ทริปฮานอย - ซาปา (4 วัน 3 คืน)
วันที่ 5 - 8 มิถุนายน 2567

ทริปนี้เป็นครั้งแรกที่มาเที่ยวเวียดนาม...โดยรวมชอบค่ะ อาหารการกิน ผู้คน บ้านเมืองเค้า เดินเล่นถ่ายรูป ได้อยู่ค่ะ

ไปค่ะ เที่ยวกันต่อ...ตามโปรแกรมจะต้องไป ป้อมปราการหลวงทังล็อง
ถึงด้านหน้า มองเห็นป้อมปราการละ แต่ต้องซื้อตั๋วเข้าไปชมด้านใน
สมาชิกในกรุ๊ปบอก...ไม่เข้าดีกว่า ดูไม่ค่อยมีอะไร...ไปต่อป้ายหน้าเนาะ 



16.19 น. วันที่ 5 มิถุนายน 2567  Phung Hung Mural Street 


 

ศิลปินชาวเวียดนามและเกาหลีใต้เข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนศิลปะชุมชนซึ่งริเริ่มเมื่อเดือนพฤศจิกายนปี 2017 ด้วยการวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังที่แสดงถึงพื้นที่เก่าแก่ของฮานอยบนผนังริมถนนฟุงหุ่งที่มีความยาว 200 เมตร

ภาพวาดเหล่านี้ถ่ายทอดความทรงจำเกี่ยวกับฮานอยและเรื่องราวเก่า ๆ ที่ยังคงฝังแน่นอยู่ในใจของชาวฮานอย เช่น ถนนฮังมาในช่วงเทศกาลไหว้พระจันทร์ ห้างสรรพสินค้า Trang Tien มุมถนนในย่านเมืองเก่าที่มีพ่อค้าแม่ค้าริมถนนและเด็กนักเรียนหญิงกำลังเดินไปโรงเรียน 

Phung Hung Mural Street ไม่ได้เป็นเพียงสถานที่สำหรับเยี่ยมชมและถ่ายรูปเท่านั้น แต่ยังเป็นพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจที่มีกิจกรรมวาดภาพและเกมพื้นบ้าน ช่วยอนุรักษ์และส่งเสริมมรดกของฮานอย และเปิดโอกาสให้คนในท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมของฮานอยมากขึ้น 

https://travelhanoi.org/place/phung-hung-street-art/

ฮู้ดกล้องเลื่อนหลุดจากล็อคตอนไหนไม่รู้ค่ะ มาเห็นตอนย่อรูป อ้าว ติดขอบฮู้ดหลายรูปเลย



















ภาพจาก iphone 11 pro max



ภาพจาก Nikon D750











ร้านขายเนื้อสุนัข 





สะพานลองเบียนอยู่ด้านบน



เดินเลียบกำแพงมา ผนังด้านนี้ไม่มีภาพ street art ค่ะ





ชอบภาพนี้ สวยดีค่ะ







16.44 น. Serein Cafe & Lounge ที่เวียดนาม ใช้เวลาเดียวกับบ้านเราเลยค่ะ





ราคาในเมนู คูณ 1,000 เป็นราคา VND



ร้อน เย็น ราคาเท่ากัน







เราสั่ง Serein Coffee เย็น ราคา 119.000 มีบวกอะไรไม่รู้ค่ะ 5% รวม 124.950 VND



สั่งหวานน้อย มาแบบหวานมาก... น่าจะเป็นฟองด้านบน เลยบอกเค้าให้เติมน้ำให้หน่อย เค้าชงให้ใหม่แบบไม่มีฟองด้านบน ไม่หวานเลยกินได้ค่ะ

เราก็ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก น้องเค้าก็ขอโทษแล้วขอโทษอีก ซ้ายมือคือแก้วแรก ขวามือแก้วที่เค้าทำให้ใหม่ 



กระจกใส มองเห็นสะพานลองเบียนด้านนอก





ขึ้นด้านบนของร้านกันค่ะ เป็นจุดชมวิวดี ๆ  ทำเลดีแหละ ช่วงเย็น ดึก คนน่าจะมานั่งตรงนี้เยอะ




 

สะพาน Long Biên 

สะพานเหล็กแห่งแรกออกแบบโดยชาวฝรั่งเศสเพื่อข้ามแม่น้ำแดง สะพานลองเบียนเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นของฝรั่งเศสในกรุงฮานอย แม้จะผ่านไปแล้วกว่าร้อยปี (1902- ปัจจุบัน) แต่สะพานแห่งนี้ยังคงเป็นภาพที่คุ้นเคยของชาวนครหลวงหลายรุ่นและได้กลายเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์แห่งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของฮานอย

เมื่อปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 สะพานลองเบียนที่เชื่อมสองฝั่งแม่น้ำแดงในกรุงฮานอยเป็นสะพานโครงเหล็กที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สะพานนี้มีทั้งหมด 19 ช่วง เสาสะพาน 20 ต้น ออกแบบให้มี 3 เลน โดยเลนกลางเป็นรางรถไฟรางเดี่ยว และขนาบด้วยเลนสำหรับรถจักรยานและคนเดิน สถาปานิก แมหงฮ่า เผยว่า “นี่เป็นกิจการพิเศษของฮานอยตอนนั้นเพราะสร้างด้วยโครงเหล็ก รวมความยาวทั้งหมด3กิโลเมตรเชื่อมเขตลองเบียนและเขตหว่านเกี๊ยม เป็นเส้นทางคมนาคมที่มีบทบาทสำคัญของชาวนครหลวงในช่วงเวลาอันยาวนาน”

สะพานลองเบียนไม่เพียงแต่มีชื่อเสียงจากการเป็นสะพานที่มีอายุเก่าแก่พร้อมสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะเท่านั้น แต่สำหรับชาวฮาแถ่งนี่เสมือนเป็นพยานทางประวัติศาสตร์ของเมืองหลวง โดยในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงปี 1954 สะพานลองเบียนได้ต้อนรับกองทัพแห่งชัยชนะที่เข้ามาปลดปล่อยเมืองหลวง ส่วนกองทัพของนักล่าเมืองขึ้นฝรั่งเศสได้ถอนกำลังออกจากฮานอย ตามทางหลวงหมายเลข 5 ลงเรือที่ท่าเรือไฮฟองเพื่อออกจากเวียดนาม ในช่วงสงครามการทำลายภาคเหนือครั้งที่ 1 ช่วงปี 1965 - 1968 เครื่องบินของกองทัพสหรัฐได้ทิ้งระเบิดทำลายสะพานลองเบียน 10 ครั้ง สร้างความเสียหายให้แก่ตัวสะพานรวม 7 ช่วงและเสาสะพาน 4 ต้น ในสงครามทำลายภาคเหนือครั้งที่ 2 ปี 1972 สะพานก็โดนระเบิด 4 รอบ ซึ่งทำให้เสาสะพาน 2 ต้นและพื้นสะพานยาว 1,500 เมตร ได้รับความเสียหาย นายฝามวันอ๊าย วิศวกรที่ได้เข้าร่วมกระบวนการซ่อมสะพานในช่วงสงครามเผยว่า  “คานหลักของสะพานหนักกว่า 900 ตัน คานทั้งสองข้างแต่ละข้างมีขนาด 250 ตัน รวมทั้งคานอีก 3 จุดที่มีหนักประมาณ 1,600 ตัน เราจึงต้องเชื่อมเข้าด้วยกันและสร้างข้อต่อหลักของสะพานขึ้นใหม่ ต่อจากนั้นก็ซ่อมแซมเพื่อทำพื้นสะพานใหม่เพื่อให้รถไฟวิ่งผ่านได้”  อ่านต่อ...
 

มีบันไดวน ขึ้นไปด้านบนได้อีก













17.45 น. ลงมากันแล้วค่ะ



รอรถตู้มารับที่หน้าร้าน





ความเดิม

Quang Phu Cau หมู่บ้านธูปสี, St. Joseph’s Cathedral