|
|
เมื่อเราลงเรือลำเดียวกัน... |
|
เมื่อวานหยิบหนังสือที่คุณ ธนา เธียรอัจฉริยะ เขียนมาอ่าน...เล่มนี้ซื้อมาอ่านสักพักแล้วคะ...อ่านๆวางๆ...อ่านสลับกับเล่มอื่นๆคะ...(เป็นคนอ่านหนังสือตามอารมณ์คะ เหมือนดูหนังอ่ะคะ)
หนังสือเล่มนี้...เป็นหนังสือที่แบ่งปันการแชร์ทัศนคติในการมองโลกและใช้ชีวิตที่ดีเล่มหนึ่งคะ...
เอาละเราจะไม่เขียนคำโปรยผู้เขียนมากนักนะคะ...ไปซื้อมาอ่านกันเองอันนั้นจะดีกว่าคะ ^^
จริงๆอ่านไปก็รู้สึกชื่นชมทั้งงานเขียน...และทัศนคติการใช้ชีวิต รวมถึงการทำหน้าที่คุณพ่อที่แสนจะอบอุ่นของลูกทั้ง 2 คนคะ...
นอกเรื่องนิดนะคะ ^^"
เป็นคนชอบอ่านหนังสือนะ...แต่อ่านตามอารมณ์...วันนี้อยากอ่านอะไรที่จินตนาการได้ก็จะอ่านหนังสืออ่านเล่น
บางวันอยากเข้าใจจิตใจตัวเองและผู้คนก็จะอ่านจิตวิทยา...ปรัชญา...
บางวันอยากอะไรที่ซาบซึ้งก็อ่านกวี...กวีนิพนธ์...หนังสือแปล...และอ่านประวัติศาสตร์ที่เป็นเรื่องเล่าคะ...
อ่านหนังสือทุกประเภทเลยคะ...อ่านตามอารมณ์คะ...อ่านเสร็จก็บริจาค...เก็บไว้เฉพาะที่ชอบจริงๆคะ
ส่วนตัวคิดว่าอะไรที่ไม่ได้หยิบมาใช้อีก...คือของที่ไร้ประโยชน์สำหรับเรา...ให้ไปอยู่กับคนที่อื่นจะได้ประโยชน์จากการหยิบมาใช้มากกว่า...แบบนั้นถึงจะคุ้มค่ากับเงินที่เราจ่ายไปคะ
เพราะงั้น...เราก็จะบริจาคเสื้อผ้าบ่อย...หนังสือบ่อย...ตุ๊กตาและของเล่นบ่อยคะ...
เอาละวกกลับมาที่งานเขียนที่อ่านเมื่อคืนกันคะ...
ช่วงนี้เป็นช่วงปลายปี...บางบริษัทกำลังประเมินผลงาน...บางบริษัทกำลังจะแจกโบนัสเพื่อขอบคุณพนักงานที่ทุ่มเทและภักดีต่อกัน...
ก็ขอหยิบเรื่องราวที่อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจ...มาแชร์คะ ^^
อ่านแล้วก็อยากจะกล่าวขอบคุณแทนพนักงานในบริษัทนั้นแทนคะ...
เพราะสมันนี้น้อยคนที่จะเห็นความดีและจดจำเรื่องดีๆ เรื่องเล็กๆน้อยๆของคนตัวเล็กๆที่ร่วมสู้กันมา...
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจและซาบซึ้งกับการให้ของคุณอนันต์กับบริษัทนี้ ที่เห็นความสำคัญของการแบ่งปันกับคนตัวเล็กๆที่เคยทำประโยชน์ให้จริงๆคะ...เป็นคำขอบคุณและการดูแลที่อบอุ่นใจดีจังเลยคะ ^^
ทางนี้เลยเอามาแชร์แบ่งปันกัน...อยากให้หลายคนรู้สึกดีเหมือนๆกันคะ...
คุณธนา เขียนถึง คุณอนันต์ อัศวโภคิน ไว้ในหนังสือ "ล้ม ลุก เรียน รู้" พิมพ์ครั้งที่ 7 หน้าที่ 351 - 353 ไว้ว่า (คัดลอกมานะคะ)
(คุณธนาเลาให้ฟังว่า) คุณอนันต์ ทำให้ผมได้ซึ้งกับคำถามที่สามารถเปลี่ยนคำตอบได้
เขาเคยเล่าถึงการประชุมบอร์ดครั้งหนึ่งในบริษัทที่เค้าเป็นกรรมการอยู่ ปีนั้นบริษัทมีกำไรพิเศษจากการขายกิจการออกไป และในที่ประชุมกรรมการมีการถกเถียงกันว่าควรจ่ายโบนัสพิเศษให้พนักงานทั้งบริษัทหรือไม่
เสียงส่วนใหญ่เห็นว่าไม่ควรจ่าย เพราะกำไรที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้เกิดจากการดำเนินการปกติของบริษัทแต่เกิดจากกำไรพิเศษที่พนักงานไม่ได้มีส่วนร่วมทำให้เกิดแต่อย่างใด
กรรมการบางคนถึงกับบอกว่า ถ้าให้โบนัสก็น่าจะให้เฉพาะซีอีโอกับซีเอฟโอ ซึ่งเป็นผู้เจรจาต่อรองขายธุรกิจด้วยซ้ำไป
ในที่ประชุมวันนั้น คุณอนันต์ถามกรรมการทั้งห้องว่า ตอนที่มีวิกฤตค่าเงินบาท เราตัดสินใจไม่จ่ายโบนัสพนักงานทั้งบริษัทใช่หรือไม่ กรรมการทั้งห้องก็พยักหน้ารับ
เขาถามต่อว่าในปีที่มีวิกฤตค่าเงินบาท กำไรจากการดำเนินงานก็ยังพอมี แต่เราขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยนจำนวนมหาศาล ครั้งนั้นการตัดสินใจเรื่องอัตราการแลกเปลี่ยนก็เป็นเรื่องของซีอีโอกับซีเอฟโอสองคนไม่ใช่หรือ
แล้วจบคำถามสุดท้ายว่า ในตอนนั้นพนักงานทั้งหมดไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยก็ยังถูกงดโบนัส ทั้งที่กำไรจากการดำเนินงานยังมีแต่มาขาดทุนเพราะอัตราแลกเปลี่ยนโดยแท้ แล้วในวันที่บริษัทมีกำไรพิเศษจะไม่จ่ายโบนัสเขาหรือ
ที่ประชุมอึ้งกันไปพักใหญ่ ก่อนจะมีมติเอกฉันท์ให้จ่ายโบนัสพิเศษให้พิเศษที่ได้จากการขายกิจการ
" ถ้า GIVER อยู่ท่ามกลางพวก GIVER ด้วยกัน โอกาสประสบความสำเร็จมีสูงมาก เพราะพวก GIVER ไม่ได้คิดเป็นเกมส์ผลรวมศูนย์ ไม่ต้องมีเราชนะ เขาแพ้ มีแต่ถ้าได้ต้องได้ด้วยกัน "
#Team Work
#ตัวอย่างที่ดีมีค่ามากกว่าคำสอน
| Create Date : 13 ธันวาคม 2567 |
| Last Update : 13 ธันวาคม 2567 1:35:01 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 135 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
