หลังจากหนังสือ "จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า" วางแผงแล้วมีผู้อ่าน เขียนอีเมล์เข้ามาหลายท่าน รวมถึงมาโพสต์ในบล็อกด้วยมีผู้หนึ่งที่เขียนโพสต์เข้ามา เกี่ยวข้องกับหลวงพระบางเพราะเขียนสไตล์ "หลวงพระบาง" ตอนอ่านซาบซึ้ง ขอบคุณในความกรุณา ทั้งการแต่งกลอนให้และคำอำนวยอวยพร กินใจ ถึงกับ "น้ำตาออก" จึงได้ขออนุญาตนำมาขึ้นเป็นบล็อกใหม่ค่ะ-------------------------------------------------------------------ขอซื่นซม(กลอนตลาด)อ่านแล้ววางไม่ลง เสริมส่งสาระที่สงสัยความรอบรู้ที่ได้คือกำไร คือดอกผลแห่งโรคร้ายที่ให้กันขอเป็นกำลังใจให้ทั้งสอง ผ่านครรลองหลุดพ้นด้วยมุ่งมั่นสำหรับ ฉัน หากเป็นคงเสร็จกัน รอคอยคืนวันนิทรารมย์คือ นักสู้ ที่ไม่ใช่ ทั้งเหลือง และแดง ยิ้มแฉ่งกะโรคร้าย ไม่เสแสร้งคืนวันผ่านพ้นได้สำแดงประกาศแจ้งความจริงได้รู้กันจึงเป็นความรู้อันประเสริฐก่อเกิดมรรคผลเสกสันต์คุณค่าจึงมากมายอนันต์คือกำลังใจให้กันช่างงดงามอ่านแล้ววางไม่ลงเสริมส่งศรัทธากล้าสอบถามวันนี้คือคุณค่าความดีงามชื่นชมทุกยามขอชมเชย(ขับทุ้มหลวงพะบาง)โอ้ว่าเจ้าเอยเจ้าดอกบานเย็น เคยวิ่งเร็วเช้าเย็นในบางกอกภารกิจมากมายได้วิ่งรอกนั่งกรอกนั่งคิดหมดทั้งวันถึงวันนี้หยุดวิ่งมาเดินช้าปรารถนาวันเวลาสุขสันต์มีชีวิตต่อไปเพื่อใครกันสุขสันต์ทุกข์ตรมได้เข้าใจเจ้าดอกเอย เจ้าดอก กระดังงาวันนี้เจ้าดอกมีนา คงมีเวลา เดินช้าลงเจ้าดอกเอย เจ้าดอกมะไฟอ้ายนี้เป็นคนบ้านไกลอ้ายขออวยชัยให้เจ้าสบาย(ผะหยาคำอวยพรของเก่า)ขอให้เจ้าสุขีมั่น เสมอมันเครือเก่าประสงค์เล่าสิ่งใดให้ลุหมายมีพลังต่อสู้ทั้งใจกายสุขสบายต่อเนื่องให้อ้วยมาความทุกข์อย่าให้ใกล้ความใข้อย่าให้มีปรารถนาสุขศรีสมฤทัยประสงค์ฮู้เป็นที่ฮักแพงของพี่น้องผองหมู่กับผู้อยู่เคียงข้างตลอดไป เด้อนางเอยสาธุอิศรา ประชาไทeiddy101@hotmail.com--------------------------------------------------------------------ด้วยความขอบคุณ**กวาง คนไทเมืองหลวงพระบาง :)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
