ภาพแรกของเจ้าตัวน้อย - 1st Ultrasound
จากที่ไม่ได้คาดคิด เราทั้งสองก็ต้องเตรียมการเป็นพ่อและแม่ซะแล้ว ชีวิตคู่ได้ใช้กันแค่ครึ่งปี แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เขาอยากมาเกิดกับเราแล้ว ช่วงแรกๆ (3 เดือนแรก) คุณแม่คนใหม่(แนนเอง) แพ้หนักมาก คลื่นใส้ อ๊วก เวียนหัว จนกลายเป็นเรื่องที่เห็นจนชิน ทั้งสิวขึ้น ผื่นเอย พึ่งเข้าใจเรื่อยๆ ว่าการเป็นแม่คนนี่หนักจริงๆ นับวันเราทั้งสองยิ่งรักพ่อแม่ตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเราเริ่มเข้าใจว่ามันหนักจริงๆ สำหรับการเป็นพ่อแม่คนเนี่ย พอท้องได้ 1 เดือน ก็พากันไปเดินที่บึงแก่นนคร(ขอนแก่น) ไปออกกำลังกาย ตัวเล็กจะได้แข็งแรงชูสองนิ้ว สู้ตายเก๊กเป็นอยู่ท่าเดียวเก๊กท่าอื่นบ้างแล้วดูสิ ยังไม่มีพุงเลย (ก็เดือนแรกนิ ถ้ามีก็แปลกแล้ว )ถ่ายสองคนบ้างเอาล่ะ เราข้ามไปเดือนที่ 4 เลยละกันวันที่ 21 กพ. 52 เราก็ได้ฤกษ์ที่จะได้เห็นหน้าตัวเล็กซะที แต่ก่อนที่จะเห็น เราได้ทายว่าลูกเราน่าเป็นผู้ชาย เพราะจากที่แนนแพ้มาก และสรีระท้องที่คนแก่ๆเขาบอกว่า แบบนี้น่าจะเป็นลูกชายเราก็เลยตั้งชื่อไว้ก่อนเลยว่าชื่อน้อง "เบรดี้ (Brady)" หรือมาจาก bread ขนมปังนั่นเอง เติม -y ไปนิด ได้ชื่อแล้ว น้องขนมปัง แต่ถ้าเขาโตขึ้นจะบอกว่าตั้งชื่อตาม Quarterback ของ New England Patriots หนึ่งในผู้เล่นที่เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของ NFL และแล้วผล ultrasound ก็ออกมา ...ตัวเล็กสมบูรณ์ดี ตามเกณฑ์ แต่.... เป็นผู้หญิง อ้าว.... ตั้งชื่อเก้อ 5555 มึนไปนิด แต่คิดๆไปแล้วก็ดี มีลูกสาวมาเกาะแกะก็น่ารักดี ถ้าลูกขี้อ้อนหน่อย เราจะเป็นงัยเนี่ย แต่หมอบอกว่า 70% หากอยากแน่ใจก็มาลองทำอีกรอบ สัก 2-3 เดือน ก็คิดว่าถ้าทำอีกครั้งคงไม่ได้สนใจเพศหรอก อยากดูว่าเขาสมบูรณ์หรือเปล่ามากกว่าลูกสาว ... เพื่อนๆบอกว่า บาปกรรมมีจริงว่ะ ... มาติดตามผล ultrasound ครั้งที่สองต่อตอนหน้านะครับ
เมื่อ Me2Story กลายเป็น Me3
^_^ อาจจะกล่าวย้อนหลังไปนิดนึง แต่เป็นการเก็บความประทับใจตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ และอนาคตที่ใกล้เข้ามาละกันสวัสดีครับ เพื่อนๆทุกคน หลังจากหายไปนานหลายเดือน (จริงๆเกือบปีเลยแหละ) ก็ได้ฤกษ์กลับมาเขียน Blog อีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีสมาชิกพิเศษที่กำลังจะกล่าวถึงด้วยย้อนกลับไปเมื่อกันยายน ปีที่แล้วก่อนละกัน (ปี 2551) หลังจากที่เราลงทุนลงแรง เปิดร้านอาหารของเราเองทั้ง 2 คนได้ หน้าร้านครับโต๊ะส่วนหน้าร้านพื้นที่โซฟาในร้านก็เป็นช่วงเวลาครึ่งปีพอดี หลังจากงานแต่งงานของเรา แต่เราก็ยังไม่คิดจะมีตัวน้อยๆ สักที เพราะเราอยากจะอยู่กัน 2 คนให้คุ้มก่อน แต่... เพื่อนผู้หวังดีหลายๆคน เตือนว่า "การมีลูกไม่ใช่ว่าจะมีง่ายๆ นะ บางคนพยายามเป็นปี ทั้งหลายๆวิธีก็ยังไม่มีเลย และอื่นๆอีกมากมาย... รวมทั้งการคุมกำเนิด หากคุมนานเกินไป จะมียากนะ"หลังจากที่เราได้ฟังเพื่อนๆ ทั้งหลายคน หลายวาระ เราทั้งสองจึงตัดสินใจไม่คุมกำเนิด หลังจากคุมมาได้ครึ่งปีพอดี ที่จริงก็หวั่นๆอยู่ว่าจะติดง่าย และเราทั้งสองพึ่งจะเปิดร้านใหม่ ซึ่งยังยุ่งในการจัดระบบ และดูแลกิจการอยู่เลย หากมีตัวน้อยมา วุ่นตายแน่ๆ แต่เราใจดีสู้เสือว่า "ลูกไม่ใช่จะมีกันง่ายๆหรอก"หลังจากที่หยุดคุมอยู่พักเดียว (จริงๆ) ประจำเดือนของคุณภรรยาก็ไม่มา หลังหายไป 4-5 วัน จึงตัดสินใจซื้อตัว Pregnancy Test มาตรวจ และผมก็คือ ... ผลเป็น Positive ครับ ใครบอกมีลูกยากวะ และแล้วชีวิตของเราทั้งสองก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง มาดูรูปตัวเล็กครั้งแรก (ภาพจาก ultrasound) ติดตามตอนต่อไปครับ
พึ่งเข้าใจเรื่อยๆ ว่าการเป็นแม่คนนี่หนักจริงๆ 
)
... เพื่อนๆบอกว่า บาปกรรมมีจริงว่ะ ... 
เพื่อนๆทุกคน หลังจากหายไปนานหลายเดือน (จริงๆเกือบปีเลยแหละ) ก็ได้ฤกษ์กลับมาเขียน Blog อีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีสมาชิกพิเศษที่กำลังจะกล่าวถึงด้วย
หลังหายไป 4-5 วัน จึงตัดสินใจซื้อตัว Pregnancy Test มาตรวจ และผมก็คือ ... 
ผลเป็น Positive ครับ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [