ชีวิตก็คือละครหรือนิยายเรื่องหนึ่ง
|
||||||||||||||||
"ภาระที่เต็มใจแบก" "ภาระที่เต็มใจแบก"
วันที่แม่ จากไป ใจลูกเจ็บ มันหนาวเหน็บ เปล่าเปลี่ยว เหลียวไม่เห็น จะไปตาม หาแม่ แสนยากเย็น แม่ไม่ได้ จากเป็น แต่จากตาย แม่เจ็บป่วย เรื้อรัง มานานปี ลูกก็มี งานการ เป็นเป้าหมาย หวังหาเงิน ให้ได้มาก เพื่อสบาย จนหลงลืม แม่ไป เป็นครั้งคราว แม่อดทน ไม่บ่น ไม่ต่อว่า ลูกจะไป จะมา ไม่สืบสาว ไม่โกรธเกรี้ยว ดุด่า หาเรื่องราว ขอเพียงลูก ส่งข่าว ยังอยู่ดี เงินไม่มี แม่ยื่นให้ ได้ทุกเมื่อ คอยเอื้อเฟื้อ เกื้อกูล เพิ่มพูนศรี ให้ลูกรัก ได้ทุกอย่าง ที่อยากมี ถึงเป็นหนี้ เป็นสิน แม่ยินยอม คิดย้อนหลัง กลับไป วันก่อนเก่า ใจวูบเหงา เห็นภาพ แม่ผ่ายผอม แม่อดมื้อ กินมื้อ ด้วยอดออม เก็บเงินพร้อม ส่งลูก โรงเรียนดี น้ำตาไหล พรูพร่าง ครางสะอื้น ทั้งหลับตื่น เห็นภาพแม่ บนเก้าอี้ ชะเง้อมอง ที่ประตู ทุกนาที เมื่อไหร่ ลูกตัวดี จะกลับมา เห็นแม่รอ ลูกชัก สีหน้าปั๊บ มานั่งคอย ลูกกลับ ทำไมหนา ลูกโตแล้ว แม่ไม่ต้อง ข้องอุรา อย่าอ้างว่า ห่วงหา น่ารำคาญ แม่รู้ดี ว่าแม่ นั้นแก่เฒ่า ไม่ควรเฝ้า วุ่นวาย กับลูกหลาน เขาเติบใหญ่ เกินไป ไม่ต้องการ คำทัดทาน สอนสั่ง ฟังระคาย คำโบราณ ขานไข ไว้เข้าท่า ว่าบุตรเป็น พันธนา หนักเหลือหลาย ที่พ่อแม่ ต้องแบก ไว้ข้างกาย ดุจเจ้ากรรม เจ้านาย เจ้าชีวา มนุษย์นี้ มีลูก ผูกใจรัก ถึงภาระ จะหนัก เท่าภูผา ก็เต็มใจ รับเอาไว้ ไม่ฉันทา เสน่หา อาทร ไม่คลอนคลาย ชีวิตนี้ พลีเพื่อลูก ผูกร้อยรัด ไม่อาจตัด สายสวาท ให้ขาดหาย แม่รักลูก ผูกพัน จนวันตาย ชีพสลาย กายลงโลง จึ่งเลิกรา ผู้ประพันธ์ : ดอยสะเก็ด
อ่านแล้วนึกถึงคุณแม่ค่ะคุณตุ้ย
 โดย: หอมกร
  วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:8:17:52 น.ไม่ว่าจะ มนุษย์หรือ สัตว์ ความรักของแม่ ยิ่งใหญ่มากเลยนะครับ
   โดย: multiple
 วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:8:20:31 น.สวัสดี จ้ะ น้องดอยสะเก็ด
มาอ่านกลอนอันไพเราะที่พรรณนาถึง ภาระของแม่ที่เต็มใจแบก อ่านแล้ว ก็คิดถึงแม่ของครูที่อยู่บนฟ้ามาก ๆ เรื่องที่นั่งรอเฝ้าการกลับ จากที่ทำงานของลูกเลย จ้ะ ตอนครูยังทำงานอยู่ แม่จะนั่งอยู่หน้าบ้าน รอครูกลับจากสอนหนังสือ เหมือนในกลอนนี้เลยจ้ะ ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ จ้ะ โหวดหมวด งานเขียน ฯ โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 19 มีนาคม 2568 เวลา:11:47:22 น.คิดถึงแม่เลยค่ะ แม่เสียไปได้จะ 3 ปีแล้ว แต่เวลาเหงาเศร้าก็คิดถึงแต่แม่
โดย: babyL'
วันที่: 22 มีนาคม 2568 เวลา:23:22:26 น.อ่านแล้วซึ้ง น้ำตาจะไหลเลยค่ะ แม่เป็นทุกสิ่งจริงๆ
โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
 วันที่: 24 มีนาคม 2568 เวลา:15:42:49 น.สวัสดีครับ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
 วันที่: 24 มีนาคม 2568 เวลา:21:48:15 น. |
ดอยสะเก็ด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [?] 
Group Blog
All Blog Friends Blog
|
|||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||
