Closer บทนำ (Yuri)
บทนำ เช้าวันหยุด ธัญชนกลงบันไดจากชั้นสองในเวลาปกติเหมือนทุกวัน พลันเห็นน้องสาวนั่งเก้าอี้นวมภายในห้องรับแขก ดูรูปถ่ายจำนวนหนึ่งบนโต๊ะกระจกอย่างตั้งอกตั้งใจ จึงเดินเข้าไปยืนข้างๆ แล้วถามขึ้น “ทำอะไรน่ะพร?” พรชนกเงยหน้าขึ้น ส่งยิ้มให้พี่สาว ซึ่งอายุมากกว่าปีเศษ ทั้งคู่มีหน้าตารูปไข่สวยหวานคล้ายคลึงกัน ถอดพิมพ์จากมารดา คุณธัญญาในวัยสาวมาแบบไม่ผิดเพี้ยน “อ๋อ! พรกำลังเลือกภาพที่จะติดบอร์ดนิทรรศการของชมรมฯ ค่ะ ผู้ชนะสามคนจะได้เป็นตัวแทนของมหา’ ลัยไปประกวดระดับประเทศ คิดไม่ถึงว่าเด็กพวกนี้จะถ่ายรูปเก่งขึ้นมาก สวยๆ ทั้งนั้น พรเลือกไม่ถูกเลยค่ะพี่” เธอเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยรัฐ และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมถ่ายภาพหรือโฟโต้ เพราะความชอบส่วนตัว “เหรอ” สาวสวยทำหน้าสนใจขึ้นมา เพราะทำงานเกี่ยวข้องกับรูปภาพโดยตรง จึงทิ้งตัวลงนั่งแขนเก้าอี้นวมของอีกคน “สวยขนาดไหนกัน ขอดูหน่อย” พรชนกยื่นภาพขาวดำสองรูปให้พี่สาว “สองรูปนี้เป็นของเด็กคนเดียวกัน พี่ว่ารูปไหนสวยคะ?” ธัญชนกยกสองภาพขาวดำขึ้นดูอย่างพินิจพิจารณา รูปแรกเป็นรูปถ่ายของแม่ค้าขนมหวาน ที่กำลังยุ่งกับการหยิบขนมใส่กล่อง ส่วนอีกภาพเป็นรูปผู้คนที่กำลังจะข้ามถนน สวยทีเดียว “แสงเงายอดเยี่ยมเลยนะเนี่ย ใช้กล้องฟิล์มสินะ” สาวสวยพึมพำชมออกมา “ว่าแล้วพี่ธัญต้องคิดเหมือนกัน” น้องสาวพูดยิ้ม สายตาของอีกฝ่ายดีกว่าตนมากในเรื่องการถ่ายภาพ ใครจะกล้าสบประมาทสายตาของผู้จัดการจัดแสดงภาพชื่อดังคนนี้ได้ “สองรูปนี้พี่ให้ผ่านนะ พี่ชอบทั้งคู่” หล่อนบอกในที่สุด มองเห็นเอกลักษณ์หรือ Signature ในภาพนั้นค่อนข้างชัดเจน “งั้นพรให้รูปแม่ค้าชนะเลิศก็แล้วกัน” “เชื่อง่ายจังคุณอาจารย์” คนอายุมากกว่าแกล้งหยอกออกมา “แหม เรื่องนี้ต้องยอมให้พี่สาวค่ะ” อาจารย์สาวยิ้มกว้าง “ถ้ารีได้ยินคงดีใจมาก” ‘รี’ ที่หญิงสาวเอ่ยถึงคือชื่อเล่นของนักศึกษาสาว...ชวารี ธัญชนกหัวเราะเบาๆ “เด็กปีไหน?” “ปีสี่ค่ะ คนที่เคยเล่าให้ฟังบ่อยๆ ไงคะ พรแนะนำให้ไปช่วยงานที่ร้านพี่มาด้วย เด็กคนนี้นิสัยดีมาก เข้าชมรมโฟโต้ตั้งแต่ปีหนึ่ง อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว ชมรมคงเงียบไปเยอะ” พรชนกบ่นอย่างเสียดาย ชมมากไปรึเปล่า? “หลงเด็กรึเรา พี่จะฟ้องไอ้มา” สาวหวานแกล้งเอ่ยพาดพิงไปถึงคนรักของพรชนก ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของตน น้องสาวค้อนน้อยๆ แล้วพูดค้านออกมาอย่างเร็ว “เปล่าซะหน่อย อย่ามาหาเรื่องกันนะคะ” “ยั่วง่ายจริงๆ” หล่อนยิ้มกวนๆ “พี่ธัญขี้แกล้ง” น้องสาวต่อว่าแบบไม่จริงจัง “เปล่าสักหน่อย โอ๋ๆ” พรชนกค้อนน้อยๆ ขณะโดนมืออีกฝ่ายลูบหัวของเธอ ราวกับตนเป็นเด็กตัวน้อยๆ จึงปัดมือของหล่อนออก “ไม่ต้องเลยค่ะพี่ธัญ” “แหม ขอลูบหัวหน่อยก็ไม่ได้” พี่สาวพูดไปหัวเราะไป สนุกกับการเย้าแหย่อีกฝ่าย ไม่ต่างจากตอนสมัยเด็ก “คุณธัญคุณพรจะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ?” ป้าส่งแม่บ้านเก่าแก่เดินมาถาม “รับเลยค่ะ เดี๋ยวธัญต้องออกไปธุระอีก” หญิงสาวคนพี่ตอบ “งั้นป้าจะให้เด็กๆ จัดโต๊ะเลยนะคะ” “ขอบคุณค่ะ” หล่อนรู้ว่าภาพถ่ายจะแสดงอุปนิสัยของตากล้อง และรูปนี้ก็แสนจะเรียบง่าย ทว่าแฝงความน่าสนใจไว้ไม่น้อย จึงอดไม่ได้ที่จะพลิกดูชื่อเจ้าของภาพด้านหลัง ชวารี...ชื่อแปลกดี อยากเจอ ชวาเอ๋ยชวารี เจ้ามีดีอยู่ที่ใด ใครรู้จักล้วนถูกใจ พี่ใคร่อยากจะเจอตัว. OoXoO ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ นาง ^^ OoXoO
| Create Date : 19 มิถุนายน 2562 |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2562 14:59:48 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 667 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
