Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
บทความ
เรื่องราวของความรัก
ข้อความ
การเดินทางของชีวิตคู่
อัศวินน้อย
<<
พฤศจิกายน 2553
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
9 พฤศจิกายน 2553
ยิ้มเข้าไว้ แม้หัวใจจะยับเยิน
ถ้าวันนึงคุณรู้สึกเหนื่อยกับความรัก_
All Blogs
เจ้าคือกำลังใจ
ทั้งรักทั้งเหนื่อย
ยิ้มเข้าไว้ แม้หัวใจจะยับเยิน
ถ้าวันนึงคุณรู้สึกเหนื่อยกับความรัก_
ยิ่งกว่าเสียใจ
ถ้าวันนึงคุณรู้สึกเหนื่อยกับความรัก_
ถ้าวันนึงคุณรู้สึกเหนื่อยกับความรัก
ถ้าวันนึงรู้สึกว่ามันมืดแปดด้านไม่รู้จะทำยังไง
คุณก็ลองหยุด ... หยุดไม่ได้หมายถึงการเลิกรัก
แต่เป็นการหยุดเพื่อมองย้อนกลับไปดูว่า เรามีความสุขมั๊ย ?
และถามตัวเองว่า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปหล่ะ สุขหรือเปล่า ?
บางครั้งคุณอาจจะเห็นแก่คนรักมากเกินไป
จนลืมเห็นใจตัวเราเอง ...
นานเท่าไหร่แล้ว ที่ร้องไห้เสียน้ำตาโดยไม่มีใครรับรู้
นานเท่าไหร่แล้ว ที่นอนไม่หลับเพราะคิดถึงใครบางคน
นานเท่าไหร่แล้ว ที่มัวแต่เฝ้าถามเค้าว่าสบายดีมั๊ย จนลืมถามตัวเองแล้วเราหล่ะ
นานเท่าไหร่แล้ว ที่เฝ้าคอยปรนนิบัติความสุขของคนอื่นจนลืมตัวเอง
นานเท่าไหร่แล้ว ?? .........
เราจะรักคนอื่นดีได้อย่างไร ถ้าเราไม่เริ่มจากรักตัวเอง
ความรักไม่ใช่เรื่องง่าย
ไม่แปลกถ้าคุณจะรักใครมากกว่ารักตัวเอง
เราบังคับจิตใจให้รักเค้าอย่างพอดีและพอควรได้หรอก
แต่อย่างน้อยก้ไม่ควรจะลืมที่ว่าตัวเราเองมีคุณค่าพอ
ก็ความรักควรจะทำให้คนเรามีความสุขมากขึ้นไม่ใช่เหรอ ?
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2553 12:12:09 น.
0 comments
Counter : 378 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
monarm
Location :
สมุทรปราการ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
มือใหม่หัดทำ
ขอบคุณที่ทำเมินเฉย ขอบคุณที่ทำให้คนคุ้นเคยร้องให้ ขอบคุณที่แอบไปมีไคร-ไคร ขอบคุณที่ทำให้เป็นฝ่ายเสียดายวันเวลา ขอบคุณทุกๆอย่าง ที่เราสองได้ร่วมกันสร้างไว้ ขอบคุณที่เป็นผู้สร้างและทำลาย เหมือนกับว่าความหมายมันไม่มี เคยพอใจนะที่เป็นคนแอบมอง ไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น จะเป็นแค่คนหวังดีต่อกัน แอบมองไปวัน-วันก็สุขใจ แต่มันช่างเจ็บร้าวลึก เกินจะเก็บความรู้สึกไว้ได้ อยากให้เธอกับเขาเลิกรากันไป เพราะวันนี้ไม่อยากเป็นไครที่ได้แต่แอบมอง
มีบ้างยามเหนื่อยล้าพาโหยไห้ . . . ไม่มีใครคอยปลอบใจยามทุกข์เศร้า อาจเจ็บแค้นแน่นอก . . . ใยต้องเป็นเรา ไม่ใช่เขาไม่ใช่เหล่าคนอื่นเลย. . .
. "ช่วงหนึ่งในการเดินทางของชีวิต อาจจะดูมืดมิดไร้จุดหมายไปบ้าง . ถึงจะไกลแค่ไหนกับระยะทาง ก็ไม่เคยคิดจะปล่อยวางทิ้งมันไป . บางทีก็ต้องอยู่อย่างเหงา-เหงา บางทีก็เศร้า-เศร้า อยากจะร้องไห้ . บางครั้งความสุขเข้ามาแล้วก็จากไป ไม่เคยเห็นมีอะไรที่แน่นอน.." . นี่แหละ..คือ "ชีวิต"
การเดินทางของชีวิต.. มิใช่มีเพียงต้องเดินหน้าเสมอไป บางครั้งเราก็อาจต้องถอยหลังบ้าง เพื่อจะก้าวเดินไปข้างหน้าได้ยาวไกลขึ้น เป็นการถอยเพื่อจะก้าวต่อ มิใช่ถอยเพื่อจะท้อหรือทอดวาง เพราะบางครั้งการขืนดึงดันที่จะก้าวต่อ... ทั้งที่รู้ว่าอาจเกิดอันตรายจะมีประโยชน์อันใด การจะก้าวข้ามฝั่ง “สายน้ำชีวิต” ยามที่ไม่มีสะพานให้ก้าวข้าม บางครั้งเราอาจต้องยอมเดินย้อนถอยกลับไป เพื่อหาวิธีข้ามสู่อีกฟากฝั่งโดยใช้ “สะพานใจ”
Friends' blogs
monarm
Webmaster - BlogGang
[Add monarm's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.