Group Blog |
ยัยตัวร้าย สไตล์ลิส ตอนที่ 3 ตอนที่ 3 เธอจำฉันไม่ได้ งั้นเหรอ..? ถึงเวลาแนะนำตัวกับศิลปินแล้วแต่เอ๊ะ!!อิมแจบอมยังไม่รู้เลยว่า คิมฮันนา เป็นสไตล์ลิสฝึกหัดให้กับเขา จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้างน๊า.... อินเทิร์น...มานี่เร็วเข้า รุ่นพี่ซูอีเรียกให้ฮันนาเข้ามาในห้องอัดเสียงเพื่อจะแนะนำให้อิมแจบอมรู้จักแต่คิมฮันนากับไม่อยากเข้าห้องซะงั้น อินเทิร์นนนนน...ไม่ได้ยินที่ฉันเรียกรึไงเข้ามานี่สิ ทันทีที่ฮันนาเข้าห้องอัดเสียง อิมแจบอมก็กำลังอัดเสียงอยู่พอดี ฮันนาได้แต่ก้มหน้าก้มตาให้ต่ำลง แต่แล้วอิมแจบอมก็ละสายตาจากโน้ตเพลงไปสะดุดตากับการทำตัวลับๆล่อๆของฮันนาเข้า นี่ แจบอม แกเป็นไรไป ทำไมหยุดละ โปรดิวเซอร์จึงบอกให้อิมแจบอมพัก อิมแจบอมเดินออกมาจากห้องอัดเสียงแล้วเดินมาหารุ่นพี่ซูอี นี่อินเทอร์สไตล์คนใหม่ของนาย อะไรน่ะยัยตัวจิ๋วนี่น่ะ ฮันนาได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่อยากต่อกลอนกับจอมมารอย่างอิมแจบอม ไม่เอาอ่ะ ให้ไปอยู่กับศิลปินคนอื่นสิ อะไรของนายแจบอม ฉันทำไม่ได้หรอกนี่เป็นคำสั่งของ พี่แบรรี่ เค้า แล้วทำไมต้องเป็น ยั..ย.. หมายถึง..ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ ตัวเตี้ยจะตาย ฮันนาทนฟังอิมแจบอมพูดถากถางไม่หวั่น จึงเผญิชหน้ากับอิมแจบอมซะเลย... ถึงฉันจะไม่สูง แต่ฉันมีความสามารถในด้านนี้ไม่แพ้คนสูงๆหรอกค่ะ คุณ อิม แจ บอม !! ทั้งสองคนจ้องกันตาเขม้ง งั้น...เอาเป็นว่ารู้จักกันแล้วร่วมงานกันได้แล้วนะ แล้วอิมแจบอมเข้าห้องอัดเสียงต่อส่วนฮันนาก็ออกจากห้องอัดเสียง เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดของอิมแจบอมเขาจึงไม่ได้ไปออกรายการที่ไหน งานของฮันนาถึงเสร็จเร็ว ถึงเวลาเลิกงานแล้วฮันนา..แกเป็นไงบ้าง แจบอมโอปป้าของฉันเค้าใจดีกับเธอใช่มั้ย...? ใจดีกับผีนะสิ นี่ แกพูดแจบอมโอปป้าแบบนี้ได้ไง เฮ้ยยย...ฉันเหนื่อยมากเลยวันนี้เราไปกินไก่กับเบียร์นะ ได้สิ แต่แกแกช่วยเล่าเรื่องแจบอมโอปป้าให้ฉันฟังหน่อยสิ ยูจองผู้หลงไหลในเสน่ห์ของอิมแจบอมก็คอยพูดย้ำไปย้ำมาส่วนฮันนาได้แต่หลับหูหลับตาเดินไป แบบร่างที่ไร้วิญญาณ (น่าสงสารนาง คึคึ)ส่วนอิมแจบอมก็กลับถึงหอพักของเค้า เค้าไม่มีรูมเมทเพราะเค้าต้องการอยู่คนเดียวแบบส่วนตัว (ศิลปินก็เงี่ย โลกส่วนตัวสูง คงสูงพอๆกับส่วนสูงนาง ฮ่าๆๆ)อิมแจบอมล้มตัวลงนอน แต่จู่ๆ ภาพของคิมฮันนาก็ทำให้เค้าสะดุ้ง!! อะไรวะเนี่ย ตามมาหลอกถึงในฝันเลยเหรอ อ้าจริงๆเลย แล้วเค้าก็ลุกขึ้นจากที่นอนไปยังห้องน้ำ ในขณะที่เค้าล้างหน้าอยู่นั่นเค้าก็ดูตัวเองในกระจก แล้วเริ่มทำท่าวัดความสูงของฮันนา ยัยนั่นคงสูงประมาณเท่านี้ละมั้ง..? หรือเท่านี่น่ะ เท่าหน้าอกงั้นเหรอ ?เหอะตัวเล็กซะมัด ส่วนฮันนาที่กำลังกินไก่กับเบียร์อยู่นั่น เธอได้จามอย่างแรง ฮัดชิ่ว.... ฮันนาเป็นไรมั้ย แกไม่สบายเหรอ อากาศก็ไม่ได้เย็นสักหน่อย ไม่รู้สิ สงสัยมีคนคิดถึงฉันมั้ง คึคึ อื้อออ ใครจะมาคิดถึงแก หรือว่า พี่คยองซู จะบ้าเหรอ ฉันกับพี่เค้าไม่ได้ป็นไรกันสักหน่อย แหมๆๆ ฉันเห็นหรอกนะข้อความที่พี่คยองซูส่งมาน่ะ นี่.. นี่แกแอบดูโทรศัพท์ฉันอีกแล้วเหรอ..? ตั้งใจทำงานนะครับ คึคึคึ แหวะ นี่เธอ ยูจอง หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ยูจองก็ล้อฮันนาเรื่องนี้จนฮันนาเขินมากส่วนพี่คยองซู ที่พูดถึงนี้ เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย เรียนกฎหมาย หล่อ รวยตามมาตรฐานหนุ่มในฝันของสาวๆ และที่สำคัญเป็นเพื่อนสมัยมัธยมกับอิมแจบอมอีกด้วย(โลกกล๊มกลมเนอะ คึคึ) หลังจากกินมื้อเย็นเสร็จแล้ว สองสาวก็แยกย้ายกลับบ้านและในคืนนั้นเอง อินเทิร์นนนนนนนน!!!! เธอทำอะไรกับชุดฉัน ยัยเตี้ยยยยย!!! อ้ากกกกก.... คิมฮันนาสะดุ้งตื่นกลางดึก กับฝันที่แสนจะน่ากลัว อะไรกันทำไมถึงฝันแบบนี้นะ..ให้ตายสิ!!" และวันเวลาก็ผ่านไปเร็วเหมือนโกหก(คึคึคึ) 2 อาทิตย์ผ่านไป การฝึกงานของฮันนาก็มีเรื่องให้แก้ปัญหามากขึ้นๆอินเทิร์น... ชุดของฉันล่ะ ? อยู่นี้คะ.. แล้ววคุณจะใส่รองเท้าคู่นี้เหรอค่ะ ..? ทำไม.. ฉันใส่ไม่ได้เหรอ ? ฉันว่า..คุณ น่ า จะ... นี่ อินเทิร์น..เธออยากเป็นสไตล์ลิสให้ฉันหรืออยากเป็นแฟนฉันกันแน่ ? ฮันนาถึงกับสตั้นเพราะเขินกับสิ่งที่อิมแจบอมพูดกับเธอ ทำให้เธอยืนนิ่งอยู่กับที่และเธอก็สะอึกตามประสาอาการเขินของเธอส่วนอิมแจบอมก็เตรียมตัวเพื่อขึ้นเวที และได้หันมามองฮันนาแล้วหัวเราะเบาๆ ฮึยัยบ๊องเอ้ยย ทำไมต้องเป็นเธอน่ะ..?หลังจากอิมแจบอมขึ้นแสดงเสร็จก็รีบกับมาที่ค่ายทันที น้ำผมล่ะ..? ฮันนา..น้ำของแจบอมละ..? คะ ? น้ำอะไรเหรอค่ะ ? อ่า..ให้ตายสิ อ่อ น้ำ อ่าเดี๋ยวฉันไปซื้อให้เดี๋ยวนี้ละค่ะ ฮันนารีบวิ่งลงมาซื้อน้ำที่ค่าเฟ่ของค่ายแต่ด้วยความรีบ เธอจึงลืมถาม ว่าอิมแจบอมดื่มเครื่องดื่มอะไรทำให้เธอยืนคิดแล้วคิดอีก อเมริกาโน่..หรือว่า คาปูชิโน ไม่ๆๆๆเอิ่มมม..? อ่า.. เนื่องจากฮันนากำลังคิดเรื่องเครื่องดื่มของอิมแจบอมอยู่และมันก็กินเวลามาประมาณ 10 นาที และในตอนนั้นเอง คาราเมลมัคคิอาโต้ ทีหนึ่งครับ ฮันนาหันไปก็พบว่าคนที่สั่งเครื่องดื่มตัดหน้าเธอนั้น คืออิมแจบอมเอง ทำไม ..ทำไมถึงมาเองละคะ..? ฉันกำลังสั่งให้ ให้... สั่งอะไรงั้นเหรออะไรที่เธอจะสั่งให้ฉัน..? คือ คา คารา..เมล..อิมแจบอมได้ยื่นมือไปจับแขนของฮันนาอย่างแรง นี่เธอ...เธอจำฉันไม่ได้จริงๆงั้นเหรอ..?? คะ..? คุณว่าไงนะคะแล้วอิมแจบอมก็ปล่อยแขนของฮันนา ว่าแล้วเชียว.. เธอมันความจำสั้นแถมยังตัวสั้นอีกด้วย ชิ คาราเมลมัคคิอาโต้ ได้แล้วค่ะ อิมแจบอมจ่ายค่าเครื่องดื่มแล้วกลับไปยังห้องอัดเสียง ส่วนฮันนาก็ทำท่าสงสัยที่อิมแจบอมพูดหมายความว่ายังไง อะไรของเค้า ทำไมถึงถามแบบนั่นน่ะ ก็เราไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย ระหว่างที่อิมแจบอมเดินอยู่นั้นเค้าก็บ่นอยู่คนเดียวด้วยความหงุดหงิดทำไมยัยนั่น ถึ ง.... ทำไมเธอถึงจำฉันไม่ได้น่ะ ให้ตายสิ!!! "
เอ๊ะยังไงกัน ?? ใครจำใครไม่ได้กันน่ะแล้วอิมแจบอมรู้จักกับคิมฮันนาอย่างงั้นเหรอ แล้ว คยองซู ละเป็นใครมาจากไหนถึงได้สนิทกับฮันนาน่ะ ?? ว้าวววเรื่องนี้เริ่มสนุกขึ้นแล้วใช่มั้ยล่ะ..? อย่าลืม ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ |
สมาชิกหมายเลข 3956197
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] | ||