Group Blog All Blog
|
j132 นวนิยายเรื่อง บ้านอานองเต่j132มีอ้างอิงประกอบ j132 The Best of Haydn The Best of Schubert The Best of Brahms Surf Slow SAGA, Japan 4K (Ultra HD) - 佐賀市 Peaceful Music, Relaxing Music, Instrumental Music, "Autumn Leaves" by Tim Janis  คนเรานั้นฉลาดแกมโกงนั้นไม่ดี ไม่เคบยมีใครในโลกนี้ที่ฉลาดแกมโกงเขามาแล้ว จะได้ดีถาวรสักคนเดียว ไป ๆ มา ๆ ก็ฉิบหายหมดเพราะโกงเขามา จงคิดเสมอว่า ถ้าคิดสว่า "เราในที่นี่คือผม และผมฉลาดแล้วยังมีคนที่ฉลาดกว่าเราอีก ถ้าคิดว่าเราโง่มีคนที่โง่กว่าอีก" การฉวยโอกาสและการจับโอกาสนั้นต่างกัน การฉวยโอกาสมักเป็นลบ แต่การจับโอกาสนั้นเป็นบวกสถานเดียวทำไม เช่นตอน ก่อนที่ไม่มีใครทำ เราคนแรกทำอย่างนี้ ผมถือว่าจับโอกาส แต่เห็นสิ่งของคนอื่นตกอยู่ ฉวยโอกาสหยิบไปเฉย อย่างนี้เป็นลบ ทั้งที่รู้ว่า มีเจ้าของหวงอยู่ด้วยอันนี้ ผมถือว่าเป็นขโมย เอาละ "เมื่อทำเมื่อคิดเมื่อพูด" สมมุติว่า ครั้งหนึ่ง เรากำลังติดคุก หรือรอการติดคุก มาแล้วหรืออยู่แล้ว เรามีนติจะไม่ติดคุกไม่รอการติดคุกแน่นอน พ่อแม่ผมสอนมาว่าอย่างนั้น กับผม เพราะฉะนั้น สติคือตัวดี ตัวสำคัญ ทำให้เราไม่ต้อเดินทางเข้าคุกหรือ ไม่สบายใจได้ ทำไมผมกล่าวเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะว่าความจริงปรากฏ แนบแน่นในปัจจุบัน ผมเชื่อว่า คนเป็นจำนวนมาก แม้ทุกวัน มีแต่ข่าว ความที่ไม่น่าเป็นไปได้ กลัเป็นไปได้ เช่นผู้นำอื่นใดถูกจับอะไรย่างนี้ สรุปโลกนี้มันบ่แน่หรอกนาย นายก็ถูกจับได้ผิดได้ อย่างที่ท่านว่าไว้ สิบนิ้วยังรู้พลาด ผมเติมเข้าไปอีกว่า ถ้ายังไม่มีคำนี้ และนักปราชญ์ยังรู้เผลอ คือผมว่าคนเราจะทำอะไร ถ้าไม่รู้จริง มีความจริง ไม่แน่ใจไม่มั่นใจ อย่าทำเสียเลยดีก่า ถ้าคิดได้อย่างนี้ผมว่า ดีเป็นที่สุดพ่อผมว่าอย่างนั้น ตอนนี้ท่านตายไปแล้ว พ่อผมขี้บ่นคนจีนภาษาหนึ่งบอกว่าขี้ลาง ผมชอบให้พ่อบ่น เพราะพ่อบ่น นั้นหมายความว่าพ่อกำลังให้พรสี่ประการกับผม ผมไม่ได้เป็นซาดิสต์อะรัย อ้างอิงจากhttps://th.wikipedia.org/wiki/date as blog marked. ตำแหน่งของเขาออกเสียงว่า "มาร์กี เดอ ซาด" [maʁ'ki.də.saːd] อันเป็นที่มาของคำว่า ซาดิสม์ (sadism) นั่นเอง ที่ชอบฟังพ่อบ่น ทุกครั้งที่พ่อบ่นให้ผม ผมถือว่ากำลังฟังเปียโนหรือดนตรีคลาสสิก จังหวะหนึ่งที่ผมชื่นชอบคือ เบโธเฟนหมายเลข 9 และหมยเลข 5 เพราะความที่ไม่เข้าใจว่า บางครั้งบ่นมากนัก แม่บอกว่า
ว่าอย่างนั้น
คนเราก็สามารถเป็นคนมีเสรีภาพในโลกนี้ได้ ได้ไปนั่งกินลมที่สถานีรถไฟ เมื่ออยากไป เรามีเสรีภาพ ถ้าติดคุกเสรีอันนี้ไม่มี เลยโดยประการทั้งปวง เสรีภาพของผมอันหนึ่งคือตรงนี้ ผมชอบไปนั่งที่สถานีรถไฟตอนเย็นเพื่อกินลม จำได้ว่าสถานีรถไฟที่ผมไปนั่ง ตอนนั้นใกล้แม่น้ำ มีเรือเล็กผ่านไปมา ตลอดเวลา แต่นาน ๆ สักลำ เมื่อที่สถานีรถไฟใดไม่แน่นแออัดยัดเยียด เราก็ไปเลือกนั่้ที่สถานีไม่แน่น หรือที่แน่น ผมชอบชอบดูคนเดินคนมาคนไป คนหิ้วขอแงสัมภาระ และรถไฟวิ่งไปวิ่งมาแลัจอด เว้นที่ตกรางและชนกันนั้นผมไม่ชอบไปดู และไม่อยากจะรู้เมื่อมันเกิดขึ้น เพราะผมเป็นขี้กลัว ที่การได้นั่งที่สถานีรถไฟเพื่อกินลม อันนี้ก็เป็นเสรีภาพ และความสุขชนิดหนึ่ง ที่เราเบื่อวันวันที่ผ่านมา แล้วมานั่งพักใจอย่างนี้ ผมว่าตนเองชอบ หลายคนคงชอบ คงชอบ พ่อผมเรียกว่า จ๋อ และเจิ๊ยะเลี้ยง เป็นภาษาสำเนียงหนึ่งของจีนที่เรียกว่า ภาษาจีนแต้จิ๋ว เพราะพ่อผมเป็นจีนแต้จิ๋ว แต่พ่อเคยจ้างครูมาสอนภาษาจีนกลางให้ผม พ่อผมบอกว่าต่อไปจีนสำคัญ และต้องรู้จีนกลางจึงจะมีอนาคตและสนุก มาที่เสรีภาพ ที่ผมชอบ คำนี้มาก เพราะผมมองเห็นภาพเสรีภาพ เหมือนต้นไม้พูดกัยตนเองได้ โดยไม่ต้องอาศัยแรงลม มาทำให้ต้นไม้มันพูด อันนี้ต้องรู้และเข้าใจด้วยตนเอง ว่าเสรีภาพนั่นมันคืออะไร ที่มีในตนเอง จริงอยูเงิน เป็นตัวกำหนดให้เสรีภาพเกิดได้ แต่เสรีภาพที่ไม่ใช้ตัวเงินมากำหนด ก็มี แม้มันจะแห้งเหี่ยวก็จริง เราถือความเป็นไปที่สอดคล้องกับตัวเอง ผมไม่ถือเอาตนเองวเป็นใหญ่ คือทุกอย่างมี และ มีและทำให้มันสอดคล้องกับตนเอง แม้ตนเองจะไม่ชอบ คือมี มีความเป็นไป ตามเท่าที่มันเป็น ผมคิดว่อย่างนั้น แต่การใช้เงินเป็น เราก็สามารถเป็นคนมีเงินได้ เอาละเท่านี้ก่อน สำหรับความปรารภ เพื่อการเป็ฦนดีมีสติ อันนี้นวนิยายครับ เรื่องแต่ง เชิงสมจริง มีปบทประกอบจริงบ้างไม่จริงบ้าง ผมสรุปของผมเองว่า สรุปอันนี่เป็นนิยาย
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
