...
มีเรื่องตลกด้วย
คือเมื่อวานกลับบ้านไป น้องชายเล่าให้ฟังว่า มานนั่งเล่นคอมพ์อยู่ในบ้าน ณิชชาก็นั่งเล่นอยู่ใกล้ๆ คนเดียว
พอดีมีแม่ค้าเดินหาบปลาสลิดมาขาย เค้าก็ตะโกน ปลาสลิดมาแล้วจร้า รับปลาสลิดไหมจ๊ะ แล้วเค้าพูดเหมือนเดิมสัก 4-5 รอบอะ กว่าจะผ่านหน้าบ้านนุ้ยไป คือเค้าเดินมาตรงหัวมุมแล้วเลี้ยวมาทางหน้าบ้านอะนะ
น้องชายบอกว่า พอได้ยินหลายๆ หน ณิชชาก็เดินไปที่ประตูกระจกที่มองไปด้านนอกได้ แล้วพูดว่า ไปเหอะ ไม่รับปลาจ้า
น้องชายบอกว่าฮากระจายเลย ยิ่งถ้าได้อยู่ในเหตุการณ์จะขำกว่านี้อีก
ณิชชาคงคิดว่า แม่ค้าเค้าตะโกนถามณิชชาอะนะ ว่าจะรับปลาสลิดไหม เอิ๊กๆ ตอนแรกคงไม่คิดจะตอบ แต่พอถามซ้ำหลายรอบ เลยแบบว่า ตอบก็ด่ะ เอิ๊กๆ
จริงๆ เรื่องนี้ ก็แอบภูมิใจเล็กๆ กับพัฒนาการของณิชชาที่ว่า เค้าสามารถฟังประโยคคำถามแล้วตอบแบบทวนคำถามได้แล้วจริงๆ
จากเมื่อก่อนจะตอบแค่ว่า ได้ ไม่ได้ ใช่ ไม่ใช่ เอา ไม่เอา แต่นุ้ยพยายามทวนให้เค้าด้วยว่า ไม่เอา อะไร ไม่ชอบอะไร ให้ทวนคำถามด้วย
ถึงตอนนี้เค้าทำได้แล้ว เย้ๆ แม้จะลอกมาทั้งประโยคก็เหอะ (จะได้พูดเก่งๆเนอะ) เช่น ณิชชาลองชิมอันนี้สิ ณิชชาจะตอบว่า ไม่เอา ไม่ลองชิมอันนี้ ^^*
...
อีกเรื่องแล้วกัน
ตอนนี้ณิชชาชอบดู CD เรื่อง Wheels on the bus มากๆ เลยอะคะ วันๆ นึงมีรีเควสจะดูไม่ต่ำกว่า 3 รอบ แต่วิธีดูของเค้าเป็นแบบแปลกๆ คือเปิดไว้ แต่ส่วนใหญ่เค้าจะใช้วิธีฟัง คือ เล่นของเล่นไปด้วย ฟังทีวีไปด้วย (เป็นปกติหรือป่าว ของเด็กที่ยังดูทีวีไม่เป็นอะคะ) แล้วพอมีตอนที่เพลงขึ้น เค้าถึงจะหันมามองทีวี ยิ้ม แล้วบางทีก็ลุกขึ้นเต้น นิดๆ หน่อยๆ ตามอารมณ์
แล้วเมื่อวานนี้แปลกมาก คือมาถึงตอนที่เค้าร้องเพลงกัน แล้วเพลงตอนนี้จะมี คำร้องแทนท่อน Round and Round ว่า Clap Clap Clap คือตบมือ กับ Snap Snap Snap คือดีดนิ้ว
คราวนี้เมื่อวานณิชชานั่งเล่นของเล่นอยู่ พอเพลงตอนนี้ขึ้น (ทุกครั้งเพลงจะขึ้นทำนองเดิม แต่เปลี่ยนคำร้องท่อนฮุกอะคะ) ยังไม่ทันร้องเลย ณิชชาก็หันมาบอกนุ้ยว่า มี๊ ณิชชา แน๊บ เน๊บ ทำท่าดีดนิ้วด้วย
กรี้ดด เค้าฟังแล้วเค้าจำด้วยอะคะ ว่าอะไรถึงไหนแล้วอะ ก็เลยคิดว่า ไม่ได้แล้ว อะไรคิดว่าลูกไม่ได้ทำท่าสนใจหน่ะ จริงๆ แล้วเค้าอาจจะแสดงท่าทางไปอย่างนั้น ด้วยความที่เค้ายังเล็ก อาจจะยังไม่สามารถ hold สมาธิได้ยาวๆได้ ได้ฤกษ์เริ่มสอนอีกหลายๆ อย่างให้ณิชชาแล้ว ได้ซึมซับก็ยังดีเนอะ
ทึ่งอะ คือไม่ได้จะชมลูกตัวเอง (ออกอากาศ) นะคะ แหะๆ แต่แบบว่ามันทึ่งที่เด็กสามารถจำอะไรแบบนี้ได้ แล้วจำได้ดีด้วยอะ
ไม่น่าเชื่อเนอะ นึกถึงคำของ ผอ. โรงเรียนชนานันท์ได้เลย วันนั้น ผอ. บอกนุ้ยว่า เด็กอนุบาลเนี่ย เค้าทำอะไรได้มากกว่าที่เราคิดเยอะเลย ถ้าได้รับการฝึกฝน
อือออ ท่าทางจะจริง ว่าแต่ ผอ. ตัดสินใจรับณิชชาไว้ในอ้อมใจหรือปล่าวอะคะ หุหุ (ไหง เปลี่ยนเรื่องซะงั้น 555)