Group Blog
กรกฏาคม 2560

 
 
 
 
 
 
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
ยัยตัวร้าย สไตล์ลิส ตอนที่ 3


Smiley ตอนที่ 3 Smiley

เธอจำฉันไม่ได้ งั้นเหรอ..? Smiley

ถึงเวลาแนะนำตัวกับศิลปินแล้วแต่เอ๊ะ!!อิมแจบอมยังไม่รู้เลยว่า คิมฮันนา เป็นสไตล์ลิสฝึกหัดให้กับเขา จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้างน๊า.... “อินเทิร์น...มานี่เร็วเข้า” รุ่นพี่ซูอีเรียกให้ฮันนาเข้ามาในห้องอัดเสียงเพื่อจะแนะนำให้อิมแจบอมรู้จักแต่คิมฮันนากับไม่อยากเข้าห้องซะงั้น “อินเทิร์นนนนน...ไม่ได้ยินที่ฉันเรียกรึไงเข้ามานี่สิ Smiley” ทันทีที่ฮันนาเข้าห้องอัดเสียง อิมแจบอมก็กำลังอัดเสียงอยู่พอดี ฮันนาได้แต่ก้มหน้าก้มตาให้ต่ำลง แต่แล้วอิมแจบอมก็ละสายตาจากโน้ตเพลงไปสะดุดตากับการทำตัวลับๆล่อๆของฮันนาเข้า “นี่ แจบอม แกเป็นไรไป ทำไมหยุดละ” โปรดิวเซอร์จึงบอกให้อิมแจบอมพัก อิมแจบอมเดินออกมาจากห้องอัดเสียงแล้วเดินมาหารุ่นพี่ซูอี “นี่อินเทอร์สไตล์คนใหม่ของนาย” “อะไรน่ะยัยตัวจิ๋วนี่น่ะ Smiley” ฮันนาได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่อยากต่อกลอนกับจอมมารอย่างอิมแจบอม “ไม่เอาอ่ะ ให้ไปอยู่กับศิลปินคนอื่นสิ” “อะไรของนายแจบอม ฉันทำไม่ได้หรอกนี่เป็นคำสั่งของ พี่แบรรี่ เค้า” “แล้วทำไมต้องเป็น ยั..ย.. หมายถึง..ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ ตัวเตี้ยจะตาย Smiley” ฮันนาทนฟังอิมแจบอมพูดถากถางไม่หวั่น จึงเผญิชหน้ากับอิมแจบอมซะเลย... “ถึงฉันจะไม่สูง แต่ฉันมีความสามารถในด้านนี้ไม่แพ้คนสูงๆหรอกค่ะ คุณ อิม แจ บอม !! Smiley” ทั้งสองคนจ้องกันตาเขม้ง “งั้น...เอาเป็นว่ารู้จักกันแล้วร่วมงานกันได้แล้วนะ” แล้วอิมแจบอมเข้าห้องอัดเสียงต่อส่วนฮันนาก็ออกจากห้องอัดเสียง เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดของอิมแจบอมเขาจึงไม่ได้ไปออกรายการที่ไหน งานของฮันนาถึงเสร็จเร็ว ถึงเวลาเลิกงานแล้ว“ฮันนา..แกเป็นไงบ้าง แจบอมโอปป้าของฉันเค้าใจดีกับเธอใช่มั้ย...?” “ใจดีกับผีนะสิ Smiley ” “นี่ แกพูดแจบอมโอปป้าแบบนี้ได้ไง” “เฮ้ยยย...ฉันเหนื่อยมากเลยวันนี้เราไปกินไก่กับเบียร์นะ” “ได้สิ แต่แกแกช่วยเล่าเรื่องแจบอมโอปป้าให้ฉันฟังหน่อยสิ Smiley ” ยูจองผู้หลงไหลในเสน่ห์ของอิมแจบอมก็คอยพูดย้ำไปย้ำมาส่วนฮันนาได้แต่หลับหูหลับตาเดินไป แบบร่างที่ไร้วิญญาณ (น่าสงสารนาง คึคึ)ส่วนอิมแจบอมก็กลับถึงหอพักของเค้า เค้าไม่มีรูมเมทเพราะเค้าต้องการอยู่คนเดียวแบบส่วนตัว (ศิลปินก็เงี่ย โลกส่วนตัวสูง คงสูงพอๆกับส่วนสูงนาง ฮ่าๆๆ)อิมแจบอมล้มตัวลงนอน แต่จู่ๆ ภาพของคิมฮันนาก็ทำให้เค้าสะดุ้ง!! “อะไรวะเนี่ย Smiley ตามมาหลอกถึงในฝันเลยเหรอ อ้าจริงๆเลย” แล้วเค้าก็ลุกขึ้นจากที่นอนไปยังห้องน้ำ ในขณะที่เค้าล้างหน้าอยู่นั่นเค้าก็ดูตัวเองในกระจก แล้วเริ่มทำท่าวัดความสูงของฮันนา “ยัยนั่นคงสูงประมาณเท่านี้ละมั้ง..? หรือเท่านี่น่ะ เท่าหน้าอกงั้นเหรอ ?เหอะตัวเล็กซะมัด Smiley ” ส่วนฮันนาที่กำลังกินไก่กับเบียร์อยู่นั่น เธอได้จามอย่างแรง “ฮัดชิ่ว.... Smiley” “ฮันนาเป็นไรมั้ย แกไม่สบายเหรอ อากาศก็ไม่ได้เย็นสักหน่อย” “ไม่รู้สิ สงสัยมีคนคิดถึงฉันมั้ง คึคึ Smiley ” “อื้อออ ใครจะมาคิดถึงแก หรือว่า พี่คยองซู” “จะบ้าเหรอ Smiley ฉันกับพี่เค้าไม่ได้ป็นไรกันสักหน่อย” “แหมๆๆ ฉันเห็นหรอกนะข้อความที่พี่คยองซูส่งมาน่ะ” “นี่.. นี่แกแอบดูโทรศัพท์ฉันอีกแล้วเหรอ..?” “ตั้งใจทำงานนะครับ คึคึคึ แหวะ Smiley” “นี่เธอ ยูจอง หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ” ยูจองก็ล้อฮันนาเรื่องนี้จนฮันนาเขินมากส่วนพี่คยองซู ที่พูดถึงนี้ เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย เรียนกฎหมาย หล่อ รวยตามมาตรฐานหนุ่มในฝันของสาวๆ และที่สำคัญเป็นเพื่อนสมัยมัธยมกับอิมแจบอมอีกด้วย(โลกกล๊มกลมเนอะ คึคึ) หลังจากกินมื้อเย็นเสร็จแล้ว สองสาวก็แยกย้ายกลับบ้านและในคืนนั้นเอง “อินเทิร์นนนนนนนน!!!! เธอทำอะไรกับชุดฉัน ยัยเตี้ยยยยย!!! Smiley” “อ้ากกกกก.... Smiley” คิมฮันนาสะดุ้งตื่นกลางดึก กับฝันที่แสนจะน่ากลัว “อะไรกันทำไมถึงฝันแบบนี้นะ..ให้ตายสิ!!" และวันเวลาก็ผ่านไปเร็วเหมือนโกหก(คึคึคึ) 2 อาทิตย์ผ่านไป การฝึกงานของฮันนาก็มีเรื่องให้แก้ปัญหามากขึ้นๆ“อินเทิร์น... ชุดของฉันล่ะ ?” “อยู่นี้คะ.. แล้ววคุณจะใส่รองเท้าคู่นี้เหรอค่ะ ..? Smiley” “ทำไม.. ฉันใส่ไม่ได้เหรอ ?” “ฉันว่า..คุณ น่ า จะ...” “นี่ อินเทิร์น..เธออยากเป็นสไตล์ลิสให้ฉันหรืออยากเป็นแฟนฉันกันแน่ ? Smiley ” ฮันนาถึงกับสตั้นเพราะเขินกับสิ่งที่อิมแจบอมพูดกับเธอ ทำให้เธอยืนนิ่งอยู่กับที่และเธอก็สะอึกตามประสาอาการเขินของเธอส่วนอิมแจบอมก็เตรียมตัวเพื่อขึ้นเวที และได้หันมามองฮันนาแล้วหัวเราะเบาๆ “ฮึยัยบ๊องเอ้ยย ทำไมต้องเป็นเธอน่ะ..?”หลังจากอิมแจบอมขึ้นแสดงเสร็จก็รีบกับมาที่ค่ายทันที “น้ำผมล่ะ..?” “ฮันนา..น้ำของแจบอมละ..?” “คะ ? น้ำอะไรเหรอค่ะ ?” “อ่า..ให้ตายสิ Smiley” “อ่อ น้ำ อ่าเดี๋ยวฉันไปซื้อให้เดี๋ยวนี้ละค่ะ” ฮันนารีบวิ่งลงมาซื้อน้ำที่ค่าเฟ่ของค่ายแต่ด้วยความรีบ เธอจึงลืมถาม ว่าอิมแจบอมดื่มเครื่องดื่มอะไรทำให้เธอยืนคิดแล้วคิดอีก “อเมริกาโน่..หรือว่า คาปูชิโน ไม่ๆๆๆเอิ่มมม..? อ่า.. Smiley” เนื่องจากฮันนากำลังคิดเรื่องเครื่องดื่มของอิมแจบอมอยู่และมันก็กินเวลามาประมาณ 10 นาที และในตอนนั้นเอง “คาราเมลมัคคิอาโต้ ทีหนึ่งครับ Smiley”ฮันนาหันไปก็พบว่าคนที่สั่งเครื่องดื่มตัดหน้าเธอนั้น คืออิมแจบอมเอง “ทำไม ..ทำไมถึงมาเองละคะ..? ฉันกำลังสั่งให้ ให้...” “สั่งอะไรงั้นเหรออะไรที่เธอจะสั่งให้ฉัน..?” “คือ คา คารา..เมล..”อิมแจบอมได้ยื่นมือไปจับแขนของฮันนาอย่างแรง “นี่เธอ...เธอจำฉันไม่ได้จริงๆงั้นเหรอ..?? Smiley ” “คะ..? คุณว่าไงนะคะ”แล้วอิมแจบอมก็ปล่อยแขนของฮันนา “ว่าแล้วเชียว.. เธอมันความจำสั้นแถมยังตัวสั้นอีกด้วย ชิ Smiley” “คาราเมลมัคคิอาโต้ ได้แล้วค่ะ Smiley”อิมแจบอมจ่ายค่าเครื่องดื่มแล้วกลับไปยังห้องอัดเสียง ส่วนฮันนาก็ทำท่าสงสัยที่อิมแจบอมพูดหมายความว่ายังไง “อะไรของเค้า ทำไมถึงถามแบบนั่นน่ะ ก็เราไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย Smiley” ระหว่างที่อิมแจบอมเดินอยู่นั้นเค้าก็บ่นอยู่คนเดียวด้วยความหงุดหงิด“ทำไมยัยนั่น ถึ ง.... ทำไมเธอถึงจำฉันไม่ได้น่ะ ให้ตายสิ!!! Smiley "

เอ๊ะยังไงกัน ??  ใครจำใครไม่ได้กันน่ะแล้วอิมแจบอมรู้จักกับคิมฮันนาอย่างงั้นเหรอ แล้ว คยองซู ละเป็นใครมาจากไหนถึงได้สนิทกับฮันนาน่ะ ??  ว้าวววเรื่องนี้เริ่มสนุกขึ้นแล้วใช่มั้ยล่ะ..? อย่าลืม ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ Smiley




Create Date : 02 กรกฎาคม 2560
Last Update : 2 กรกฎาคม 2560 19:14:15 น.
Counter : 777 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3956197
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]