วันนี้เพิ่งสังเกตว่าชีวิตเรา สโลว์ไลฟ์แล้วนี่นา   คนประสาทช้าก็ยังงี้ล่ะ  กว่าจะรู้เรื่องราวอะไรก็ผ่านไปนาน   ใครมารักมาชอบโกรธเกลียดกว่าจะรู้ตัวก็ผ่านไปหลายปี  หรือไม่ก็ต้องมีคนอื่นมาบอก  คือไม่ได้สังเกต   ที่คิดว่าสโลว์ไลฟ์ก็เพราะวันนี้สายแล้วเราก็ยังมีเวลานั่งเล่นฟังเพลง  เดินชมดอกไม้             

                กล้องที่ซื้อมานานมาก  และเลนส์ที่เพื่อนว่าดีถ่ายภาพไม่เห็นสวยเลย     หลุยส์ชั้นต้องโดนเลนส์ปลอมมาขายลดราคาแน่เลย   ภาพชั้นทั้งดำทั้งเบลอ  โหยอะไรฉันก็ใช้ทั้งคมทั้งดี   ยัยป๊อบเขาก็ใช้เหมือนเธอแหละ   นั่นดิทำไมภาพของป๊อบอย่างงามเลย    ป๊อบหันมาบอกพร้อมรอยยิ้มหวานหลายสาเหตุจ้ะ   ของชั้นมันสวยเพราะชั้นจัดองค์ประกอบภาพก่อนอื่นเลยจ้ะ บลาๆๆ    เย็นเธอต้องเอามาหัดถ่ายบ่อยๆ   ดูภาพที่สวยๆแล้วถ่ายคล้ายๆเขา  พวกที่เธอเห็นภาพเขาสวยน่ะเขาถ่ายกี่ร้อยกี่พันภาพ  ไม่ใช่ภาพเดียว   รู้แล้ว (แต่ชั้นไม่ชอบเลียนแบบใคร)   แล้วมัยไม่ซื้อให้ตู่รุ่นนี้อ่ะ    ตู่ถ้าใช้แบบนี้ก็ไม่จบ  ซื้อทีเดียวให้จบไปเลย   ชั้นใช้แบบตู่บ้างเผื่อจะสวยขึ้น    ของเธอน่ะดีแล้วไปหัดถ่ายบ่อยๆเหอะ  เธอชอบถ่ายดอกไม้เธอก็ไปถ่ายเยอะๆ  กล้องตู่เธอแบกไม่ไหวหรอก   เออๆจะพยาม

ชั้นหยิบกล้องตัวนี้ทีไร  ฉันก็คิดถึงเธอทุกทีเลยหลุยส์ เธอเป็นเจ้าพ่อโอลี่

คอยเชียร์ตลอดทั้งที่ฉันก็ว่างั้นๆ   แต่รูปเธอกับป๊อบก็สวยจริง 

ฉันจะพยายามตั้งใจกับมันมากขึ้นอีก   มันต้องใช้เวลาเล็งเนอะ

ชั้นชอบตอนดอกไม้มาพบกัน  สวยดี

จำปาปลูกมาหลายปีแล้ว  วันนี้ให้ดอกเป็นดอกแรก  เจ้าของอย่างเรามองเห็นเป็นคนแรก ดีใจนะ

วันนี้มีแต่ดอกไม้เหลืองๆ มนต์จำปา จำปีสีทองและจำปา อโศกเขาลูกพี่ตัดให้อีกตามเคย

โต๊ะรกๆ ข้าวต้มมัดของคุณแม่อีกหนึ่งกลีบ ชาเขียวของฝากจากญี่ปุ่น 

เดี๋ยวนี้ง่ายมากลำโพงบลูทูช อยู่ที่ไหนก็ฟังได้ง่ายจากมือถือ

ดอกจำปาสีเหลืองเข้มกว่าเพื่อน เหลืองมากจนเกือบส้ม

นั่งนี่คงจะเหงา เดินพันหน้าพันหลังตลอด 

ขออภัยคนรักสัตว์  นังนี่มันอ้อนเก่งมาก จะถูกเหยียบตายพันแข้งพันขา

กลางคืนเดินลู่ มันยังอุตส่าห์เกาะมุ้งลวดร้องเรียกตะกายจนหนวกหู รักอะไรฉันนักหนา

กุหลาบพันปีสารพัดสี  ให้ดอกมาเรื่อยๆ

          เทียนเฮือกสุดท้ายก่อนจะโรยราด้วยความร้อน เก็บภาพไว้คิดถึงกัน        ขอให้ผู้อ่านมีความสุขค่ะ