::

 

เป็นธรรมเนียมส่วนตัวมาหลายสิบปี
กับการไปดูหนังคนเดียวในวันสุดท้ายของปี
ด้วยรอบสุดท้ายที่พอหนังจบ, เดินออกมาก็ปีใหม่พอดี
และปีนี้ ก็ตั้งใจเช่นนั้นกับ little women
::
จริง ๆ มีคนส่งข้อความมาถามว่า
จะไปสวดมนต์ข้ามปีหรือเปล่า..
เป็นคำถามที่ไม่ได้ยินมานานแล้ว
เพราะคนคุ้นเคยจะรู้ว่า ไม่ไปหรอก
...
เมื่อก่อน นานแล้วล่ะ เคยไปอยู่ 2 ปีติดนะ
แต่เจอความแออัด เจอความวุ่นวายทางเสียง
เลยตัดสินใจ กลับไปดูหนังคนเดียวเหมือนเดิมเหอะ
เพราะอย่างไรก็สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนอยู่แล้ว
...

จะว่าไป เทศกาลก็ "หยุดมีความหมาย" ในใจมานานมาก
เหมือนว่าทุกวันก็เหมือนกัน
.
.
.
แต่ก็นั่นแหละ
ตราบใดที่ยังหลุดไม่พ้นสังคม
การส่งการ์ดปีใหม่ การโทรไปหาเพื่อนรุ่นพี่
การส่งไลน์ "สวัสดีปีใหม่" ก็ยังคงต้องทำอะเนอะ

บ่นในวันก่อนวันสุดท้ายของปี 2019, เฉย ๆ 


 

Finally:) ปูปรุง ได้กล่าวไว้ว่า
::
‘การเดินทางของชีวิต เราต่างก็เหนื่อยกันทั้งนั้น
และคงจะไม่มีใครกล้าพูดได้เต็มปากหรอกว่า
เส้นทางสายนี้ช่างสวยงาม และเต็มไปด้วยความสุข
มีคำเปรียบเทียบที่น่าคิดว่า…
คนขลาด คือคนที่ไม่กล้าออกเดินทาง
คนอ่อนแอ มักตายไประหว่างทาง
คนแข็งแกร่งเท่านั้นที่ไปถึงจุดหมาย
แล้วตัวเราล่ะ อยากเป็นนักเดินทางแบบไหน’
(ความแข็งแกร่งที่ว่านั้น ฉันว่า
เขาคงไม่ได้หมายถึง แค่เรื่องของร่างกายเพียงอย่างเดียว
แน่นอน)