ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์
<<
พฤษภาคม 2561
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
10 พฤษภาคม 2561
 
 
Million Reasons บทที่ ๑๕ (Yuri)



๑๕

วันรุ่งขึ้นมินตรารีบเคลียร์งานให้เสร็จก่อนบ่ายสอง เพื่อออกไปหาของขวัญวันเกิดให้ชามาที่ศูนย์การค้าของขวัญซึ่งมั่นใจว่าผู้รับจะต้องชอบมากแน่นอน โดยให้พนักงานช่วยห่อกระดาษพร้อมผูกโบว์ให้ด้วย

จากนั้นหญิงสาวแวะไปที่ร้านชามาซึ่งอยู่ภายในห้างฯ เดียวกัน เผื่อว่าสองแม่ลูกจะติดรถกลับด้วยกัน ทว่าต้องผิดหวังเมื่อพบแต่ลูกจ้างอยู่ลำพัง อ้อยบอกว่า วันนี้ชาลิสาไม่มาร้าน เธอกล่าวขอบคุณ แล้วออกจากที่นั่นเพื่อกลับมาเอารถที่บริษัท แล้วขับตรงไปบ้านหล่อนทันที

ระหว่างขับรถ สาวร่างสูงเปิดรายการวิทยุฟังแล้วก็ร้องคลอตามอย่างอารมณ์ดี ด้วยเป็นหนึ่งในเพลงโปรดของเธอ

ตลอดเวลาที่ร้องเพลงไม่รู้ทำไมใบหน้าสวยหวานของแม่ลูกหนึ่งถึงได้ลอยเข้ามาในความคิด ทำให้หัวใจมินตราพองฟูโตอย่างบอกไม่ถูกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ยอมหุบ

คิดอะไรของฉันเนี่ย...เพ้อเจ้อ

นึกเอ็ดตัวเองในใจแบบไม่จริงจัง

กริ๊ง! กริ๊ง!

เสียงมือถือดังขัดจังหวะขึ้น

ใครโทรมา?

หลังเห็นชื่อผู้โทรเธอจึงหยิบหูฟังมาเสียบหู แล้วกดรับสาย

“คะพ่อ”

“เรื่องทางโรงงานเรียบร้อยแล้วนะเจ้าหน้าที่ที่มาตรวจไม่ได้บอกว่ามีปัญหาอะไรเลยสักคำ” มนต์ชัยเล่าข่าวที่น่ายินดีออกมาหลังลูกชายโทรมาบอกเมื่อสักครู่

“ดีจัง” คนฟังพลอยโล่งอกไปด้วย

ถ้าหากโรงงานมีปัญหาการเปิดตัวเสื้อผ้าซีซั่นใหม่ของ MinTra ก็ต้องเลื่อนออกไปหากเปิดตัวสินค้าช้าก็จะกระทบกับยอดขายและกำไรของบริษัท ถือว่าน่าห่วงกว่าเรื่องตรีบูติกที่มีคันธรสเป็นแบ็คอัพให้เสียอีก

อย่างน้อยมีสินค้าขาย...รอดไปที

“ว่าแต่เย็นนี้ไม่มาทานข้าวกับพ่อใช่ไหม?”

“คงไม่ค่ะมินมีนัด”

“นัดกับเพื่อนเหรอ?”

“ค่ะงานวันเกิด”

“ถ้าไงก็อย่ากลับดึกนะลูกถ้าขับไม่ไหวก็ขึ้นแท็กซี่กลับ” คนเป็นพ่อเตือนด้วยความเป็นห่วง ด้วยในเกือบทุกงานฉลองมักจะมีเครื่องดื่มแอลกฮอล์มาเกี่ยวข้องจนแทบเป็นเรื่องปกติ ไม่ห้ามเรื่องการดื่มด้วยมองเป็นเรื่องการเข้าสังคมและเชื่อใจลูกซึ่งไม่ใช่เด็กน้อยแล้ว ย่อมทราบดีว่าอะไรควรหรือไม่ควร ไหวหรือไม่ไหวแค่ไหน

“รับทราบค่ะ สวัสดีค่ะพ่อ”

หญิงสาวดึงหูฟังออกเปิดไฟเลี้ยวซ้ายเพื่อเข้าหมู่บ้านของหล่อน วิ่งไปอีกนิดก็เห็นหน้าบ้าน

“ถึงซะที”มินตราพึมพำกับตัวเอง

ขณะจอดใกล้กับรั้วบ้านเธอไม่ทันจะดับเครื่องยนต์ ประตูรีโมทก็เลื่อนเปิด ชาลิสาก้าวออกมาจากรั้ว ทำไม้ทำมือให้เอารถเข้าไปจอดในบ้านมินตราจึงขยับรถเข้าไปจอดต่อท้ายรถของเพื่อนสนิทที่มาถึงก่อน

“สวัสดีค่ะพี่มิน”หล่อนทักทายอย่างเป็นกันเอง

“สวัสดีค่ะคุณน้ำ”แขกทักตอบพร้อมส่งยิ้ม หลังก้าวลงจากรถ “นี่มินมาช้าที่สุดหรือเปล่าคะ?”

“ค่ะพี่ปิ่นเพิ่งมาสักพัก” เจ้าของบ้านตอบ ขณะกดรีโมทปิดประตูรั้ว

เธอมองเสื้อผ้าที่อีกคนสวมใส่ดูคุ้นตาเหลือเกิน จึงถามออกไป

“แบรนด์ MinTra

“ใช่ค่ะน้ำซื้อมาลองใส่ดู สวมสบายมากเลยนะคะ” สาวสวยเอ่ยปากชมจากใจ

“ขอบคุณค่ะ”มินตรายิ้มกว้างแก้มแทบปริรับคำชม “คุณน้ำหุ่นดีแบบนี้คราวหน้ามินคงต้องมาเชิญไปเป็นนางแบบท่าจะดี”

ปากหวานแบบนี้สินะสาวน้อยสาวใหญ่ถึงได้ติดนัก

หล่อนส่ายหน้าก่อนเปลี่ยนเรื่องคุย

“เข้าบ้านเถอะค่ะชามาบ่นคิดถึงป้ามินตั้งแต่เช้าแล้ว ได้เจอคงดีใจมาก”

ลูกคิดถึงมินแล้วแม่คนสวยคิดถึงมินบ้างหรือเปล่าคะ?

สาวเท่อยากรู้ แต่ใจไม่กล้าพอ

“ขอมินหยิบของก่อนค่ะ”บอกพลางเปิดประตูหลังฝั่งคนขับ หยิบถุงกระดาษที่ใส่กล่องของขวัญมาถือไว้แล้วปิดประตูล็อกรถ

หืม!

สาวสวยทำหน้างุนงงกับขนาดกล่องตรงหน้าที่ดูใหญ่โตไม่น้อยจึงอดสงสัยไม่ได้

“อะไรคะ?”

“ของขวัญของชามาค่ะ”มินตรายิ้มกว้างเต็มหน้า

โห!

หล่อนอุทานในใจนึกเกรงใจอีกคนที่ตามใจลูกสาวมากเกิน ทั้งที่เพิ่งรู้จักไม่นาน

“ไม่ต้องก็ได้มั้งคะแค่พี่มินมา ชามาก็ดีใจมากแล้วค่ะ”

“ไม่ได้ค่ะคุณน้ำวันนี้วันเกิดของชามาเพื่อนเล่นคนสำคัญของมินนะคะ” อีกฝ่ายค้านขึ้นทันควันด้วยเหตุผลแรกที่คิดออก

เพื่อนเล่นคนสำคัญ...เหตุผลน่ารักไปนะคะ

สาวสวยนึกขำ กับเหตุผลที่อีกฝ่ายยกมาอ้างจึงส่ายหน้าน้อยๆ ด้วยเดาว่า ไม่มีประโยชน์ที่จะคัดค้าน ยังไงเธอก็ยังคงจะดื้อตาใสทำอยู่ดี

“ตามใจกันแบบนี้ถ้าต่อไปชามาดื้อมากๆ น้ำจะถือเป็นความผิดของพี่มิน” แกล้งพูดโยนความผิดให้ ไม่รู้ทำไมถึงสนุกเป็นพิเศษกับการต่อปากต่อคำกับผู้หญิงคนนี้นัก

เกี่ยวอะไรกับฉัน?

เธอทำหน้าไม่เข้าใจ

“มินทำอะไรผิดคะ?”

“ก็พี่มินสอนให้ลูกน้ำดื้อ”

หลอกว่ากันนี่...ร้ายจริงๆ

สาวร่างสูงผุดรอยยิ้มกว้างออกมาที่โดนคนตรงหน้าต่อว่าอ้อมๆ ว่า ‘ดื้อ’ สายตาคู่คมเป็นประกายวิบวับจับจ้องใบหน้าสวย

“รับรองว่ากับคุณน้ำมินจะไม่ดื้อ...มากค่ะ สัญญา” เสียงที่เอื้อนเอ่ยแผ่วเบา ทว่าแฝงไปด้วยความหมาย

ตึกตัก! ตึกตัก!

จู่ๆ หัวใจของชาลิสาเต้นแรงรัวขึ้นแบบไม่มีสาเหตุสองสาวจ้องตากันอยู่หลายวินาที คล้ายต้องมนตร์สะกด แล้วเหมือนสาวสวยจะได้ยินอีกเสียงที่คล้ายๆกันดังขึ้น

...เสียงหัวใจของมินตรา

แต่แล้วก็โดนขัดจังหวะขึ้น

“ป้ามินป้ามินขา” เสียงเล็กใสของชามาดังออกมาจากตัวบ้าน

สองสาวหลุดจากภวังค์เอียงคอมองไปตามต้นเสียง เด็กน้อยวิ่งออกมาหาเพื่อนเล่นคนโปรดแทบจะทันที พลางส่งเสียงเรียกไปด้วย

“ป้ามิน...”

ทันทีที่ชามามาใกล้สาวเพรียวย่อตัวลง แล้วใช้แขนข้างหนึ่งรวบร่างน้อยเอาไว้ในวงแขน

“สุขสันต์วันเกิดค่ะชามา”

“ขอบคุณค่ะ”

“ของขวัญวันเกิดค่ะ”ร่างสูงขยับถุงกระดาษในมือ ยื่นให้ตรงหน้าอีกคน ซึ่งกล่องมีขนาดใหญ่เกือบเท่าขนาดตัวของเด็กน้อยเลยทีเดียว

“โอ้โห!” ชามาทำตาโตประหลาดใจระคนดีใจ แม้จะยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรเลยก็ตาม เอื้อมมือจะรับถุงกระดาษ

“ชามา ขอบคุณป้ามินหรือยังคะ?”ชาลิสาเอ่ยเตือนลูกสาวไม่ให้ลืมเลือนเรื่องมารยาทเพื่อจะได้เป็นที่รักเมตตาของผู้ใหญ่

“ขอบคุณค่ะป้ามิน”เด็กน้อยรีบพนมมือ พลางย่อเข่า ดูน่าเอ็นดู ก่อนรับถุงของขวัญไปถือซึ่งมีน้ำหนักไม่มากเลย

“ค่ะ” มินตรายกมือลูบศีรษะน้อยๆอย่างเอ็นดู

“เข้าบ้านกันเถอะค่ะ”สาวสวยเอ่ยชวน

“ค่ะ” เด็กหญิงรับคำยิ้มหน้าบาน ถือถุงกระดาษวิ่งนำลิ่วเข้าบ้านไปก่อน

“ขอบคุณนะคะพี่มิน”แม่ลูกหนึ่งพูดกับแขกอย่างซาบซึ้งที่ทำให้ลูกสาวดูร่าเริงมีความสุขมากกว่าช่วงแรกที่ย้ายมากรุงเทพฯ

“มินเต็มใจค่ะ”

สองคนยิ้มให้กันบางๆแล้วเดินเข้าบ้านไปพร้อมกัน

ณัฐนนท์แอบมองเงียบๆรู้สึกไม่สบายใจ ที่เห็นแม่เลี้ยงของตนดูสนิทชิดเชื้อกับเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้ายี่ห้อดัง แถมชามาน้องสาวตัวน้อยก็ยังติดเธอคนนั้นมาก

เพิ่งรู้จักไม่นานเองเป็นไปได้อย่างไร?

ด้วยความสงสัย เมื่อวานตอนเย็นเขาโทรไปถามเลขาฯของตน เพื่อถามข้อมูลของมินตราว่า เป็นใครมาจากไหนไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมาก็ได้ทราบแบบคร่าวๆ

สิ่งที่ชวนสะดุดใจที่สุดก็คือเธอได้สมญานามว่าเป็น ‘เพลย์เกิร์ล’ หรืออีกนัยคือ ‘ชอบคบหากับผู้หญิง’ทำให้ณัฐนนท์กังวลใจมากขึ้นที่เห็นสาวร่างสูงมาข้องแวะกับชาลิสา

เขาไม่เชื่อว่ารสนิยมคนเราจะเปลี่ยนได้ง่ายๆ โดยเฉพาะผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานมาแล้วจะหันไปชมชอบเพศเดียวกันได้อย่างไร

แต่ยังเป็นห่วงชาลิสาจะถูกเพลย์เกิร์ลลวงหลอกให้ตายใจ คิดฟันแล้วทิ้งขว้าง อย่างไรเสียสาวสวยก็มีศักดิ์เป็นภรรยาพ่อนับเป็นญาติคนหนึ่ง เขาในฐานะลูกผู้ชายมีหน้าที่ปกป้องดูแลคนในครอบครัว

ผมจะไม่ยอมให้ใครมาหลอกคุณน้ำเด็ดขาด

มินตราได้รับการต้อนรับจากสมาชิกในบ้านเป็นอย่างดีดูคุ้นเคยมาก จนปิ่นสุดากับณัฐนนท์นึกแปลกใจ

“นี่แกมาบ้านนี่กี่หนเนี่ย?ทำไมถึงได้สนิทกับพ่อแม่ของน้ำขนาดนี้” เพื่อนสนิทกระซิบถามอย่างสงสัยหลังได้ยินชยันต์กับจงรักเรียกแทนตัวว่าพ่อกับแม่อย่างสนิทสนมประหนึ่งรู้จักมานมนาน

“ก็ไม่กี่ครั้ง”อีกคนตอบยิ้มๆ

ไม่น่าเชื่อที่เพิ่งรู้จักจะกลายเป็นคนโปรดขนาดนี้ เล่นของหรือเปล่าเนี่ย?

ร่างเล็กทำหน้าประหลาดใจที่เพื่อนสนิทเข้ากับสมาชิกบ้านหลังนี้เป็นอย่างดี ยังไม่รวมที่ชามาที่ติดสาวเพรียวเหลือเกินชวนเล่นไม่ขาดปากตั้งแต่เจอหน้า หนูน้อยเห่อตุ๊กตาบาร์บี้ที่มินตราให้เป็นของขวัญมากกอดชนิดไม่ยอมวาง

“มาค่ะมาจุดเทียนอธิษฐานแล้วตัดเค้กกัน” ชาลิสาชวนขึ้น หลังทั้งหมดทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว

เค้กวนิลาสามปอนด์จากร้านอร่อยที่ณัฐนนท์นำมา มีเทียนสามเล่มเล็กปักอยู่ รอให้ชามาเจ้าของวันเกิดเป่า ส่วนปิ่นสุดานำไอศกรีมสองกล่องมาเป็นของขวัญซึ่งถูกใจเด็กหญิงเช่นกัน

ชาลิสาจุดเทียนทั้งสามแท่งผู้ใหญ่ทุกคนร้องเพลงอวยพร พร้อมปรบมือไปด้วย

“Happy birthdayto you, Happy birthday to you. Happy birthday. Happy birthday. Happy birthdayto ชามา”

หลังร้องเพลงจบหล่อนก็กล่าวนำอธิษฐานกับลูก

“หลับตาแล้วพนมมือค่ะขอให้ชามาเป็นเด็กดี ฉลาด มีสุขภาพแข็งแรง ทุกคนรักเอ็นดูมากๆลืมตาแล้วเป่าเทียนค่ะลูก”

เด็กน้อยพูดตามโดยไม่ตกหล่นจากนั้นเป่าเทียนให้ดับตามที่แม่บอก ทุกคนยิ้มให้กับเจ้าของวันเกิด

“เก่งมากหลานตา”ชยันต์เอ่ยชมขึ้น

ชาลิสาจัดการดึงเทียนออกแล้วตัดเค้กใส่จานให้ลูกสาวยกไปให้คุณตาคุณยาย และแขกทุกคน รวมถึงสาวใช้กับคนรถด้วย

“อร่อยไหมครับน้องชามา?”ณัฐนนท์ถามน้องสาวคนเล็ก

เด็กน้อยพยักหน้าด้วยเค้กยังเต็มปาก

“อร่อยก็ทานเยอะๆนะ” เขาบอกอย่างเอ็นดู

“ค่ะ”ชามาตอบเบา แล้วก้มหน้าตักขนมทานอย่างเอร็ดอร่อย

“ร้านไหนเนี่ยอร่อยมาก?” ปิ่นสุดาเปรยถามขึ้นลอยๆ

“น่าจะเป็นร้าน XXX ห่าง MinTra ไปสองไฟแดง” มินตราพูดเดาหลังชิมไปหนึ่งคำ

“ผมเพิ่งรู้นะว่าคุณมินชอบทานขนมด้วย”คนซื้อทำหน้าแปลกใจ

“ไม่ค่อยไปทานเองหรอกค่ะส่วนใหญ่ซื้อฝากมากกว่า” สาวร่างสูงตอบอย่างถ่อมตัว

“เรื่องสรรหาของอร่อยต้องรายนี้เลยค่ะ”ปิ่นสุดาพูดถึงความถนัดของอีกฝ่าย ที่รอบรู้เรื่องอาหารการกินสารพัดรอบๆ กรุงเทพฯ

“แล้วราดหน้าเจ้าอร่อยอยู่แถวไหนคะพี่มิน?”ชาลิสาที่ฟังอยู่ถามขึ้น ด้วยหล่อนและลูกสาวชื่นชอบอาหารชนิดนี้ แต่ยังหาเจ้าอร่อยถูกใจไม่ได้สักที

“คุณน้ำชอบราดหน้า?”

“ค่ะ ชามาก็ชอบมากค่ะ”แม่ลูกหนึ่งตอบ เหลือบมองลูกสาวที่ตักเค้กทานเอง สาวสวยอยากให้เด็กหญิงทานอาหารครบห้าหมู่โดยเฉพาะผักสีเขียว เพื่อลูกสาวจะได้มีสุขภาพแข็งแรง

“ใกล้บริษัทมีอยู่เจ้าหนึ่งค่ะแต่ต้องไปก่อนสิบเอ็ดโมงครึ่ง ไม่งั้นไม่ได้ทานแน่” เธอบอกได้อย่างว่องไว “คุณน้ำสะดวกวันไหนคะ?”

วันไหนดีนะ?

สาวสวยนิ่งคิดถึงวันว่าง

“ไว้เป็นวันพุธหน้าแล้วกันน้ำจะไปหาพี่มินก่อนสิบเอ็ดโมง”

“โอเคค่ะ” มินตรารับคำแล้วหยิบมือถือมาพิมพ์ไว้กันลืม

โห! ไวไฟมากคุณเพื่อน นัดพบกันอีกแล้ว

ปิ่นสุดานึกขำในใจปรายตามองหนุ่มหล่อที่ทำหน้าขรึม เหมือนไม่ค่อยชอบนัก จึงได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้

อย่าบอกนะว่าหึงน้ำ?

“พี่ณัฐกลับวันไหนคะ?”สาวร่างเล็กคุยกับชายหนุ่ม

“ไฟลท์พรุ่งนี้เช้าครับ”ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ “คืนนี้ต้องรบกวนคุณน้ำ ขอนอนค้างที่นี่”

“จริงๆเวลามากรุงเทพฯ คุณณัฐมาค้างที่นี่ก็ได้ ไม่เห็นต้องไปพักโรงแรมเลย” ชยันต์เอ่ยชวนอย่างเสียดายตังค์และอยากมีคนคุยด้วย

“ผมเกรงใจน่ะครับ”หนุ่มหล่อตอบ

“นอนโรงแรมกลางเมืองสะดวกกว่าค่ะ ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางนานๆ” ชาลิสาอธิบาย ด้วยไม่อยากให้บิดาบ่นกระปอดกระแปดกับเรื่องเล็กน้อย...ค่าที่พักไม่กี่พันบาทถือว่าถูกมากสำหรับผู้บริหารศูนย์การค้า

“อืม ก็จริง” ชายสูงวัยพยักหน้าหลังคิดตาม

“ได้ยินว่า คุณมินกำลังจะออกเสื้อผ้าฤดูกาลใหม่เหรอครับ?”เขาหันไปคุยกับสาวเพรียวบ้าง

“ค่ะตอนนี้กำลังทำโปรโมทอยู่ น่าจะอีกไม่นานนัก”

“ถ้าผมอยากขอให้แบรนด์MinTra ไปขายที่ห้างฯ ผมบ้าง คุณมินจะว่ายังไงครับ?” หนุ่มหล่อเอ่ยชวน

“คุณณัฐพูดเล่นหรือเปล่าคะ?”มินตราทำหน้างงที่จู่ๆ อีกฝ่ายพูดเสนอออกมาเอง โดยที่เธอไม่ได้เอ่ยปากสักคำ

“ผมพูดจริง”ตอบเสียงจริงจัง บุ้ยใบ้ไปที่แม่เลี้ยงคนสวย “ผู้ถือหุ้นใหญ่เพิ่งคุยกับผม ก่อนคุณมินมาถึงสักพักคุณน้ำบอกว่าเสื้อผ้าของคุณมินสวยและมีคุณภาพดีมาก วันนี้ยังใส่โชว์อีกต่างหาก”

“น้ำชอบค่ะ”หล่อนพูดสั้นๆ หญิงสาวหาเวลาว่างไปสำรวจโซนเสื้อผ้าในห้างฯ เปรียบเทียบกับแบรนด์อื่นพบว่า เสื้อผ้าแบรนด์ MinTra สวยน่าสวมใส่ จึงซื้อมาทดลองหลายชุด ก่อนกล้าแนะนำให้ณัฐนนท์คุยกับมินตราเรื่องนี้

คุณน้ำเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของห้างฯ...จริงเหรอเนี่ย!

มินตราอึ้งงันไปกับความจริงที่ว่าชาลิสาร่ำรวยไม่น้อย แต่คิดไม่ถึงว่า หล่อนตั้งใจจะช่วยบริษัทของตนทางอ้อม

เมื่อเห็นสาวเพรียวนิ่งเงียบณัฐนนท์จึงรีบพูดต่อ

“ผมไม่ได้คิดจะคาดคั้นอะไรนะครับแต่เห็นว่า เป็นคนคุ้นเคยกันมานานตั้งแต่สมัยคุณพ่อ แถมเสื้อผ้ายี่ห้อ Moke คุณภาพดีมาก ผมก็ใส่อยู่ ผมเลยอยากให้ยี่ห้อ MinTraมาลงขายที่ห้างฯ บ้างน่ะครับ”

ในฐานะผู้บริหารย่อมไม่อยากให้สินค้าคุณภาพดีๆ ไปวางขายยังห้างฯ ของคู่แข่งก่อนเพราะนั่นคือการเสียโอกาสทอง และเหตุผลอีกข้อคือ ชายหนุ่มต้องการเอาใจชาลิสา

จะให้พูดอย่างไรดี?

มินตราขมวดคิ้วคิดหนักเพื่อให้คำตอบที่ไม่ทำลายมิตรภาพ

เสื้อผ้ายี่ห้อMinTra เจาะตลาดหลักในกรุงเทพฯ และปริมณฑล เป็นหลักด้วยมีข้อจำกัดเรื่องกำลังการผลิตจากโรงงานที่โมกข์ดูแล ซึ่งโรงงานนี้ผลิตเสื้อผ้าสองยี่ห้อคือ Moke กับ MinTraแม้จะจ้างคนทำงานล่วงเวลา สินค้าก็ยังขาดตลาดในบางช่วง

หญิงสาวกำลังพิจารณาว่าจะเพิ่มกำลังการผลิตอย่างไร ระหว่างขยายโรงงานซึ่งใช้เงินลงทุนสูงแต่มีผลดีในระยะยาว หรือจ้างโรงงานอื่นตัดเย็บซึ่งทำได้เลย แต่อาจมีปัญหาเรื่องคุณภาพงานซึ่งเธอจำเป็นต้องปรึกษากับบิดาและโมกข์ก่อน ด้วยเป็นเรื่องใหญ่มาก

“เอ่อคือมินไม่ได้คิดจะปฏิเสธความหวังดีของคุณณัฐหรอกนะคะแต่ตอนนี้โรงงานผลิตเสื้อผ้าไม่ทันขายจริงๆ ก็เลยไม่กล้ารับปาก”

ขนาดนั้นเชียว

ชายหนุ่มทำหน้าประหลาดใจแอบนึกเสียดายนิดๆ จึงกล่าวทิ้งท้ายเอาไว้

“ถ้าคุณมินสนใจก็บอกผมนะครับ”

“ค่ะขอบคุณสำหรับข้อเสนอนะคะ” สาวเท่กล่าวอย่างสุภาพ หันไปส่งยิ้มให้ชาลิสา“ขอบคุณค่ะคุณน้ำ”

“ยินดีค่ะ” หล่อนยิ้มสวยตอบ

ทำไมคุณน้ำต้องยิ้มหวานขนาดนี้ด้วย...ให้ตายสิ!

ณัฐนนท์สบถในใจอย่างหงุดหงิด

OoXoO

ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ

หนังสือพร้อมส่ง จนกว่าจะหมดนะคะ

ส่วน E-book โหลดซื้อได้ที่ MEB ค่ะ

นาง ^^

OoXoO 




Create Date : 10 พฤษภาคม 2561
Last Update : 10 พฤษภาคม 2561 18:05:10 น. 0 comments
Counter : 555 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

นิ้วนาง-เดียนา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี


[Add นิ้วนาง-เดียนา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com