ที่ทำงานผมก็มีคนรุ่นใหม่ ความคิด ความอ่านโอเคมากเลยครับ ส่วนรุ่นเก่า ๆ เกษียณกันไปเกือบจะหมดแล้ว

ผมรู้สึกแปลกใจกับหลายๆ เรื่องแล้วยอมรับว่าปวดหัว เพราะอยู่ตรงกลางระหว่างคนสองรุ่น คนอื่นเจออย่างไรผมไม่ทราบแต่ที่ผมเจอคุยง่าย ใช้เหตุผลหน่อย ถ้าแถเขาก็จี้คือคุณแถไม่ได้ว้างั้นเหอะ

อีกอันที่ยืนยันได้ คือ "ถ้าพวกเขาไม่สนใจอะไรแล้ว จะตัดทิ้งไม่พูดถึง ไม่สนใจและไม่หันไปมองอีกเลย" ดังนั้นถ้าเด็กมันสนใจอะไร พวกดนตรีไทย หรืออะไรที่เป็นวัฒนธรรมก็อย่าบ้าบอให้มากนัก แล้วก็มาบ่นทีหลังว่าเด็กสมัยนี้ไม่สนใจวัฒนธรรมไทย ก็ตอนที่เขาสนใจคุณก็ไม่ไล่เขา ด่าเขา ทำไมไม่พูดคุยดีๆ พูดคุยสื่อสารไม่ได้แสดงว่าขาดทักษะในด้านการสื่อสาร มันก็แค่นั้นครับ

โลกเปลี่ยนไป
คนรุ่นเราเองก็ต้องเปลี่ยนตาม

ผมยังบอกลูกเลยครับ
ว่ายุคสัมยของพ่อมันเก่าแล้ว
ล้าหลังแล้ว

อนาคตประเทศต้องฝากไว้ในมือคนรุ่นเรานี่แหละ

แม้แต่คนไทยยังไม่รักกันอายเขมรมั๊ยหละนั่น

อรุณสวัสดิ์ครับ

เวลาพูดถึง "ความรัก"
เรามักจะมองแต่ความรักแบบหนุ่มสาวอย่างเดียว
จริงๆมันมีอีกหลายรูปแบบและหลากมิติเลยครับ

สวัสดีค่ะ

ช่วงนี้เหนื่อยจริงๆค่ะ
เหนื่อยกับหลาบๆอย่างนประเทศเรานี่แหละค่ะ


ต้นไม้เยียวยาเราได้ค่ะ

อาจารย์เต๊ะ ไป รพ มาครับ วันนี้ 2 รพเลย
ยังเวียนหัวไม่หายเลยครับ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเม้นท์นะครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ

ตอนนี้มีหลายเจนจริงๆครับความคิดความอ่านก็แตกต่างกันไปที่เหมือนกันก็คือทุกคนรักชาติบ้านเมืองทั้งนั้น อาจจะมากบ้างน้อยบ้างทัศนคติอาจจะไม่ตรงกัน
แต่ยังไงก็ต้องสามัคคีกันไว้ให้มากนะครับ