ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์
<<
เมษายน 2561
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
5 เมษายน 2561
 
 
Million Reasons บทที่ ๙ (Yuri)



มินตราทำหน้าที่เป็นสารถีเหลือบมองเบาะข้างที่มีสองแม่ลูกนั่ง รอยยิ้มสวยเกลื่อนหน้าคมตั้งแต่ออกจากบริษัทบอกไม่ถูกว่าหัวใจพองฟูตื่นเต้นขนาดไหน เวลาอยู่ใกล้กับหล่อนแบบนี้

...เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นกับผู้ใดมาก่อน

สำหรับเธอชาลิสามีความงดงามไม่น้อยไปกว่านางแบบคนไหนที่เคยเห็นหรือเคยรู้จักซึ่งหน้าตาที่งดงามนั้นจะเหี่ยวย่นไปตามกาลเวลา โลกเบี้ยวๆ ใบนี้จึงไม่มีหญิงโฉมงามตลอดกาลแม้นางงามจักรวาลก็หนีไม่พ้นความจริงข้อนี้

แต่ว่า คุณสมบัติที่ทำให้สตรีน่าหลงใหลที่สุดคือจิตใจที่บริสุทธิ์อ่อนโยน ชวนให้ผู้คนรอบข้างมีความสุขต่างหากที่จะทำให้ความรักไม่เสื่อมคลาย คนรักลุ่มหลงจนตาย ไม่คิดเสียดายชีวิต

ใครกันจะอยากได้คู่รักโหดร้ายปากร้ายแม้ตอนข้าวใหม่ปลามันบอกว่า ทนได้ทนไหว แต่ความอดทนของทุกคนล้วนมีจำกัดสุดท้ายคงไม่พ้นทางใครทางมันเป็นแน่

มินตรารู้อยู่เต็มอกว่าตนปรารถนาอยากจะให้หล่อนอยู่เคียงข้างตลอดไป แต่ก็จนปัญญาไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรดี?

ตั้งแต่เกิดมาร่างสูงไม่เคยเลยที่จะจีบใครก่อน ตัวจริงเธอไม่ได้มีอะไรใกล้เคียงกับสมญา ‘เพลย์เกิร์ลชื่อดัง’ เลยแม้แต่น้อย รู้ไปถึงไหนอับอายไปถึงนั่น

ชาวบ้านเขาจีบสาวกันอย่างไรล่ะเนี่ย?

แต่สิ่งที่ทำให้สาวเท่วิตกที่สุดก็คือเธอไม่แน่ใจว่า ชาลิสาที่เคยมีสามีมาก่อน จะเปิดใจยอมรับผู้หญิงด้วยกันเป็นคนรักหรือเปล่า?

แค่เรื่องเปิดใจก็ทำให้มินตราเครียดไม่น้อย คิดสะระตะอยู่หลายตลบ คิดหนักยิ่งกว่าตอนเริ่มเปิดบริษัทเสียอีกใบหน้าคมที่มีรอยยิ้มพลันสลายไปจนหมดสิ้น เผลอถอนหายใจยาวเหยียดออกมา

ฉันจะมีโอกาสเหรอ?

สาวสวยนั่งนิ่งอุ้มชามาที่นอนหลับสนิทบนตักแต่นัยน์ตาคู่หวานก็ลอบชำเลืองมองคนขับอยู่ รู้ว่า อีกฝ่ายแอบมองมาบ่อยๆแต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ซ่อนยิ้มในหน้า ไม่คิดจะพูดอะไรออกมา

ผ่านไม่กี่นาทีสาวหน้าคมไม่เหลือรอยยิ้มอีก ราวกับคิดบางเรื่องไม่ตก ชาลิสาจึงขมวดคิ้วเรียวฉงนฉงายกับอากัปกิริยาที่เปลี่ยนไปมาของคนข้างกาย

พี่มินมีอะไรหรือเปล่า?

สาวหวานนึกเป็นห่วงอีกฝ่ายจึงทำลายความเงียบขึ้น

“พี่มินคะ?”

“คะ” คนถูกเรียกขานรับเบาๆแต่ไม่ได้เอียงคอไปมอง ด้วยกำลังตั้งใจขับรถอย่างระมัดระวัง ไม่อยากให้ชามาสะดุ้งตื่น

“พี่มินไม่สบายหรือเปล่าคะ?”เสียงหวานๆ เอ่ยถาม

“ไม่นี่คะมินสบายดี”ตอบแบบงงๆ ไม่เข้าใจที่มาที่ไปของคำถามนัก “คุณน้ำถามทำไมคะ?”

“ก็พี่มินถอนใจบ่อยๆ”

“อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะมินก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย”

ร่างสูงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรคงไม่ใช่เรื่องสมควรนัก หากจะเอ่ยออกไปว่า ‘มินกำลังคิดเรื่องของคุณน้ำอยู่’ หรือ ‘คุณน้ำคบกับผู้หญิงได้ไหมคะ?’

“ถ้าพี่มินอยากได้คนรับฟังน้ำพร้อมนะคะ” เสียงหวานเสนอตัวออกมา ชาลิสาไม่ชอบเลยที่เห็นอีกคนทำหน้าเครียดขึ้งเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่า จึงอยากแบ่งเบาเท่าที่จะเป็นไปได้

‘บางทีเราก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลืออะไรมากไปกว่าใครสักคนที่พร้อมจะรับฟัง และเข้าใจเรา’ – นักเขียนนิรนาม

“ขอบคุณค่ะ”มินตราซาบซึ้งกับข้อเสนอนั้น จึงผุดรอยยิ้มบางๆ ออกมากับความใจดีของผู้หญิงคนนี้ ที่ทำให้เธอตกหลุมรักมากขึ้นเรื่อยๆทุกครั้งที่เจอ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้จึงเอ่ยถามออกไป“คุณน้ำใจดีกับทุกคนแบบนี้เหรอคะ?”

“ไม่หรอกค่ะ” สาวสวยปฏิเสธแล้วยิ้มบางๆ “น้ำแค่เชื่อเซนส์ของตัวเองมากกว่าค่ะ”

เซนส์?

เธอทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย

“แล้วเซนส์คุณน้ำบอกว่าอะไรคะ?”

ชาลิสาหัวเราะเบาๆกับคำถามแสนตรงไปตรงมานั้น

“ไม่บอกค่ะความลับ”

หืม?

สาวร่างสูงทำหน้าเหลอหลาก่อนหัวเราะตามหล่อนไปด้วย ไม่รู้ทำไมเวลาอยู่ใกล้สาวสวย เธอถึงได้อารมณ์ดีง่ายนัก

หลังเสียงหัวเราะจางหายคนอายุน้อยกว่าก็ถามบ้าง

“วันนี้พี่มินมีธุระต่อหรือเปล่าคะ?”

“ไม่ค่ะ”

“อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะคะ?”เอ่ยปากชวน เพื่อเป็นการตอบแทนคนใจดี

“มินไม่อยากรบกวนมินเกรงใจค่ะ”

“คือน้ำอยากให้ดูผลงานที่น้ำเคยออกแบบเผื่อว่าพี่มินจะเปลี่ยนใจไม่อยากจ้างน้ำ จะได้ยกเลิกไปหาคนใหม่”สาวสวยเอ่ยเสียงเรียบแฝงความจริงจัง ยกเรื่องงานมาบังหน้าซึ่งน่าจะเป็นข้ออ้างที่ดูดีในการชวนทานข้าวเย็นด้วยกัน

แบบนี้ก็มีด้วย

มินตราหลุดขำเบาๆกับตรรกะที่ชาลิสาคิดไม่เหมือนคนทั่วไป ที่ส่วนใหญ่จะอยากได้งานได้เงินตาลุกวาวไม่มีทางยอมปล่อยงานหลุดมือไปง่ายๆ แน่

เธอครุ่นคิดไม่กี่วินาทีจึงเอี้ยวมองคนที่นั่งเบาะข้างๆ ในขณะที่รถหรูจอดติดไฟแดงห่างจากหมู่บ้านของอีกฝ่ายไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร

“งั้นมินรบกวนด้วยนะคะ”

“ยินดีมากค่ะ”สาวสวยเผยอรอยยิ้มชวนคนมองใจละลายออกมา

ตึกตัก! ตึกตัก!

หัวใจของสาวเพรียวเต้นกระหน่ำกระแทกซี่โครงจนน่ากลัว รีบกลืนน้ำลายลงลำคอที่แห้งผาก เพื่อข่มความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาชาลิสาเป็นสตรีเพียงไม่กี่คนที่ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นเวลาอยู่ใกล้

ใจเย็นๆหน่อยมินตรา

รีบเตือนตัวเองให้สงบจิตใจลงก่อนที่จะหลุดทำอะไรเงอะๆ งะๆ ออกไป

ชาลิสาปลุกชามาให้ตื่นอย่างอ่อนโยนกดรีโมทเปิดประตูรั้วบ้านให้เบนซ์คันหรูเข้าไปจอดภายในโรงรถ จากนั้นหล่อนจูงมือลูกสาวเดินนำเพื่อนใหม่เข้าไปนั่งสนทนาภายในบ้าน

“คุณยายขาคุณตาขา” ชามาส่งเสียงเรียก วิ่งไปหาคุณยายกับคุณตา ที่นั่งเล่นอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกผวากอดเข่าประจบประแจงเช่นทุกวัน

จงรักยิ้มกว้างที่เห็นหลานตัวน้อยหลังไม่เจอมาตลอดทั้งวัน

“วันนี้ซนหรือเปล่าลูก?”

“ชามาไม่ซนสักหน่อย”

“ไม่ซนน้อยล่ะสิหุหุ” คุณยายเอียงหน้าหอมสองแก้มของหลาน

ชามาหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี

“มาให้ตากอดหน่อย”ชยันต์พูดขอกับภรรยา แล้วรับหลานมาอุ้มบนตัก ก่อนกอดรัดฟัดเหวี่ยงอีกฝ่ายบ้าง

เด็กน้อยหัวเราะเสียงลั่นไม่ต่างจากเป็นศูนย์กลางแห่งความสุขของครอบครัว ทันทีที่ย่างเท้าเข้าบ้าน

ท่าทางพ่อแม่คุณน้ำจะรักหลงหลานสาวน่าดู

มินตรามั่นใจแบบนั้นด้วยเด็กหญิงน่ารักน่าเอ็นดู แม้แต่เธอก็อดรักไม่ได้ตั้งแต่เห็นครั้งแรก

เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝือขณะก้าวตามชาลิสาไปหาคนทั้งสองที่เล่นกับหลานสาวอยู่

หวังว่าพ่อแม่คุณน้ำจะไม่ดุนัก

“พ่อคะแม่คะนี่พี่มินที่น้ำเคยเล่าให้ฟังค่ะ” สาวสวยพูดแนะนำขึ้น หลังนั่งอยู่บนโซฟายาวในห้องรับแขกภายในบ้านตกแต่งอย่างเรียบง่าย ตู้โชว์มีของตั้งเพียงไม่กี่ชิ้นบ่งบอกชัดว่าทั้งหมดเพิ่งย้ายมาอยู่ไม่นาน

มินตรายกมือทำความเคารพชยันต์กับจงรักอย่างนอบน้อมด้วยไม่อยากเสียคะแนนต่อหน้าพ่อแม่ของสาวเจ้า

โบราณสอนไว้ว่า...‘หนาวผู้หญิง อิงผู้ใหญ่’ แต่ในเคสนี้ อาจต้องเพิ่ม ‘อิงลูกสาว’ เข้าไปด้วย

“สวัสดีค่ะคุณอา”

“สวัสดีครับ” /“ไหว้พระเถอะหนู” พ่อแม่ของหล่อนทักตอบอย่างมีเมตตา

“น้ำชวนพี่มินทานข้าวเย็นกับเรานะคะว่าจะคุยเรื่องงานกันด้วยค่ะ” สาวสวยบอกกล่าวกับบุพการี

พอได้ยินคำว่า ‘งาน’ สองสามีภรรยามองหน้ากันเลิกลั่กก่อนหันไปถามลูกสาว ด้วยไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนแม้แต่น้อย

“งานอะไรเหรอลูก?”มารดาถามอย่างสงสัย

“นั่นสิ”คนเป็นพ่อพูดบ้าง

สาวสวยชำเลืองมองสาวร่างสูงที่นั่งเก้าอี้ข้างๆก่อนโยนภาระในการตอบคำถามมาให้

“ให้พี่มินเป็นคนเล่าดีไหมคะ?”

“ค่ะ”มินตรารับคำ สบตากับผู้ใหญ่ทั้งสอง แล้วเล่าถึงเรื่องที่ชวนหล่อนมาร่วมงานกับ MinTra รวมถึงสัญญาการทำงานอย่างละเอียด กินเวลาไปหลายนาที

“ก็ดีนะลูก”ชยันต์พยักหน้าเห็นชอบ

“ตั้งใจทำงานนะลูกแม่รู้ว่าน้ำเองก็อยากทำแบบนี้มาตลอด” คนเป็นแม่กล่าวให้กำลังใจออกมา ก่อนหันไปยังแขกสาวแล้วเอ่ยปากฝากฝัง “ยังไงฝากดูแลน้ำด้วยนะคะหนูมิน ถ้างานมีอะไรไม่ถูกใจต้องแก้ไข ก็คุยกันปรึกษากันดีๆ”

“ค่ะคุณอา” สาวหน้าคมรับคำ

“คุยกันไปก่อนนะแม่ขอตัวไปเข้าครัวก่อน ไม่เกินชั่วโมงก็ทานข้าวกัน” จงรักพูด หลังมองนาฬิกาที่สมควรไปเตรียมอาหารเย็นได้แล้ว

“ค่ะ”เธอรับคำเบาๆ อย่างเกรงใจ รู้สึกคลายความตื่นเต้นลงไปพอสมควร

“เดี๋ยวน้ำเอาสมุดวาดรูปมาให้ดูนะคะ”หล่อนบอกกับแขกสาว

“ค่ะ”สาวเท่พยักหน้า

“ไม่ทราบว่าหนูมินทำแบรนด์นี้มานานหรือยังครับ?” ชยันต์ถามอย่างสนใจอยากรู้ว่าบริษัทของหญิงสาวใหญ่โตขนาดไหนด้วยไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนอันเนื่องจากไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารนัก

“สองปีกว่าค่ะ”

“เจาะตลาดสินค้าของผู้หญิงเท่านั้น”เขาถามต่อ

“ใช่ค่ะ”

ชามาที่นั่งฟังผู้ใหญ่จนเบื่อลงจากตักคุณตามาหาร่างสูง พลางดึงมือให้ลุกขึ้น

“ป้ามินขาเล่นกันนะ”

เอาไงดีล่ะเนี่ย?

มินตราทำหน้าลังเลนึกเกรงใจบิดาของเจ้าของบ้านไม่น้อย ด้วยเกรงจะเป็นการเสียมารยาท

“เล่นกับชามาเถอะครับแกไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น” ชยันต์พูดขึ้นมาก่อนอย่างเข้าใจ

“งั้นมินขออนุญาตนะคะ”เธอบอกกับเขา ซึ่งยิ้มแทนคำตอบ แล้วส่งคำถามไปยังเพื่อนตัวน้อย “ชามาจะเล่นอะไรคะ?”

หญิงสาวลุกยืนเต็มความสูงเดินตามเด็กน้อยที่ดึงแขนไปยังโซนของเล่นที่จัดวางอยู่ใกล้ๆ

“ตัวต่อค่ะ” หนูน้อยตอบทรุดตัวลงนั่งพับเพียบบนพรมใหญ่ที่ปูไว้สำหรับนั่งเล่นโดยเฉพาะ

ตัวต่อ?

สาวร่างสูงนั่งขัดสมาธิกับพื้นพรมอย่างไม่ขัดเขินเหลือบมองตัวต่อบ้านที่ยังประกอบไม่เสร็จสมบูรณ์ เหลือบมองเพื่อนตัวน้อยหยิบกล่องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ของLEGO มาเปิดออก เผยให้เห็นชิ้นส่วนที่เหลือ

“ป้ามินต่อบ้านให้ชามาทีนะคะ”ร้องขอเสียงอ่อยๆ

“เอ่อ ได้ค่ะ”มินตราตอบกึ่งรับกึ่งสู้ ไม่ถึงกับมั่นใจนัก ก่อนขอตัวช่วย “ชามามีคู่มือไหมคะ?”

“นี่ค่ะ”

ชามาคว้าแผ่นพับกระดาษสีที่เธออ่านไม่ออกให้คนตรงหน้าแล้วนั่งมองอย่างใจจดใจจ่อ อยากเล่นบ้านหลังนี้มาเป็นอาทิตย์ แต่มารดาไม่ค่อยว่างจึงต่อไม่เสร็จสักที

มินตรากางคู่มือออกมาอ่านพยายามทำความเข้าใจ แล้วควานหาชิ้นส่วนเพื่อต่อให้เป็นรูปร่าง อาทิ ผนัง หลังคาหน้าต่าง ฯลฯ

LEGO ของชุดบ้านหรือสิ่งก่อสร้าง มีจำนวนชิ้นเยอะกว่ากันดั้มมาก ทว่าต่อง่ายกว่าไม่สลับซับซ้อนเท่ากับกันพลากันดั้ม แค่หยิบเสียบให้ถูกตำแหน่งก็พอนับเป็นความเพลิดเพลินที่แตกต่างกันพอสมควร

ทว่าสิ่งที่ได้รับหลังต่อเสร็จไม่ต่างกันคือ ความสุข ความภูมิใจ และมีจินตนาการ รวมถึงฝึกทักษะการใช้มืออย่างคล่องแคล่ว

“อ้าว! พี่มินไปไหนคะ?” ชาลิสาถามบิดา หลังไม่เห็นสาวร่างสูงนั่งอยู่ที่โซฟา

ชยันต์โบ้ยตาไปยังโซนของเล่นที่สาวสองนั่งเล่นกันเงียบๆ โดยชามานั่งเกาะขาของสาวเท่อย่างสนิทสนม ขณะที่อีกคนกำลังควานหาชิ้นตัวต่อตามคู่มืออย่างจริงจัง...ราวกับกำลังทำภาระกิจสำคัญมาก

“อยู่โน่นไง”

หล่อนมองตามแล้วหัวเราะเบาๆ ในลำคออย่างพอใจ ทรุดนั่งที่โซฟา วางสมุดวาดเขียนสามเล่มและกล่องเครื่องประดับที่ตั้งใจจะเอามาให้มินตราดูบนโต๊ะ ไม่คิดจะไปขัดจังหวะความสุขของสองเพื่อนต่างวัย

ชาลิสาอดยิ้มพรายออกมาไม่ได้ที่เห็นชามาถูกชะตากับมินตราเหลือเกิน ชนิดไม่เคยแสดงกับใครแบบนี้มาก่อนยอมให้อุ้มให้หอม เกาะแข้งเกาะขาติดแจ

เพื่อนเล่นของชามาหรือเนี่ย...ข้ามรุ่นมากเลยนะคะลูก

“ทำไมชามาถึงติดหนูมินนัก?”คนเป็นบิดาเปรยขึ้นลอยๆ อย่างไม่เข้าใจ ด้วยหลานสาวตัวน้อยจัดเป็นเด็กขี้อาย โดยเฉพาะกับคนแปลกหน้าถ้าคนไม่คุ้นเคยเข้าใกล้บางทีก็ปล่อยโฮออกมาเลย “ปกติชามาสนิทกับคนง่ายที่ไหน”

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะเจอกันวันแรกก็ยอมให้พี่มินอุ้มแล้ว” สาวสวยก็ไม่แน่ใจเรื่องนี้เหมือนกัน

สงสัยจะเสน่ห์แรงสาวน้อยสาวใหญ่ถึงได้ติดกันนัก

หล่อนคิดในใจแบบติดตลก

“ไปช่วยหน่อยไหมลูกท่าทางคุณมินจะไม่ถนัดเหมือนกัน” เขาบอกกับลูกสาว

“ค่ะ” ร่างบางยิ้มกว้างเดินไปทรุดนั่งล้อมวง เพื่อร่วมเล่นกับสองสาวต่างวัย “แม่เล่นด้วยคนได้ไหมคะ?”

ชามาเอี้ยวมองมารดาแล้วพยักหน้างึกๆ เธออยากให้บ้านหลังนี้เสร็จเร็วๆ...อยากเล่นจะแย่แล้ว

กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง!

เสียงมือถือของมินตราดังขึ้นขยับตัวดึงมือถือมาดูชื่อคนโทรเข้า เมื่อเห็นว่าเป็นนุ่น

โทรมาทำไมอีกเนี่ย

เธอนึกในใจอย่างเบื่อๆก่อนกดไม่รับสายแล้วปิดเครื่อง ด้วยรู้ว่า นางแบบสาวจะต้องโทรมาตามจิกอีกหลายรอบ เก็บอุปกรณ์สื่อสารแล้วเล่น LEGO ต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทำแบบนี้เป็นด้วยเหรอ?

ชาลิสานึกแปลกใจจึงอดถามไม่ได้

“ไม่รับสายเหรอคะ?”

“ไม่ค่ะ” อีกฝ่ายตอบแล้วยิ้มน้อยๆ ออกมา “มินอยากอยู่เล่นกับชามามากกว่า”

เนื้อหอมเกินไปหรือเปล่า

สาวสวยเดาได้ทันทีว่าคนโทรมาน่าจะเป็นผู้หญิง แต่ไม่ใช่ธุระที่จะเอ่ยถามไถ่ไต่สวนจึงเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นแทน สายตามองไปยังตัวต่อตรงหน้า

“ต่อเร็วกว่าน้ำอีกนะคะเนี่ย”หล่อนเอ่ยชมสาวร่างสูง ที่เงยหน้ามาสบตากัน “ขอน้ำดูคู่มือด้วยสิคะพี่มิน”

“อ๋อ ค่ะ” เธอหยิบแผ่นคู่มือที่วางบนตักมากางแผ่บนพรมแบ่งให้อีกฝ่ายมองเห็นด้วย

“ถึงตรงไหนแล้วคะ?”

“ตรงนี้ค่ะมินหาชิ้นนี้ไม่เจอ” มินตราพูดเหมือนบ่น กวาดตาหาชิ้นส่วนของตัวต่อที่วางรอบตัวเอื้อมหยิบตัวที่คิดว่าใช่ขึ้นมาดู ก่อนส่ายหน้าอย่างผิดหวัง แล้ววางลง เพื่อหาชิ้นใหม่

ชาลิสาคว้าชิ้นส่วนพลาสติกที่วางอยู่ใกล้ตัวขึ้นมาเทียบกับแบบในคู่มือ

“นี่หรือเปล่าคะ?”

“ใช่ค่ะ” อีกคนตอบอย่างร่าเริงชี้ไปยังจุดที่ต้องเสียบ “ตรงนี้เลย”

ชาลิสาเสียบตัวต่อชิ้นนั้นลงที่ตัวบ้านที่ประกอบชั้นสองใกล้เสร็จ แล้วหันไปชมแขกสาวกับลูกสาว

“ป้ามินเก่งนะคะชามาบ้านใกล้เสร็จแล้ว”

“ใช่ค่ะป้ามินเก่งมาก” หนูน้อยเอ่ยชมอย่างจริงใจ

“ชมแบบนี้ชามาคงอยากให้มินต่อให้เสร็จวันนี้เลยมั้งคะ?” เธอแกล้งพูดแซวเด็กน้อย

“ค่ะ” คนถูกถามพยักหน้าเร็วๆอย่างไร้เดียงสา

ผู้ใหญ่สองคนจึงหัวเราะออกมาพร้อมกัน

“ถ้าวันนี้ต่อไม่เสร็จมินจะได้กลับบ้านไหมคะ?” สาวร่างสูงแกล้งเอ่ยถามคนเป็นแม่

“ก็แล้วแต่พี่มินสิคะ”หล่อนแกล้งตอบหน้าตายบ้าง

ถ้างั้นมินไม่รีบต่อแล้วเผื่อคุณน้ำจะยอมให้ค้างคืนที่นี่

สาวเท่คิดเจ้าเล่ห์ในใจ

“แต่น้ำคิดว่าพี่มินควรกลับบ้าน เดี๋ยวจะมีคนเป็นห่วง” สาวสวยพูดดักคอออกมาเสียก่อน

โห...รู้ได้ไง!

มินตราทำหน้าตกใจยกมือขึ้นลูบต้นคอแบบเขินๆ

“แย่จัง! คุณน้ำรู้ทันเสียแล้วว่า มินคิดอะไรอยู่”

สาวหวานหัวเราะเบาๆกับความขี้เล่นของคนตรงหน้า ที่พอรู้จักตัวจริงแล้ว...ต่างจากภาพที่เคยจินตนาการไว้ลิบลับ

นึกไม่ถึงว่าจะมีนิสัยแบบเด็กๆเยอะขนาดนี้

จากนั้นผู้ใหญ่สองคนก็รวมหัวกันไปควานหาชิ้นส่วนไป โดยมีชามาคอยเป็นกองหนุนหลายครั้งที่สองสาวสัมผัสมือกันแบบไม่ตั้งใจ

“ขอโทษค่ะ”สาวผมสั้นพึมพำเบาๆ รีบชักมือออกทันที ประหม่าตื่นเต้นทุกครั้งที่แตะต้องเนื้อนิ่มของอีกฝ่าย

“ไม่เป็นไรค่ะ”หล่อนยิ้มบางๆ ออกมา บอกไม่ถูกว่า มีความสุขเพราะอะไรรู้แต่ว่าวันนี้เป็นวันที่ใบหน้าสวยของชาลิสาเปื้อนรอยยิ้มมากที่สุด...ในรอบหลายเดือน

ชยันต์สังเกตสีหน้าท่าทางของลูกสาวดูมีความสุขจึงคลายความกังวลลงไปมาก 

เข้ากันได้ดีแบบนี้ทำงานน่าจะไม่มีปัญหา

OoXoO

ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ

และขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ทำให้เรื่องนี้ติด BEST SELLER ในเวลาอันสั้น ทำลายสถิติทุกเรื่องของไรท์ค่ะ ^^

หนังสือจองได้ถึง 8 เม.ย.นะคะ พิเศษตรงที่มีทั้งปกแข็งและปกอ่อนค่ะ เฉพาะปกแข็งมีแถมพ่วงกุญแจน่ารักๆ ด้วยนะคะ

นาง ^^

OoXoO




Create Date : 05 เมษายน 2561
Last Update : 5 เมษายน 2561 17:50:27 น. 0 comments
Counter : 567 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

นิ้วนาง-เดียนา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี


[Add นิ้วนาง-เดียนา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com