ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์
<<
เมษายน 2561
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
26 เมษายน 2561
 
 
เรื่องของไอ๊ EPISODE 83

9 ตุลาคม 2560
โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

เป็นเวลานานหนักหนาที่ไอ๊ไม่ได้เยี่ยมกรายมาใช้เวลาไปกับคอมพิวเตอร์แล้วบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ผ่านตัวอักษร เพื่ออย่างน้อย ๆ ก็จะเป็นการหมายเหตุชีวิตตนเองในช่วงเวลาต่าง ๆ ว่าตนเองกำลังรู้สึกนึกคิดอย่างไร โดยมีผลพลอยได้อยู่สองสถาน ได้แก่ การได้อยู่กับความรู้สึกอย่างไม่ปรุงแต่งของตนเอง ตลอดจนการได้ฝึกใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารต่อผู้คนโดยทั่วไป

อันที่จริง การบันทึก หรือการทำสิ่งใดเป็นเวลานาน มันยังเป็นการฝึกสมาธิ เพื่ออย่างน้อยก็ได้มีชื่อว่า อาตมานั้นกำลังให้ความสนใจต่อสิ่งตรงหน้าอย่างแน่นอน และเมื่อความสนใจนั้นเกิดมีขึ้นแล้วไซร้ ความลุ่มลึก หรือถ้าจะให้อ่านแล้วเข้าใจง่าย ก็เห็นจะต้องบอกว่า ความละเอียดอ่อน ต่อสิ่งที่กำลังสนใจ ก็จะเกิดมีขึ้นเป็นตัวแปรตามอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นต้นว่า คนแต่งกลอนเมื่อมีสมาธิกับการแต่งกลอน ความละเอียดอ่อนก็จะถูกแสดงผลออกมาด้วยภาษาที่สวยงาม ผนวกกับความหมายที่ลึกซึ้งกินใจ อีกทั้งมีความต่อเนื่องของอารมณ์ที่คนแต่งกลอนจะจับจูงเพื่อพาให้คนอ่านไปยังซึ่งจุดหมายปลายทางในที่สุด

ระยะหลังมานี้ไอ๊ก็ยอมรับอย่างหน้าชื่น (แต่อกไม่ตรม) ว่า ความลุ่มลึกทางจิตวิญญาณที่ไอ๊เคยบำเพ็ญเพียรสั่งสมภาวนา โดยหลักสูตรการมองเห็นคนด้วยหัวใจที่อาจารย์หมอแมนชี้ให้เห็นหนทางสว่างแต่เย็นใจ ไอ๊ไม่ค่อยได้นำมาใช้งานอย่างสม่ำเสมอ สังเกตจากพฤติกรรมของตนเองที่มักจะหัวร้อนอย่างที่ไม่สามารถควบคุมอาการได้อย่างแนบเนียนและฉับไว ในยามที่พบสิ่งใดก็ตามที่สร้างความขัดแย้งต่อธรรมชาตินิสัยที่ไอ๊เคยคุ้น (สันดาน) โดยเฉพาะการต้องพบปะกับสิ่งมีชีวิตสองขาที่ลำตัวไม่ได้ขนานไปกับโลก ซึ่งมีความซับซ้อนทั้งในแง่ของการกระทำ คำพูด และความคิด ก็ดูจะทำให้อาการที่เรียกว่า หัวร้อน ทวีความเข้มข้นไปตามเนื้อตามตัวของไอ๊ได้โดยง่าย กว่าจะรู้ว่า เออหนอ... นี่เรากำลังหัวร้อนเรื่องอะไร เพราะอะไร ใช่เรื่องหรือไม่ ก็เสียเวลาและเสียพลังงานไปอักโข

จำได้ไม่ลืมอย่างน้อยก็หนึ่งเรื่องที่อยู่ ๆ ก็อารมณ์เสียถึงความล่าช้าของน้องสาวที่มาส่งของไม่ตรงเวลาอย่างที่ตนเองกำหนดสะระตะเอาเอง เออหนอ... ก็ไม่รู้ว่าจะหัวร้อนไปทำไม

หรือแม้แต่การชำระเปล่าต่อสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดความเจริญก้าวหน้าของตนเอง ที่ล้วนจะเฟ้อไปมากที่สุดหากได้พิจารณาอย่างใคร่ครวญ (ที่อาจจะต้องค่อย ๆ ฟังเสียงของหัวใจอย่างจริงจังว่า ดีกับตนเองจริง ๆ หรือไม่ หรือทำลงไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ)

อันที่จริง คนเราฟังคนอื่นพูดมาก ๆ น่ะดีกว่าพูดมากเสียเอง แต่ก็คงไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการรับฟังเสียงของหัวใจตนเองที่ไม่เข้าข้างตัวเองอย่างเห็นแก่ตัว เพราะเมื่อคนเราพูดมาก ๆ ปากเราก็จะมีสี ทั้งนี้ทั้งนั้น เมื่อคนเราถูกเจ๊กลากไปไทยลากมามากเข้า เราอาจจะสูญเสียการเคารพตัวเองได้พอกัน ดังนั้น จงเชื่อหัวใจตนเองไปพร้อม ๆ กับการไม่ดูหมิ่นสติปัญญาของผู้อื่น (คือสิ่งที่ไอ๊คิดได้ในวันนี้)

แล้วเรื่องราวของบันทึกฉบับนี้ก็เอวังด้วยประการชนี้แล...



Create Date : 26 เมษายน 2561
Last Update : 26 เมษายน 2561 15:18:14 น. 0 comments
Counter : 266 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

อาณาจักรแห่งเรา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า
New Comments
[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com