Bloggang.com : samurai_KYO : ~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 19

~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 19

ซา'เคียว แอบซีเรียส

คำเตือน.....เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นทั้งหมด เนื้อหาบางตอนอาจมีบางส่วนที่รุนแรงเกินไป กรุณาอย่านำไปลอกเลียนแบบใช้ในชีวิตจริงเด็ดขาด

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด......อกอีแป้นจะแตก นี่เธอทำอะไรลงไปนะยัยชมพู่ ถ้าไอ้หัวทองนั่นเกิดบ้าชกหน้าเธอขึ้นมา เธอจะสู้อะไรมันได้ ไปกระชากคอเสื้อเขามาอย่างนั้น นี่ถ้าพ่อแม่พี่น้อง ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา ญาติโกโหติกาเป็นร้อยฝ่ายของเธอรู้ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

โอ้...แม่เจ้า ทำไมลูกกลายเป็นคนอย่างนี้ ลูกไปติดนิสัยอันธพาลอย่างนี้มาจากไหนกัน ทำไมลูกถึงกลายเป็นคนป่าเถื่อนไปได้

ชมพู่มานั่งฟูมฟายในใจ เธอไม่กล้าพูดออกมาเพราะพริกนั่งอยู่ใกล้ ๆ พริกนั่งอมยิ้มน้อย ๆ อยู่อย่างสุขใจ

“จะหยุดยิ้มได้เมื่อไหร่?” ชมพู่พูด พริกหุบยิ้มทันทีเขายักคิ้วน้อย ๆ

กรี๊ด.......หล่อจังเลย ทำไมพริกดูดีอย่างนี้นะ.........ชมพู่แอบกรี๊ดในใจอีกรอบ (เฮ้อ....ข้าน้อยชักเครียดกับความประสาทของชมพู่ซะแล้วสิ)

“รีบออกไปเถอะ เดี๋ยวก็ต้องดูดาวแล้ว เอาแผนที่ดาวมาด้วยนะ”

พริกพูดแล้วเขาก็เดินออกนอกเต็นท์มา เขาเดินออกมารวมกับกลุ่มเพื่อน

“ระเบิดลงมั้ยวะ?” ไอย์ถามพริก

“ลองเข้าไปหามันดิ” ไอย์ส่ายหน้าทันที

“ว่าแต่วันนี้เฮียทั้งหลายจะให้ทำอะไรวะ?” พริกถามเพื่อน ๆ

“เขาให้เรามานั่งล้อมวงกินก๋วยเตี๋ยวว่ะ” ต้นตอบพริก

“เหรอฉันก็นึกว่าเขาให้เรามานั่งกินส้มตำกันซะอีก”

พริกย้อนคืน ปากอย่างเขามีหรือจะยอมให้ใครกวนง่าย ๆ

“จะเริ่มดูดาวกันเมื่อไหร่วะ?” พัฒถามขึ้น มือของเขาจับแผนที่ดาวหมุนไปมา

“คงดึก ๆ ว่ะ ดาวคงเยอะกว่านี้” ไอย์ตอบ

“เล่นกีตาร์รอกันเหอะ”

ต้นชวนเพื่อน เขาลุกเดินไปเอากีตาร์ที่อยู่ในเต็นท์ของเขาออกมา

“ไอย์แกไม่เล่นเหรอวะ?”

พัฒถามเมื่อเห็นว่าไอย์นั่งเฉย ปกติเมื่อพูดถึงการเล่นกีตาร์ไอย์ไม่เคยพลาด

“ขี้เกียจ” เป็นคำตอบสุดท้าย

“ดีแฮะยุงไม่มีเลยว่ะ” พริกพูดขึ้นอีก

“ก็ดีแล้วไง แกอย่างถามหามันสิวะ เดี๋ยวก็แห่กันมาหรอก”

ไอย์พูด ต้นไปเอากีตาร์มาแล้ว พร้อม ๆ กับที่ชมพู่เดินเข้ามาสมทบกับพวกเขา

“พวกคนอื่น ๆ ล่ะ” ชมพู่เอ่ยถาม เมื่อเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ไม่กี่คน

“นอนเอาแรงน่ะ เดี๋ยวดึก ๆ โน้นแหละจะได้ดูดาวกัน”

พัฒตอบชมพู่ เธอหย่อนก้นลงนั่งข้าง ๆ พัฒซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับพริกพอดี

“ว่าไง ไอ้ลิงทั้งหลาย แจมด้วยคนสิ”

อาจารย์สำเริง อาจารย์เสกสรรและอาจารย์สุทินเดินมาร่วมวงด้วย พร้อม ๆ กับกีตาร์อีกสองตัว

“ไม่ว่าไงหรอกครับ ว่าแต่เอากีตาร์มาน่ะ เล่นเป็นปะเนี๊ยะ ’จารย์เสก เล่นไม่เป็นอายเด็กน่า....” ไอย์หยอกอาจารย์

“ไอ้นี่ ดูถูก”

จากนั้นๆไม่นานเสียงกีตาร์และเสียงร้องเพลงคลอเบา ๆ ก็ดังขึ้น ไม่มีใครบ่นหนวกหูเพราะคนเล่นมีฝีมือ

“คราวนี้ไม่เล่นเหรอวะไอย์ ทุกทีไม่เห็นเคยพลาด” อาจารย์สำเริงหันมาถามไอย์

“ไม่อะ ขี้เกียจ โน้น ไอ้พัฒ ไอ้ต้น ไอ้พริก ไอ้เหมี่ยวโน้น” ไอย์โบ้ยไปให้เพื่อน ชมพู่สะอึก

อย่ามามองฉันนะ ฉันเล่นไม่เป็น.....หากเป็นมะเหมี่ยวตัวจริงคงไม่ปฏิเสธที่จะโชว์ฝีมือ แต่นี้เป็นชมพู่ อย่าว่าแต่จับคอร์ดเลย ถือยังถือไม่เป็น

“ไอ้เหมี่ยวสักเพลงดิ”

“ไม่อะ ตามสบายเลยฮะ” ชมพู่ส่ายหน้าทันที

“ไอ้พัฒล่ะ” พัฒก็ส่ายหน้าอีกคน ส่วนต้นไม่ต้องถามเขาถือกีตาร์อยู่แล้ว

“ที่โยนไปโยนมาเนี๊ยะ ขี้เกียจช่ายปะ” พริกพูดขึ้น

“ฉลาดไอ้พริก ไหน ๆ ก็ฉลาดแล้ว สักเพลงสิ”

อาจารย์เสกส่งกีตาร์ให้พริก เขาก็รับมาถืออย่างดี ตอนนี้เขาอารมณ์ดีกว่าเมื่อกลางวันมาก เลยอยากเล่นสักเพลง

“เอาเพลงอะไรดีวะ?” พริกถามต้นที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

“นางในฝัน เล่นได้ใช่มั้ย?”

พริกแค่พยักหน้า แล้วเสียงกีตาร์ฝีมือการเล่นของพริกและต้นก็เริ่มขึ้น จากหนึ่งเพลง ก็เป็นสองเพลง สามเพลง ไปเรื่อย ๆ ชมพู่มองพริกที่เล่นกีตาร์อยากชื่นชม ดูพริกเล่นได้ไหลลื่นเหลือเกิน เขาไม่ต้องดูคอร์ด บางเพลงก็ไม่ต้องดูโน๊ตในหนังสือเพลงเลยด้วยซ้ำ แต่พริกก็แค่เล่น เขาไม่ร้อง แม้เพลงจะน่าร้องขนาดไหน

“ไม่เห็นเล่นตั้งนานยังไงไหลลื่นอยู่นะเนี๊ยะ” อาจารย์สุทินเอ่ยขึ้น

“เอาอีกสักเพลงสิ” อาจารย์เสกบอก

“เพลงอะไรดีวะ?”

ต้นหันมาถามพริก แต่เขาไม่ตอบ สายตาของเขามองมาทางชมพู่

“แกเล่นไม่เป็นหรอกเพลงนี้อะ” พริกเอ่ยขึ้น

“อ้าว ว่าฉันไม่เก่งเหรอ ? แกรู้ได้ไงว่าฉันเล่นไม่ได้?”

“ก็แกบอกตอนเล่นอยู่บนรถนี่หว่า”

พริกขยับตัว พัฒมองหน้าพริกทันที แล้วเขาก็หันมามองชมพู่ที่นั่งอยู่ข้างกาย ชมพู่ตาโตเล็กน้อย

พริกหมายถึงเพลงที่ฉันอยากฟังหรือเปล่า เขาเล่นได้ด้วยเหรอ.... ไอย์มองพริกและชมพู่ ก่อนที่จะยิ้มที่มุมปากอย่างเข้าใจสถานการณ์ ต้นก็ไม่พูดอะไรเพราะเขารู้ดีอยู่แล้ว

“เพลงอะไรวะ?” อาจารย์เสกถามขึ้น

“เพลงช่างโง่จริง ๆ เลย ประกอบหนังเรื่องเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดที่ ผี ละเมอร้องนะครับ”

ไอย์พูดขึ้น เล่นเอาอาจารย์ทั้งสามงงไปเป็นแถบ ๆ เพราะพวกเขายังไม่เคยได้ยินชื่อเพลงและหนังแบบนี้มาก่อน ยิ่งชื่อนักร้องยิ่งไปกันใหญ่

“ ช่างไม่รู้อะไรเลย หนังเรื่องเพื่อนสนิท พีท เมกเกอร์เป็นคนร้อง” ชมพู่แก้ให้ อาจารย์เลยพยักหน้าเข้าใจ

“ครูก็เล่นไม่เป็นว่ะ เพลงเพิ่งมานี่ โชว์สักหน่อยสิไอ้พริก”

“อยากฟังเหรอ” พริกพูดยิ้ม สายตาของเขาจับจ้องไปที่หน้าหวาน ๆ ของเพื่อนรัก

กรี๊ดดดดด...ทำไมพริกหล่ออย่างนี้นะ.....ชมพู่แอบกรี๊ดในใจอีกแล้ว

“อยาก” หลายคนพูดพร้อมกัน

“ไม่เล่นดีกว่า” -____-!!!

“ไอ้นี่กวนTeen”

ต้นพูดขึ้น พริกหัวเราะ ทุกคนบอกว่าอยากฟังยกเว้นพัฒกับชมพู่ ลำพังพัฒนะเขาไม่สนใจหรอก แต่ที่เขาสนใจคือเพื่อนรักของเขาต่างหาก

“เล่นเป็นก็เล่นให้ฟังสิ อยากฟัง” ชมพู่พูดเบา ๆ พริกยิ้ม

“ก็แค่นั้น” พริกพูดเบา ๆ เขายังมองหน้าชมพู่อยู่ จนชมพู่รู้สึกเขิน

พริกเริ่มดีดกีตาร์ขึ้น เขาไม่ยอมร้องเพลงเลยตั้งแต่เล่นเมื่อกี้แล้ว แต่เพลงนี้ไม่ใช่ เสียงของเขาคลอตามเสียงกีตาร์ ชมพู่ฟังเขาร้องเพลงอย่างตั้งใจ

แกรู้หรือเปล่าไอ้เหมี่ยว ว่าเพลงนี้มันคือความรู้สึกของฉันเลยล่ะ.....

พริกอยากจะบอกชมพู่อย่างนี้ แต่เขาก็ได้แต่พูดในใจเท่านั้นเอง สายตาของพริกและชมพู่สบกันตลอด จนคนรอบข้างสังเกตได้

ในแววตาทั้งคู่ไม่รับรู้อะไร
เธอคงยังไม่เข้าใจ ว่าฉันไม่ใช่คนเก่า
เรายังคงเหมือนเพื่อนหยอกล้อเหมือนวันวาน
แต่ฉันคือคนใจสั่น และฉันคือคนหวั่นไหว.......

.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่ง....มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน

กลายเป็นคนฝันไฝ่..อยู่ใกล้ ๆ เธอ
กลายเป็นคนที่รอเก้อ เหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน
ตายังมองจ้องอยู่ อยากให้รู้ใจกัน...
แต่แล้วเธอยังมองผ่าน และฉันก็ยังหวั่นไหว....

/*/*/*/*/*/

.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่ง....มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน

/*/*/*/*/*/

.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
.....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่ง....มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน

....มันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน.........

แม้จะจบเพลงแล้ว แต่สายตาของพริกก็ยังมองอยู่ที่ชมพู่ ชมพู่เองก็เช่นกัน เธอไม่สามารถถอนสายตาออกจากพริกได้เหมือนกัน

แกรู้ตัวหรือเปล่าวะเหมี่ยว........

พริก ฉันคิดได้มั้ยว่านาย ชอบฉัน.....

ทั้งสองไม่รู้เลยว่า มีใครบางคนรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นสายตาของทั้งคู่ที่มองกัน เขานั่งอยู่ข้าง ๆ กับชมพู่ แต่ตอนนี้ชมพู่มองไม่เห็นเขาคนนั้นเลย จะพูดให้ถูกก็คือ ชมพู่มองไม่เห็นใครเลยเหมือนกันนอกจากพริก

เธอไม่เคยมองฉันอย่างที่มองไอ้พริกเลยสินะ ชมพู่........

“อะแฮ้ม...แบบว่าเพลงก็จบแล้วนะ ไอ้การสบตากันเนี๊ยะมันก็ควรจะจบได้แล้วนะ เดี๋ยวจะท้อง”

เสียงอาจารย์สำเริงพูดขึ้น ชมพู่รีบถอนสายตาออกมา

“พูดเหมือนปลาทองเลยนะอาจารย์” ไอย์พูด

“ปลากัดต่างหาก” ต้นแย้ง

“มันก็ปลาเหมือนกันแหละวะ”

“แต่ปลาทองมองแล้วไม่ท้องโว้ย” ต้นยังขัดไม่เลิก

“ถึงไม่ท้อง แต่มองแล้วก็สวย ใช่มั้ยไอ้พริก ? มองแล้วสวย สวยมากด้วย”

น้ำเสียงล้อ ๆ ของไอย์ในตอนท้าย เรียกเสียง วี๊ดวิ้วจากอาจารย์ทั้งสามได้ดีทีเดียว พริกหันไปอมยิ้มกับเพื่อน ก่อนจะยักคิ้ว เขาหันสายตามาทางเพื่อนรัก ที่อยากให้เปลี่ยนมาเป็นคนรักซะตอนนี้เลย ภาพของคนหน้าหวานกำลังหน้าแดงระเรื่อตอนนี้ ทำให้พริกอยากเดินเข้าไปหอมแก้มยิ่งนัก

“เอาละ ๆ ได้เวลาแล้วแยกย้ายกันไปเรียก ๆ เพื่อนมาไป จะดูดาวแล้ว”

พริกส่งกีตาร์คืนอาจารย์ไป ต้นลุกเอากีตาร์ไปเก็บ ไอย์ลุกเดินไปปลุกเพื่อน ๆ ส่วนพัฒ เขาคงไม่อยู่เป็นก้างของสองคนนี้หรอก อยู่ไปก็เจ็บเปล่า ๆ

เมื่อทุกคนลุกออกไปกันหมดแล้วก็เหลือเพียงแค่เขาและเธอ ความเงียบเข้าปกคลุมทั้งคู่ทันที จนพริกเริ่มทนไม่ไหว

“ไอ้เหมี่ยว”

ชมพู่ถึงกับสะดุ้ง เธอรู้สึกเก้อเขินกับเหตุการณ์ที่เกินขึ้นเมื่อสักครู่จนทำอะไรไม่ถูก จึงลุกพรวดขึ้น

“หิวน้ำไปกินน้ำก่อนนะ”

ว่าแล้วเธอก็เดินผ่านพริกไป แต่พริกนะเหรอจะปล่อยให้อาการแบบนี้ผ่านไปง่าย ๆ เขาลุกขึ้นคว้าแขนชมพู่ไว้

“เรื่องเพลง.....”

พริกพูดไม่ออกเมื่อเขาเห็นหน้าคนตรงหน้าชัด ๆ ใบหน้าที่แดงซ่านของคนตรงหน้าทำให้เขารู้สึกว่ามีอะไรมาจุกตรงคอ มันทำให้เขาหน้าแดงไปด้วยเลยทีเดียว

“มะ...ไม่มีอะไร ไปเหอะ”

พริกปล่อยมือชมพู่ เมื่อเธอเป็นอิสระก็รีบจ้ำอ้าวไปที่เต็นท์ทันที ส่วนพริก เขายิ้มจนแก้มแทบจะปริเลยทีเดียว เมื่อเห็นอาการของคนที่เขาคิดว่าคือมะเหมี่ยวเพื่อนรัก

“ฉันมีหวังใช่มั้ย ไอ้เหมี่ยว”

“อาจารย์ที่เคารพรักทุกท่านครับ จะมีใครบอกกระผมได้บ้างครับว่า......เราจะดูดาวกันได้ยังไงในเมื่อมันเป็นคืนเดือนขึ้น พระจันทร์เต็มฟ้าอย่างนี้เนี๊ยะ”

ต้นและพัฒโวยวายขึ้น พวกเขารวมทั้งอาจารย์ด้วยไม่ได้สังเกตุกันเลยว่าวันที่มาดูดาวกันนั้นเป็นวันที่พระจันทร์ใกล้จะเต็มดวง

“ถ้าพระจันทร์ครึ่งหนึ่งหรือเพิ่งเริ่มเดือนขึ้นก็ยังพอทนแต่คืนนี้เป็นวันพระจันทร์ใกล้จะเต็มดวงอยู่รอมร่อแล้ว เซ็งจิต”

พริกบ่นเซ็ง ๆ เขาหันไปมองพระจันทร์ที่อยู่บนฟ้า

“อย่างนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะสิ”

ชมพู่พูดขึ้น เธอหันไปสบตากับพริก พริกยิ้มบาง ๆ ให้โดยที่เขาไม่ตอบอะไร ชมพู่หันหน้าไปอีกทางเพราะเธอรู้สึกว่าหน้าของเธอร้อนผ่าวอย่างช่วยไม่ได้

“งั้นถือซะว่าเรามาตั้งแคมป์กันดีกว่า”

อาจารย์สำเริงพูดขึ้น พวกนักเรียนโห่ฮากันเต็มที่

“แว้กกกก ช่วยด้วยไปไอ้ยักษ์กลายร่างเป็นไรแคนท์แล้ว”

เสียงไอย์ดังขึ้น พร้อมกับเสียงหัวเราะของเขา เขาทำเป็นว่าวิ่งหนียักษ์ที่ทำท่าเป็นหมาป่าวิ่งไล่กวดอยู่

“ไอ้พวกปัญญาอ่อน”

พริกว่าเพื่อนเบา ๆ แต่เขาก็หัวเราะด้วย

“น่าเสียดายนะ ไม่ได้ดูดาวซะงั้นเลย” พริกหันมามองร่างบางข้าง ๆ

“ทุกทีแกเกลียดวิชานี้จะตาย เกิดอะไรขึ้น หรือว่าตอนตกน้ำสมองกระทบกระเทือนจนบ้าไปวะ” พริกเอ่ยขึ้น

“ถ้าไม่แขวะฉันนายจะตายหรือเปล่า”

ชมพู่พูดเคือง ๆ เพราะคนข้าง ๆ เขามันกวนเธอได้ตลอดเวลา

“อาจจะถึงตายเลยก็ได้”

“งั้นก็ขาดใจตายไปเลย”

ว่าแล้วชมพู่ก็เอื้อมมือไปบีบคอพริก พริกดิ้นขัดขืน

“จะดูดาวมั้ย ถ้าจะดูละก็ปล่อยเลย”

พริกพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะขาดใจตายเพราะมือเล็ก ๆ ที่บีบคอเขาอยู่ซะก่อน

“พระจันทร์ดวงเท่าโลกเนี๊ยะนะ จะไปดูตรงไหน”

แล้วความพยายามของพริกก็สำเร็จเมื่อเขาสามารถเอามือเล็ก ๆ นั้นออกจากคอของตัวเองได้

“พาไปดูได้ละกันน่า”

ชมพู่มองพริกอย่างชั่งใจก่อนจะพยักหน้า พริกดึงมือชมพู่ให้เดินตามเขาเบา ๆ เขาถือไฟฉายไปด้วยกระบอกหนึ่ง เขาจุ๊ปากทันทีเมื่อเธอทำท่าว่าจะพูดอะไรขึ้น เขาไม่อยากให้ใครสังเกตเห็นว่าเขาและเธอไปที่ไหน

เรื่องอะไรจะให้มีมารไปขวางคอล่ะ........

พริกจับมือชมพู่พาเดินตรงมาทางลำธารที่ใช้อาบน้ำกันตอนเย็น เขาพาเธอเดินลัดเลาะไปตามธารน้ำ มีเพียงไฟฉายดวงเล็ก ๆ ส่องให้แสงสว่างนำทางไป

“จะไปถึงไหนอะ?”

“ถึงแล้วแค่ขึ้นไปบนนี้”

พริกพูดแล้วเขาก็ปีนขึ้นไปบนโขดหิน โดยมีชมพู่ปีนตามไปอยากทุลักทุเล

“ส่งมือมาดิ”

พริกพูดพร้อมกับส่งมือให้ ชมพู่รีบจับมือนั้นทันที พริกดึงร่างบาง ๆ นั้นขึ้นมา

“เป็นไง แจ่มมะ”

ชมพู่ไม่ตอบอะไร เพราะภาพตรงหน้ามันทำให้เธออึ้ง หิ่งห้อยนับพันตัวกำลังเปล่งแสงอยู่ตรงหน้าเธอราวกับว่ามีดวงดาวบนฟ้ามาอยู่รอบ ๆ ตัว

“นายรู้ได้ไงว่ามีที่อย่างนี้” ชมพู่พูด เธอยังชื่นชมกับบรรยายกาศรอบ ๆ ตัว

“เก่งไง”

ชมพู่รู้สึกหมั่นไส้กับคำตอบของพริกเหลือเกิน เธอจึงหันไปมองค้อนเขาวงใหญ่

“ไหนอะ?” เสียงของพริกดังขึ้นอีก

“อะไร?” ชมพู่หันมาถามตัวช่างพูดข้าง ๆ ตัว

“อ้าว......ก็รางวัลไง”

“รางวัลอะไร?” ชมพู่เริ่มงงกับคนที่ยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ

“ก็อุตส่าห์พามาที่ดี ๆ จะไม่ตอบแทนเลยเหรอไง?”

“นายเป็นคนชอบล้ำเลิกบุญคุณอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” พริกยักไหล่ เขาบีบมือบางที่เขาจับอยู่เบา ๆ

“จะเอาอะไร ให้ได้ก็จะให้” พริกยิ้มทันที

“แกให้ได้อยู่แล้ว”

“อะไรละ?”

“อืมมมม....เอาของที่ฉันชอบละกัน” พริกพูดพร้อมยิ้มให้เธออย่างมีความหมาย

“อะ...งั้นเหรอ พอดีเลย ฉันมีของที่นายชอบนะ”

ว่าแล้วชมพู่ก็ล่วงเอาของชิ้นหนึ่งออกจากกระเป๋าเสื้อแขนยาวของตัวเองออกมา พริกมองงง ๆ

ไอ้เหมี่ยวรู้ได้ไงว่า เราอยากได้อะไร ฉันกำลังจะบอกว่าชอบแกนะโว้ย แกมารู้อะไรด้วยวะ...........

พริกเริ่มอยู่ไม่สุข เขามองว่าคนตรงหน้าจะส่งอะไรมาให้เขา

“อะ ท็อปอโลน ช็อคโกแลตยี่ห้อโปรดของแก ฉันซื้อไว้ตอนรถจอดพัก ฉันว่ายี่ห้อนี้มันหวานจัดเลยนะ แต่ทำไมนายชอบกินนักนะ แต่จะว่าไปอะไรที่หวาน ๆ เนี๊ยะนายชอบจังเลยอะ ฉันไม่เห็นจะชอบเลย”

ไอ้เหมี่ยว แกทำฤกษ์เสีย ไอ้เวร.........

พริกได้แต่ร่ำร้องในใจ ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่ช็อคโกแลต แต่คนตรงหน้าเขากลับเอาช็อคโกแลตส่งให้เขา

“ไม่เอาเหรอ?”

ชมพู่ถาม พริกคว้าเอาช็อคโกแลตไป พร้อมกับนั่งลง เขาแกะช็อคโกแลต แล้วส่งมันใส่ปาก ชมพู่นั่งลงข้าง ๆ ไม่พูดอะไร พริกก็กินช็อคโกแลตเรื่อย ๆ

“ขอบใจนะที่พามาดูดาวบนดินอย่างนี้”

ชมพู่พูดเบา ๆ เธอเอนตัวไปพิงไหล่พริก เขาไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้เธอพิงอยู่อย่างนั้น ความจริงเขาอยากเอามือไปโอบเธอไว้ในอ้อมกอดมากกว่า แต่เขาก็ไม่ได้ทำ จึงปล่อยให้ร่างบางนั้นพิงอยู่เฉย ๆ เรื่อย ๆ

“ความจริงที่ฉันต้องการเก็บไว้
มันทำให้ฉันต้องคอยห่างเธอ
ไม่กล้ามองไม่จ้องตา ไม่ค่อยมาเจอ
เดี๋ยวจะเพลอ เกิดหลุดปากอะไรไป

บังเอิญคืนนั้นพระจันทร์สุดสวย
บังเอิญตอนนั้นเหลือเธอกับฉัน
ทั้งสายลมและแสงดาว…….
ก็เหมือนแกล้งกัน บังคับกัน
จนฉันทนไม่ไหว

ไม่อาจจะหนีได้เลย........
ฉันเลยต้องต้องเอ่ยปาก
บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ ให้จำ.....

“ไอ้ไอย์........แกเป็นควายอะไรวะ แหกปากร้องแต่เพลงที่เกี่ยวกับดาวกับเดือนอยู่นั่นแหละ ตั้งแต่ขึ้นรถมาเลยนะแก”

ต้นเอ่ยปากขัดไอย์ที่กำลังร้องเพลงอย่างสบายอารมณ์ เพราะตั้งแต่รถออกจากอุทยานแห่งชาติมา ไอย์ยังไม่หุบปากเลย จนเขาและพัฒรำคาญ แต่ละเพลงที่ไอย์ร้องมีเนื้อหาเกี่ยวกับดาว เดือนแทบทุกเพลง

“อะไรของแกวะ ฉันก็แค่ร้องเพลงตามสถานการณ์”

ไอย์พูดกับต้น แต่สายตาของเขาเหลือบไปมองทางชมพู่ ที่ตอนนี้นั่งคู่กับพริกในเบาะนั่งตัวเดิม แต่ที่เปลี่ยนคือคนที่นั่งเคียงข้าง

“สถานการณ์อะไรของแกวะ ร้อนแดดเปรี้ยงปร้างอย่างนี้เนี๊ยะนะ” พัฒเอ่ยขึ้น

“สถานการณ์เด่น เมื่อคืนนี้อะ”

“อะไรวะ?” ต้นพูดขึ้น ไอย์มองสบตากับพริก เขายิ้มกวน ๆ

ไอ้ไอย์ ชักจะวอนหาเรื่อง.........สายตาของพริกบอกความนัยกับไอย์

แน่จริงแกมาเลย ไอ้น้อง......ไม่มีคำว่ากลัวในหัวไอย์อยู่แล้ว

“ฉันมีอะไรจะบอก เมื่อคืนนี้ เราไม่ได้ดูดาวกันทั้งห้องช่ายมะ”

“ก็ใช่” พัฒตอบ เขามองหน้าไอย์ที่ยังคงยิ้มกวน

“แต่ว่ามันมีคนสองคน.....”

“อะไรของแกไอ้ไอย์” เสียงพริกเอ่ยแทรกขึ้นมา พริกรู้สึกตกเป็นเป้าให้กับไอย์ชอบกล เขามองไอย์อย่างคาดโทษ

“เปล่า...แค่จะบอกว่าถ้าเราจะดูดาวกันจริง ๆ เมื่อคืนก็ดูได้ แค่หาสถานที่ดี ๆ อย่างแถวลำธารที่อาบน้ำกัน แล้วไปนั่งดูดาวกันก็ได้” ไอย์พูดรอยยิ้มของเขายังคงเกลื่อนใบหน้า พริกจ้องเพื่อนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย

อยากตายนักใช่มั้ยไอ้ไอย์..........ความหมายของสายตาพริก

แกคิดว่าทำได้ก็เข้ามาเลย.............มันคือการท้าทายของไอย์

“ตรงนั้นดูได้ด้วยเหรอวะ ฉันว่าต้นไม้มาขึ้นมาบังฟ้าหมดอะดิ” พัฒพูดขึ้น

“ได้สิวะ มันมีคนไปดูมาแล้ว ไปกันสองคนด้วย....” ไอย์พูด

“ใครวะ?” ต้นถาม

“ไม่รู้วะ พริกแกรู้จักมั้ยว่าใคร?”

ไอย์หันมาถามพริก รวมทั้งต้นและพัฒด้วย พริกรีบหันหน้าไปทางคนที่นั่งอยู่ติดกับหน้าต่าง

หลับเหรอ เมือกี้ยังตื่นอยู่เลย เอาตัวรอดคนเดียวเลยนะแก.......

“ว่าไงรู้จักมั้ยวะพริก ฉันว่าแกรู้จักนะ สองคนนั้นอะ” ไอย์ยังไม่เลิกล้อพริก

“ไอ้เวร”

พริกบ่นเบา ๆ แล้วเขาก็เอาถุงขนมที่ยังไม่ได้แกะขว้างไปทางไอย์ ไอย์รับได้อย่างสวยงาม

“ขอบใจเพื่อนรัก กำลังหิวอยู่เลย” ไอย์หัวเราะ แล้วเขาก็กลับไปนั่งเล่นกีตาร์ตามเดิม

“ไอ้พัฒ แกว่า เราพลาดอะไรไปหรือเปล่าวะ?” ต้นถามพัฒที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

“ฉันว่าพลาดซะยิ่งกว่าพลาดซะอีก ต้องมีอะไรแน่ ๆ”

พัฒเอ่ยเบา ๆ เขามองไปทางพริกที่นั่งหันหน้าไปทางชมพู่

“หลับสบายจังเลยนะ เอาตัวรอดคนเดียวเลยนะ” พริกกัดฟันพูดใส่คนที่ทำท่าเหมือนนอนหลับอยู่ ๆ ข้าง ๆ

“ก็ง่วงนี่”

“ง่วงตอนถูกล้อพอดีเลยนะ”

“แหะ ๆ”

ชมพู่หัวเราะเก้อ ๆ แต่ตาของเธอยังไม่ลืมขึ้น ก็ใครจะกล้าตื่นมาให้เพื่อนแซวล่ะ พริกก็ไม่ได้ว่าอะไร เขายิ้มบาง ๆ แล้วก็พิงศีรษะกับเบาะที่เอนไว้ เขาเอาหมวกแก๊ปมาสวมไว้ ก่อนจะทำท่าว่าจะหลับเหมือนคนข้าง ๆ

“ไม่พิงอีกเหรอ”

ชมพู่ไม่ตอบคำถามที่พริกเอ่ยขึ้น พริกก็ไม่ได้พูดอะไร เขาหลับตาลง ชมพู่ค่อย ๆ เอนศีรษะมาพิงกับไหล่พริก

ขอมีความสุขสักหน่อยก็ดีนะ........ชมพู่คิดในใจ

โอ้ย....แกรู้มั้ยไอ้เหมี่ยวใจฉันจะระเบิดแล้ว.........

พริกยิ้มบาง ๆ ใช่เวลานานเหมือนกันก่อนที่เขาจะหลับได้ ส่วนร่างบางนั้นคงหลับไปนานแล้ว

ภาพของทั้งสองถูกบันทึกไว้เรียบร้อยในกล้องถ่ายรูปดิจิตอลในมือของต้น

ถึงก่อนเถอะแก สนุกแน่.................

ต้นคิดอย่างกระหยิ่มพร้อมกับโชว์รูปในกล้องให้พัฒกับไอย์ดู ไอย์ยกนิ้วโป้งให้ ส่วนพัฒมองเฉย ๆ ใครจะรู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกเสียวแปลบที่ใจแค่ไหน เขาเบือนหน้าออกนอกหน้าต่างรถก่อนจะหลับตาลง เพื่อหนีจากภาพบาดตาบาดใจ

อูยยยยยยยยยยยยยยยย........

เหนื่อยมากมายอะก๊าบบบบบบบ

พี่น้องคัฟ เป็นไงคัฟ ยาวสะใจมั้ยคัฟ......5555

เกิดมาหน้าตาดี.................เครี๊ยดเครียด...................

ตอนนี้อากาศหนาวแล้วนะพี่น้อง รักษาสุขภาพด่วน ๆ เลยคัฟ..............

เดี๋ยวจะไม่สบายเหมือนซาจังนะ ว่าแต่ตอนนี้เอาหวัดมาปล่อยชาวบล็อคกันดีกว่า

อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อย่ามองซาจังด้วยสายตาเยี่ยงนั้นจิก๊าบบบบบ

ว่าแต่ตอนนี้ เอามาฝากตั้งสองคู่นะคัฟ ถูกใจมั้ย?

เอ๋.......มีคำถามเหรอคัฟ?

ว่ามาเลยคัฟ.........

ง่า................ทำไมกระทรวงวัฒนทำ (สาว ๆ ให้หลงรัก) ไม่มาทำการจัดระเบียบเนื้อหาวาบหวิวของมะเหมี่ยวกับจอยนะเหรอคัฟ

จะมีอะไรละคัฟ.......ก็ช่วงนี้มันใกล้ปีใหม่ เขาก็หยุดทำงานกันไงคัฟ หุหุ.......มะเหมี่ยวกะจอยเลย วีด......วิ๊ว 555 เรื่องของเรื่องลำเอียงคัฟพี่น้อง

กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เอ่อ.......ดูท่าจะถูกหมายหัวอะ ไปดีกว่า................................อิอิ

ก่อนไป.....อีกนิด

ใครที่เรียนหมอ ไม่ว่าจะมหาลัยไหน กรุณายกมือขึ้นคัฟ ซาจังมีเรื่องอยากให้นักศึกษาแพทย์ช่วยคัฟ........

เอ่อรบกวนท่านกรุณา แอดเมลล์นี้ด่วนเลยนะขอรับ

aunt_ann_narak@hotmail.com

ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งคัฟ

Merry Christmas and Happy new year.

หนาววววววววโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

"......อย่าลืมเม้นต์กันนะจ๊ะ....."

< ตอนที่ 18

ตอนที่ 20 >

Create Date : 25 ธันวาคม 2549

Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2550 23:17:12 น.

0 comments

Counter : 1577 Pageviews.