|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
Nana : โครงสร้างการถักทอของอารมณ์
by merveillesxx
เนื่องจากการ์ตูนยังไม่จบดี สิ่งที่เขียนต่อไปนี้ คงถือเป็นข้อสังเกตและสิ่งที่คิดได้จากการอ่านไป 21 เล่มแล้วกัน
ถ้าเทียบกับฉบับหนังใหญ่แล้ว จะชอบภาคแรกในแง่ของความเท่และความเป็นร็อคสตาร์ หนังภาคแรกมัน visualize เรื่องพวกนี้ได้ดี เพลงก็มีส่วนช่วยอย่างมาก ทั้งเพลง Glamorous Sky และ Endless Story แต่สิ่งหนึ่งที่หนังจับจากฉบับการ์ตูนไม่ได้ คือเรื่องความสัมพันธ์อันซับซ้อนยุ่งเหยิงระหว่างคนในวง Black Stones และ Trapnest ซึ่งแน่นอนมันมีข้อจำกัดของความยาวหนัง และเหมือนผู้สร้างจะรู้ตัวดี ถ้าจำไม่ผิดความสัมพันธ์หลายๆ คู่ก็ถูกตัดไป เช่น ชิน กับ เรเร่า
พอลองย้อนมองดูที่หนังภาคสอง สิ่งที่ทำให้มันล้มเหลวคงเพราะมันไม่ได้เน้นเรื่องการก่อร่างสร้างวงดนตรีเหมือนภาคแรก จุดใหญ่ของหนังคือพล็อตส่วนดรามาติก (ฮาจิท้อง) ทีนี้ความดราม่าใน Nana มันมีความเฉพาะตัวสูงมาก ความเพ้อเจ้อฟูมฟายทั้งหลายในฉบับการ์ตูนสามารถรอดตัวไปด้วยความสวยงามที่คนเขียนสร้างโลกเฉพาะขึ้นมา ลักษณะรูปร่างของตัวละครที่ผิดสัดส่วน ใบหน้าที่เปล่งประกาย ร้องไห้ก็สวย สูบบุหรี่ก็เท่
แต่ในเมื่อภาพยนตร์ไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ หนังภาคสองเลยออกมาน่ารำคาญ ดังนั้นถ้าพูดตรงๆ การเอาผลงานของ ไอ ยาซาว่า มาทำเป็นหนังคนเล่นนี่เป็นโจทย์ที่โหดหิน และการเปลี่ยนนักแสดงในภาคสองก็มีผลมากเช่นกัน ไล่ตั้งแต่ ฮาจิที่หน้าเหมือนนางเอกเอวีเกรดบี และ เรน ที่กลายเป็นคนขับรถบรรทุก
กลับมาพูดถึงฉบับการ์ตูนบ้าง สิ่งที่น่าสนใจมาก คือโครงสร้างการเล่าเรื่องของมัน แค่ความโยงใยระหว่างตัวละครก็ชวนปวดหัวพอแล้ว ผู้เขียนยังใส่ฉากแฟล็ชแบ็คมาเป็นระยะ ที่แต่เหวอมากคือมันมีการใช้เทคนิคแฟล็ชฟอร์เวิร์ด (Flash Forward) ด้วย คืออยู่ดีๆ ก็แทรกในอนาคตมาเลย (พล็อตตอนที่ฮาจิมีลูกแล้ว) เป็นเทคนิคที่ไม่ค่อยเจอบ่อยเท่าไร แล้วช่วงแรกฉากแฟล็ชฟอร์เวิร์ดพวกนี้จะมาแบบแวบๆ จับต้นชนปลายไม่ค่อยถูก แต่พอเล่มหลังๆ จะชัดขึ้น และเริ่มมีความยาวมากขึ้น จนเดาเอาเองว่ายาซาว่าอาจจะวางให้การ์ตูนเล่าแบบคู่ขนานสองเหตุการณ์ไปเลยก็ได้
สิ่งที่มีบทบาทมากในการเล่าเรื่องอีกอย่างคือ ตัวหนังสือบรรยาย ซึ่งถ้าเรียกด้วยภาษาหนังก็คือวอยซ์โอเวอร์ของตัวละคร ซึ่งตัวเท็กซ์เหล่านี้มีความคลุมเครือ บางทีก็เป็นของฮาจิ บางทีก็เป็นของนานะ หรือบางครั้งตัวเท็กซ์มีทั้งของฮาจิหรือนานะ แล้วก็มีเท็กซ์จากตัวละครอื่นๆ ปนมาด้วย คำบรรยายเหล่านี้มีผลอย่างมากในการสร้างอารมณ์ เป็นตัวเชื่อมผ่านระหว่างฉาก ร้อยเรียงเนื้อหาในเล่มได้อย่างสวยงาม
ส่วนตัวแล้วยังไม่ได้อ่านผลงานของยาซาว่ากว้างขวางนัก แต่ถ้าเทียบจากเนื้อหา, ความซับซ้อน, ความยาวแล้ว Nana คงเป็นผลงานระดับอีพิคของเธอ และอันนี้ไม่ได้แช่ง...แต่ถ้าเธอไม่สามารถกลับมาเขียนต่อจากเล่ม 21 ได้ (ขณะนี้เธอหยุดพักเพราะไม่สบาย) การ์ตูนเรื่องนี้จะกลายเป็นตำนานไปอย่างช่วยไม่ได้ เพราะนอกจากเรื่องราวชีวิตของนานะจะเป็นปริศนาต่อไปแล้ว เนื้อหาในเล่ม 21 มันมาถึงสุดขีดทางอารมณ์แล้วจริงๆ
อย่างไรก็ดี ขอภาวนาให้เธอกลับมาเขียนจนจบ
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2554 |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2554 21:49:44 น. |
|
1 comments
|
Counter : 1810 Pageviews. |
|
|
|
โดย: thezircon IP: 101.109.161.7 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:10:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|