Bloggang.com : nongmalakor : เวียดนามกลาง สนุกกว่าที่คิด .. (วันที่ 2 บานาฮิลล์... Ba Na Hills)

เวียดนามกลาง สนุกกว่าที่คิด .. (วันที่ 2 บานาฮิลล์... Ba Na Hills)

ย้อนดูวันที่ 1 คลิ๊กเลย

วันจันทร์ที่ 20 พ.ค.62

07.30 น. ลงมากินอาหารเช้าที่โรงแรม (ค่าที่พักโรงแรมรวมอาหารเช้า)

ไลน์อาหารชั้นบนเป็นพวกเครื่องดื่ม

ชั้นกลางเป็นผลไม้

ชั้นล่างวางพวกแก้วน้ำ จาน ถ้วยกาแฟ

ถัดไปเป็นขนมปัง

มี 2 ชนิด แบบแผ่นกับแบบยาวๆแล้วหั่นเป็นท่อนๆ พร้อมเครื่องปิ้งขนมปัง แล้วก็แยมสัปปะรด เนย ขนมปังอร่อยดีครับ ชอบแบบหั่นเป็นท่อนๆ กรอบนอกนุ่มใน

ส่วนอาหารหลัก สั่งได้ทุกอย่างที่อยู่ในเมนู ผมไม่ได้ถ่ายรูปเมนูมา มีให้เลือกเยอะ สั่งได้ไม่จำกัด อิ่มเมื่อไหร่ค่อยหยุดสั่ง

ของผมเฝอเนื้อเส้นเล็ก

เสิร์ฟมาพร้อมผัก พริก มะนาว รสชาติไม่ต้องปรุงเลยครับ อร่อยมาก

ของแฟน เฝอหมูเส้นมาม่าเวียดนาม ใส่ไข่ดาวมาด้วย

แปลกดี เส้นมาม่า รสชาติเค้าคล้ายๆบ้านเรา เหมือนมาม่าหมูสับ แต่ของเรากลิ่นจะแรงกว่า

สั่งไข่+เบค่อนมาตบท้าย

ยังไม่รวมผลไม้ ขนมปังอีก อิ่มสนิท ใครไม่อิ่มสามารถสั่งอาหารเพิ่มในเมนูได้ครับ แต่แค่นี้ก็คุ้มค่าโรงแรมแล้ว

ของสมาชิก

08.00 น.เดินทางจากโรงแรมไปสุสานของพระเจ้าไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) กันก่อน เรานัดรถตู้ให้มารับเราเวลา 08.00 น. มาตรงเวลาเป๊ะ

จากโรงแรมเดินทางไป Tomb of Khai Dinh หรือสุสานจักรพรรดิไคดิงห์ ใช้เวลาประมาณ 30 นาที

08.30 น. ถึงสุสานจักรพรรดิไคดิงห์ ยื่นบัตรผ่านประตูที่เราซื้อแบบชุดเมื่อวานยื่นให้ได้เลยครับ

ทางเดินขึ้นสุสานได้รับการตกแต่งเป็นบันไดมังกรอันโอ่อ่าที่จะพาคุณขึ้นไปสู่ลานชั้นหนึ่ง

จากนั้นมีบันไดต่อไปยังลานชั้นสองที่เรียงรายด้วยรูปปั้นหินของช้าง ม้า ข้าราชการทหารและพลเรือน กลางลานมีแผ่นจารึกเขียนด้วยอักษรจีน นิพนธ์โดยพระเจ้าเบ๋าได่ เพื่อรำลึกถึงพระบิดาของพระองค์ ส่วนด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์

ข้างบนเป็นเพียงสุสานเดียวที่มีการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันออกเข้ากับสถาปัตยกรรมตะวันตก ด้วยทรงเป็นจักรพรรดิในราชวงศ์เหวียนพระองค์เดียวที่ได้เดินทางไปประเทศฝรั่งเศส สุสานแห่งนี้สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี โดยใช้เวลาก่อสร้างนานถึง 11 ปี พระเจ้าไคดิงห์เป็นพระบิดาบุญธรรมของพระเจ้าเบ๋าได่ ทรงครองราชย์อยู่ 9 ปี ในยุคที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครอง

ตรงลานชั้น 2 บรรดาสาวๆได้รูปไปกันเยอะเลย

ได้เวลาขึ้นไปด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์ ภายในมีการตกแต่งอย่างสวยงามด้วยการใช้กระเบื้องสีปูพื้นจิตรกรรมฝาผนังภาพมังกรในม่านเมฆขนาดใหญ่ที่วาดโดยใช้ศิลปินที่เขียนภาพด้วยเท้า ประดับอยู่บนเพดานกลางห้องโถง ส่วนทางซ้ายและขวาเป็นภาพเฟรสโกอันเต็มไปด้วยสีสันที่ตกแต่งด้วยการฝังกระจกสีและกระเบื้องนับพันชิ้น แสดงถึงเรื่องราวมากมายของสัตว์ ต้นไม้ และดอกไม้ ตลอดจนรูปปั้นสำริดขนาดเท่าองค์จริงของพระเจ้าไคดิงห์ ซึ่งสร้างที่ฝรั่งเสศในปี พ.ศ. 2465 ตั้งอยู่บนยกพื้นด้านบนของสุสาน

สวยจริงๆครับ

เดินชมภายใน ลงมาลานชั้น 2 เก็บรูปอีกนิดหน่อย

ด้านซ้ายมือมีอาคารขายของที่ระลึกจำหน่ายด้วยครับ

เราอยู่ที่พระราชวังเทียนดิงห์ประมาณ 1.30 ชม. ได้เวลาเดินทางไปต่อ

09.50 น.ถึงสุสานจักรพรรดิมินห์มาง (Tomb of Minh Mang) ระยะทางจากพระราชวังเทียนดิงห์ถึงสุสานจักรพรรดิมินห์มางใช้เวลาประมาณ 15 นาที ไม่ไกลครับ
ยื่นบัตรจากเมื่อวานเข้าไปได้เลย

ร้านค้าจำหน่ายของที่ระลึกอยู่ข้างหน้าเลย

อากาศยามสายๆที่นี่ ร้อนพอๆกับเมืองไทยเลยครับ ประมาณ 38 องศา

เดินถ่ายรูปเหงื่อเต็มตัว นึกว่าแอบไปแช่น้ำอีก

นางแบบผมกลัวที่ไหนละ

ร้อนไม่ร้อนดูช่างภาพ เหงื่อเต็มหลังเลย

ขออนุญาตก๊อป ข้อความทั้งหมดจากคุณหนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) จากกระทู้รีวิวพันทิป ระเอียดมาก ข้อมูลแน่นปึ๊ก คลิ๊กเลย ขอบคุณสำหรับข้อมูลจากคุณ หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) มา ณ ที่นี่ด้วยครับ

เมื่อเดินผ่านประตูชั้นนอก พวกเราก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ร่มรื่นของป่าสนเขียวขจี ที่ครอบคลุมทั่วพื้นที่อันกว้างใหญ่ของราชสุสานแห่งนี้...ถัดมาก็จะถึงลานทางเดินใหญ่ ที่มีรูปสลักหินของเหล่าข้าราชบริพาร ทั้งขุนนางฝ่ายบู๊ (ทหาร) และฝ่ายบุ๋น (พลเรือน) ยืนเรียงรายทั้งสองข้างตามโบราณราชประเพณีครับ ตรงส่วนนี้ผมไม่ได้ถ่ายรูปมานะครับ

ต่อมาเป็นอาคารใหญ่หลังแรกที่อยู่หน้าลานรูปสลักหินแห่งนี้ ก็คือ “พลับพลาศิลาจารึก” (Bi Dinh) ตามโบราณราชประเพณี พระราชโอรสผู้เถลิงราชย์เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ จะต้องเป็นผู้ร่างข้อความเฉลิมพระเกียรติอดีตจักรพรรดิผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย เพื่อทำเป็นศิลาจารึกประกาศพระเกียรติคุณ ณ ราชสุสานดังนั้นข้อความบนจารึกประกาศพระเกียรติคุณในพลับพลาแห่งนี้ จึงเป็นบทพระราชนิพนธ์ของจักรพรรดิเถี่ยวตรี (Thieu Tri) พระราชโอรสของจักรพรรดิมิ่งห์หมาง

ส่วนที่เป็นลานกว้างลดระดับเป็นชั้นๆ ตรงกลางปูหินสีเทาเป็น “ลาดพระบาท” ในสมัยโบราณถือว่าเป็นทางเสด็จเฉพาะขององค์จักรพรรดิ

ทางเสด็จดังกล่าว จะตรงดิ่งยาวไปยัง “วิหารซุงอัน” (Sung An Temple)

ซึ่งเป็นที่ตั้งพระป้ายดวงพระวิญญาณ ของจักรพรรดิมิ่งห์หมาง

สถาปนิกของราชสำนักเมืองเว้ ออกแบบราชสุสานแห่งนี้โดยคำนึงถึง “ความสมดุลและสมมาตร” เป็นหลักนะครับ ดังนั้นอาคารทุกหลัง ประตูทุกแห่งจะอยู่ตรงกันเป็นแนวเดียวเสมอ...จากช่องประตูทางเข้าวิหารซุงอัน เราจึงสามารถมองย้อนกลับไปเห็นพลับพลาศิลาจารึก ที่อยู่ในแนวเส้นตรงเดียวกันพอดี

“วิหารซุงอัน” คือการจำลองแบบ “วัดเถเหมี่ยว” (The Mieu) ในพระราชวังจักรพรรดินั่นเองอ่ะครับ แม้แต่ function ของอาคารนี้ ก็เป็นที่สำหรับเซ่นสรวงดวงพระวิญญาณอดีตจักรพรรดิเช่นเดียวกัน

วิหาร Sung An ยูเนสโกขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกด้วย

ถัดจากวิหารซุงอันไปด้านหลัง ก็จะมีเนินสูงอันเป็นที่ตั้งของ “หมิงโหลว” (Minh Lau) ซึ่งมีความหมายว่า “พลับพลาเรืองโรจน์” ใช้เป็นที่ประทับของจักรพรรดิมิ่งห์หมาง ในขณะที่เสด็จมาควบคุมการก่อสร้างราชสุสานแห่งนี้

ด้านหลังพลับพลาหมิงโหลว เป็นสระน้ำกว้างใหญ่รูปครึ่งวงกลมเหมือนพระจันทร์เสี้ยว อันเป็นที่มาของชื่อ “สระพระจันทร์แรกรุ่น” (Tan Nguyet) ซึ่งฟังดูสุดจะโรแมนติกมากๆเลยอ่ะครับ...แถมบริเวณรอบสระแห่งนี้ ยังเต็มไปด้วยต้นสนเขียวขจี สร้างบบรยากาศที่น่ารื่นรมย์

จากตรงเนินฝังพระบรมศพ หากเรามองย้อนกลับไป ก็จะเห็น “พลับพลาเรืองโรจน์” สว่างสดใสสมชื่อ จนเกิดเงาสะท้อนในสระพระจันทร์แรกรุ่น หากเราเดินอยู่บนพื้นดิน ย่อมไม่รู้สึกว่าสระน้ำกับเนินสุสานแห่งนี้จะมีความหมายอะไรพิเศษ แต่ถ้าเรามองจากเบื้องบนแล้ว จะเห็นว่าแบบแปลนเนินสุสานนั้น ทำเป็นรูปวงกลมซึ่งหมายถึง “ดวงอาทิตย์” และสระน้ำรูปพระจัทร์เสี้ยวนี้ก็ย่อมหมายถึง “ดวงจันทร์” อย่างไม่ต้องสงสัย...

เมื่อสัญลักษณ์ทั้งสองอย่างมาอยู่รวมในที่เดียวกัน จึงหมายถึง “สุริยันจันทรา” จุดศูนย์รวมของสิริมงคลและความเจริญรุ่งเรือง ตามความเชื่อของจีนโบราณนั่นเองล่ะครับ...โห ต้องขอคารวะสถาปนิกผู้ออกแบบสุสานแห่งนี้จริงๆเลยล่ะครับ สุดยอดมากๆ

สะพานไม่เกี่ยวนะครับ แต่อยู่ตรงบริเวณสระน้ำ

ภายในสุสานมีบางจุดไม่ให้ถ่ายรูป จะมีเจ้าหน้าที่ยืนเฝ้าอยู่ ถ่ายได้เฉพาะที่เค้าไม่ห้าม ได้มา 2 รูป

หลังจากนั้นได้เวลาเดินกลับไปขึ้นรถ

ตัวกิเลน อยู่หน้าประตู จะทำตู้กระจกล้อมรอบ

11.00 น.เดินทางไปบานา ฮิลล์ ประมาณชั่วโมงครึ่ง ให้พนักงานขับรถแวะร้านอาหาร Local สมาชิกอยากกินเฝอ

12.30 น.น้อง Cong พนักงานขับรถจัดให้ร้านนี้ Local จริงๆ แต่ไมใช่ Local แบบนี้ รู้จักเปล่า Local อ่ะ Local แนวชิคๆ ที่ร้านดังๆในหมู่คนท้องถิ่นนิยมกินกัน แต่ยังไม่ดังในโซเชียล

จะว่าไปเมนูก็หลากหลาย มีให้เลือกเยอะ แต่สั่งอะไรไปบอกหมดเกือบทุกอย่าง

อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง กินกันตายไปแล้วกันครับ

อันนี้อร่อยสุด

อิ่มแล้วเดินทางต่อ ประมาณครึ่งชั่วโมง

13.00 น.ถึง Ba Na Hills

คืนนี้เรานอนบน Ba Na Hills 1 คืน

โรงแรมที่พัก ชื่อ Mercute Bana Hills French Village

มีรถบริการมา Ba Na Hills ราคาตามป้ายเลยครับ

ติดต่อซื้อบัตรขึ้นกระเช้าตรงนี้ (จุดนี้เป็นจุดเฉพาะของลูกค้าโรงแรมที่พักบนเขาบาน่าฮิลล์เท่านั้น จะไม่ปะปนกับทัวร์หรือลูกค้าทั่วไป)

ได้บัตรแล้วต่อแถวขึ้นกระเช้า

กระเช้านั่งได้ไม่เกิน 8 คน กรุ๊ปผม 1 กระเช้าพอดี แน่นไปหน่อย กระเช้าละ 4 คนกำลังดี ไม่ต้องเบียดกัน กระเช้าขอเค้านั่งกี่คนก็ได้ครับ ไม่เกิน 8

รอกระเช้าไม่นาน

กระเช้านี้ได้รับรองว่าเป็นกระเช้าที่ยาวที่สุดในโลก และได้สถิติอะไรอีกไม่รู้ 3 อย่าง

ยิ่งสูงวิวยิ่งสวย ผ่านน้ำตกด้วย

บ้านเค้าสร้างกระเช้าไฟฟ้า ไม่เห็นต้องทำลายป่า ก็สร้างได้ แถมป่าไม้เค้ายังอุดมสมบูรณ์กว่าบ้านเราอีก

หลายๆที่บ้านเราน่าจะสร้างบ้างเนอะ

นั่งเพลินๆ 15 นาทีใกล้ถึงข้างบนแล้ว

ถึงแล้ว กระเช้าไม่น่ากลัว มีหวาดเสียวนิดหน่อยตอนออกตัว ระหว่างกระเช้าเคลื่อนตัวไม่มีสั่น แกว่งให้หวาดเสียว จะมีช่วงรอยต่อที่สั่นนิดหน่อย ถือว่าปลอดภัยไม่อันตราย

ขึ้นมาแล้วติดต่อตรงด้านหน้าก่อน แล้วถึงค่อยลากกระเป๋าขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไป Check in ยังตึกที่เราพัก

ได้ห้องพักแล้วพร้อมคูปองอาหารมื้อเช้าตามจำนวนคนเข้าพัก

ห้องผม 3211

จากจุด Check in ต้องเดินไปตึก ลียง

ไม่ไกลครับ ส่วนภายในตัวตึก ต้องใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้า ใครไม่ได้พัก เข้าภายในตัวตึกไม่ได้ เป็นส่วนตัวดี

เข้าตึกมาเป็น Lobby ไว้ตอน Check out ด้านข้างมีลิฟต์ไว้ขึ้นห้อง 1 ตัว

ได้คีย์การ์ดมา 1 ใบ มีเจ้าหน้าที่หิ้วกระเป๋ามาส่งถึงห้อง

เข้าห้องคีย์การ์ดเสียบเปิดไฟ มีปรอทวัดอุณหภูมิให้ด้วย

มองตรงเข้าไป มีโต๊ะทำงานให้ 1 ชุด พร้อมโคมไฟ

ภายในห้องไม่กว้างมากแต่ก็ไม่แคบเกินไป ข้างในห้องมีเตียงคู่ขนาด 3.5 ฟุตให้ 2 เตียง มีหมอนให้เตียงละ 2 ใบ ผ้าปูเตียง ผ้าห่ม สะอาดไม่มีคราบใดๆ เบาะนอนสบายดี

หัวเตียงแต่งเรียบๆ มีรูปภาพ 1 รูป ข้างๆมีโต๊ะวางของให้ข้างละ 1 ตัวพร้อมโคมไฟหัวเตียง

ปลายเตียงมีทีวีแขวนผนัง 1 เครื่อง ภายในห้องเป็นปูนฉาบธรรมดาทาสีขาวอมเหลือง ไฟสลัวๆ ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

หมายถึงไฟในห้องนะครับ

มองจากภายในห้องไปยังประตู

ด้านขวามือเป็นตู้เสื้อผ้า ตู้ใหญ่ 1 ตู้ ชั้นล่างสุดมีตู้เย็นพร้อมเครื่องดื่มต่างๆไว้บริการ เสียเงินต่างหาก

ชั้นบน มีขนมขบเคี้ยว มาม่าคัพ เวียดนาม พร้อมเหล้า 2 ขวด เสียเงินต่างหากเหมือนกัน ส่วนน้ำเปล่าให้ฟรี 2 ขวด

ภายในตู้ มีเสื้อคลุมอาบน้ำให้ 2 ชุด

ร่ม 1 คัน

เตารีดพร้อมโต๊ะรีดผ้า 1 ตัว รองเท้าแตะ 2 คู่พร้อมตู้เซฟ

ด้านข้างเตียงเป็นส่วนของห้องน้ำหน้าห้องน้ำมีซิงค์ล้างหน้าพื้นหินอ่อน มีกระจกให้ 1 บาน

บนชั้นวางของมีชุด Amenities พวกแปรงสีฟัน สบู่ ผ้าเช็ดมือให้ 1 ชุด

ชั้นล่างมีผ้าเช็ดตัว 2 ผืนกับไดร์เป่าผม 1 เครื่อง

เข้าไปดูห้องน้ำกันบ้าง แยกเป็น 2 ห้อง ระหว่างห้องอาบน้ำกับห้องส้วม ห้องเป็นกระจกฝ้าทั้ง 2 ห้อง ไม่มีกลอนล็อกประตูทั้ง 2 ห้อง

ชอบห้องน้ำแยกกับห้องส้วม

ไม่ต้องรอกัน

ห้องส้วมไม่แคบเกินไป เป็นชักโครกพร้อมสายชำระ พร้อมกระดาษทิชชู่

ส่วนห้องน้ำ มีเรน ชาว์เวอร์ กับฝักบัว น้ำไหลแรงดี มีทั้งน้ำร้อนและน้ำเย็น ไม่ปลื้มตรงให้ที่วางของเล็กนิดเดียว เรียกว่าวางอะไรไม่ได้เลย ส่วนที่ไม่ปลื้มอีกอย่างคือประตูไม่กันน้ำ อาบน้ำทีน้ำกระเด็นออกมาหน้าห้อง

สรุป ห้องดูอับๆทึบๆไปหน่อยแต่ไม่มีกลิ่นใดๆ ห้องไม่กว้าง ไม่แคบ จัดเนื้อที่ได้ดี ห้องน้ำสะอาดแต่น้ำกระเซ็นออกทางประตูได้ อุปกรณ์ พวกไดร์เป่าผม เตารีด ชุดอาบน้ำมีให้ครบ น้ำไหลแรงตลอดวัน ส่วนไฟ 24 ชม.แอร์ ประมาณเที่ยงคืนปิด เหมือนส่วนกลางเป็นคนคุมระบบแอร์ ถามห้องสมาชิกก็บอกเหมือนกันว่าตอนกลางคืนเค้าปิดแอร์ ตรงนี้ไม่ค่อยโอ ส่วนความสะอาดอยู่ในเกณฑ์พอใช้ได้ ที่นอนไม่แข็งไม่นิ่มเกินนอนหลับสบายดี ตื่นมาไม่ปวดหลัง ผ้าห่ม ปลอกหมอน ผ้าเช็ดตัวต่างๆ สะอาดไม่คราบใดๆ แสงสว่างไฟในห้องดูมัวๆ ไม่สว่าง ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ โดยรวมเต็ม 5 ให้แค่ 3.5

หลังจากเก็บของเสร็จสมาชิกนัดลงไปถ่ายรูปข้างล่างกัน ที่บานา ฮิลล์ มีมุมให้ถ่ายรูปเยอะมาก เดินหามุมถ่ายรูปกันเพลินเลย ตรงไหนก็สวยไปหมด

เดินมาถึงตรงนี้นักท่องเที่ยวยังกับมด

เป้าหมายเราคือ Golden Bridge สะพานที่มีมือ ต้องนั่งกระเช้าลงไป เราเหมารวมค่าที่พัก ค่ากระเช้าไปกี่รอบก็ได้ ไว้หมดแล้วไม่ต้องเสียเพิ่มใดๆ

ตัวนี่กระเช้าเล็กกว่าขาขึ้นมาครั้งแรก

Roller coaster เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเล่น

ใกล้ถึงสถานี Golden Bridge แล้ว

ลงกระเช้าเจอฝูงมนุษย์

รอเย็นๆให้นักท่องเที่ยวที่ไม่ได้ค้างกลับไปก่อน ค่อยกลับมาถ่ายรูปบนสะพาน ตอนนี้ไป สวนดอกไม้ Le Jardin d’ Amour

ทางผ่าน

เดินต่อไป

ถึงแล้ว สวนดอกไม้ Le Jardin d’ Amour

ตรงโซนนี้ โซนโปรดของสาวๆเค้าเลย เดินถ่ายรูปกันเป็นชั่วโมง

ผมปล่อยให้สาวๆเค้าถ่ายรูปในสวนกันไป ส่วนผมไปเดินที่ Golden Bridge ดีกว่า

สมหวังดังใจ Golden Bridge เห็นนักท่องเที่ยวแล้วเดินกลับไปที่สวนแทบไม่ทัน

สมาชิกยังเพลิดเพลินถ่ายรูปในสวนกันอย่างเมามัน ส่วน Golden Bridge ยังหนาแน่นเหมือนเดิม

เราอยู่ในสวนถึงห้าโมงเย็น

เดินไปไหว้พระองค์ใหญ่ก่อน

ได้เวลาเดินไปสะพาน Golden Bridge

นักท่องเที่ยวที่ไม่ได้ค้างบนนี้เริ่มทยอยกลับเหลือแต่นักท่องเที่ยวที่ค้าง

คนน้อยลงไปเยอะเลย

ถ่ายรูปประมาณ 40 นาทีได้เวลากินข้าวแล้ว กลับไปนั่งกระเช้าไฟฟ้าสถานีเดิม

ถึงข้างบนเดินไปยังห้องอาหาร

มื้อเย็นร้านจะเปิดเหลือแค่ 3 ร้าน เป็นแบบบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติ จะมี 2 ร้านเหมือนๆกัน ร้านด้านในจะสำหรับคนที่จองหรือพวกกรุ๊ปทัวร์ ส่วนร้านด้านหน้า Walk in อีกร้านเป็นแบบ A La Carte สมาชิกเลือกแบบ บุฟเฟ่ต์ ครับ

ส่วนราคาคนละ 380,000 ดองต่อท่าน

อาหารมีให้เลือกเยอะอยู่เหมือนกัน

ไลน์อาหาร ถาดแรก เป็ดอะไรไม่รู้ อร่อยดีเหมือนกันไม่เหม็นสาบแต่แห้งไปหน่อยกับปลาหมึกย่าง กลิ่นหอมแต่เนื้อหวานน้อยกว่าบ้านเรา ปลาหมึกเดินไปเติมหลายรอบอยู่เหมือนกัน

ถัดมาเหมือนหมูอะไรก็ไม่รู้ ไม่เค็มมาก จานนี้ก็อร่อย กับเนื้อย่าง ไม่ค่อยอร่อย จืดไปหน่อย

ถัดไปเป็นพวกซอสต่างๆ มีซอสบาบีคิวพอกินได้ไม่ถึงกับอร่อย นอกนั้นไม่ผ่าน

ถัดไปซุปต่างๆ ไม่ได้ชิม แฟนบอกครีมซุปอร่อย มีต้มยำด้วยแต่รสชาติยังไม่ใช่ ส่วนเบค่อนไม่เค็มมากเดินวนไปหลายรอบอยู่เหมือนกัน

ข้ามมาอีกไลน์ มีเฝอ สปาเก็ตตึ้ ต่างๆ

ไลน์นี้มีพวกพริกดอง กระเทียมดอง พริกสด เครื่องเคียงต่างๆ ไม่ได้ชิมเลยครับ

ถัดมาเป็นกุ้งเทมปุระ แป้งเค้าแปลกๆดีใส่งาขาแต่ก็พอกินได้ อร่อยอยู่ อีกจานเป็นปอเปี๊ยะทอด นี่ก็อร่อย

ไลน์ตรงกลางเป็นพวกผักต่างๆพร้อมน้ำสลัดมีให้เลือกเยอะเหมือนกัน เยอะเลือกไม่ถูกเลยไม่ได้ชิม

กาแฟกับน้ำชาก็มีให้ดื่ม

มาดูอาหารกันต่อ มีปลาอะไรก็ไม่รู้ เนื้อแน่นแต่นุ่มดี รสชาติออกเค็มๆมันๆ อร่อยเหมือนกัน

หมู 3 ชั้นรวนเค็ม (ไม่แน่ใจ) ให้มาเป็นชิ้นใหญ่ๆอย่างนี้เลย เต็มปากเต็มคำดี รสชาติเค็มๆติดหวานนิดๆ จานนี้เลิฟเลย

มาดูผลไม้กันบ้าน มีเท่าที่เห็นนั้นแหละครับ ลำไยยังหวานสู้บ้านเราไม่ได้ แต่ชอบมะม่วงอร่อยดี

ขนมปังมีให้เลือกเยอะมากทั้งวางบนไลน์และเป็นถาดติดผนัง ไม่ได้ชิมซักชิ้น ท้องไม่มีที่ใส่แล้ว

น้ำส้ม น้ำเปล่า น้ำชา ส่วนน้ำแข็งจะใส่กระติกไว้ให้เราไปตักเอง

ไอศรีมก็มี พอกินได้แต่ไม่ค่อยอร่อย

พวกผลไม้อบแห้งต่างๆ ผมชอบกล้วงอบแห้งเอามาใส่ไอติมเป็น topping อร่อยดี

ชีสกับแฮมต่างๆ

นี่อะไรมั่งก็ไม่รู้ ไม่ได้ชิม ถ่ายรูปมาให้ดูเฉยๆ

อาหารญี่ปุ่นก็มา ไม่ได้ชิมเหมือนกัน

ผักผัดใส่ซอสที่ชอบ มีเท่าที่เห็น ไม่ได้แตะเหมือนกัน

อาหารทั้งหมดมีเท่านี้ ถือว่าเยอะพอสมควร มีถูกปากบ้างไม่ถูกปากบ้างแล้วแต่ลิ้นใครลิ้นมัน รสชาติโดยรวมๆจะออกกลางๆ เน้นเค็มๆมันๆ ห้องสะอาด อาหารพอเริ่มพร่องมีเติมมาตลอด บริการถือว่าโอเคระดับหนึ่ง ห้องกว้าง สะอาด ราคาไม่สูงจนน่าเกลียด รับได้ ส่วนร้านอาหารแบบ A La Carte ไม่ได้ใช้บริการเลยไม่รู้ว่าเป็นไง

ตักมาชิมอย่างละนิดละหน่อย ถือว่าโอเค

อิ่มแล้วได้เวลากลับเข้าห้อง พรุ่งนี้ไปเที่ยวฮอยอันกันครับ คลิ๊กเลย

สรุป ค่าใช้จ่ายมีซื้อขนมกินนิดหน่อย นอกนั้นค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าเดินทางอยู่ในงบกองกลาง ถ้ามีรายละเอียดจะมาลงให้อีกที ตอนนี้ข้อมูลอยู่กับน้องคนจัดทริปครับ

Create Date : 09 มิถุนายน 2562

Last Update : 21 มิถุนายน 2562 13:28:32 น.

4 comments

Counter : 1016 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณKavanich96, คุณnewyorknurse

น่าสนุก ห้องอาหารดูสะอาดเป็นระเบียบและการตกแต่งเก๋ค่ะ

รูปเยอะดีค่ะ ดูเพลินเลย

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 9 มิถุนายน 2562 เวลา:18:19:01 น.

นั่งดูภาพเพลิน.... อาหารที่เวียดนามผมว่า พอได้นะ..

ผมมีความเห็นเดียวกันว่า การสร้างกระเช้าไมจำต้องตัดไม้ แบบที่เขาขู่กัน
คงเป็นด้านผลประโยชน์ บางอย่างแฝงอยู่ของไทยเลย

ดูง่าย ๆ ที่ดอยสุเทพ รถแดง..แฝง ภูกระดึง คนหาบเขาคงกลัวคนตกงาน
บางทีก็อ้างขยะจะเยอะ โถ..ปัญญาแค่นี้แก้ไขไม่ได้

สรุปแล้วเที่ยวเวียดนาม ผมก็ชอบไป แม้จะเวียนหัว มอไซค์หน่อย 555

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 9 มิถุนายน 2562 เวลา:19:47:04 น.

ขอบคุณที่แบ่งปัน

โดย: Kavanich96

วันที่: 11 มิถุนายน 2562 เวลา:4:07:24 น.

มาเที่ยวด้วยค่ะ

โดย: newyorknurse

วันที่: 12 มิถุนายน 2562 เวลา:2:18:52 น.