อีกคนจะเล่นไม่ยอมเลิกจริงๆ

“ไม่ต่ออีกยกจริงๆ เหรอคะ?” ปารมีคะยั้นคะยอไม่บ่อยเลยที่จะเจอผู้มีฝีมือบนเตียงระดับเดียวกัน ที่ผ่านมาเจอแต่ผู้หญิงสายอ่อนน่าเบื่อความที่เป็นพวกขี้รำคาญ เธอจึงเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่นบางคนคบแค่คืนเดียวเลิกก็มี เพียงแต่ไม่ค่อยตกเป็นข่าวเท่านั้น ภาพลักษณ์บนสื่อของดาราสาวจึงดูดีบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ทั้งที่จริงเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจ

“พอแล้วค่ะคนเก่ง พรุ่งนี้ค่อยต่อนะคะ” สาวเปรี้ยวปฏิเสธเสียงอ่อนหวานไม่อยากนอนดึกกลัวเสียสุขภาพ รวมถึงไม่อยากกลายเป็นแพนด้าให้หมดสวย

“งั้นก็ได้ กู๊ดไนท์ค่ะ”

“ฝันดีนะคะ” รัศมีแขซุกหน้าที่เนินอกของปารมีแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน อมยิ้มในหน้าอย่างมีความสุขกับความรักครั้งใหม่

เธอเป็นพวกตามใจตัวเองเวลาทำอะไรไม่เคยแคร์ความรู้สึกของคนอื่น สนใจแต่ความสุขของตัวเองเป็นที่ตั้งเท่านั้นตามประสาลูกเศรษฐีที่ถูกเลี้ยงมาอย่างคุณหนู

...โดยหารู้ไม่ว่า ตนได้ทิ้งเพชรเม็ดงาม หลงผิดคว้าพลอยเทียมมากอดไว้เสียฉิบ

“บายค่ะปา เย็นนี้เจอกัน” รัศมีแขเอยร่ำลากับแฟนคนใหม่

“โอเคค่ะ” ปารมีตอบยิ้มๆชะโงกหน้าไปหอมแก้มอีกคนเบาๆ

“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มสวยหวาน ก้าวลงจากรถสปอร์ตสีแดงเพลิงที่จอดหน้าอาคารเรียนไม่ลืมส่งจูบให้คนรักทิ้งท้าย โดยไม่แคร์สายตาของเพื่อนร่วมสถาบันแม้แต่น้อย เดินเข้าอาคารพบกับเพื่อนสนิทที่ยืนรออยู่ข้างเสา

“มาส่งกันแบบนี้ แสดงว่าเมื่อคืนแขไม่ได้กลับบ้านนภัสรถาม เหมือนไม่พอใจ

สาวเปรี้ยวยักไหล่เล็กน้อย

“เรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ”

อีกคนถอนหายใจออกมา

“ตกลงตั้งใจจะทิ้งพี่สุจริงๆ ใช่ไหม

ทำไมต้องเอ่ยชื่อนี้ด้วย?

อดีตดาวคณะอดที่จะเบ้ปากไม่ได้ เมื่อได้ยินชื่อแฟนเก่า

“พูดน่าเกลียดฉันไม่ได้ทิ้งแค่บอกเลิกเฉยๆ”  

แล้วมันต่างกันตรงไหน

นภัสรคิดในใจ

“ไม่เสียดายพี่สุบ้างหรือไง

“ทำไมต้องเสียดายด้วย เราแค่คบกันเล่นๆเรื่องนี้พี่สุรู้ดีอยู่แล้ว” รัศมีแขตอบอย่างไม่ใส่ใจหลายวันที่เลิกรากัน เธอคิดถึงหล่อนน้อยมาก ด้วยมุ่งความสนใจไปที่ปารมีเสียมากกว่าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “พี่สุให้แกมาพูดกับฉัน

“เปล่าฉันยังไม่ได้คุยกับพี่เขาสักคำ” เพื่อนสนิทปฏิเสธ “ฉันแค่จะบอกว่า พี่สุกำลังสนใจคนอื่นต่างหาก”

ไม่น่าเชื่อ

รัศมีแขทำน่าประหลาดใจ ไม่คิดว่าอดีตคนรักจะตัดใจจากตนได้รวดเร็วถึงเพียงนี้ จึงอดอยากรู้ไม่ได้ว่าใครคือผู้ที่จะมาแทนที่ตน

“ใคร ถามเสียงเย็น

“สงสัยว่าจะเป็นกรองแก้ว” นภัสรตอบ

“เฮ้ย!” สาวเปรี้ยวหลุดอุทานออกมาทำหน้าแตกตื่นประหนึ่งเจอมนุษย์ต่างดาว “ยายแว่นนั่นน่ะเหรอ

รัศมีแขเป็นหนึ่งในกลุ่ม ที่เคยดูแคลนกรองแก้วมาก่อนตอนเข้าเรียนปีหนึ่งใหม่ๆ ใครจะไปคิดว่า ผู้หญิงเชยเฉิ่มแบบนั้นจะเรียนเก่ง

...ทว่าไม่เคยมองอีกคนว่าสวยหรือมีเสน่ห์แม้แต่น้อย

“เมื่อวานพี่สุไปช่วยเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านสเต็กด้วยนะ”นภัสรเล่าด้วยเห็นภาพบนเฟซบุค ซึ่งมีเพื่อนร่วมชั้นถ่ายรูปคู่กับประธานสาวสวยที่สวมชุดเอี๊ยมพร้อมคำบรรยายว่า ‘เด็กเสิร์ฟคนใหม่ของร้าน’ ประกอบกับเมื่อวานตอนกลางวัน เธอเห็นสาวแว่นกับศักดิ์สิทธิ์นั่งทานอาหารร่วมโต๊ะกับกลุ่มของสุธาสินีจึงเดาว่าหล่อนกำลังสนใจใครอยู่

“ล้อเล่นใช่ไหม

“ไม่เชื่อแกก็ต้องไปดูเอง เข้าห้องได้แล้วมั้งเหลืออีกห้านาที”

“ก็ไปสิ” รัศมีแขเดินไปยังห้องเรียนพร้อมกับเพื่อนทำหน้าบอกบุญไม่รับ อารมณ์บูดเน่าอย่างไร้เหตุผลทั้งที่เมื่อกี้ยังมีความสุขอยู่เลย แม้จะบอกเลิกกับหล่อนไปแล้วแต่ยังอดรู้สึกหวงก้างไม่ได้

รสนิยมแย่ชะมัด...จะหาคนแทนฉันทั้งทีหาที่ดีกว่านี้ไม่ได้หรือไง ให้ตายสิ!

คำบอกเล่าของเพื่อนสนิทกระตุ้นต่อมความอยากรู้อยากเห็นให้เริ่มทำงาน แทบไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่เลิศเลออย่างสุธาสินี จะเลือกสาวเชยเฉิ่มแบบกรองแก้ว

ต้องไม่ใช่เรื่องจริง...ฉันไม่เชื่อ

พักเที่ยง กรองแก้วกับศักดิ์สิทธิ์ออกจากห้องเรียนตรงดิ่งไปยังโรงอาหารที่กำลังแน่นขนัด คราคร่ำไปด้วยนักศึกษายืนเข้าคิวซื้ออาหาร ทั้งคู่จึงเลือกซื้อข้าวราดแกงเพื่อความสะดวกรวดเร็ว

“คนเยอะซะขนาดนี้ ไม่มีที่ว่างเลย”หนุ่มร่างใหญ่หันไปปรึกษาเพื่อนรัก ใจจริงอยากชวนไปนั่งกับสุธาสินีและพ้องเพื่อนแต่ไม่อยากทำเหมือนบีบบังคับจิตใจกรองแก้วจนเกินไปเขารู้จักสาวแว่นดีว่าเป็นพวกตะแบงเฉไฉขนาดไหน

“ลองดูก่อนน่าจะพอมีที่นั่งอยู่”สาวหน้าคมตอบ กวาดตามองไปรอบๆ ก่อนบ่นแบบประชดออกมา “วันหลังเอาเสื่อมาปูนั่งท่าจะดี”

“ก็เอาสิ แต่ฉันไม่นั่งกับแกนะ อายเขา”ตอบหน้าตาเฉย

“น่ารักมากเพื่อน ทิ้งกันเลยนะ”เธอส่งค้อนให้อีกฝ่าย

“ขอบคุณที่ชม” ชายหนุ่มยักคิ้วหนาให้แบบกวนๆ

กวนไปไหม

กรองแก้วนึกหมั่นไส้

โชติโรจน์เดินมาเจอเด็กรุ่นน้อง จึงทักขึ้นอย่างสนิทสนม

“อ้าว!ทำไมไม่ไปนั่งทานที่โต๊ะพวกพี่ เดี๋ยวก็หิวตาลายกันพอดี”

“เอ่อ คือแก้วเกรงใจค่ะ” สาวร่างเล็กพูดตอบไม่เต็มเสียงนัก

“คนกันเองจะเกรงใจอะไรกันนักหนา”รองประธานหนุ่มขมวดคิ้ว “เดี๋ยวพวกพี่ก็ไม่ไปเล่นที่ร้านอีกหรอก”

ข่มขู่กันจริงๆ

สาวหน้าคมคิดในใจ หันไปสบตากับเพื่อนสนิทที่พยักพเยิดหน้าให้ตกลงเธอจึงหันมาพูดกับรุ่นพี่

“งั้นก็ได้ค่ะ”

“ก็แค่นั้นแหละ ไปกัน” โชติโรจน์ยิ้มกว้าง

ท่าทางจะใจอ่อนลงบ้างแล้วสินะ

ศักดิ์สิทธิ์อดเข้าใจแบบนั้นไม่ได้

ทั้งสามคนหมุนตัวหมายเดินไปยังโต๊ะประจำแต่ต้องชะงักเท้าไว้เมื่อประจันหน้ากับรัศมีแขซึ่งยืนกอดอกทำหน้าบูดเหมือนไปกินแตนมาทั้งรัง สายตาจ้องเขม็งมายังสาวแว่นอย่างเอาเรื่องก่อนปรายตามองไปยังหนุ่มรุ่นพี่

“คิดไม่ถึงเลยนะคะว่า พี่โรจน์จะรู้จักสองคนนี้ด้วย”น้ำเสียงถามไม่ชวนฟังเอาเสียเลย

หืม?

โชติโรจน์ทำหน้ามึนงง ว่าแฟนเก่าของเพื่อนสนิทพูดแบบนี้เพื่อจุดประสงค์อะไรจึงถามเสียงราบเรียบออกไป

“รู้จักแล้วยังไง

“งั้นเรื่องที่พี่สุคิดจะจีบกรองแก้วก็เป็นเรื่องจริงโพล่งออกมา

“พี่สุจีบกรองแก้ว!” ใครบางคนหลุดอุทานเสียงดังออกมา ฝูงคนที่อยู่รอบๆ หันมาสนใจโดยไม่ได้นัดหมาย เรื่องรักๆ ใคร่ๆของสุธาสินีประธานสาวสวย ล้วนอยู่ในความสนใจของนักศึกษาที่นี่เสมอ

อะไรกันนักหนา!

รองประธานหนุ่มหรี่ตาลงจ้องหน้าสาวเปรี้ยวอย่างไม่พอใจ

“จะถามทำไม เธอขอเลิกกับเพื่อนพี่แล้วเรื่องของสุไม่เกี่ยวกับเธออีก”เขาเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ

“ทำไมต้องปิดบังด้วยล่ะคะรัศมีแขย้อนถาม ปรายตามองไปยังกรองแก้ว “หรือพี่สุกลัวจะจีบแก้วไม่สำเร็จ

ยุ่งอะไรด้วย

“จะจีบสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็ไม่ใช่ธุระของเธอเลยนะรัศมีแขเธอควรจะห่วงเรื่องของตัวเองจะดีกว่า การสอดเรื่องชาวบ้าน ไม่ใช่วิสัยของกุลสตรี”โชติโรจน์พูดเตือนกึ่งต่อว่ากลายๆ

ฉึก!

อดีตดาวคณะหน้าม้านไม่คิดว่า อีกฝ่ายจะพูดแรงแบบนี้หันมองรอบตัวก็พลันอับอายที่เห็นผู้คนจับจ้อง บางคนเอ่ยสมน้ำหน้าออกมา

“เลิกกับพี่เขาแล้วยังไปถามเรื่องพี่สุทำไม หน้าด้านชะมัด” เสียงสาวคนหนึ่งกระซิบต่อว่ารัศมีแขรู้สึกเจ็บแค้นแทนหล่อน

“หมาหวงก้าง” เสียงที่สองพูดขึ้น

“ใจร้ายจริงๆ” อีกคนเอ่ยผสมโรง

“นั่นสิ”

ฯลฯ

รัศมีแขเห็นท่าไม่ค่อยดี เมื่อเหล่ากองเชียร์หันมาเล่นงานเธอ

“ถ้าพี่โรจน์พูดถึงขนาดนี้ แขไม่ยุ่งก็ได้”รีบสะบัดหน้าเดินจากไป ในใจโกรธเกรี้ยวรุ่นพี่มากมาย ที่ทำให้เธออับอายต่อหน้าประชาชี

ฝากไว้ก่อนเถอะ

สาวเปรี้ยวนึกอาฆาตในใจ

ไอ้สุมันต้องเมาแน่ๆถึงคว้าผู้หญิงแบบนี้มาเป็นแฟน สวยแต่รูปจูบไม่หอม...แถมเหม็นยิ่งกว่าอุตพิตเสียอีก

รองประธานหนุ่มส่ายหน้าอย่างระอาแฟนเก่าของเพื่อน แล้วหันมาชวนสองรุ่นน้อง

“ไปนั่งทานอะไรกันดีกว่า”

“ยายคนนี้น่ะหรอที่พี่สุจีบอยู่หนึ่งในเสียงนกเสียงกาพูดขึ้น

“หน้าตาก็งั้นๆ” เสียงที่สองเสริม

“ใครบอกเชยมากต่างหาก”

“ไม่เห็นคู่ควรเลยสักนิด”

ฯลฯ

ใครถามความเห็นเนี่ย

โชติโรจน์นึกขุ่นเคืองพวกช่างพูดที่ไม่รู้กาลเทศะจึงส่งสายตาดุไปให้ เสียงนกเสียงกาเหล่านั้นจึงเงียบ แล้วสลายตัวไปอย่างเร็ว

“พี่โรจน์คะ แก้วกับศักดิ์ขอตัวไปนั่งที่อื่นดีกว่าขอบคุณสำหรับความหวังดี” กรองแก้วเอ่ยปฏิเสธไม่ชอบเอาเสียเลยที่ถูกสายตารุมจับจ้องดูแคลน แล้วหมุนตัวเดินจากรุ่นพี่ไปทันที

“เอ่อ ขอโทษนะครับพี่” ศักดิ์สิทธิ์รีบบอก แล้วก้าวยาวๆ ตามเพื่อนสนิทไป “แก้วรอด้วย”

เป็นเรื่องจนได้ บ้าจริง!

บ่นในใจ เดินกลับไปยังโต๊ะอาหารที่มีเพื่อนสองคนนั่งรออยู่ทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้

“อ้าว! แล้วสองคนนั้น?” พรรณรายถามขึ้น

“เจอ แต่ไม่มา” เขาตอบห้วนๆ

“ทำไมล่ะสุธาสินีทำหน้าประหลาดใจ

“ฉันคิดว่าตอนนี้ น้องแก้วคงโกรธแกไปแล้วล่ะ”โชติโรจน์พูดไม่ตรงคำถาม

ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย แค่นั่งเฉยๆ เองนะ

หล่อนขมวดคิ้วนิ่วหน้า

“โกรธฉัน โกรธเรื่องอะไร

“เมียเก่าแกยายแข ดันโพล่งถามกลางโรงอาหารว่าแกกำลังจีบกรองแก้วใช่หรือเปล่า”

“อะไรนะ!” สองเสียงประสานขึ้นพร้อมเพียงโดยไม่ได้นัดหมาย

ชายหนุ่มเล่าถึงการปะทะคารมกับรัศมีแขคำวิพากษ์วิจารณ์ของคนรอบข้าง และสุดท้ายคือ คำพูดของกรองแก้วกับศักดิ์สิทธิ์ครบถ้วนไม่ขาดตกบกพร่อง

“โดนว่าแบบนี้เป็นใครก็โกรธ”เพลย์เกิร์ลสาวเปรยขึ้นลอยๆ “ว่าแต่แกเถอะจะทำยังไงต่อ

“นั่นสิ” หนุ่มคนเดียวของกลุ่มเอียงหน้ามองสาวร่างสูง

ฉันจะคบใครมันหนักหัวใครรึไง

สุธาสินีกำหมัดแน่น รู้สึกเห็นอกเห็นใจและรู้สึกผิดเหลือเกินที่ตัวเองเป็นต้นเหตุให้อีกคนโดนวิพากษ์วิจารณ์อย่างไม่เป็นธรรม

“ฉันจะไปขอโทษน้องแก้ว”

“อย่าเพิ่งไปตอนนี้เลยให้น้องเขาสงบใจก่อนเถอะ ไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกเชื่อฉันสิ” พรรณรายเสนอความเห็นออกมา ในฐานะผู้มีประสบการณ์ในเรื่องการรับมือผู้หญิงมากที่สุด

...เวลาเพศหญิงโกรธหรือหงุดหงิดจะทิ้งทุกเหตุผลไปกับสายลม ไม่ว่าจะพูดอะไรล้วนไม่รับฟังทั้งสิ้น วิธีรับมือที่ดีที่สุดก็คือรอจนกว่าคุณเธอจะใจเย็น ค่อยไปปรับความเข้าใจ

“ไว้เลิกเรียนก่อนค่อยไป” โชติโรจน์เห็นด้วย ตบไหล่เพื่อนให้ใจเย็นๆ “รีบทานข้าวเร็ว เดี๋ยวหมดเวลา”

“ก็ได้” สาวสวยรับปากออกมาจำใจตักอาหารเข้าปาก ความหิวจางหายไปเกือบหมด หลังรู้ถึงเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นนึกเสียดายที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย อาจจะทำให้เรื่องต่างๆ ดีกว่านี้

ในหัวใจสุธาสินีหนักอึ้งอย่างที่ไม่เป็นบ่อยนัก ไม่รู้ว่าทำไมตนถึงได้ห่วงใยสงสาร และเจ็บแปลบไปกับทุกเรื่องราวของสาวรุ่นน้องคนนั้น

...ในแบบที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน

ไขว่คว้า

ฉงนฉงายวุ่นว้า สับสน

ร้อนรุ่มดั่งต้องมนตร์ ร่ำร้อง

กระสับส่ายลานลน หาแม่

ระลึกนึกนุชน้อง ไขว่คว้าข้างกายฯ.

OoXoO

ขอบคุณที่กรุณาติดตาม

E-book โหลดซื้อได้ที่ MEB นะคะ ส่วนหนังสือจองได้ถึง 10 สิงหาคมค่ะ

นาง ^^

OoXoO




Create Date : 22 กรกฎาคม 2561
Last Update : 22 กรกฎาคม 2561 18:52:27 น. 0 comments
Counter : 633 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

นิ้วนาง-เดียนา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี


[Add นิ้วนาง-เดียนา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com