|
==I'm hi5 on line==
ตอนนี้ up load hi5 ได้ประมาณ 80% แล้วค่ะ
กำลังสนุกเลย
รู้จักกันได้เพิ่มอีกที่ //penny2may.hi5.com นะคะ
Create Date : 24 สิงหาคม 2551 | | |
Last Update : 24 สิงหาคม 2551 10:45:58 น. |
Counter : 692 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
"เนื้อเพลงฟากฟ้า บ่าววี" แด่คูก้า
ฝากฟ้า - บ่าววี*
มองฟ้าค่ำคืนนี้ฟ้าไม่เปลี่ยนสีมีแสงจันทรา มองดาวที่เกลื่อนฟากฟ้านับร้อยลายตาพาใจหวั่นไหว คิดถึงคนที่เรารักคิดถึงเธอมากคิดถึงกว่าใคร เธอนั้นอยู่แสนไกล เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอคนดี**
โอ้ฟ้าจ๋า ฟ้าค่ำคืนนี้ช่วยบอกเธอที ว่าข้าคิดถึง
โอ้จันทร์เอ๋ย โอ้จันทราช่วยถามเธอสิว่า
เธอคิดถึงข้าบ้างไหม
โอ้ดาวเอ๋ย เฉลยคำสัญญา
ช่วยบอกเธอว่าฉันนั้นรักเธอ (ซ้ำ *,**)
(ฟังแพลงนี้แล้วร้องไห้คิดถึงลูกชาย นายคูก้า)
Create Date : 17 เมษายน 2551 | | |
Last Update : 17 เมษายน 2551 21:22:29 น. |
Counter : 911 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
"ขอไว้อาลัย..แด่คูก้า..หมาตัวโปรด"
วันนี้คูก้าลูกรัก..พุดเดิ้ลทอยตัวน้อย..หนัก 4 โล..เพศผู้..สีน้ำตาล เกิดวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2549 จากเราไปวันที่ 19 มีนาคม 2551.. สุนัขจากฟาร์ม เมืองชลบุรี.. จากเราไปด้วย "โรคพยาธิในเม็ดเลือดแดง.." เกลียดโรคนี้จัง อาการระดับ 4 คือระดับรุนแรงสุด ด้วยระยะเวลาแสดงอาการป่วยเพียง 5 วัน
ลูกแข็งแรง ไฮเปอร์ ร่าเริง สดใส แสนรู้ ตัวหอม นิ่ม ขนสวย นุ่ม ลักษณะดี คอยปกป้องน้อง ๆ ไม่ให้ใครมารังแก วิ่งรวดเร็ว เป็นพี่ใหญ่ในบ้าน ฉายานาม ไอ้เข้ หรือตี๋ใหญ่
ประมาณปลายปีที่แล้ว ลูกเป็นจ้ำ ตามตัว ไปหาหมอ หมอบอกว่า ช้ำเพราะเล่นกัน ให้ยามาทา + กิน
ระยะเวลาเดียวกันลูกมักจะทำก้นกระตุกหลาย ๆ ครั้งติดกันต่อวัน เหมือนอยากผสมพันธ์ (กระเด้า ๆ) พาไปหาหมอ หมอให้ยาลดความอยาก และบอกว่าโตเป็นหนุ่ม
ครั้งนี้รู้ตัวเมื่อวันเสาร์ตอนเย็น ลูกเดินย่อง ๆ ลูกนอนไม่หลับตา ไม่กินข้าว ต้องให้อาหารทางหลอดยา กินเองไม่ใหว ทำตัวงอ ๆ เดินแบบไม่มีแรง ตาไม่สดใส คืนนั้นร้องเอ๊ง ๆ ตั้งแต่ตี 3 พ่อแม่คอยกอดก็จะหยุดร้อง
ตอนเช้าวันอาทิตย์พาไปวิ่งเล่นที่สวนสาธารณะแก้มลิง ลูกร่าเริงมาก วิ่งสุดแรง ไปไกล ๆ คอยกันหมาตัวอื่นไม่ให้เข้าใกล้น้อง ๆ คอยเป็นเพื่อนเวลาหมูหวานลงเล่นน้ำในอ่างเก็บน้ำ กินข้าวกับพ่อกับแม่ กินไก่ย่างไชยา เจ้าประจำ
ตอนเย็นวันอาทิตย์ ลูกซึม เดินย่อง ๆ ไม่หลับ เราคิดว่าลูกเพลีย เพราะเล่นเหนื่อย ปล่อยให้นอนสบาย
เช้าวันจันทร์ดูอาการยังไม่หายเพลีย พาไปหาหมอ หมอบอกว่าไม่มีอาการแสดงว่าป่วยเป็นอะไร ตาตอบสนองดี เหงือกแดง ขยำตัวก็ไม่ร้อง ไม่ดิ้น เจ้าของวิตกไปเองหรือเปล่า และขอเจาะเหลือดดู จะรู้ผลอีกวันหนึ่ง 6 โมงเย็น
เช้าวันอังคารไปทำงานใจตุ่ม ๆ ต่อม ๆ ภาวนาขออย่าให้ลูกเป็นอะไร ขอให้ผลเหลือดปกติ เจ้านายชวนไปงานเลี้ยง ก็ปฏิเสธบอกว่าติดธุระ ใกล้ 6 โมงแล้ว นั่งรออยู่ออฟฟิต ไม่อยากกลับบ้าน กลัวว่าหมอโทรมาแล้วจะฟังได้ยินไม่ถนัด
หมอโทรมาบอกว่าผลเหลือดปกติ แต่..(ไม่ชอบคำนี้เลย) พบพยาธิในเลือด พบมากด้วย แต่ผลเลือดดี จึงให้มาฉีดยาได้เลย เรารีบโทรบอกแฟน ให้รีบพาลูกมาฉีดยา
หมอฉีดยาให้ บอกว่ายาแรงนะ ลูกอาจจะซึม และมีเลือดไหลทางปากและจมูก ไม่ต้องตกใจ.. คืนนั้น ลูกไม่มีอาการอะไร เราวางใจ เพราะฉีดยาแล้ว แรงด้วย หายแน่ลูกชั้น นอนข้าง ๆ กันเลย สบายแฮ..
เช้ามาลืมตาเห็นลูกยืนมองหน้าเราอยู่ ลูบหัวลูก ลูบตัว บอกลูกว่ามานอนกับแม่มา..ลูกนอนลงอย่างว่าง่าย..มีแต่ดวงตาที่มองซ้าย มองขวา เหมือนจะเก็บไว้ในความทรงจำ..แต่แม่ไม่รู้ แม่เห็นลูกนอนลงว่าง่าย แม่ปล่อยให้นอน แม่รีบไปทำงานหาเงิน..ก่อนออกจากบ้าน บอกลูกว่า เจอกันตอนเย็นนะลูก แม่จะซื้อนมกล่องมาให้กินเยอะ ๆ เลย..
ตอนบ่ายแฟนโทรมาบอกว่าลูกนอนอยู่ที่ระเบียง อ่อนเปลี้ยเพลียแรงกว่าวันก่อน ๆ จึงรีบให้พามาหาหมอ.. หมอขอเอาตัวไว้ ให้น้ำเกลือ.. ผ่านไป 1 ชม. โทรหาหมอ หมอบอกว่าลูกชัก.. แต่ฉีดยาให้แล้ว..แก้ปวด และให้น้ำเกลือต่อ เขาหลับอยู่ การหายใจปกติ.. เราใจชื้น..คิดว่าถึงมือหมอแล้ว..ดีขึ้นแล้วด้วย..ทำงานต่อ..
ขากลับรีบไปหาลูก..หมอบอกว่าเขาหลับอยู่ เราไม่อยากกวน จึงว่าจะยืนดูห่าง ๆ เพราะลูกไม่หลับมาหลายวันแล้ว.. พอลูกลืมตา หมอบอกว่าตื่นแล้วให้เข้าไปดู
ลูกลืมตา หางไม่กระดิก หายใจต่อเนื่อง.. หมอบอกว่าแปลก เห็นเจ้าของก็ไม่กระดิกหาง.. เราถามว่าเขาจะหายใช่ใหมคะ หมอบอกว่า น่าจะดีขึ้น เพราะเหงือกก็แดง หายใจปกติ..
เราบอกหมอว่าขอให้อยู่กับหมอจนกว่าร้านจะปิด และจะมารับกลับไปดูแลเอง แต่เราก็เห็นสีหน้าว่าหมอก็ไม่แน่ใจว่าหากร้านปิดแล้ว เราเอาเขากลับมาจะเกิดอาการอะไรหรือไม่ เราก็คิดว่าจะพาไปฝากที่คลินิก 24 ชม.ใกล้ ๆ บ้านอีกแห่งหนึ่ง
เราขอตัวกลับ บอกว่า หายเร็ว ๆ นะลูก เดี๋ยวแม่มารับ อีก 3 ชมเอง
กลับบ้านมานั่งร้องไห้ สงสารลูก..ที่ต้องเจ็บตัว..
ผ่านไป 1 ชม. หมอโทรมา..เราเห็นหน้าจอโทรศัพท์ ว่าเบอร์หมอ..เราตกใจ..ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่..
หมอบอกว่า คูก้าจากเราไปแล้วนะ.. เค้าชัก.. หลังจากที่เรากลับออกมาไม่นาน หมอช่วยปั้มหัวใจ แต่ไม่สำเร็จ.. เราร้องไห้ หนักเลย..
ต่อมาตั้งสติ ออกไปรับลูก เอากลับมาบ้านก่อน ตั้งสติก่อน รับไม่ไหว เร็วเกินไป
ลูกยังตัวอุ่น ๆ อยู่เลย ขนนิ่ม สวยเหมือนเดิม ตัวหอม ไม่มีท่าทีว่าป่วยเลย ลูกชั้น..
แฟนกอดลูก เป็นครั้งสุดท้าย พร้อมร้องไห้ไปด้วย เราโทรบอกแม่เรา แม่แฟน พี่ชายแฟน พี่สาวแฟน ทุกคนที่รักคูก้า บอกเขาว่า คูก้าจากเราไปแล้ว
พาลูกไปวัด ไปทั้ง ๆ ที่ลูกตัวอุ่น ๆ หาที่ดี ๆ ให้ลูกนอนหลับสบาย...หมดเวร หมดกรรมแล้วนะลูก..ขอให้ไปสู่ชาติภพที่ดี ๆ เถิดนะลูกนะ
เราสองคนพ่อและแม่ และน้อง ๆ หมูหวาน ท็อฟฟี่ และดุ๊กดิ๊ก รักลูกมาก..และจะระลึกถึงลูกตลอดไป
**ไว้จะเอารูปลูกสุดที่รักตัวนี้มาโชว์นะ วันนี้ไม่มีแรงเลย คงจะเข้าใจนะ
Create Date : 19 มีนาคม 2551 | | |
Last Update : 19 มีนาคม 2551 22:12:58 น. |
Counter : 515 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|